Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.171.2018.2.AK
z 6 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 27 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym 30 maja i 6 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• jeżeli w związku z transakcją sprzedaży ZCP powstanie wartość firmy, to będzie stanowiła ona wartość materialną i prawną podlegającą amortyzacji, jednakże Sp. k. nie będzie miała prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tej wartości,

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. do Organu wpłynął wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• jeżeli w związku z transakcją sprzedaży ZCP powstanie wartość firmy, to będzie stanowiła ona wartość materialną i prawną podlegającą amortyzacji, jednakże Sp. k. nie będzie miała prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tej wartości.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 maja 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.171.2018.1.AK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 30 maja i 6 czerwca 2018 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: X Sp. z o.o.
• Zainteresowanych niebędących stroną postępowania: Y Sp. z o.o. Spółka komandytowa

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka zaopatruje placówki służby zdrowia - szpitale, kliniki, gabinety, sklepy i hurtownie medyczne w sprzęt, materiały medyczne oraz produkty lecznicze. Spółka prowadzi również działalność w zakresie magazynowania i przechowywania oraz transportu drogowego towarów. Wspólnicy Spółki postanowili również zawiązać Sp. k., której przedmiotem działalności jest m.in. transport drogowy towarów. W związku z realizacją planów biznesowych polegających na przeniesieniu działalności w zakresie transportu i logistyki do odrębnego podmiotu, Spółka zamierza sprzedać Sp. k. stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością transportową i logistyczną. Głównym celem przeniesienia działalności transportowej i logistycznej do Sp. k. jest ograniczenie ryzyk biznesowych po stronie Spółki (m.in. uszkodzenie towaru w trakcie transportu, opóźnienie w dostawie). Na skutek dokonanej transakcji ryzyka związane z transportem towarów przejdą na Sp. k., która będzie wykonywać usługę transportową na zlecenie Spółki. Ponadto Sp. k. nie wyklucza, że w związku z przeniesieniem działalności transportowej Sp. k. będzie świadczyć usługę transportową na zlecenie podmiotów trzecich (aktualnie transport realizowany jest niemal wyłącznie na rzecz Spółki). Na ZCP składać się będą między innymi:

• stanowiące własność Spółki samochody ciężarowe;
• wierzytelności i zobowiązania Spółki związane umowami zawartymi przez Spółkę, dotyczącymi działalności transportowej i logistycznej (m.in. związane z umowami o pracę z pracownikami Spółki, umowami ubezpieczenia);
• księgi rachunkowe i inna wymagana przepisami prawa dokumentacja, a także bazy danych oraz tajemnice przedsiębiorstwa związane działalnością ZCP.
  
  

Wartość ZCP zostanie ustalona w oparciu o kryteria rynkowe z uwzględnieniem wartości wskazanych w prowadzonych księgach. Obecnie ZCP nie jest wyodrębniony formalno-prawnie (tj. nie stanowi oddziału zarejestrowanego w rejestrze przedsiębiorców KRS), niemniej na dzień sprzedaży ZCP działalność transportowa będzie funkcjonalnie wydzielona z działalności Spółki w formie Działu Transportu, a jej wydzielenie znajdzie odzwierciedlenie w strukturze organizacyjnej oraz w jej ewidencji rachunkowej. Wyodrębnienie funkcjonalne ustanowione zostanie poprzez odpowiedni przydział obowiązków i zadań do Działu Transportu. Wyodrębnienie ewidencji rachunkowej realizowane będzie w systemie finansowo-księgowym poprzez odpowiedni podział kont księgowych w zakresie aktywów i zobowiązań oraz przychodów i kosztów przyporządkowanych do działalności Działu Transportu. Na dzień sprzedaży do ZCP zostaną przypisane odpowiadające jej przychody, koszty, należności i zobowiązania. Po sprzedaży ZCP, Sp. k. wstąpi w prawa i obowiązki Spółki wynikające z zawartych umów, a składające się na ZCP składniki majątkowe posłużą Sp. k. do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto w odniesieniu do pracowników Spółki związanych z ZCP, Sp. k. wstąpi w prawa i obowiązki pracodawcy na zasadach określonych w Kodeksie pracy.

W uzupełnieniu wniosku z 29 maja 2018 r. (data wpływu 6 czerwca 2018 r.) Zainteresowani wskazali, że sprzedawany Sp. k. majątek związany z działalnością transportową i logistyczną:

• będzie finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki;
• mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „ustawa o CIT”)?
2. Czy jeżeli w związku z transakcją sprzedaży ZCP powstanie wartość firmy, to będzie stanowiła ona wartość materialną i prawną podlegającą amortyzacji, a Sp. k. będzie miała prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tej wartości, stanowiących dla Sp. k. koszty uzyskania przychodów? (pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
   
   

Ad. 1

Zdaniem Zainteresowanych, opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

W ustawie o CIT nie zawarto definicji przedsiębiorstwa, nie zastosowano także odesłania do innych aktów prawnych. Jednakże w praktyce przyjęto, że należy posługiwać się definicją przedsiębiorstwa zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 1015, dalej: „KC”), w myśl którego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zawarte w wyżej przytoczonym przepisie KC wyrażenie „w szczególności” oznacza, zdaniem Zainteresowanych, przykładowo wymienione części składowe przedsiębiorstwa. Nie są one natomiast składnikami obligatoryjnymi przedsiębiorstwa. Zatem, w opinii Zainteresowanych, każdy zespól składników materialnych i niematerialnych należy oceniać indywidualnie pod kątem uznania go za przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 55² KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W ustawie o CIT zawarto natomiast definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, przez ZCP należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dla uznania, że dany zespół składników stanowi ZCP konieczne jest spełnienie następujących warunków:

1. w przedsiębiorstwie istnieje zespół składników zarówno materialnych jak i niematerialnych, w tym zobowiązań;
2. składniki te są wyodrębnione finansowo i organizacyjnie;
3. składniki są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

W związku z tym, że ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób spełnienie poniższych przesłanek powinno być weryfikowane, konieczne jest indywidualne rozpatrzenie każdego z przypadków.

Zatem by określony zespół składników materialnych i niematerialnych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP - zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT - musi odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Ponadto, istotne jest by ZCP w rzeczywistości stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych, a nie ich przypadkowy zbiór, którego jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Powyższe oznacza, że składniki te muszą być ze sobą skorelowane w taki sposób by po ich wydzieleniu mogły stanowić odrębne przedsiębiorstwo zdolne do realizacji określonych zadań gospodarczych.

1. ZCP jako zespół składników materialnych i niematerialnych.

Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych jest najważniejszym warunkiem uznania ZCP. Wniosek ten potwierdzają interpretacje indywidualne prawa podatkowego. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 stycznia 2018 r., znak 0114-KDIP1-I.40I2.611.20I7.2.JO stwierdzono, że: „Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych niematerialnych (w tym zobowiązań)”. Podobnie uznano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 lutego 2014 r., znak IPTPP2/443-932/13-4/IR oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 września 2014 r., znak IBPP4/443-259/14/EK.

W przypadku opisanej w zdarzeniu przyszłym ZCP składnikami tymi będą m.in.: samochody ciężarowe, wierzytelności i zobowiązania związane z zawartymi umowami o pracę, umowami ubezpieczenia, księgi rachunkowe oraz inna dokumentacja związana z działalnością Spółki w części dotyczącej ZCP, a także tajemnice przedsiębiorstwa oraz bazy danych.

Zatem sprzedaży podlegać będą składniki materialne i niematerialne potrzebne do prowadzenia działalności transportowej i logistycznej. W związku ze sprzedażą ZCP do Sp. k. zostaną również wniesione zobowiązania. W opinii Zainteresowanych, dla uznania części przedsiębiorstwa za ZCP nie jest konieczne by do ZCP zostały przyporządkowane wszystkie zobowiązania związane z tą częścią przedsiębiorstwa. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku WSA w Warszawie z 28 kwietnia 2011 r. wskazano, że: „Należy jednak zgodzić się ze stroną skarżącą, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wymaga, aby w jego skład musiały wchodzić wszystkie zobowiązania, czy też bezwzględnie cały majątek, jaki związany jest z daną częścią przedsiębiorstwa”.

Podobnie uznano w wydanym na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych wyroku NSA z 17 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 690/14: „W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie muszą wchodzić wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa. Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej. Z tych względów nie ma podstaw do uznania, że co do zasady utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie ze składników majątkowych niektórych zobowiązań”.

2. Wyodrębnienie finansowe i organizacyjne ZCP.

Na konieczność wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego ZCP wskazują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 stycznia 2018 r., znak 0112-KDIL2-3.4012.516.2017.2.WB, w odniesieniu do wyodrębnienia organizacyjnego stwierdzono, że: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.”. W tej samej interpretacji indywidualnej organ odniósł się również do finansowego aspektu wyodrębnienia ZCP: „Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Dodatkowo należy zauważyć, że dla wyodrębnienia organizacyjnego ZCP nie jest konieczne wyodrębnienie prawne - np. istnienie osobnej spółki bądź oddziału. Powyższe potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2013 r., znak ILPP2/443-473/13-4/JK: „(…) wyodrębnienie organizacyjne nie jest tożsame z wyodrębnieniem formalno-prawnym. Oznacza to, że aby określona część przedsiębiorstwa mogła być wyodrębniona organizacyjnie nie musi stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału”.

Zdaniem Zainteresowanych, nie ulega wątpliwości, że opisany w zdarzeniu przyszłym system ewidencji księgowej umożliwi identyfikację przychodów i kosztów dotyczących Działu Transportu. Istnieje co prawda grupa kosztów, których ze względu na ich charakter nie da się przyporządkować w sposób bezpośredni wyłącznie do Działu Transportu, jak koszty pośrednie, koszty związane z działalnością Zarządu Spółki, czy inne niedające się jednoznacznie przypisać wydatki, jednak koszty te będą przypisywane do Działu Transportu zgodnie z przyjętym kluczem. Ponadto, dla celów wewnętrznych odpowiednio zostaną wyodrębnione i przypisane do Działu Transportu wszystkie istotne pozycje aktywów i zobowiązań Spółki. Faktem jest, że w przypadku kilku pozycji wykazywanych w bilansie Wnioskodawcy nie można dokonać jednoznacznego przyporządkowania do poszczególnych obszarów działalności, jednak nie wynika to z braku wydzielenia funkcjonalnego, organizacyjnego czy finansowego, ale z faktu, że w ramach jednego podmiotu prawnego prowadzona jest działalność głównie w dwóch obszarach (sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych oraz działalność transportowa). Nie sposób bowiem w sposób jednoznaczny podzielić na poszczególne części przedsiębiorstwa chociażby zobowiązań publicznoprawnych, czy środków pieniężnych.

3. Wyodrębnienie funkcjonalne ZCP

Wyodrębnienie funkcjonalne odnosi się do realizacji przez ZCP określonych zadań gospodarczych. Fakt ten został potwierdzony w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

W interpretacji indywidualnej z 24 lutego 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak IPPP1/4512-84/16-3/MK stwierdzono, że: „(...) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowanej część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Zdaniem Zainteresowanych, nie ulega wątpliwości, że Dział Transportu mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Dział Transportu jako wyodrębniona funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo część przedsiębiorstwa Spółki, będzie w stanie samodzielnie planować, inicjować, kontrolować i realizować działania gospodarcze, w tym w szczególności zawierać i realizować umowy z kontrahentami przy wykorzystaniu alokowanych składników majątkowych oraz przy zaangażowaniu pracowników. Zatem wymóg wyodrębnienia funkcjonalnego zostanie spełniony.

4. ZCP jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące samodzielnie określone zadania gospodarcze.

Do warunku opisanego w pkt 4 odniósł się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 9 stycznia 2018 r., znak 0115-KDIT1-2.4012.843.2017.1.PS: „Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie”.

W tej kwestii wypowiedział się również WSA w Szczecinie w wyroku z 25 listopada 2015 r„ sygn. akt I SA/Sz 1517/14: „Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Należy zauważyć, że w skład ZCP będą wchodzić składniki majątkowe służące Spółce do prowadzenia działalności transportowej. Zatem w ramach ZCP możliwe byłoby prowadzenie niezależnego przedsiębiorstwa transportowego, które mogłoby samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze.

Reasumując, zdaniem Zainteresowanych, podlegająca sprzedaży część przedsiębiorstwa Spółki spełnia przesłanki do uznania jej za ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Ad. 2 (stanowisko sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Zainteresowanych, jeżeli w związku z transakcją sprzedaży ZCP powstanie wartość firmy, to będzie stanowiła ona wartość materialną i prawną podlegającą amortyzacji, jednakże Sp. k. nie będzie miała prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tej wartości, stanowiących dla Sp. k. koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o CIT, amortyzacji podlega również, niezależnie od przewidywanego okresu używania wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna.

W myśl art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną.

Zdaniem Zainteresowanych, jeżeli różnica pomiędzy ceną sprzedaży ZCP, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład będzie dodatnia to powstanie wartość początkowa firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy o CIT. Powyższe oznacza, że stosownie do art. 16b ust. 2 pkt 2 lit a) ustawy o CIT wartość ta podlegać będzie amortyzacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. W myśl ust. 3 omawianego przepisu przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

1. spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego praw a do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z ust. 2 omawianej regulacji zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy ustawy o CIT należy zauważyć, że Sp. k. jako spółka osobowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, w związku z czym zdaniem Zainteresowanych to nie Sp. k. będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości firmy stanowiących dla niej koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Zainteresowanych, podmiotami uprawnionymi do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, w związku z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od wartości firmy będą wspólnicy Sp. k. (proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zyskach Sp. k., na podstawie odpisów amortyzacyjnych ujmowanych w księgach rachunkowych Sp. k.)

Prawidłowość stanowiska Zainteresowanych w powyższym zakresie potwierdzają indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego - np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 lutego 2018 r., znak 0114-KDIP2-3.40I0.356.2017.1.MC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.