2019.10.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB1-3.4010.428.2019.1.APO

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.428.2019.1.APO
z 24 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2019 r. (data wpływu 3 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy sposób prowadzenia przez Spółkę Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej za rok 2018 i lata następne, opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, jest wystarczający do wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych, a tym samym dla spełnienia przesłanki z art. 9 ust. 1b ustawy CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy sposób prowadzenia przez Spółkę Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej za rok 2018 i lata następne, opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, jest wystarczający do wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych, a tym samym dla spełnienia przesłanki z art. 9 ust. 1b ustawy CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) będąca polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”), jest wiodącym na polskim rynku usług IT software house, zajmującym się w szczególności tworzeniem innowacyjnego oprogramowania dostosowanego do potrzeb klientów. Spółka oferuje dedykowane rozwiązania z zakresu IT, w szczególności responsywnych serwisów internetowych, aplikacje webowe oraz aplikacje e-commerce. Spółka oferuje także usługi outsourcingu, polegające na udostępnieniu pracowników (programistów) do realizacji projektów IT u zewnętrznych podmiotów (tzw. body leasing), co nie jest jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

W swoim dorobku Wnioskodawca ma ponad 1200 zrealizowanych projektów oraz dostarcza rozwiązania dla ponad 800 klientów, realizując projekty IT zarówno na rzecz podmiotów krajowych, jak i odbiorców z rynków zagranicznych.

Autorskie rozwiązania z zakresu IT są tworzone przez Spółkę na potrzeby własne oraz klientów (dalej: „Oprogramowanie”) i w przypadku współpracy z klientami przygotowywane są w oparciu o następujące rodzaje zasad współpracy:

Spółka tworzy Oprogramowanie na zamówienie klienta na podstawie umów zawieranych bezpośrednio z klientami biznesowymi. Spółka realizuje prace według własnej koncepcji, określa sposób wykonania Oprogramowania i decyduje o wyborze narzędzi, podczas gdy klient określa jedynie ogólne wytyczne i oczekiwania co do np. funkcjonalności Oprogramowania, a następnie akceptuje rozwiązania zaproponowane przez Spółkę. Co do zasady, wykonanie poszczególnych zleceń tworzenia Oprogramowania skutkuje przeniesieniem na klienta całości praw autorskich do zrealizowanego projektu IT.
Spółka zobowiązuje się do dostarczenia klientowi Oprogramowania w ramach umowy z zewnętrznymi podmiotami - agencjami interaktywnymi, pośredniczącymi pomiędzy Spółką a poszczególnymi klientami w realizacji projektów IT. Autorskie Oprogramowanie tworzone jest przez Spółkę od podstaw, w oparciu o specyfikację ogólną przekazywaną od klienta poprzez agencję. Prawa autorskie do zrealizowanych przez Spółkę projektów przenoszone są na pośredniczącą we współpracy z klientem agencję.
Spółka tworzy Oprogramowanie na podstawie zleceń przyjętych do realizacji za pośrednictwem giełdy oprogramowania (tzw. Upwork). Upwork jest dedykowaną platformą, poprzez którą Spółka oferuje swoje usługi informatyczne, a klienci zgłaszają zapotrzebowanie na określone oprogramowanie bądź funkcjonalności. Uwzględniając przekazane przez klientów ogólne wytyczne, Spółka opracowuje autorską koncepcję, dostosowując rozwiązania i narzędzia do potrzeb sygnalizowanych przez klientów. Efektem prac Spółki jest stworzenie unikalnego Oprogramowania, do którego prawa autorskie podlegają przeniesieniu na klienta zarejestrowanego na platformie.
Spółka tworzy wewnętrzny system obiegu danych i informacji (tzw. intranet) dla pracowników Spółki. Celem tego systemu jest ulepszenie procesu zarządzania i poprawa efektywności przepływu informacji, zmniejszenie kosztów administracyjnych związanych z obsługą pracowników, itd.

Charakterystyka prac rozwojowych

Aktualnie, Spółka specjalizuje się w tworzeniu, w szczególności, responsywnych serwisów internetowych dostosowanych do potrzeb klienta, opracowywaniu aplikacji webowych oraz tworzeniu rozwiązań e-commerce.

Pozycja Spółki na rynku IT jest stricte uzależniona od projektowania i wdrażania nowego Oprogramowania bądź jego ulepszania i dodawania funkcjonalności. Rozwijanie Oprogramowania jest niezbędne, by Spółka mogła sprostać potrzebom klientów oraz wyróżniać się na tle konkurencji.

Oprogramowanie opracowywane jest w oparciu o analizę rynku, wytyczne i oczekiwania klientów oraz wewnętrzne koncepcje pracowników Spółki. Nad tworzeniem Oprogramowania pracują dedykowani eksperci - deweloperzy opracowują i wdrażają całkowicie nowe lub znacznie ulepszone technologicznie Oprogramowanie.

Tworzone Oprogramowanie staje się nowym, kompleksowym produktem Spółki, udostępnianym klientowi po zakończeniu projektu.

Wynikiem prac rozwojowych nad opracowywaniem Oprogramowania, jest, z jednej strony, powstanie innowacyjnego produktu, z drugiej, zwiększona zdolność konkurencyjna Spółki, w związku z udoskonaleniem świadczonych usług IT.

Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi - tworzenie Oprogramowania wymaga każdorazowo indywidualnego podejścia, tj. w szczególności opracowania biznesowego, technicznego i technologicznego.

Spółka przy tworzeniu Oprogramowania jest w stanie każdorazowo dokonać wyodrębnienia prac rutynowych, które nie są kwalifikowane przez Spółkę do prac rozwojowych. Do tych prac należą m.in. czynności dotyczące utrzymania i obsługi już wdrożonych rozwiązań i produktów, jak również mające na celu wprowadzenie zmian i ulepszeń do Oprogramowania, które zostało wcześniej opracowane przez Spółkę.

Proces prowadzenia prac

Prace rozwojowe w Spółce realizowane są w następujących etapach:

analiza techniczno-biznesowa,
akceptacja zlecenia klienta,
powstanie koncepcji stworzenia Oprogramowania,
opracowanie Oprogramowania oraz jego dostarczenie do klienta.

Co do zasady, prace rozwojowe rozpoczynają się od oceny zapotrzebowania zgłoszonego przez klienta pod kątem technicznym i biznesowym (lub wewnętrznego zapotrzebowania przy rozwijaniu systemu Intranet). Na podstawie przeprowadzonej weryfikacji zlecenia wyznaczeni pracownicy Spółki podejmują decyzję o zaangażowaniu Spółki w projekt. Zatwierdzone zlecenie przekazywane jest do realizacji.

Wówczas, przypisani do danego projektu specjaliści opracowują koncepcję tworzenia Oprogramowania w oparciu o specyfikację przekazaną przez klienta oraz posiadaną wiedzę i doświadczenie. Przygotowana koncepcja uwzględnia aktualne technologie i standardy stosowane na rynku IT.

Następnie, podczas kluczowej fazy projektu tj. developmentu, pracownicy Spółki opracowują kod i tworzą Oprogramowanie.

Równolegle do prac nad Oprogramowaniem, prowadzona jest faza testów poszczególnych zadań realizowanych w ramach projektu, polegająca na weryfikacji poprawności działania Oprogramowania. Pracownicy Spółki regularnie weryfikują wyniki testów, wprowadzają ulepszenia i dostosowują Oprogramowanie.

W trakcie realizacji projektu na bieżąco sporządzana jest również dokumentacja techniczna (tzw. karty projektów), opisująca prace nad tworzeniem Oprogramowania. Karty projektów odzwierciedlają finalny rezultat przeprowadzonych w ramach danego projektu prac.

Ostatnia faza tworzenia Oprogramowania w Spółce polega na jego dostarczeniu do użytkownika.

Jednocześnie, w związku z pracami nad tworzeniem Oprogramowania, prowadzonymi według zasad opisanych powyżej, Spółka ponosi szereg wydatków dotyczących działalności rozwojowej.

Koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace rozwojowe

W celu realizacji projektów IT Spółka m.in. zatrudnia na podstawie umów o pracę pracowników na stanowiskach deweloperów, grafików, testerów oraz innych specjalistów, którzy w ramach swoich obowiązków wykonują czynności z zakresu tworzenia Oprogramowania, przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy oraz doświadczenia.

Osoby zatrudnione w Spółce, w ramach prac rozwojowych, zajmują się w szczególności przygotowaniem koncepcji, specyfikacji, analiz, programowania (tworzenie „kodu źródłowego” programu), prototypów, scenariuszy testowych, tj. szeregiem czynności wymaganych do stworzenia i prawidłowego wdrożenia nowego Oprogramowania.

Ponadto, w proces rozwojowy opracowania Oprogramowania włączone są osoby sprawujące nadzór nad pracownikami zaangażowanymi w projekty (tzw. Project Managerowie), które stanowią wsparcie merytoryczne oraz czynnie uczestniczą w tworzeniu Oprogramowania lub jego funkcjonalności.

Spółka ponosi koszty pracownicze obejmujące m.in.:

wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, które Spółka jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, dalej: „ustawa PIT”),
składki z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 300, z późn. zm., dalej: „ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych”) - finansowane przez Spółkę jako płatnika składek;
premie, bonusy i nagrody, które Spółka jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT.

W stosunku do pracowników zaangażowanych w prace rozwojowe nad tworzeniem Oprogramowania prowadzona jest, w formie elektronicznej, ewidencja czasu pracy pracowników (dalej: „Ewidencja”). Ewidencja prowadzona jest w podziale na poszczególne projekty realizowane przez Spółkę. Ewidencja pozwala określić czasochłonność opracowywania poszczególnych elementów Oprogramowania (tj. ilość czasu pracy poszczególnych pracowników poświęconego nad tworzeniem Oprogramowania).

Ewidencja nakłada na pracownika obowiązek bieżącego raportowania ilości czasu pracy (ilość godzin) poświęcanego w danym okresie na poszczególne zadania w ramach wykonywania swoich obowiązków w zakresie tworzenia Oprogramowania, wraz z przypisaniem do konkretnie wykonanej pracy (np. stworzonego fragmentu kodu - Wnioskodawca zbiera takie dane w ramach systemu zarządzania projektami). W przedmiotowej Ewidencji nie wskazuje się natomiast ilości godzin odnoszącej się do czynności niezwiązanych z działalnością rozwojową.

Na podstawie Ewidencji oraz danych z systemów do zarządzania projektami, Spółka jest w stanie określić, ile godzin zostało poświęconych przez danego pracownika na dany projekt tworzenia Oprogramowania, jakie dokładnie czynności wykonywał pracownik.

Jednocześnie, Spółka posiada odrębną ewidencję urlopów, w której odnotowywany jest czas nieobecności pracownika.

Tym samym, w przypadku, gdy pracownicy Wnioskodawcy są nieobecni w pracy z powodu choroby, czy urlopu, a na Spółce ciąży obowiązek wypłaty należnego wynagrodzenia, w Ewidencji nie jest wykazywany czas pracy związany z pracami rozwojowymi nad tworzeniem Oprogramowania, a tym samym koszt taki nie będzie uwzględniany przy kalkulacji wartości kosztów kwalifikowanych.

Ewidencja, pozwala zatem ustalić ilość czasu pracy poświęconego przez poszczególnych pracowników Spółki na realizację prac rozwojowych nad Oprogramowaniem, w całkowitym czasie pracy wykonywanej przez nich w trakcie danego miesiąca.

Ewidencja rachunkowa kosztów kwalifikowanych

Spółka alokuje koszty związane z prowadzoną działalnością na kontach rodzajowych, takich jak wynagrodzenia pracowników czy amortyzacja.

W ocenie Spółki, pozwala to na wyodrębnienie, w ewidencji pomocniczej, wydatków związanych z pracami rozwojowymi nad nowym Oprogramowaniem.

Co więcej, w celu dokładnego określenia kosztów pracowniczych, pracownicy Spółki prowadzą wspomnianą wcześniej Ewidencję. Wraz z danymi z systemów do zarządzaj projektami, wskazuje ona dokładną ilość godzin pracy w danym okresie każdego pracownika, poświęconą na konkretne zadania związane z tworzeniem Oprogramowania, co pozwala na ustalenie wysokości kosztów pracowniczych związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

W konsekwencji powyższego, możliwe jest dokładne przypisanie kosztów ponoszonych przez Spółkę do projektów rozwojowych związanych z pracami nad Oprogramowaniem.

Ponadto, Spółka ponosi także koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych (innych niż budynki, budowle, samochody osobowe, lokale będące odrębną własnością) oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „WNiP”) wykorzystywanych przez pracowników bezpośrednio do prac rozwojowych, dotyczących opracowywania nowego Oprogramowania (w całości lub proporcjonalnie, w zakresie w jakim byty przeznaczone do prac badawczo-rozwojowych).

Jednocześnie, Spółka dysponuje wewnętrznym systemem ewidencyjnym, który umożliwia przypisanie użytkowanego środka trwałego (sprzętu) do danego pracownika wykonującego czynności z zakresu działalności badawczo-rozwojowej.

W konsekwencji, Spółka może dokonać odpowiedniego wyodrębnienia środków trwałych oraz WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych np. w ewidencji pomocniczej, co umożliwi określenie wysokości kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych oraz WNiP.

Spółka dodatkowo wskazuje, że:

nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, jak również nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego,
koszty prowadzenia prac rozwojowych uwzględnione przez Spółkę jako koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sposób prowadzenia przez Spółkę Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej za rok 2018 i lata następne, opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, jest wystarczający do wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych, a tym samym dla spełnienia przesłanki z art. 9 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób prowadzenia przez Spółkę Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej za rok 2018 i lata następne, jest wystarczający do wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych, a tym samym dla spełnienia przestanki z art. 9 ust. 1b ustawy CIT.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy CIT, stanowi, że podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Ustawa CIT nakłada, ponadto, dodatkowe wymagania na podatników, którzy chcą skorzystać z ulgi B+R, co do prowadzenia ewidencji kosztów, które podlegają odliczeniu w ramach ulgi. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1b ustawy CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo- rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższych przepisów wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej. Ustawa nie precyzuje, jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojową w ewidencji rachunkowej jest podstawą do kalkulacji wysokości ulgi B+R za dany rok podatkowy, a w związku z tym, podatnik powinien dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii.

Jak wskazano w stanie faktycznym (winno być: oraz zdarzeniu przyszłym), Spółka alokuje koszty związane z prowadzoną działalnością na kontach rodzajowych, takich jak wynagrodzenia pracowników czy amortyzacja. W ocenie Wnioskodawcy, pozwoli to na wyodrębnienie wydatków związanych z pracami rozwojowymi nad nowym Oprogramowaniem.

Ponadto, w celu dokładnego określenia kosztów pracowniczych, pracownicy Spółki prowadzą wspomnianą wcześniej Ewidencję. Wskazuje ona dokładną ilość godzin pracy w danym okresie każdego pracownika, poświęconą na konkretne zadania związane z tworzeniem nowego Oprogramowania, co pozwala na określenie wysokości kosztów pracowniczych związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

Za pomocą Ewidencji Spółka jest w stanie:

określić, którzy pracownicy w danym okresie brali udział w realizacji danego projektu związanego z opracowywaniem i tworzeniem Oprogramowania;
wyznaczyć udział zaangażowania poszczególnych pracowników w działalność B+R w stosunku do ogólnego czasu pracy w danym miesiącu (ilość godzin w danym miesiącu poświęcaną na działalność rozwojową w ramach tworzenia Oprogramowania);
po uwzględnieniu powyższego oraz kosztów zatrudnienia poszczególnych pracowników, określić wartość zaangażowania wszystkich pracowników biorących udział w danych pracach rozwojowych nad tworzeniem Oprogramowania w ciągu każdego miesiąca.

Biorąc pod uwagę powyższe, opracowany przez Spółkę sposób ewidencjonowania czasu pracy, pozwoli wyodrębnić czas pracy poświęcany na działalność B+R w stosunku do ogólnego czasu pracy pracownika w danym miesiącu. Konsekwencją tego wyodrębnienia będzie możliwość ustalenia dokładnej kwoty (kosztu kwalifikowanego) do odliczenia od podstawy opodatkowania (w ramach ewidencji pomocniczej rachunkowej).

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 listopada 2017 r. (nr: 0111-KDIB1-3.4010.387.2017.1.APO): Uwzględniając zatem, że regulacje Ustawy o CIT nie wskazują, w jaki sposób ma przebiegać wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych, należy uznać, że prawodawca zagwarantował podatnikowi pewną autonomię w wyborze sposobu wyodrębnienia kosztów, którego podstawowym celem jest wskazanie rzeczywistej wartości kosztów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową.

Ponadto, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 grudnia 2018 r. (nr: 0111-KDIB1-3.4010.500.2018.1.MBD) wskazano, że: Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada na podatników, którzy zamierzają skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów działalności badawczo-rozwojowej w prowadzonych przez nich księgach podatkowych. Ustawa nie precyzuje jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Jednakże skoro wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojową ma być podstawą do skorzystania z ulgi, Spółka ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających Wnioskodawcy prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii. Bez znaczenia w tym przypadku powinien pozostać sposób określenia prowadzonej przez podatnika działalności z perspektywy regulacji z zakresu rachunkowości tym bardziej, że zależnie od obowiązujących dany podmiot zasad rachunkowości katalog prac badawczych i rozwojowych jest różny. Pomimo faktu, że ewidencja rachunkowa jest punktem wyjścia dla ustalania podstawy opodatkowania w CIT, to istnieje szereg zdarzeń gospodarczych, które są zdefiniowane w odmienny sposób dla celów podatkowych i rachunkowych. Ewidencja rachunkowa ma stanowić bazę dla przeprowadzenia kalkulacji podstawy opodatkowania oraz należnego podatku, która odpowiednio zmodyfikowana w oparciu o regulacje podatkowe przedstawia wynik dla celów podatkowych.

Ponadto, jak wskazano w stanie faktycznym (winno być: oraz zdarzeniu przyszłym), Spółka dysponuje wewnętrznym systemem ewidencyjnym, który umożliwia przypisanie użytkowanego środka trwałego (sprzętu) do danego pracownika wykonującego czynności z zakresu działalności badawczo-rozwojowej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, sposób prowadzenia przez Spółkę Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej za rok 2018 i lata następne, jest wystarczający do wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych, a tym samym dla spełnienia przesłanki z art. 9 ust. 1b ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin