Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.528.2018.1.AP
z 8 stycznia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2018 r. (data wpływu 11 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki za organizację Wydarzeń w latach 2017-2018 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki za organizację Wydarzeń w latach 2017-2018.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce. Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT w związku z prowadzoną działalnością, tj. Spółka nie stosuje proporcji, gdyż nie prowadzi sprzedaży zwolnionej z VAT. Spółka nie stosuje także prewspółczynnika, gdyż nie wykonuje innych czynności niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca jest jednym z liderów branży internetowej w Polsce. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie portali sprzedażowo-ogłoszeniowych o ogólnopolskim zasięgu, w tym wyspecjalizowanego portalu motoryzacyjnego A (dalej: „Portal”).

Założeniem Portalu jest stworzenie platformy, za pośrednictwem której podmioty zainteresowane kupnem samochodu lub innego pojazdu, maszyny albo części do nich mają możliwość odnalezienia interesującej ich oferty oraz skontaktowania się z podmiotem wystawiającym samochód lub inny pojazd, maszynę albo części do nich na sprzedaż.

Sprzedaży samochodów, innych pojazdów, maszyn albo części do nich za pośrednictwem Portalu dokonują zarówno osoby fizyczne (klienci indywidualni), jak również podmioty zajmujące się profesjonalnym obrotem samochodami (klienci biznesowi). W przypadku klientów indywidualnych, opłata za ogłoszenie zamieszczone na Portalu obejmuje jednorazową opłatę oraz kolejne płatności za ewentualne odświeżanie/przedłużenie ogłoszenia. Podmioty biznesowe za zamieszczanie ogłoszeń na Portalu opłacają z kolei miesięczne opłaty, których wysokość uzależniona jest m.in. od ilości ogłoszeń.

Marka A jest rozpoznawalna na polskim rynku, niemniej w celu stałego zwiększania obrotów, Spółka m.in. organizuje cykliczne wydarzenia promocyjne skierowane do obecnych i potencjalnych klientów biznesowych, przedstawicieli branży motoryzacyjnej oraz dziennikarzy.

Jednym z przykładów takiej działalności marketingowej Spółki jest organizacja wydarzenia wręczenia nagród „Internetowy …” (dalej: „Konferencja”, „Wydarzenie”).

W latach 2017 oraz 2018 odbyły się dwie edycje Wydarzenia, tj.:

  • w dniu 15 marca 2017 r. „Gala …”,
  • w dniu 28 lutego 2018 r. „Internetowy …”.

Celem Wydarzenia jest przede wszystkim promocja marki A wśród przedstawicieli branży motoryzacyjnej. Promocja skierowana jest zarówno do klientów biznesowych Spółki, jak również do innych przedstawicieli branży motoryzacyjnej i mediów. Poprzez zorganizowanie Wydarzenia i zaistnienie w mediach Spółka dąży do zwiększania zakresu korzystania z Portalu przez obecnych klientów, jak również do pozyskania nowych klientów korzystających z usług oferowanych w ramach Portalu, a w konsekwencji do stałego zwiększania obrotów.

Do uczestnictwa w Wydarzeniu zapraszani są m.in. przedstawiciele branży motoryzacyjnej współpracujący z Wnioskodawcą, w tym w szczególności importerzy i dealerzy samochodowi, media, firmy i organizacje obecne na polskim rynku motoryzacyjnym. Zaproszenia do udziału w Konferencji wysyłane były do konkretnych osób oraz do redakcji, które typowały dziennikarzy uczestniczących w Konferencji. Uroczystość dała możliwość spotkania z przedstawicielami największych firm z branży motoryzacyjnej w Polsce, w tym również najważniejszych partnerów biznesowych Spółki.

Przebieg obu edycji Konferencji wyglądał podobnie. W trakcie wydarzenia prowadzonego przez konferansjerów miało miejsce podsumowanie działalności Portalu w danym roku poprzez wskazanie zwycięskich marek motoryzacyjnych i modeli, które miały największą liczbę odsłon w poszczególnych latach na Portalu oraz wręczenia nagród dla zwycięzców poszczególnych kategorii takich jak przykładowo:

  • Maszyny budowlane,
  • Maszyny rolnicze,
  • Samochody osobowe nowe,
  • Samochody osobowe używane.

Co do zasady, laureaci miejsc (przedstawiciele marek) 2 i 3 otrzymują okolicznościowe dyplomy, zwycięzca danej kategorii otrzymuje natomiast dyplom oraz dodatkowo statuetkę (zarówno na dyplomach jak i statuetkach widoczne było logo Wnioskodawcy). Dla uczestników Wydarzenia przewidziano również dodatkowe atrakcje:

  1. w 2017 r. po zakończeniu Konferencji jej uczestnicy mieli możliwość wzięcia udziału w jazdach samochodami na torze,
  2. w 2018 r. przewidziano z kolei konkurs dla uczestników Wydarzenia, w którym nagrodą specjalną była możliwość korzystania przez jeden dzień z samochodu elektrycznego renomowanego producenta.

