Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.195.2019.1.PB
z 7 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 września 2019 r. (data wpływu 11 września 2019 r.), uzupełnionym 16 i 17 września 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podwyższenia kapitału zakładowego w wyniku planowanego podziału przez wydzielenie Spółki Dzielonej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podwyższenia kapitału zakładowego w wyniku planowanego podziału przez wydzielenie Spółki Dzielonej.

Wniosek uzupełniono 16 i 17 września 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka Przejmująca) mającą siedzibę i rzeczywisty ośrodek zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka Przejmująca jest podmiotem należącym do grupy kapitałowej działającej w sektorze chemicznym (dalej: Grupa), w której podmiotem dominującym jest spółka akcyjna mająca siedzibę i ośrodek zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Spółka Dominująca). Spółka Dominująca jest m.in. jedynym udziałowcem Wnioskodawcy oraz jedynym akcjonariuszem innej spółki akcyjnej również z siedzibą i rzeczywistym ośrodkiem zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Spółka Dzielona). Z przyczyn o charakterze biznesowym podjęta została decyzja o przeprowadzeniu procesu podziału Spółki Dzielonej. Podział Spółki Dzielonej zostanie przeprowadzony na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 505, z późn. zm., dalej: KSH), a więc w ramach podziału przez wydzielenie. Wnioskodawca będzie brał udział w procesie podziału jako spółka nabywająca/przejmująca – w wyniku podziału Wnioskodawca nabędzie określone składniki majątkowe i niemajątkowe wydzielane przez Spółkę Dzieloną. W związku z nabyciem składników w ramach podziału Spółki Dzielonej zostanie podwyższony kapitał zakładowy Wnioskodawcy i zostaną wydane dodatkowe udziały w Spółce Przejmującej na rzecz Spółki Dominującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego w wyniku planowanego podziału przez wydzielenie Spółki Dzielonej?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego dokonanego w wyniku podziału przez wydzielenie.

1. Zamknięty katalog czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: Ustawy PCC), opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy spółki. W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 Ustawy PCC, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów. Z kolei art. 1 ust. 2 Ustawy PCC stanowi, iż przepisy ustawy o umowie spółki i jej zmianie – stosuje się odpowiednio do aktów założycielskich spółek, statutów spółek i ich zmiany. Jednocześnie, czynności stanowiące zmianę umowy spółki na gruncie Ustawy PCC zostały precyzyjnie określone w art. 1 ust. 3 tej ustawy. W świetle powyższej regulacji za zmianę umowy uważa się: 1) przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania, 2) przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty, 3) przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej, 4) przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim: a) rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego, b) siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego – także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego. Wnioskodawca wskazał, iż ustawodawca – wymieniając w treści art. 1 ust. 1 Ustawy PCC – poszczególne czynności cywilnoprawne podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, stworzył ich zamknięty katalog. W efekcie, wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione w treści wskazanego przepisu art. 1 Ustawy PCC mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, nie jest dopuszczalne objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych innych czynności niż wymienione we wspomnianym przepisie. Powyższe potwierdza m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 lutego 2008 r., sygn. II FSK 1737/06.

