Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.52.2018.1.SO
z 21 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych za rok 2019 oraz lata kolejne, w których spłacane będą odsetki od pożyczki, której umowa została podpisana w 2018 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych za rok 2019 oraz lata kolejne, w których spłacane będą odsetki od pożyczki, której umowa została podpisana w 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 updop, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka w styczniu 2018 r. zawarła, jako pożyczkobiorca, umowę pożyczki z podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 updop z siedzibą w Polsce. Umowa została zawarta na 5 lat. Zgodnie z zawartą umową, ustalona (maksymalna) kwota pożyczki może zostać Spółce wypłacona w jednej lub wielu transzach. Prośbę o wypłacenie transzy Spółka może złożyć z odpowiednim wyprzedzeniem w dowolnym momencie obowiązywania umowy pożyczki, przy czym suma wszystkich wypłaconych transz nie może przekroczyć ustalonej (maksymalnej) kwoty pożyczki określonej w umowie. Spółka jest zobowiązana do zwrotu całej pożyczonej kwoty najpóźniej w dniu upływu okresu obowiązywania umowy pożyczki. Spółka może też spłacić część pociągniętej kwoty wcześniej.

Odsetki od pożyczki naliczane zgodnie z ustaloną stopą, wyłącznie od kwoty faktycznie udzielonego finansowania (wypłaconych transz), przy czym wcześniejsza spłata zadłużenia zmniejsza wysokość podstawy naliczania odsetek. Obok odsetek, Spółka zobowiązana jest do zapłaty na rzecz pożyczkodawcy prowizji za wypłatę transzy – w każdym przypadku wypłaty transzy, przy czym prowizja jest płatna w terminie, na który zawarta została umowa pożyczki. Przychody i koszty Spółki w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych nie przekroczyły w 2017 r. równowartości 2 mln euro, zatem Spółka nie jest obowiązana do sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 updop za rok 2018 r.

Niemniej, Spółka przewiduje, że jej przychody mogą w przyszłości przekroczyć próg 2 mln euro i wówczas może być ona zobowiązana do sporządzenia takiej dokumentacji za kolejny rok podatkowy. Wątpliwości Spółki dotyczą skutków pociągnięcia transzy pożyczki w roku podatkowym, za który Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 updop za dany rok podatkowy, dokumentacja ta będzie musiała obejmować umowę pożyczki zawartą w styczniu 2018 r., w sytuacji gdy w roku podatkowym, za który sporządzana będzie dokumentacja Spółka nie ciągnęła transz pożyczki, ale zapłaciła odsetki związane z uprzednio pociągniętymi transzami?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.; dalej: „updop”) za dany rok podatkowy, dokumentacja ta nie będzie musiała obejmować umowy pożyczki zawartej w styczniu 2018 r., w sytuacji gdy w roku podatkowym, za który sporządzana będzie dokumentacja, Spółka nie ciągnęła transz pożyczki, ale zapłaciła odsetki związane z uprzednio pociągniętymi transzami.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, podatnicy:

• których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro,
  

• dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
  

- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Z przepisu tego wynika zatem jednoznacznie, że podatnicy są zobowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej obejmującej jedynie transakcje dokonywane z podmiotami powiązanymi w danym roku podatkowym. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, „dokonywać” oznacza „dojść do skutku”. Z kolei, zgodnie ze słownikiem języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego, „dokonywać” oznacza „zrobić coś, doprowadzić do skutku, urzeczywistnić, osiągnąć, spełnić”. Zatem sformułowanie „dokonujący w roku podatkowym transakcji” należy odnieść do tych transakcji, które doszły do skutku w danym roku podatkowym.

Należy zatem ustalić, kiedy dochodzi do skutku umowa pożyczki. Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459 ze zm., dalej: „KC”), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zatem, umowa pożyczki „dochodzi do skutku” w momencie zobowiązania się pożyczkodawcy do jej udzielenia i zobowiązania się pożyczkobiorcy do jej spłaty – czyli w momencie zawarcia umowy pożyczki.

Biorąc pod uwagę powyższe, umowę pożyczki zawartą przez Spółkę należy uznać za „dokonaną” w roku 2018. Spółka nie będzie zatem miała obowiązku uwzględniania jej w dokumentacji podatkowej sporządzanej za rok 2019 albo kolejne lata. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2017 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.385.2017.1.IZ oraz z 12 października 2017 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.337.2017.1.APO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.