Podczas Konferencji eksponowane było logo A, zarówno podczas wyświetlania grafik towarzyszących prezentacji poszczególnych kategorii nagród, jak również w formie statycznej na banerach. Logo Portalu znajdowało się również na nagrodach (statuetki, dyplomy) wręczanych podczas Wydarzenia, jak również na rozdawanych upominkach promocyjnych o niewielkiej wartości (w roku 2017: kubki i pamięci przenośne pendrive, w roku 2018: powerbank).

Wnioskodawca otrzymał również w formie PDF raport z wręczenia nagród w poszczególnych kategoriach prezentowanych podczas Wydarzenia, który został wykorzystany przez Spółkę w celach promocyjnych i marketingowych. Raporty za rok 2016 i rok 2017 zostały opublikowane przez Wnioskodawcę w internecie, przyczyniając się zarówno do promowania marki Wnioskodawcy, jak i ugruntowania jego pozycji jako eksperta w branży motoryzacyjnej. Informacje o raporcie i odwołania do jego treści publikowane były w internecie również przez inne serwisy. W związku z organizacją Konferencji został przeprowadzony szereg czynności o charakterze reklamowo promocyjnym:

  1. w 2017 roku konferansjer brał udział w tworzeniu materiałów promocyjnych z Konferencji, jak i został zobowiązany do umieszczenia wpisu sponsorowanego na portalu B,
  2. relacja z Konferencji pojawiła się na kanale C, portalach B i D; pojawiła się również wzmianka na E,
  3. relacja na kanale C została wykonana przez znanego C, z którym Wnioskodawca nawiązał współpracę. C wykonał dla Wnioskodawcy dwa filmy – jeden, krótki filmik zamieszczony na portalu B oraz drugi, w formie pełnej relacji dostępnej na kanale C,
  4. na portalu B przeprowadzona została przez Wnioskodawcę relacja na żywo z wręczenia nagród oraz wpisy tematyczne związane z wynikami,
  5. na D pojawiły się ponadto zdjęcia z imprezy (wykonywane we własnym zakresie przez Wnioskodawcę, jak i zewnętrznego fotografa).

Wnioskodawca zapewniał uczestnikom po zakończeniu części oficjalnej poczęstunek w miejscu Wydarzenia, trwający zwyczajowo do godz. 20-21.

Za organizację obu edycji Konferencji odpowiedzialne były agencje marketingowe zajmujące się profesjonalną organizacją tego rodzaju wydarzeń, z którymi zostały podpisane umowy (w 2017 roku w umowie wskazano poprzednią nazwę Wnioskodawcy, tj. F). Do umów dołączone zostały szczegółowe kosztorysy. Wynagrodzenie należne agencjom (z tytułu wykonania przedmiotu umowy oraz za przeniesienie autorskich praw majątkowych i pokrewnych/z tytułu udzielania i korzystania z licencji uprawniającej do korzystania z utworów, tj. zdjęć z Wydarzenia) płatne było na podstawie wystawionych faktur. Zgodnie z opisem zawartym na fakturach, dokumentowały one kompleksową realizację Wydarzeń:

  1. faktura z dnia 03.02.2017 r., obejmująca pozycję: Zaliczka – Internetowy …,
  2. faktura z dnia 29.03.2017 r., obejmująca pozycję: Internetowy …,
  3. faktura z dnia 26.03.2018 r., obejmująca pozycję: Przygotowanie i realizacja wydarzenia Internetowy ….

Niemniej, Wnioskodawca ma możliwość identyfikacji poszczególnych elementów składowych wydatków poniesionych na rzecz agencji na podstawie posiadanych kosztorysów.

W związku z organizacją Wydarzeń Wnioskodawca, na podstawie wymienionych powyżej faktur, poniósł w latach 2017 i 2018 następujące wydatki:

  • w 2017 roku wydatki obejmowały w szczególności następujące pozycje:
    • Produkcja (m.in. opracowanie koncepcji Wydarzenia, przygotowanie projektów graficznych, opracowanie graficzne raportu w formie PDF);
    • PR (w tym: zaproszenie gości, gadżety promocyjne opatrzone logo A);
    • Wydatki na statuetki A, dyplomy, kubki A;
    • Zapewnienie miejsca, w którym odbywało się Wydarzenie (wynajem toru samochodowego oraz namiotu);
    • Przejazdy po torze (auta i kierowcy);
    • Technika (w tym nagłośnienie, oświetlenie, multimedia, scenografia sceny, ścianka medialna, obsługa/transport, wyżywienie obsługi);
    • Meble;
    • Catering (zimne przystawki, danie ciepłe, deser, przekąski, napoje bezalkoholowe, napoje alkoholowe);
    • Konferansjer i obsługa (w tym wyżywienie i noclegi ekipy realizacyjnej);
    • Porządkowanie terenu po Wydarzeniu;
    • Redaktor raportu Internetowy …;
    • Koszty wewnętrzne agencji (personel).
  • w 2018 roku wydatki obejmowały w szczególności następujące pozycje:
    • Wynagrodzenie prowadzącego;
    • Wynajęcie obiektu, w którym odbywało się Wydarzenie;
    • Produkcja (w tym koszty obsługi pojazdów, statuetki, dyplomy, scena i nagłośnienie, multimedia, oświetlenie, ekspozycja aut, zabudowa baru);
    • Obsługa (techniczna, hostessy, project manager);
    • Transporty;
    • Gadżety z logo;
    • Komunikacja (w tym koncept kreatywny, raport ISR, opracowanie konkursów na Wydarzenie);
    • Catering (lunch i przerwa kawowa, alkohol, aperitif);
    • Samochody i taksówki (w tym samochody na czas trwania Wydarzenia, vouchery na nagrody – korzystanie z samochodu elektrycznego, przejazdy taksówkami);
    • Wynagrodzenie agencji organizującej Wydarzenie.

Usługi świadczone przez agencje (polegające na kompleksowej organizacji Wydarzeń w latach 2017 oraz 2018) podlegały opodatkowaniu podstawową stawką VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż przysługuje mu prawo do odliczenia w pełnej wysokości VAT naliczonego, wynikającego ze wskazanych powyżej faktur dokumentujących wydatki na organizację Wydarzeń w latach 2017 i 2018?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia w pełnej wysokości VAT naliczonego, wynikającego ze wskazanych powyżej faktur dokumentujących wydatki na organizację Wydarzeń wiatach 2017 i 2018.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4. art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług.
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 10 Ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jednocześnie, w myśl:

  1. art. 88 ust. 4 Ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7;
  2. art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Mając na uwadze regulacje Ustawy VAT, należy wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego uzależnione jest od spełnienia szeregu warunków:

  1. nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych;
  2. nabywca jest w posiadaniu faktury;
  3. nabywca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
  4. nabywca nie nabywa usług noclegowych ani gastronomicznych.

Ad. 1)

Ustawa VAT nie wskazuje, jaki charakter musi mieć związek pomiędzy dokonaniem określonych nabyć towarów i usług a wykonywaniem czynności opodatkowanych. W praktyce związek ten może mieć charakter bezpośredni, tj. w pewnych przypadkach możliwe jest precyzyjne wskazanie, że zakupione przez podatnika towary lub usługi zostały wykorzystane do wykonania określonej transakcji opodatkowanej. Taka sytuacja ma przykładowo miejsce w tych wypadkach, w których podatnik prowadzący działalność handlową nabywa towary w celu ich dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca podkreślił, że regulacje Ustawy VAT w żadnym przypadku nie ograniczają jednak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyłącznie do ww. przypadków. Związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych może mieć więc również charakter pośredni, gdy danych zakupów nie można wprawdzie przyporządkować do określonych transakcji opodatkowanych, jednak służą one działalności gospodarczej podatnika, opodatkowanej podatkiem VAT. Występowanie takiego pośredniego związku nabywanych towarów i usług z prowadzeniem przez podatnika działalności opodatkowanej VAT jest okolicznością wystarczającą z punktu widzenia warunku dotyczącego odliczenia VAT określonego w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT.

Stanowisko powyższe jest konsekwencją zasady neutralności podatku VAT dla podatników prowadzących działalność opodatkowaną tym podatkiem, fundamentalnej zasady funkcjonowania VAT. Realizacja tej zasady wyraża się zatem w stworzeniu takich regulacji prawnych, zgodnie z którymi podatek naliczony (zapłacony) przez podatnika, w cenie nabytych towarów i usług w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej tym podatkiem może zostać odliczony, nie stanowiąc tym samym dla podatnika obciążenia ekonomicznego (kosztu).

Warto zwrócić uwagę, że występowanie pośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi stanowi wystarczającą przesłankę do odliczenia VAT w zarówno w świetle orzecznictwa TSUE, polskich sądów administracyjnych, organów podatkowych, jak i doktryny, przykładowo:

