Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.292.2019.1.AA
z 30 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 31 lipca 2019 r. (data wpływu 7 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania i odliczenia strat w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza tą strefą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania i odliczenia strat w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza tą strefą.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  (…)
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  (…)

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną oraz osoba fizyczna - zainteresowana niebędąca stroną (zwani dalej: „Wspólnikami”) są wspólnikami spółki jawnej, która prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (zwaną dalej: „działalnością strefową”) na podstawie zezwolenia uzyskanego na mocy przepisów ustawy o SSE oraz działalność gospodarcza poza strefą (zwaną dalej: „działalnością pozastrefową”).

W związku z działalnością na terenie SSE Wspólnicy korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT.

W roku 2018 w ramach działalności strefowej Wspólnicy uzyskali dochód, natomiast w działalności pozastrefowej ponieśli stratę.

Wspólnicy w 2018 r. rozliczali się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych (wg skali podatkowej).

Mając na względzie uwarunkowania gospodarcze w przyszłości może zdarzyć się sytuacja, w której Wspólnicy poniosą stratę na działalności strefowej, a uzyskają dochód na działalności pozastrefowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wspólnicy przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych mogą łączyć stratę powstałą z działalności strefowej oraz dochód z działalności pozastrefowej?
2. Czy Wspólnicy, w przypadku osiągnięcia straty z działalności pozastrefowej oraz dochodu z działalności strefowej, mogą odliczyć powstałą stratę z działalności pozastrefowej od dochodów pozastrefowych w kolejno następujących po sobie pięciu latach podatkowych zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 9 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych Wspólnicy nie mogą łączyć straty powstałej z działalności strefowej oraz dochodu z działalności pozastrefowej.

Na podstawie ustawy o SSE dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4 (art. 12 ust. 1 ustawy o SSE).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym, w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W przypadku gdy podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, w celu ustalenia podstawy opodatkowania sumuje się dochody ze wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. la ustawy o PIT).

Zwolnienia przedmiotowe przewidziane w art. 21 ust. 1 ustawy o PIT obejmują m.in. dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami (art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT).

Ustawa o PIT definiuje dochód ze źródła przychodów jako nadwyżkę sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągniętą w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy o PIT).

Przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatnik, mając na względzie unormowania zawarte w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, nie może brać pod uwagę dochodów wyłączonych z opodatkowania na mocy zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 21 tej ustawy.

W przypadku wystąpienia straty przepisy dają podatnikowi możliwość obniżenia dochodu uzyskanego z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty (art. 9 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT).

Zdaniem Wnioskodawcy stratę można traktować jako specyficzny rodzaj dochodu - dochód ujemny. Poniesiona zatem strata z działalności strefowej, tak samo jako dochód z tej działalności, podlega zwolnieniu i nie może być brana pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania oraz nie może być odliczana od dochodu z działalności pozastrefowej na mocy art. 9 ust. 3 ustawy o PIT. Rozpatrywanie kwestii dochodu/straty z działalności strefowej w odniesieniu do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych nie powinno być oderwane od takich samych sytuacji występujących u podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Organy podatkowe jednomyślnie stoją na stanowisku, że w takim przypadku, jak przedstawiony w pytaniu pierwszym niniejszego wniosku, podatnik podatku dochodowego od osób prawnych przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie może łączyć powstałej straty z działalności strefowej z dochodem z działalności pozastrefowej.

Przykładowo, Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 11 grudnia 2018 r. (nr 0111.KDIB1-2.4010.471.2018.1.AW) wskazuje, że „ustawodawca nie przewidział w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych możliwości obniżenia dochodu uzyskanego przez Spółkę z tytułu prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej o tego rodzaju straty wygenerowane na działalności korzystającej ze zwolnienia podatkowego. Zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop przysługuje wyłącznie w odniesieniu do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 17 ust. 4 tej ustawy)”.