2. Podział spółki jako czynność nie podlegająca opodatkowaniu.

Z powyższych przepisów wynika, że czynność cywilnoprawna w postaci podziału spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na gruncie Ustawy PCC, gdyż nie jest to czynność wymieniona w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu. Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w treści uzasadnienia do ustawy z 7 listopada 2008 r. zmieniającej ustawę o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2008 r., Nr 209, poz. 1319), w którym wskazano, iż celem wprowadzanych zmian było dostosowanie przepisów Ustawy PCC do obowiązującego prawa wspólnotowego poprzez wdrożenie postanowień dyrektywy Rady nr 2008/7/WE z 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. Urz. UE L 46 z 21 lutego 2008 r., s. 11; dalej: Dyrektywa). W treści przedmiotowego uzasadnienia wskazano, że w zakresie opodatkowania spółek kapitałowych proponowane zmiany mają na celu m.in. „zniesienie opodatkowania podziału spółek jako czynności restrukturyzacyjnych w świetle dyrektywy”. Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. e) w zw. z art. 4 Dyrektywy, podział spółki stanowi zwolniona z podatku kapitałowego czynność restrukturyzacyjną. W efekcie, biorąc pod uwagę treść przedmiotowego uzasadnienia, należy przyjąć, że wolą ustawodawcy było wyłączenie z zakresu Ustawy PCC czynności restrukturyzacyjnych, do których zaliczyć można podział spółki. Co więcej, przed wspomnianą powyżej nowelizacją Ustawy PCC, tj. do 31 grudnia 2008 r., zgodnie z ówczesnym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, za zmianę umowy spółki uważano m.in. „przekształcenie, podział lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki lub podwyższenie kapitału zakładowego”. Porównując brzmienie definicji zmiany umowy spółki na gruncie Ustawy PCC w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. i po tej dacie, z uwagi na wykreślenie z regulacji słowa „podział”, należy uznać, iż w obecnym stanie prawnym czynność restrukturyzacyjna, jaką jest podział, w tym również podział przez wydzielenie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższe potwierdza również stanowisko doktryny, np.: „Podział spółki nie został wymieniony w katalogu zdarzeń uznawanych za zmianę umowy spółki (art. 1 ust. 3 u.p.c.c.). Zważywszy że katalog ten ma charakter zamknięty, należy dojść do wniosku, że podział spółki nie podlega opodatkowaniu PCC. Ewentualne wątpliwości w tym zakresie rozwiewa wykładnia historyczna. Do końca 2008 r. przepis art. 1 ust. 3 pkt 3 u.p.c.c. stanowił, że za zmianę umowy spółki uważa się „przekształcenie, podział lub łączenie spółek...”. Nowelizacja, która weszła w życie 1 stycznia 2009 r., nadała temu fragmentowi przepisu obecne brzmienie poprzez usunięcie z niego słowa „podział”. Uzasadnienie do projektu nowelizacji wskazuje, że podział jako działanie restrukturyzacyjne w świetle dyrektywy 2008/7/WE nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od gromadzenia kapitału” (Litwińczuk Hanna (red.), Opodatkowanie spółek, 2016).

3. Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy.

W efekcie, na Spółce Przejmującej nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych wynikający z dokonania planowanego podziału przez wydzielenie Spółki Dzielonej i podwyższenia kapitału zakładowego w Spółce Przejmującej w związku z emisją dodatkowych udziałów na rzecz Spółki Dominującej. Czynność taka będzie neutralna podatkowo na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych, jako że czynność podziału z założenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie została wskazana w ustawie o PCC w katalogu zmian umowy spółki podlegających opodatkowaniu. Powyższa konkluzja znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych, wydanych w stanach faktycznych analogicznych do tego, którego dotyczy przedmiotowy wniosek, np.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.115.2019.2.PB, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2019 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.66.2019.3.BD, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 marca 2019 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.7.2019.5.BB, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 października 2017 r., Znak: 0114-KDIP3-2.4014.103.2017.2.LS, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 czerwca 2017 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.76.2017.2.ASz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1519) – podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się:

1. przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;
   
2. przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;
   
3. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;
   
4. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:
   
   1. rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,
   2. siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego
      

-także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm.) – podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Z powyżej zacytowanych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów wyłącznie wymienione w art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Do zakresu zmian umowy spółki podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie kwalifikują się zatem podziały spółek.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę i rzeczywisty ośrodek zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka Przejmująca jest podmiotem należącym do grupy kapitałowej działającej w sektorze chemicznym, w której podmiotem dominującym jest spółka akcyjna mająca siedzibę i ośrodek zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka Dominująca jest m.in. jedynym udziałowcem Wnioskodawcy oraz jedynym akcjonariuszem innej spółki akcyjnej również z siedzibą i rzeczywistym ośrodkiem zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z przyczyn o charakterze biznesowym podjęta została decyzja o przeprowadzeniu procesu podziału Spółki Dzielonej. Podział Spółki Dzielonej zostanie przeprowadzony na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych, a więc w ramach podziału przez wydzielenie. Wnioskodawca będzie brał udział w procesie podziału jako spółka nabywająca/przejmująca – w wyniku podziału Wnioskodawca nabędzie określone składniki majątkowe i niemajątkowe wydzielane przez Spółkę Dzieloną. W związku z nabyciem składników w ramach podziału Spółki Dzielonej zostanie podwyższony kapitał zakładowy Wnioskodawcy i zostaną wydane dodatkowe udziały w Spółce Przejmującej na rzecz Spółki Dominującej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że wskazany we wniosku podział spółki przez wydzielenie, przeprowadzony w ramach procedury przewidzianej przepisem art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynność ta nie mieści się bowiem w katalogu określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności nie stanowi też zmiany umowy spółki. Podział przez wydzielenie nie jest bowiem wymieniony w art. 1 ust. 3 cyt. ustawy, jako zmiana umowy spółki.

Zatem Spółka Przejmująca – Wnioskodawca, której kapitał zakładowy ulegnie podwyższeniu w wyniku podziału Spółki Dzielonej przez wydzielenie nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy)

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.