  1. wyrok TSUE w sprawie Cibo Participations SA z dnia 27 września 2001 r. (sygn. C-16/00):
    „Wydatki poniesione przez spółkę holdingową na różne usługi, które nabywa w związku z nabyciem udziałów w spółce zależnej stanowią część jej kosztów ogólnych, i dlatego mają co do zasady bezpośredni związek z jej działalnością gospodarczą jako całością.”.
  2. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2018 r., sygn. III SA/Wa 1789/17, w którym Sąd wskazał, że:
    „O pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo- skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.”.
  3. interpretacja indywidualna z dnia 16 kwietnia 2014 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nr IPPP3/443-111/14-2/IG, w której organ zgodził się z podatnikiem, iż:
    „(…) dla wystąpienia prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług, konieczne jest istnienie związku pomiędzy ponoszonymi wydatkami a prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT. Ustawa o VAT nie precyzuje jednak, jak ścisły powinien być wspomniany związek, aby podatnik mógł dokonać odliczenia podatku naliczonego. W orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w wyrokach TSUE podnosi się, że dla uznania prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związek ten może mieć charakter wyłącznie pośredni.”.
  4. Tomasz Michalik, „VAT. Komentarz”, rok: 2018:
    „Ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób i w jakim zakresie towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby umożliwiało to podatnikowi dokonanie odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym należy podkreślić, że związek ten może być pośredni, co więcej, dany zakup może wiązać się z wykonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu, która jest jednak niezbędna lub tylko potrzebna do prowadzenia działalności opodatkowanej.”.

Poprzez zorganizowanie Wydarzenia w 2017 i 2018 roku i zaistnienie w mediach, Spółka dąży do zwiększania zakresu korzystania z Portalu przez obecnych klientów, jak również do pozyskania nowych klientów korzystających z usług oferowanych w ramach Portalu, a w konsekwencji do stałego zwiększania obrotów. Dokonywane przez Wnioskodawcę zakupy związane z organizacją obu edycji Wydarzenia w latach 2017 i 2018 mają związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeżeli nie jest to związek bezpośredni (nabywane świadczenia nie są bowiem przedmiotem odsprzedaży przez Wnioskodawcę), to ogólny (pośredni) związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (prowadzenie serwisów internetowych) jest przesłanką wystarczającą do odliczenia podatku naliczonego.

Ad. 2)

Warunek dotyczący posiadania faktury przez Wnioskodawcę ma charakter formalny i został spełniony.

Ad. 3)

Warunek dotyczący rejestracji na potrzeby podatku od towarów i usług ma również charakter formalny i jest spełniony w omawianym w przypadku.

Ad. 4)

Jak wskazano w art. 88 ust. l pkt 4) Ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane ograniczenie nie znajdzie zastosowania w analizowanym stanie faktycznym.

Wnioskodawca podkreślił, iż poczęstunek serwowany w trakcie Wydarzeń orgaznizowanych w latach 2017 i 2018 miał formę cateringu, tj. posiłków sporządzonych poza miejscem, w którym odbywały się Wydarzenia i dowożonych przez firmę cateringową. Zdaniem Wnioskodawcy, taki sposób zapewnienia uczestnikom Wydarzenia posiłków nie stanowi usługi gastronomicznej, o której mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4) Ustawy VAT.

Ustawa VAT nie definiuje co prawda pojęcia „,usługi gastronomicznej” i „cateringu”, niemniej jednak, zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, jako usługę gastronomiczną należy rozumieć usługę polegającą na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 5 stycznia 2018 r., o sygn. 0115-KDIT1- 2.4012.800.2017.1AJ, wyraził stanowisko, iż:

„Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani pojęcia usług gastronomicznych, ani pojęcia usług cateringowych. Posiłkując się zatem definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przyjąć należy, że usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych.

Uwzględniając klasyfikację PKWiU oraz definicję ww. pojęć stwierdzić należy, że usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług nie można uznać, że do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.”.

Uwzględniając powyższy pogląd, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w odniesieniu do nabywanych przez niego w latach 2017 i 2018 usług cateringowych nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. l pkt 4) Ustawy VAT, ponieważ są to usługi inne niż wskazane w tym przepisie usługi gastronomiczne.

Ponadto, zdaniem Spółki, nabywane przez nią usługi cateringowe, jak i noclegowe stanowią element składowy usługi kompleksowej, świadczonej przez agencje polegającej na organizacji Wydarzenia.

Ustawa VAT nie definiuje pojęcia świadczenia kompleksowego, niemniej stosownie do wypracowanego stanowiska TSUE należy uznać, że jeżeli transakcja składa się z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym to nie powinna być sztucznie rozdzielana. Innymi słowy, jeżeli transakcja obejmuje kilka ściśle związanych ze sobą świadczeń, to należy traktować ją jako jedno kompleksowe świadczenie. Jako przykład można podać tutaj:

  1. wyrok TSUE w sprawie BGŻ Leasing Sp. z o.o. z dnia 17 stycznia 2013 r. (sygn. C-224/11), w którym Trybunał wskazał, że:
    „Z orzecznictwa Trybunału wynika niemniej, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogę być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jedną transakcję, jeżeli nie są one od siebie niezależne (…). Jedna transakcja występuje w wypadku, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (...)”.
    Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie również w interpretacjach wydawanych przez polskie organy podatkowe, przykładowo:
  2. interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2018 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0111-KDIB3-1.4012.778.2017.1.ICz, w której wskazano, że:
    „Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatniku na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług”.”

