Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.385.2017.1.IZ
z 3 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. ustalenia, czy w odniesieniu do transakcji pożyczki, która została zawarta przed 1 stycznia 2017 r., należy uznać, że jest „dokonywana” – w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2017 r.), aż do momentu upływu terminu udzielenia pożyczki i w efekcie – w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d - Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tej transakcji również w kolejnych latach (począwszy od 2017 r.) (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. ustalenia, czy w odniesieniu do transakcji pożyczki, która została zawarta przed 1 stycznia 2017 r., należy uznać, że jest „dokonywana” – w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT – w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2017 r.), aż do momentu upływu terminu udzielenia pożyczki i w efekcie – w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d - Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tej transakcji również w kolejnych latach (począwszy od 2017 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja maszyn (pojazdów) wiercących i kotwiących dla górnictwa podziemnego.

Udziałowcami Spółki są m.in. dwie spółki:

• Spółka niemiecka X, posiadająca 14,75 % udziałów w Spółce;
• Spółka niemiecka Y, posiadająca 29,50 % udziałów w Spółce;
• pozostałe udziały należą do osób fizycznych, będących rezydentami polskimi.
  
  

Z kolei, Spółka pełni funkcję komplementariusza w spółce działającej pod marką M, razem tworząc jednostkę M.

Z tytułu powiązań ze Spółkami X i Y, Spółka:

• nie podlega konsolidacji oraz
• nie jest podmiotem zależnym

-w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości.

Spółka niemiecka X jest spółką holdingową (dalej również: „spółka holdingowa”) i stoi na czele grupy kapitałowej (dalej: „Grupa kapitałowa”). Struktura Grupy kapitałowej przedstawia się następująco:

• szczebel I - na czele grupy stoi Spółka niemiecka X posiadająca udziały w spółkach (w głównej mierze są to spółki zależne, w tym m.in. Spółka niemiecka Y);
• szczebel II - spółki (w tym m.in. Spółka niemiecka Y), w których udziały posiada spółka holdingowa, stoją na czele poszczególnych linii biznesowych - Dywizji (dalej: „Operatorzy Dywizji”) i posiadają pakiety udziałów w spółkach, funkcjonujących w ramach poszczególnych Dywizji (dalej: „Spółki z Dywizji”).
  
  

Grupa kapitałowa dzieli się na następujące dywizje:

• Dywizja A (skupiająca 21 spółek) - w głównej mierze zajmująca się produkcją i sprzedażą systemów wysokociśnieniowych, testowych, hydraulicznych i pneumatycznych,
• Dywizja B (skupiająca 6 spółek) - w głównej mierze zajmująca się produkcją sprzętu (rur) do tworzenia mikrotunelów pod ziemią, naciskowych maszyn wiertniczych, rur wiertniczych, pomp i systemów pomiaru,
• Dywizja C (skupiająca 12 spółek, w tej dywizji Operatorem jest Spółka niemiecka Y) – w głównej mierze zajmująca się produkcją i sprzedażą pojazdów górniczych,
• Dywizja D (skupiająca 6 spółek) - w głównej mierze świadcząca usługi doradcze i inżynieryjne w zakresie wszystkich kategorii automatyki, technologii napędowych, elektryki dla różnych gałęzi przemysłu tj. żelaza i stali, transportu i technologii pojazdów, przemysłu chemicznego, szklanego i spożywczego oraz w dziedzinie materiałów budowlanych i syntetycznych,
• Dywizja E (skupiająca 5 spółek) - w głównej mierze świadcząca usługi zintegrowanego, geologicznego przetwarzania złóż soli i węglowodorów, w szczególności gazu ziemnego i metanu w złożach węgla, jak również zarządzanie tymi projektami,
• Dywizja F (skupiająca 5 spółek) - w głównej mierze świadcząca usługi wypełniania wyrobisk górniczych materiałem płonnym tzw. materiałem podsadzkowym,
• Dywizja G (skupiająca 22 spółki) - w głównej mierze zajmująca się produkcją i sprzedażą maszyn do przetwarzania minerałów, cementu, wydobywania złóż i recyklingu,
• Dywizja H (skupiająca 2 spółki) - w głównej mierze zajmująca się produkcją i sprzedażą sprzętu służącego do kruszenia i przesiewania.
  
  

Uwarunkowania biznesowe w ramach Grupy kapitałowej są następujące:

• Dywizje w ramach Grupy funkcjonują od siebie niezależnie,
• Dywizje funkcjonują w ramach swoich działalności biznesowych pod odrębnymi markami,
• Grupa kapitałowa nie posiada wspólnych - dla wszystkich Dywizji - zasad ustalania warunków transakcji wewnątrz Grupy kapitałowej, warunki (zasady) transakcji wewnątrzdywizyjnych są ustalane niezależnie od warunków (zasad) ustalonych w pozostałych Dywizjach,
• Członkowie Dywizji i Operatorzy Dywizji, oprócz transakcji ze spółką holdingową, nie dokonują transakcji „pozadywizyjnych” z innymi podmiotami powiązanymi.
  
  

Spółka (i w efekcie jednostka M), pomimo jej operacyjnej i kapitałowej niezależności - z uwagi na podobne kategorie wytwarzanych produktów - została wewnętrznie (w Grupie kapitałowej) przyporządkowana do Dywizji C. W ramach Dywizji C wyróżnia się następujące jednostki: jednostka działająca pod marką G i jednostka działająca pod marką M, w obrębie której funkcjonuje Spółka oraz inne spółki działające poza tymi jednostkami.

W odniesieniu do działalności Spółki należy wskazać, że:

• Spółka działa i sprzedaje produkty pod własną marką,
• Spółka działa i podejmuje decyzje niezależnie od spółki holdingowej, Dywizji C a także pozostałych Dywizji, udziałowcy Spółki (Spółka niemiecka X i Spółka niemiecka Y) ze względu na posiadane mniejszościowe udziały nie posiadają kontrolującego wpływu na działalność Spółki, ani też nie istnieją dalsze porozumienia, które wprowadzają taką kontrolę,
• Spółka nie jest związana odgórnymi zasadami ustalania warunków transakcji, warunki transakcji pomiędzy Spółką a członkami Dywizji i spółką holdingową podlegają negocjacjom,
• jednostka M posiada własne kanały dostaw, własne zasoby administracyjne, kadrowe, księgowe, finansowe, marketingowe, badawczo-rozwojowe, własne zewnętrzne źródła finansowania, w głównej mierze sprzedaje produkty bezpośrednio do klientów końcowych (niepowiązanych) w związku z tym działa „samowystarczalnie”, nie stanowi „elementu” tzw. łańcucha wartości dodanej jednostki G (nie pełni np. funkcji producenta kontraktowego, dystrybutora, bądź centrum usług),
• niezależnie od powyższego ze względów biznesowych Spółka nawiązała współpracę ze Spółką niemiecką X oraz niektórymi podmiotami z grupy G i zawiera z tymi podmiotami różnego rodzaju transakcje wskazane poniżej.
  
  

W 2017 r. Spółka realizowała i/lub może realizować następujące operacje gospodarcze z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o CIT (w ramach swojej Dywizji):

1. Sprzedaż towarów - jednostka G.
   
2. Zakup towarów - jednostka G.
   
3. Sprzedaż materiałów do produkcji - Spółka niemiecka X, jednostka G.
   
4. Sprzedaż części zamiennych - jednostka G.
   
5. Sprzedaż produktów (wyprodukowanych przez Spółkę) - Spółka niemiecka X, jednostka G.
   
6. Sprzedaż środków trwałych - jednostka G.
   
7. Zakup usługi - refakturowanie kosztów podróży - jednostka G.
   
8. Zakup usług transportowych - jednostka G.
   
9. Zakup usług marketingowych (zakup miejsca wystawowego w trakcie targów) - jednostka G.
   
10. Zakup usług marketingowych (promowanie produktu na obcych rynkach) - Spółka niemiecka X.
    
11. Zakup usług organizacji konferencji - jednostka G.
    
12. Zakup usług wsparcia sprzedaży (prowizja) - Spółka niemiecka X.
    
13. Zakup usług wsparcia technicznego i szkolenia w zakresie montażu maszyny - jednostka G.
    
14. Zakup usług inżynieryjnych - jednostka G.
    
    

