Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.340.2019.5.AW
z 8 listopada 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 27 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismami z 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) oraz z 4 listopada 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania polskich przepisów prawa podatkowego w zakresie określania momentu powstania przychodu i kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów oraz sposobu ujmowania ich dla celów rozliczenia podatku w Polsce – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania polskich przepisów prawa podatkowego w zakresie określania momentu powstania przychodu i kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów oraz sposobu ujmowania ich dla celów rozliczenia podatku w Polsce.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 października 2019 r. znak 0115-KDIT1-2.4012. 484.2019.2.AW, 0111-KDIB1-2.4010.340.2019.2.AW oraz pismem z 4 listopada 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 25 października 2019 r. znak 0111-KDIB1-2.4010.340.2019.4.AW.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 października 2019 r.):

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Spółką lub Wnioskodawcą) utworzyła oddział w Senegalu (zwany dalej Odział). Odział w Senegalu został zarejestrowany we właściwym organie administracyjnym, posiada odrębny od polskiego numer identyfikacji podatkowej oraz jest czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Odział w Senegalu nie składa deklaracji VAT na terytorium Polski. Informacja o rejestracji oddziału znajduje również we wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego. Oddział w Senegalu stanowi zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oddział w Senegalu funkcjonuje od maja 2018 r. Wnioskodawca zamierza utrzymywać działalność oddziału stale, do czasu opłacalności ekonomicznej tego przedsięwzięcia.

Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż wydobytych fosforytów. Główna umowa handlowa dotycząca wydobycia fosforytów zawarta jest pomiędzy polską spółką z o.o. a podmiotem z Senegalu. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w Senegalu za pośrednictwem Oddziału, który jest zarejestrowany również w tym Państwie.

Sprzedaż fosforytów odbywa się na podstawie zawartej umowy między Wnioskodawcą a podmiotem X, będącym spółką prawa handlowego w Szwajcarii.

Spółka odpowiedzialna jest za część administracyjną, w szczególności za kontakt z kontrahentem, wystawianie faktur, windykację należności, podejmowanie decyzji co do całokształtu prowadzonej działalności gospodarczej.

Oddział w Senegalu odpowiada za część operacyjną, w szczególności polegającą na: zlecaniu dokonywania badań geologicznych, typowania miejsc dokonywania wydobycia, nadzoru nad wydobyciem, organizację przesiewania i suszenia, transportu, nadzór nad magazynowaniem towaru w porcie, nad jego załadunkiem, a także poszukiwaniem nowych partnerów biznesowych. Oddział w Senegalu zatrudnia w tym celu ok. 10 osób.

Oddział w Senegalu ponosi szereg wydatków, które podlegają zaewidencjonowaniu w księgach zgodnie z prawem senegalskim. Na podstawie prowadzonej ewidencji dokonywane jest wyliczenie należnego podatku (będącego podatkiem o podobnym charakterze do podatku dochodowego od osób prawnych), dokonuje również rozliczeń podatku nakładanym na terytorium Senegalu o podobnym charakterze do podatku od towarów i usług/podatku od wartości dodanej.

Z uwagi na brak umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartego pomiędzy Polską a Senegalem Spółka prosi o potwierdzenie, iż do ustalenia podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym powinna uwzględnić przychody i koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością przez Spółkę powiększone o przychody i koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów prawa podatkowego występującego w Senegalu. Równocześnie zapłacony podatek w Senegalu będący odpowiednikiem podatku dochodowego od osób prawnych obowiązującego w Polsce będzie podlegał odliczeniu od podatku należnego przypadającego do zapłaty w Polsce, pod warunkiem otrzymania potwierdzenia jego zapłaty w Senegalu.

(…)

Oddział w Senegalu nie dokonuje sprzedaży na terytorium Senegalu, Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży na sprzedaż fosforytów i dokonuje ich rozliczenia w składanych deklaracjach w Polsce.

Wnioskodawca i Oddział dokonywać będą zakupów dla potrzeb funkcjonowania oddziału, wśród usług nabywanych wymienić należy: usługi transportowe, załadunek na statek, opłaty celne, usługi podwykonawcy w zakresie wydobycia fosforytów. Ww. usługi nabywane są od podatników na terytorium Senegalu i tam posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Ww. wydatki dokumentowane są fakturami wystawionymi przez podmioty senegalskie.

Decyzje biznesowe podejmowane w zakresie oddziału są podejmowane w Oddziale.

Oddział posiada własne zaplecze własne zaplecze techniczne, które cechuje:

  • stałość działań: prowadzona działalność opiera się o pracowników, którzy pracują w oparciu o umowy o pracę lub umowy zlecenia, posada poza pracownikami technicznymi również zaplecze księgowe i finansowe,
  • w miejscu działania są pracownicy, których cechuje niezależność operacyjna,
  • zasoby ludzkie są wystarczające do prowadzonej działalności gospodarczej w kontekście dokonania dostawy towarów i wyświadczenia usług.

Działalność oddziału wykonywana jest przy użyciu tego zaplecza technicznego.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Spółka podała nazwy i numery NIP kontrahentów oraz informację dotyczącą wskazania krajów jurysdykcji podatkowej, które wydały numery NIP.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka, uwzględniając przychody oraz koszty Oddziału, powinna stosować polskie przepisy prawa podatkowego, w szczególności w zakresie określania momentu powstania przychodu oraz przepisy dotyczące kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów oraz w jaki sposób powinna ująć je dla celów rozliczenia podatku w Polsce? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Podatnicy mający siedzibę lub zarząd w Polsce mogą uzyskiwać dochody pochodzące zarówno z kraju, jak i z zagranicy, są oni jednak opodatkowani od całości osiąganych przez siebie dochodów w państwie siedziby, podlegają więc nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przy czym dochody uzyskiwane przez rezydenta poza granicami Polski mogą być także opodatkowane w państwie źródła.

Zgodnie z definicją zakładu zagranicznego zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy, pojęcie to oznacza:

  • stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
  • plac budowy, budowę montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
  • osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

–chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów różnica jest stratą.

Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku – art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1 jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi – art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Oznacza to, że zgodnie z powyższą ogólną zasadą przewidzianą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwot podatku zapłaconego za granicą w całości lub w części, w zależności od wysokości zobowiązania podatkowego obliczonego od łącznych krajowych i zagranicznych, dochodów.

Stosownie do art. 20 ust. 6 ww. ustawy łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2 nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.

Powyższe oznacza, że podatnik, na którym stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy, dochody (przychody) osiągnięte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, obowiązany jest w rozliczeniu za rok podatkowy połączyć z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Następnie od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to jest limitowane w ten sposób, że kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Jak zatem wynika z art. 20 ust. 1 ww. ustawy odliczenie podatku zapłaconego w obcym państwie może następie przy łącznym wystąpieniu następujących przesłanek:

  • podatek zapłacony w obcym państwie odlicza się w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym dochody (przychody) osiągnięte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegające w obcym państwie opodatkowaniu łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • podatek zapłacony w obcym państwie odlicza się od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów za rok podatkowy.

Odliczenie następuje w kwocie równej podatkowi zapłaconemu w obcym państwie z tym, że kwota odliczona nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Przy czym, aby określić wielkość tego odliczenia, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu).

Zgodnie z art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W każdym przypadku osiągania przez podatnika mającego siedzibę lub zarząd na terenie RP dochodów za granicą konieczne jest ustalenie jaka jest metoda unikania podwójnego opodatkowania. W przypadku braku umowy międzynarodowej stosuje się metodę proporcjonalnego zaliczenia.

Postanowienia zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z państwami obcymi umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, mają w stosunku do norm prawa wewnętrznego charakter norm szczególnych. Tego rodzaju hierarchia wynika z art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietna 1997 r. (Dz.U. Nr 79 poz. 483 ze zm.), który stanowi, że ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed ustawą jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Spółka posiada wyodrębnioną jednostkę w postaci Oddziału spółki w Senegalu. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w Senegalu za pośrednictwem Oddziału, który jest zarejestrowany również w tym państwie. Z uwagi na to, że Rzeczypospolitej Polskiej nie łączy z Republiką Senegalu żadna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, w odniesieniu do Oddziału Spółki położonego na terytorium Republiki Senegalu należy opierać się tylko na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie wskazuje, że dochody (przychody) osiągnięte za granicą łączy się z dochodami (przychodami) osiągniętymi na terytorium RP w rozliczeniu za dany rok podatkowy. Suma tych dochodów będzie stanowiła podstawę opodatkowania i dopiero od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie.

Przepisy wyraźnie informują o łączeniu dochodów uzyskiwanych w Polsce i za granicą. Nie ma możliwości łączenia i odliczenia strat uzyskanych za granicą od dochodów uzyskanych w Polsce. Tożsame stanowisko prezentuje Dyrektor Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu w piśmie z dnia 30 stycznia 2007 r . PSUS/PB-RI-PDP/423-9/P/17/07/MB/10691.

Zatem do wszystkich ponoszonych przez Oddział kosztów oraz uzyskiwanych przychodów Spółka powinna stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności w zakresie określania momentu powstania przychodu, poniesienia kosztu oraz dotyczące kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Koszty oraz przychody dotyczące działalności Oddziału Spółka powinna ująć jednorazowo w rozliczeniu rocznym podatku dochodowego w Polsce. Zatem w trakcie roku podatkowego nie należy wpłacać zaliczek na podatek od dochodów zakładu zagranicznego.

Biorąc pod uwagę, że dochody (przychody) osiągnięte za granicą łączy się z dochodami (przychodami) osiągniętymi na terytorium RP w rozliczeniu za dany rok podatkowy, Spółka przy rozliczeniu podatku dochodowego za dany rok podatkowy uwzględniać powinna wszystkie przychody i koszty przypisane temu Oddziałowi i kształtujące dochód tego Oddziału stanowiący podstawę opodatkowania w państwie Oddziału, a w konsekwencji i podatek należy za ten rok podatkowy faktycznie zapłacony na terytorium Republiki Senegalu przed rozliczeniem danego roku podatkowego na terytorium Polski.

W kwestii ujęcia do podstawy opodatkowania przychodów i kosztów Oddziału Spółka powinna dokonać rozpoznania ich wysokości na podstawie przedłożonego wyniku podatkowego zgodnego z obowiązującym prawem senegalskim w tym zakresie.

Ponadto, w uzupełnieniu własnego stanowiska (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 25 października 2019 r.), Wnioskodawca wskazał, że dochody (przychody) osiągnięte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, obowiązany jest w rozliczeniu za rok podatkowy połączyć z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W rezultacie Wnioskodawca uważa, iż dla celów ustalenia wyniku podatkowego, tj. przychodów i kosztów senegalskiego oddziału, powinien stosować przepisu prawa podatkowego w Senegalu.

W rozliczeniu rocznym do przychodów i kosztów ustalanych zgodnie z przepisami polskiego prawa podatkowego w zakresie dochodu osiąganego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinien włączyć przychody i koszty oddziału ustalane zgodnie z przepisami prawa podatkowego w Senegalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z treścią pytania wyznaczającą jej zakres, jest wyłącznie kwestia ustalenia jakie przepisy powinny być stosowane przy rozliczeniu przychodów i kosztów ich uzyskania osiąganych przez Oddział, momentu powstania przychodu oraz kosztów uzyskania przychodów, a także kwestia sposobu ich ujęcia dla celów rozliczenia podatku w Polsce. W szczególności przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest możliwość odliczenia zapłaconego w Senegalu podatku od podatku należnego obliczonego w zeznaniu CIT-8. Zagadnienie związane z możliwością odliczenia podatku zostało rozstrzygnięte w interpretacji z 31 października 2019 r. znak 0111-KDIB1-2.4010.428.2019.1.AW.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej „updop”) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W świetle art. 7 ust. 1 updop przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 tej ustawy dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Według art. 7 ust. 3 ww. ustawy przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1. przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

2. przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu;

2a. straty poniesionej ze źródła przychodów;

3. kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;

(…)

Treść art. 4a pkt 11 updop wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie – oznacza to:

  1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
  2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
  3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

–chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

W oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 3 updop wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.

Stosownie do art. 20 ust. 1 zd. 1 updop jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 22a updop przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Należy podkreślić, że dochody uzyskiwane przez osobę prawną (polskiego rezydenta podatkowego) ze źródeł położonych za granicą ustalane są na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wcześniej wskazano, dochodem jest nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania.

W art. 12 updop zawarto przykładowy katalog przysporzeń uznanych za przychody podatkowe. I tak, stosownie do art. 12 ust. 1 updop, przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe.

Brak definicji ustawowej dotyczącej przychodów odnosi ten skutek, że – zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą oraz piśmiennictwem – za przychód uznaje się każde przysporzenie jakie wpływa do majątku podatnika, które ma charakter trwały. Przychodem będą zatem osiągnięte przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Oddziału przysporzenia.

Drugim czynnikiem kształtującym dochód są koszty uzyskania przychodu.

Definicja kosztów uzyskania przychodów została zawarta w art. 15 ust. 1 updop, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W będącej przedmiotem rozpoznania sprawie, zarówno przychody, jak i koszty uzyskania przychodów mają wpływ na wysokość dochodu, który (jak wynika z powołanego wyżej art. 20 ust. 1 zd. 1 updop) w zeznaniu za rok podatkowy powinien być połączony z dochodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 updop podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka utworzyła oddział w Senegalu, który został zarejestrowany we właściwym organie administracyjnym, posiada odrębny od polskiego numer identyfikacji podatkowej oraz jest czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Informacja o rejestracji oddziału znajduje również we wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego. Oddział w Senegalu stanowi zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w Senegalu za pośrednictwem Oddziału, który jest zarejestrowany również w tym Państwie.

Oddział w Senegalu ponosi szereg wydatków, które podlegają zaewidencjonowaniu w księgach zgodnie z prawem senegalskim. Na podstawie prowadzonej ewidencji dokonywane jest wyliczenie należnego podatku (będącego podatkiem o podobnym charakterze do podatku dochodowego od osób prawnych), dokonuje również rozliczeń podatku nakładanym na terytorium Senegalu o podobnym charakterze do podatku od towarów i usług/podatku od wartości dodanej.

Pomiędzy Polską a Senegalem brak jest umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że rozliczenie podatku dochodowego z tytułu dochodów osiągniętych za granicą dokonuje się w rozliczeniu rocznym.

Jednocześnie z brzmienia art. 20 ust. 1 updop wynika, że w przypadku osiągania dochodów (przychodów) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w rozliczeniach tych uwzględnić należy regulacje wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z danym państwem.

W sytuacji natomiast, gdy umowy takiej nie ma dochody uzyskiwane przez osobę prawną ze źródeł położonych za granicą podlegają, co do zasady, opodatkowaniu zarówno według ogólnych zasad obowiązujących w państwie, w którym położone jest źródło dochodu, jak i następnie w państwie siedziby osoby prawnej uzyskującej dochód.

Powyższe wskazuje na konieczność rozpoznania dochodów (przychodów) i kosztów według polskich przepisów prawa podatkowego, bowiem to w Polsce Spółka będąca osobą prawną ma siedzibę. Cytowane przepisy nie statuują bowiem zasady dualistycznego korzystania z systemów podatkowych państwa siedziby i państwa osiągania dochodu (przychodu), według którego dla potrzeb rozliczenia polskiego podatku dochodowego podatnik miałby stosować prawo obcego państwa.

Dla zachowania prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego w Polsce konieczne jest zatem określenie dochodu (przychodu) i kosztów według przepisów polskich.

Zatem do wszystkich ponoszonych przez Oddział kosztów oraz uzyskiwanych przychodów Spółka powinna stosować przepisy polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc pod uwagę, że dochody (przychody) osiągnięte za granicą łączy się z dochodami (przychodami) osiągniętymi na terytorium RP w rozliczeniu za dany rok podatkowy, Spółka przy rozliczeniu podatku dochodowego za dany rok podatkowy uwzględniać powinna wszystkie przychody i koszty ustalane na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przypisane temu Oddziałowi i kształtujące dochód tego Oddziału.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 4 listopada 2019 r.), że do przychodów i kosztów ustalanych zgodnie z przepisami polskiego prawa podatkowego w zakresie dochodu osiąganego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinien włączyć przychody i koszty oddziału ustalane zgodnie z przepisami prawa podatkowego w Senegalu – jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj