Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4510-196/15-2/IR
z 31 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 5 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od wypłaty wynagrodzenia podmiotowi zagranicznemu z tytułu usługi pośrednictwa handlowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od wypłaty wynagrodzenia podmiotowi zagranicznemu z tytułu usługi pośrednictwa handlowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

….. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług poligraficznych oraz produkcji torebek papierowych. Działalność jest realizowana na rzecz kontrahentów krajowych, jak również zagranicznych. W celu zwiększenia sprzedaży oferowanych towarów Wnioskodawca zawarł umowę agencyjną z podmiotem zagranicznym (dalej: Partner Handlowy). Na podstawie zawartej umowy Partner Handlowy zobowiązał się pełnić rolę agenta handlowego Wnioskodawcy na obszarze Włoch, gdzie pozyskuje nabywców na wyszczególnione umową produkty, tj. zadrukowany papier w roli torebki dla przemysłu cukrowniczego i młynarskiego, inne zadrukowane produkty z papieru na opakowania, do zawijania lub torebki.

Partner Handlowy w zależności od wyników sprzedawanych produktów zgodnie z ustaleniami otrzymuje prowizję (procent od sprzedaży). Wynagrodzenie jest przekazywane po otrzymaniu przez Wnioskodawcę pełnej zapłaty od klienta. Agent co miesiąc otrzymuje od Wnioskodawcy raport sprzedaży, który jest podstawą wypłaty wynagrodzenia.

Wszystkie ceny sprzedaży dla nabywców zależą od oficjalnej taryfy i/lub ceny określonej przez Wnioskodawcę. Jakiekolwiek specjalne warunki cenowe muszą być przekazane do akceptacji przez Wnioskodawcę zanim zostaną przedstawione nabywcom towarów.

Wnioskodawca nie posiada certyfikatu rezydencji Partnera Handlowego, który dokumentowałby jego miejsce siedziby do celów podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi zagranicznemu z tytułu usługi sprzedaży towarów (usługi pośrednictwa handlowego) Wnioskodawca jako płatnik, powinien pobrać – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT) – zryczałtowany podatek w wysokości 20% przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie występuje obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku od wynagrodzenia za usługi sprzedaży towarów Spółki (usługę pośrednictwa handlowego) świadczoną przez podmiot zagraniczny. Opisana usługa nie została bowiem wymieniona w katalogu świadczeń w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, jak również nie stanowi świadczenia o podobnym charakterze do świadczeń wymienionych w tym przepisie.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku o którym mowa wyżej, ciąży na podmiocie dokonującym wypłaty należności na rzecz nierezydenta.

Zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT zakres opodatkowania dotyczy usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń lub świadczenie o podobnym charakterze.

W powołanym wyżej przepisie został określony konkretny katalog świadczeń, które podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Katalog ten nie jest wyczerpujący, jednakże nie ulega wątpliwości, że inne podlegające opodatkowaniu świadczenia muszą mieć charakter podobny do wskazanych w ustawie.

Ustawodawca pozostawił otwarty katalog tych świadczeń, co sugeruje użycie sformułowania „świadczenia o podobnym charakterze”, jednakże nieuprawnione jest rozszerzanie zakresu tych świadczeń na wszystkie pozostałe usługi w analizowanym przepisie niewymienione. W przypadku, gdy podmiot uzyskujący tego rodzaju przychody ma siedzibę w państwie, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania należy uwzględnić przepisy tej umowy.

Zgodnie z art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Istotna w tym przypadku jest treść zawartej umowy oraz charakter rzeczywiście realizowanych świadczeń.

Analizując zatem daną usługę pod kątem zakwalifikowania jej do katalogu objętego opodatkowaniem wskazanego wyżej, należy zdaniem Wnioskodawcy, ustalić czy realizowane świadczenie ma podobny charakter co usługi wymienione w przywołanym przepisie (art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT). Wskazana w opisie stanu faktycznego usługa pośrednictwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umów sprzedaży produktów wymienionych w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcami produktów. Tym samym, charakter wykonywanych czynności zgodnie z umową pośrednictwa handlowego jest odmienny od tych objętych art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko, według Wnioskodawcy, znajduje również odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, np.:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 lutego 2015 r., nr IBPBI/2/423-1396/14/BG,
  

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 grudnia 2012 r., nr ILPB4/423-328/12-4/DS,
  

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2014 r., nr IPPB5/423-780/14-2/PS,
  

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 grudnia 2013 r., nr IPPB5/423-721/13-4/IŚ.
  
  

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat wynagrodzeń prowizyjnych za świadczone usługi pośrednictwa handlowego przez Kontrahenta Handlowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu – opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ww. ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług
reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20 % przychodów.

W odniesieniu do treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, brak jest przychodów z tytułu usług pośrednictwa handlowego. Usługi pośrednictwa handlowego nie można również zaliczyć do świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 tej ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług poligraficznych oraz produkcji torebek papierowych. Działalność jest realizowana na rzecz kontrahentów krajowych, jak również zagranicznych. W celu zwiększenia sprzedaży oferowanych towarów Wnioskodawca zawarł umowę agencyjną z podmiotem zagranicznym (dalej: Partner Handlowy). Na podstawie zawartej umowy Partner Handlowy zobowiązał się pełnić rolę agenta handlowego Wnioskodawcy na obszarze Włoch, gdzie pozyskuje nabywców na wyszczególnione umową produkty. Partner Handlowy w zależności od wyników sprzedawanych produktów zgodnie z ustaleniami otrzymuje prowizję (procent od sprzedaży). Wynagrodzenie jest przekazywane po otrzymaniu przez Wnioskodawcę pełnej zapłaty od klienta. Agent co miesiąc otrzymuje od Wnioskodawcy raport sprzedaży, który jest podstawą wypłaty wynagrodzenia.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że uzyskiwane przez podmiot zagraniczny przychody z tytułu usługi pośrednictwa handlowego nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmiot zagraniczny z tytułu świadczenia usługi pośrednictwa handlowego nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego tutejszy Organ stoi na stanowisku, że wypłacane przez Spółkę wynagrodzenie podmiotowi zagranicznemu z tytułu usługi pośrednictwa handlowego nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, Wnioskodawca nie ma obowiązku na podstawie art. 26 ust. 1 ww. ustawy potrącenia jako płatnik podatku u źródła od tych płatności.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.