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca uważa, iż niezasadnym byłoby wydzielanie ze świadczenia kompleksowego, jakim była organizacja Wydarzenia, poszczególnych świadczeń, w tym zakupu usług cateringowych i noclegowych, ponieważ stanowią one część świadczenia kompleksowego i jako takie nie podlegają analizie jako świadczenia odrębne. Wnioskodawca podkreślił, iż świadczenia te nie przedstawiałyby dla niego wartości, gdyby zostały nabyte bez związku z organizacją Konferencji. Konkludując, zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do usług noclegowych i cateringowych nabytych przez niego w ramach kompleksowej usługi polegającej na organizacji Wydarzenia nie znajdzie zastosowanie wyłączenie z art. 88 ust. 1 pkt 4) Ustawy VAT.

Powyższe stanowisko prezentowane jest również przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL1-1.4012.294.2017.1.AK z dnia 19 września 2017 r. organ stwierdził, że: „Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania i sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa organizacji wyjazdów szkoleniowo-integracyjnych dla znaczących kontrahentów, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne.”.

Zdaniem Spółki, zaprezentowane powyżej stanowisko odnoszące się do analizowania świadczeń kompleksowych jako całości, odnosi się również do ponoszonych w ramach organizacji Wydarzenia wydatków na zapewnienie uczestnikom rozrywek, takich jak przejazdy samochodem wyścigowym po torze …, konkurs z nagrodą w postaci możliwości korzystania z samochodu elektrycznego czy zapewnienie napojów alkoholowych.

Wnioskodawca chciałby podkreślić, iż część rozrywkowa nie stanowi dla niego celu samego w sobie. Jest to jedynie element towarzyszący, który ma dodatkowo zachęcić klientów biznesowych do uczestnictwa w Konferencji.

Ponadto, mając na uwadze cel organizacji Wydarzenia, tj. zwiększanie zakresu korzystania z Portalu przez obecnych klientów, jak również pozyskanie nowych klientów korzystających z usług oferowanych w ramach Portalu, a w konsekwencji zwiększanie obrotów Spółki, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki te mają związek pośredni z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe, również VAT naliczony związany z elementem rozrywkowym zapewnianym uczestnikom Wydarzenia, jako częścią usługi kompleksowej związanej z jego działalnością gospodarczą, nie powinien być analizowany odrębnie a Spółka powinna mieć prawo do odliczenia podatku również w tej części.

Odzwierciedlenie poglądu Wnioskodawcy znaleźć można przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2018 r., sygn. III SA/Wa 1789/17, w którym Sąd wskazał, iż: „Zakwestionowane przez organ w interpretacji usługi (organizacja rozrywek podczas czasu wolnego, w tym przykładowo wstępów do parków wodnych, zwiedzanie miasta, imprez tanecznych) nie mają charakteru samoistnego lecz tworzą w aspekcie ekonomicznym jedną całość z pozostałymi usługami (przygotowaniem i organizacją obiektów, w których odbywa się konferencja, zapewnieniem niezbędnego wyposażenia technicznego, organizacją transportu do miejsca konferencji, w tym organizacją przelotów i komunikacji do i z lotniska u przypadku konferencji organizowanych poza Polską, przygotowaniem gadżetów) – usługę polegającą na organizacji Konferencji.

Skoro więc, Wnioskodawca zlecając podmiotowi zewnętrznemu przygotowanie Konferencji, to nabywa on kompleksową usługę organizacji Konferencji. Tak też ta usługa odbierana jest z perspektywy zamawiającego ją Skarżącego, który oczekuje od kontrahenta zewnętrznego zrealizowania wszystkich elementów składających się na kompleksową usługę.”.

Wnioskodawca chciałby końcowo podkreślić, iż również okoliczność, że do umów zawartych pomiędzy Spółką a agencjami zostały dołączone szczegółowe kosztorysy, nie będzie stanowiła przeszkody dla uznania, że nabywana usługa stanowi świadczenie kompleksowe. Stanowisko takie wyrażane jest również przez organy podatkowe, przykładowo w interpretacji z dnia 10 listopada 2011 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Łodzi, nr IPTPP3/443-80/11-3/IB, w której uznano, że: „Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny.”.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przysługuje mu prawo do odliczenia w pełnej wysokości VAT naliczonego, wynikającego ze wskazanych powyżej faktur wystawionych przez agencje dokumentujących wydatki na organizację Wydarzenia w latach 2017 i 2018, w szczególności w opisanym stanie faktycznym zastosowania nie znajdzie wyłączenie z art. 88 ust. 1 pkt 4) ustawy VAT.

Uwzględniając przytoczoną powyżej argumentację oraz stanowiska organów podatkowych, sądów administracyjnych, TSUE oraz doktryny, wedle Spółki, prawidłowe jest stanowisko, iż przysługuje jej prawo do odliczenia w pełnej wysokości VAT naliczonego wynikającego ze wskazanych w opisie stanu faktycznego faktur dokumentujących wydatki na organizację Wydarzeń w latach 2017 i 2018.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki:

  1. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
  2. towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego),
  3. faktura dokumentuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czyli została na niej wskazana kwota podatku.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Stosownie do treści art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ponadto, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym prawo to nie przysługuje – nawet gdy określone wcześniej warunki są spełnione – w sytuacji wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce. Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT w związku z prowadzoną działalnością. tj. Spółka nie stosuje proporcji, gdyż nie prowadzi sprzedaży zwolnionej z VAT. Spółka nie stosuje także prewspółczynnika, gdyż nie wykonuje innych czynności niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca jest jednym z liderów branży internetowej w Polsce. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie portali sprzedażowo-ogłoszeniowych o ogólnopolskim zasięgu, w tym wyspecjalizowanego portalu motoryzacyjnego.

Sprzedaży samochodów, innych pojazdów, maszyn albo części do nich za pośrednictwem Portalu dokonują zarówno osoby fizyczne (klienci indywidualni), jak również podmioty zajmujące się profesjonalnym obrotem samochodami (klienci biznesowi). W przypadku klientów indywidualnych, opłata za ogłoszenie zamieszczone na Portalu obejmuje jednorazową opłatę oraz kolejne płatności za ewentualne odświeżanie/przedłużenie ogłoszenia. Podmioty biznesowe za zamieszczanie ogłoszeń na Portalu opłacają z kolei miesięczne opłaty, których wysokość uzależniona jest m.in. od ilości ogłoszeń.

Spółka m.in. organizuje cykliczne wydarzenia promocyjne skierowane do obecnych i potencjalnych klientów biznesowych, przedstawicieli branży motoryzacyjnej oraz dziennikarzy.

Jednym z przykładów takiej działalności marketingowej Spółki jest organizacja wydarzenia wręczenia nagród „Internetowy …”.

W latach 2017 oraz 2018 odbyły się dwie edycje Wydarzenia, tj.:

  • w dniu 15 marca 2017 r. „Gala …”,
  • w dniu 28 lutego 2018 r. „Internetowy …”.

Celem Wydarzenia jest przede wszystkim promocja marki A wśród przedstawicieli branży motoryzacyjnej. Promocja skierowana jest zarówno do klientów biznesowych Spółki, jak również do innych przedstawicieli branży motoryzacyjnej i mediów. Poprzez zorganizowanie Wydarzenia i zaistnienie w mediach Spółka dąży do zwiększania zakresu korzystania z Portalu przez obecnych klientów, jak również do pozyskania nowych klientów korzystających z usług oferowanych w ramach Portalu, a w konsekwencji do stałego zwiększania obrotów.

Do uczestnictwa w Wydarzeniu zapraszani są m.in. przedstawiciele branży motoryzacyjnej współpracujący z Wnioskodawcą, w tym w szczególności importerzy i dealerzy samochodowi, media, firmy i organizacje obecne na polskim rynku motoryzacyjnym.

Przebieg obu edycji Konferencji wyglądał podobnie. W trakcie wydarzenia prowadzonego przez konferansjerów miało miejsce podsumowanie działalności Portalu w danym roku poprzez wskazanie zwycięskich marek motoryzacyjnych i modeli, które miały największą liczbę odsłon w poszczególnych latach na Portalu oraz wręczenia nagród dla zwycięzców poszczególnych kategorii takich jak przykładowo:

  • Maszyny budowlane,
  • Maszyny rolnicze,
  • Samochody osobowe nowe,
  • Samochody osobowe używane.

Co do zasady, laureaci miejsc (przedstawiciele marek) 2 i 3 otrzymują okolicznościowe dyplomy, zwycięzca danej kategorii otrzymuje natomiast dyplom oraz dodatkowo statuetkę (zarówno na dyplomach, jak i statuetkach widoczne było logo Wnioskodawcy). Dla uczestników Wydarzenia przewidziano również dodatkowe atrakcje:

  1. w 2017 r. po zakończeniu Konferencji jej uczestnicy mieli możliwość wzięcia udziału w jazdach samochodami na torze,
  2. w 2018 r. przewidziano z kolei konkurs dla uczestników Wydarzenia, w którym nagrodą specjalną była możliwość korzystania przez jeden dzień z samochodu elektrycznego renomowanego producenta.