Przed 1 stycznia 2017 r. Spółka również dokonała transakcji z podmiotem powiązanym w rozumieniu ustawy o CIT w postaci udzielenia oprocentowanej pożyczki z terminem spłaty kapitału i odsetek:

• na ostatni dzień 2017 r. lub
• na ostatni dzień czerwca 2018 r.
  
  

Spółka niemiecka X oraz Spółka niemiecka Y, będące rezydentami Niemiec nie są zobowiązane do sporządzenia informacji o grupie podmiotów powiązanych na gruncie regulacji niemieckich.

Spółka w roku podatkowym 2016 osiągnęła przychody w wysokości wyższej niż 20.000.000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do transakcji pożyczki wskazanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, która została zawarta przed 1 stycznia 2017 r., należy uznać, że jest „dokonywana” – w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2017 r.), aż do momentu upływu terminu udzielenia pożyczki i w efekcie – w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d - Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tej transakcji również w kolejnych latach (począwszy od 2017 r.)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pożyczki wskazanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, która została zawarta przed 1 stycznia 2017 r., należy uznać, że nie jest „dokonywana” - w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2017 r.), aż do momentu upływu terminu udzielenia pożyczki i w efekcie - w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy o CIT - Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji również w kolejnych latach (począwszy od 2017 r.).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, podatnicy:

• których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2.000.000 euro
• dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)

-są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższy przepis wyraźnie wskazuje, że:

• podatnicy są zobowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej
• jedynie dla transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi w danym roku podatkowym.
  
  

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego, „dokonywać” oznacza „zrobić coś, doprowadzić do skutku, urzeczywistnić, osiągnąć, spełnić”.

Z kolei, zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, „dokonywać” oznacza „dojść do skutku”.

Biorąc pod uwagę powyższe:

• zwrot „dokonujący w roku podatkowym transakcji” odnosi się do transakcji, które
• w danym roku podatkowym „doszły do skutku”.
  
  

Z kolei, zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm., dalej: „KC”), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe definicje transakcja „dochodzi do skutku” - jest dokonywana w momencie zobowiązania się pożyczkodawcy do jej udzielenia i zobowiązania się pożyczkobiorcy do jej spłaty - czyli de facto w momencie zawarcia umowy pożyczki.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do transakcji pożyczki wskazanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

• która została zawarta przed 1 stycznia 2017 r. (została „dokonana” przed 1 stycznia 2017 r.),
• należy uznać, że nie jest „dokonywana” - w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2017 r.)
• i w efekcie - w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d - Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tej transakcji również w kolejnych latach (począwszy od 2017 r.).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, tut. Organ wskazuje, że w związku z uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, zgodnie z którym w odniesieniu do pożyczki zawartej przed 1 stycznia 2017 r., należy uznać, że nie jest „dokonywana” - w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2017 r.), aż do momentu upływu terminu udzielenia pożyczki i w efekcie - w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy o CIT i w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji również w kolejnych latach (począwszy od 2017 r.), bezprzedmiotowe stało się rozstrzyganie w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 4, odnoszącego się do ustalenia czy należy zsumować jedynie zapłacone odsetki w dokumentowanym roku podatkowym, bez uwzględniania kwoty kapitału pożyczki i naliczonych odsetek, w świetle brzmienia art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 9a ust. 1d ustawy o CIT.

Nadmienić należy, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych nr 1 i 2, 5 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.