Należy tutaj również zauważyć, że dominująca linia orzecznictwa w kwestii odliczenia strat w późniejszych latach przez podmioty zwolnione z podatku dochodowego wskazuje, że nie mają oni takiego prawa. Takie stanowisko przyjął chociażby Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 grudnia 1997 r. (III RN 70/97), wskazując, że „podmiot zwolniony ogólnie od podatku w okresie zwolnienia, nie tylko nie miał obowiązku naliczenia dochodu dla celów podatkowych, ale także nie mógł naliczać strat, powstałych w tym okresie w celu odliczenia ich od podstawy opodatkowania, ponieważ nie był obciążony obowiązkiem podatkowym wobec Skarbu Państwa”. Podobnie stwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 czerwca 1999 r., „Skoro ustawodawca nie dopuszczał potrącenia z dochodu osiąganego w danym roku straty poniesionej w tym samym roku ze źródeł przychodów zwolnionych od podatku, to tym bardziej - na tle sformułowań ustawy - niedopuszczalne było potrącenie straty z dochodu osiąganego w okresie późniejszym, po ustaniu zwolnienia podatkowego” (SK 12/98).

Wnioskodawca, mając na względzie wykładnię językową przepisów podatkowych oraz orzecznictwo powołane powyżej, uważa, że w sytuacji, gdy Wspólnicy osiągną dochód z działalności pozastrefowej, a straty z działalności strefowej, przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą łączyć straty powstałej w działalności strefowej z dochodem z działalności pozastrefowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku osiągnięcia straty z działalności pozastrefowej oraz dochodu z działalności strefowej, Wspólnicy mogą odliczyć powstałą stratę z działalności pozastrefowaj od dochodów pozastrefowych w kolejno następujących po sobie pięciu latach podatkowych, zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 9 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT.

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w kwestii pytania pierwszego, dochody uzyskiwane w ramach działalności strefowej oraz działalności pozastrefowej należy rozpatrywać rozłącznie. Potwierdzeniem jest powołana we wspomnianym uzasadnieniu linia orzecznictwa w połączeniu z wykładnią językową przepisów podatkowych. Zasada ta tyczy się również straty, która jako specyficzny rodzaj dochodu - dochód ujemny podlega tym samym regulacjom co nadwyżka przychodów nad kosztami. Wnioskodawca, wykazując dochód z działalności strefowej oraz stratę z działalności pozastrefowej, nie powinien zatem ich łączyć, a osiągnięty ujemny dochód z działalności pozastrefowej będzie mógł być odliczony w kolejno następujących po sobie pięciu latach podatkowych jedynie od dochodu z działalności pozastrefowej, z której ta strata pochodzi.

Zważywszy na regulacje w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, które regulują kwestie rozpatrywania dochodów zwolnionych oraz opodatkowanych, należy wskazać, że art. 7 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Przy ustalaniu tego dochodu podatnik nie uwzględnia m.in. przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT). Wyłączeniu podlegają zatem dochody pochodzące z działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie wydanego zezwolenia i w zakresie objętym zezwoleniem. Co istotne, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprost wskazuje, że przy ustalaniu straty podatnik nie uwzględnia przychodów i kosztów, które nie podlegają opodatkowaniu z uwagi na zwolnienie podatkowe (art. 7 ust. 4 ustawy o CIT). Podatnicy, którzy ponieśli stratę, są uprawnieni na mocy art. 7 ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT do obniżenia dochodu uzyskanego z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych nie mają zatem wątpliwości, że przy kalkulacji dochodu podatkowego rozdzielnie należy uwzględniać dochody (w tym również straty, które stanowią ujemny dochód) pochodzące z dochodów zwolnionych oraz opodatkowanych i konsekwentnie rozliczać stratę w odniesieniu do dochodu, z którego pochodzi. Analogiczne interpretacje, ze względu na cel przepisu, powinny być stosowane również na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organy podatkowe, rozpatrując kwestie w zakresie strat poniesionych przez podatników prowadzących działalność, której część dochodów jest zwolniona z opodatkowania, a część opodatkowana, również podzielają pogląd Wnioskodawcy.

Przykładowo w interpretacji z dnia 31 stycznia 2017 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zgodził się ze stwierdzeniem, iż „uwzględniając zasady wykładni językowej oraz systemowej, strata na działalności opodatkowanej może być zatem rozliczona wyłącznie z dochodem osiągniętym z tytułu działalności opodatkowanej, zgodnie z regułami określonymi w art. 7 ust. 5 updop. W związku z powyższym, uznać należy że dochody generowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności nieobjętej zezwoleniem jako dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym powinny być uwzględniane w procesie ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie, w przypadkach gdy Wnioskodawca poniósł stratę z działalności pozastrefowej (opodatkowanej) - może tę stratę odliczyć od dochodu osiągniętego w latach kolejnych na działalności opodatkowanej” (2461-IBPB-1-3.4510.1168.2016.1.IZ).

Mając powyższe na względzie, Wspólnicy mogą, w przypadku osiągnięcia starty z działalności pozastrefowej oraz dochodu z działalności strefowej, odliczyć powstałą stratę z działalności pozastrefowej od dochodów pozastrefowych w kolejno następujących po sobie pięciu latach podatkowych na zasadach przewidzianych w art. 9 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 482, z późn. zm.).

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ww. ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie art. 21 ust. 5a tej ustawy stanowi, że: zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące tych zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Należy podkreślić, że przepisy podatkowe oraz strefowe nakazują – w celu uzyskania zwolnienia z opodatkowania dochodów – prowadzenie działalności gospodarczej objętej zezwoleniem na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zatem, jeżeli jakaś faza działalności nie jest prowadzona na terenie Strefy, to w tej części dochód Spółki nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi treść art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1. obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2. obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
   
   

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowani są wspólnikami spółki jawnej (dalej również: Wspólnicy), która prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia uzyskanego na mocy odpowiednich przepisów oraz działalność gospodarczą poza strefą. W 2018 r. w ramach działalności strefowej Wspólnicy uzyskali dochód, natomiast z działalności pozastrefowej ponieśli stratę. Wspólnicy w 2018 r. rozliczali się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych. Wspólnicy, mając na względzie uwarunkowania gospodarcze, przewidują, że w przyszłości może się zdarzyć sytuacja, w której poniosą stratę na działalności strefowej, a uzyskają dochód na działalności pozastrefowej.

W związku z powyższym należy wyjaśnić, że przedsiębiorca, który korzysta ze zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, dochód uzyskany z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie tej strefy, na podstawie zezwolenia, powinien wyłączyć z podstawy opodatkowania. Elementy odpowiednio kształtujące dochód strefowy nie są elementem podstawy opodatkowania. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Jednak, aby podatnik mógł ustalić stratę, musi uwzględniać unormowania zawarte w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że przy ustalaniu straty nie może on uwzględniać przychodów i kosztów ich uzyskania ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu albo są wolne od podatku.

Zatem w niniejszej sprawie, gdy Wspólnicy - ustalając podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych - osiągną dochód z działalności pozastrefowej, a stratę z działalności strefowej, nie mogą łączyć straty powstałej w działalności strefowej z dochodem z działalności pozastrefowej.

Natomiast, jeżeli przychody podatnika na działalności opodatkowanej będą mniejsze od kosztów ich uzyskania, ujemna różnica między przychodami i kosztami ich uzyskania będzie stanowiła stratę w rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako taka będzie korzystała z uregulowań zawartych w art. 9 ust. 3 ww. ustawy.

Uwzględniając zasady wykładni językowej oraz systemowej, strata na działalności opodatkowanej może być zatem rozliczna wyłącznie z dochodem osiągniętym z tytułu działalności opodatkowanej, zgodnie z regułami określonymi w art. 9 ust. 3 powołanej ustawy.

W związku z powyższym - należy stwierdzić, że dochody generowane przez Wspólników w ramach działalności nieobjętej zwolnieniem, jako dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, powinny być uwzględniane w procesie ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie, w przypadku gdy Wspólnicy ponieśli stratę z działalności pozastrefowej (opodatkowanej) – mogą tę stratę odliczyć od dochodu osiągniętego w latach kolejnych na działalności opodatkowanej.

Reasumując – Wspólnicy przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą łączyć straty powstałej z działalności strefowej oraz dochodu z działalności pozastrefowej.

Natomiast w przypadku osiągnięcia straty z działalności pozastrefowej oraz dochodu z działalności strefowej, Wspólnicy mogą odliczyć powstałą stratę z działalności pozastrefowej od dochodów pozastrefowych w kolejno następujących po sobie pięciu latach podatkowych, zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 9 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.