Podczas Konferencji eksponowane było logo A, zarówno podczas wyświetlania grafik towarzyszących prezentacji poszczególnych kategorii nagród, jak również w formie statycznej na banerach. Logo Portalu znajdowało się również na nagrodach (statuetki, dyplomy) wręczanych podczas Wydarzenia, jak również na rozdawanych upominkach promocyjnych o niewielkiej wartości (w roku 2017: kubki i pamięci przenośne pendrive, w roku 2018: powerbank).

Wnioskodawca otrzymał również w formie PDF raport z wręczenia nagród w poszczególnych kategoriach prezentowanych podczas Wydarzenia, który został wykorzystany przez Spółkę w celach promocyjnych i marketingowych. Raporty za rok 2016 i rok 2017 zostały opublikowane przez Wnioskodawcę w internecie, przyczyniając się zarówno do promowania marki Wnioskodawcy, jak i ugruntowania jego pozycji jako eksperta w branży motoryzacyjnej. Informacje o raporcie i odwołania do jego treści publikowane były internecie również przez inne serwisy. W związku z organizacją Konferencji został przeprowadzony szereg czynności o charakterze reklamowo promocyjnym.

Wnioskodawca zapewniał uczestnikom po zakończeniu części oficjalnej poczęstunek w miejscu Wydarzenia, trwający zwyczajowo do godz. 20-21.

Za organizację obu edycji Konferencji odpowiedzialne były agencje marketingowe zajmujące się profesjonalną organizacją tego rodzaju wydarzeń, z którymi zostały podpisane umowy (w 2017 roku w umowie wskazano poprzednią nazwę Wnioskodawcy). Do umów dołączone zostały szczegółowe kosztorysy.

Wynagrodzenie należne Agencjom (z tytułu wykonania przedmiotu umowy oraz za przeniesienie autorskich praw majątkowych i pokrewnych/z tytułu udzielania i korzystania z licencji uprawniającej do korzystania z utworów, tj. zdjęć z Wydarzenia) płatne było na podstawie wystawionych faktur. Zgodnie z opisem zawartym na fakturach, dokumentowały one kompleksową realizację Wydarzeń:

  1. faktura z dnia 03.02.2017 r., obejmująca pozycję: Zaliczka – Internetowy …,
  2. faktura z dnia 29.03.2017 r., obejmująca pozycję: Internetowy …,
  3. faktura z dnia 26.03.2018 r., obejmująca pozycję: Przygotowanie i realizacja wydarzenia Internetowy ….

Niemniej, Wnioskodawca ma możliwość identyfikacji poszczególnych elementów składowych wydatków poniesionych na rzecz agencji na podstawie posiadanych kosztorysów.

Usługi świadczone przez Agencje (polegające na kompleksowej organizacji Wydarzeń w latach 2017 oraz 2018) podlegały opodatkowaniu podstawową stawką VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego, wynikającego ze wskazanych faktur dokumentujących wydatki na organizację Wydarzeń w latach 2017 i 2018.

Aby ocenić prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w analizowanej sytuacji, Spółka dokonała nabycia kompleksowych usług organizacji Wydarzeń w latach 2017 i 2018.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe znajduje wyraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. W orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał rozstrzygnął, że przy świadczeniu usług obejmujących kilka części składowych należy stosować te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Podobnie wypowiedział się Trybunał, wydając w dniu 27 września 2012 r. orzeczenie w trybie prejudycjalnym w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Na podstawie przywołanych uregulowań, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stwierdzić należy, że nabyte przez Spółkę usługi organizacji wydarzeń - „Gala …” oraz „Internetowy …” - stanowią świadczenia kompleksowe, w ramach których Wnioskodawca nabywa m.in. usługi noclegowe i gastronomiczne jako elementy składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia, a mają charakter pomocniczy i z pozostałymi usługami składowymi tworzą całość.

Jak wynika z opisu sprawy, za organizację obu edycji Konferencji odpowiedzialne były agencje marketingowe zajmujące się profesjonalną organizacją tego rodzaju wydarzeń, z którymi zostały podpisane umowy. Wynagrodzenie należne agencjom (z tytułu wykonania przedmiotu umowy oraz za przeniesienie autorskich praw majątkowych i pokrewnych/z tytułu udzielania i korzystania z licencji uprawniającej do korzystania z utworów tj. zdjęć z Wydarzenia) płatne było na podstawie wystawionych faktur. Zgodnie z opisem zawartym na fakturach, dokumentowały one kompleksową realizację Wydarzeń.

Usługi świadczone przez agencje (polegające na kompleksowej organizacji Wydarzeń w latach 2017 oraz 2018) podlegały opodatkowaniu podstawową stawką VAT.

Ponadto, Spółka wskazała, iż niezasadnym byłoby wydzielanie ze świadczenia kompleksowego, jakim była organizacja Wydarzenia, poszczególnych świadczeń, w tym zakupu usług cateringowych i noclegowych, ponieważ stanowią one część świadczenia kompleksowego i jako takie nie podlegają analizie jako świadczenia odrębne. Wnioskodawca podkreślił, iż świadczenia te nie przedstawiałyby dla niego wartości, gdyby zostały nabyte bez związku z organizacją Konferencji.

W związku z powyższym zdaniem tut. Organu należy uznać, że organizacja Wydarzeń przez agencje stanowi świadczenie kompleksowe i poszczególne czynności w ramach tych świadczeń nie podlegają odrębnej analizie. Jednakże tut. Organ zauważa, że w odniesieniu do czynności polegających na zakupie napojów alkoholowych dla uczestników Konferencji nie można uznać, iż stanowią one element kompleksowej usługi organizacji tych Wydarzeń. Nie stanowią one świadczeń niezbędnych do należytego i właściwego świadczenia usług polegających na organizacji Konferencji. W ocenie organu nie występuje wystarczający związek pomiędzy nabyciem alkoholu, a celem realizowanego przedsięwzięcia w postaci organizacji Wydarzeń, np. poprzez zmotywowanie klientów do większego korzystania z usług Spółki, a pracowników do bardziej efektywnej pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonał zakupu od agencji kompleksowej usługi organizacji Konferencji, poza świadczeniem polegającym na zakupie alkoholu dla uczestników Wydarzeń.

Dodatkowo, wskazać należy, że jak zaznaczyła Spółka, celem Wydarzenia jest przede wszystkim promocja marki wśród przedstawicieli branży motoryzacyjnej. Promocja skierowana jest zarówno do klientów biznesowych Spółki, jak również do innych przedstawicieli branży motoryzacyjnej i mediów. Poprzez zorganizowanie Wydarzenia i zaistnienie w mediach Spółka dąży do zwiększania zakresu korzystania z Portalu przez obecnych klientów, jak również do pozyskania nowych klientów korzystających z usług oferowanych w ramach Portalu, a w konsekwencji do stałego zwiększania obrotów.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem usług organizacji Wydarzeń, należy jeszcze raz wskazać, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślenia wymaga, że podstawową przesłanką warunkującą prawo do odliczenia podatku jest związek ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi, przy czym jak wskazano powyżej, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

W tym miejscu należy zauważyć jednak, że świadczenie polegające na zakupie alkoholu dla uczestników Konferencji nie jest związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, a jedynie służy celom osobistym, prywatnym uczestników. Zakup alkoholu nie ma związku z wykonanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, skoro nabyte przez Wnioskodawcę od agencji usługi organizacji Wydarzeń w roku 2017 i 2018 (w części nieobejmującej zakup alkoholu) obiektywnie tworzą – w aspekcie gospodarczym – jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach dokumentujących nabycie tych usług.

Jak przedstawiono w analizowanej sprawie nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy, gdyż wydatki związane z organizacją przedmiotowych Konferencji mają związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki (poza zakupem alkoholu). Jak wskazał Wnioskodawca, poprzez zorganizowanie Wydarzenia w 2017 i 2018 roku i zaistnienie w mediach, Spółka dąży do zwiększania zakresu korzystania z Portalu przez obecnych klientów, jak również do pozyskania nowych klientów korzystających z usług oferowanych w ramach Portalu, a w konsekwencji do stałego zwiększania obrotów.

W tym miejscu należy jednakże podkreślić, że przedstawione przez Wnioskodawcę w opisie sprawy wydatki na zapewnienie uczestnikom wydarzenia rozrywek (dodatkowych atrakcji) w postaci przejazdu samochodem wyścigowym po torze …, czy też konkurs dla uczestników wydarzenia, w którym nagrodą specjalną była możliwość korzystania przez jeden dzień z samochodu elektrycznego renomowanego producenta, mogą wskazywać w tym konkretnym przypadku (z uwagi na przedmiot działalności podatnika, jak i cel organizacji ww. wydarzeń) na pośredni związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy. Natomiast wydatki związane z zapewnieniem napojów alkoholowych uczestnikom ww. wydarzeń nie są ani wprost, ani (wbrew stanowisku Wnioskodawcy) pośrednio związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu są kompleksowe usługi, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne, czy też noclegowe.

Podsumowując, w okolicznościach rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego ze wskazanych faktur dokumentujących wydatki na organizację przez agencje Konferencji w roku 2017 oraz Konferencji w roku 2018 (nabycie usług kompleksowych) w tym zakresie, w jakim dotyczą one opodatkowanej działalności Wnioskodawcy. W tym miejscu należy wskazać, że prawo to nie będzie przysługiwało w części dotyczącej wydatków na zakup alkoholu dla uczestników Wydarzeń z uwagi na brak związku (nawet pośredniego) pomiędzy ich poniesieniem a czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresach dotyczących prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki za organizację Wydarzeń w latach 2017-2018, należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto, tutejszy Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj