Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.355.2019.1.LS
z 9 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej odzieży prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach. Wnioskodawca, na mocy Uchwały Zarządu Spółki, udzielił wybranej osobie fizycznej, mającej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (dalej: Prokurent), umocowania do występowania w imieniu Wnioskodawcy w zakresie czynności, o których mowa w art. 109¹ § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: Prokura). Szczegółowe zasady wykonywania przez Prokurenta na rzecz Spółki czynności wynikających z udzielonej Prokury oraz kwestie dotyczące wysokości należnego Prokurentowi wynagrodzenia uregulowane zostały w oparciu o zawartą odrębnie w tym celu umowę zlecenia (dalej: Umowa Zlecenia). Prokurent nie jest związany ze Spółką umową o pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego Spółka wnosi o potwierdzenie, że w związku z zawarciem z Prokurentem Umowy Zlecenia i wypłatą na tej podstawie wynagrodzenia należnego Prokurentowi z tytułu pełnionej funkcji, na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), tj. w szczególności kalkulując wysokość zaliczek na PIT Spółka będzie zobowiązana uwzględniać 20% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarciem z Prokurentem umowy zlecenia i wypłatą na tej podstawie wynagrodzenia należnego Prokurentowi z tytułu pełnionej funkcji, na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust 1 ustawy o PIT, tj. w szczególności kalkulując wysokość zaliczek na PIT Spółka będzie zobowiązana uwzględniać 20% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Na wstępie zwrócić należy uwagę na fakt, iż katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych sformułowany został przez ustawodawcę w art. 10 ustawy o PIT. Co istotne, katalog ten zawiera listę autonomicznych względem siebie źródeł przychodów, dla których podstawą kwalifikacji, zasadniczo, są zdarzenia czy instytucje prawne regulowane przepisami innych aktów normatywnych - np. Kodeksu pracy, Kodeksu cywilnego czy Kodeksu spółek handlowych. Kwalifikacja prawna danego zdarzenia gospodarczego, co do zasady, determinuje zatem również jego podatkowo-prawne postrzeganie. W tym miejscu na uwagę zasługuje fakt, iż Dział VI Rozdział III Kodeksu cywilnego (dalej: KC) wprowadza i w sposób wyczerpujący reguluje instytucję prokury (tj. szczególnego rodzaju pełnomocnictwa określanego nierzadko mianem pełnomocnictwa handlowego). I tak, art. 109¹ KC, stanowi, że „prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa”. Z powyższego wynika zatem, że prokura jest specyficznym stosunkiem prawnym łączącym określoną osobę fizyczną z przedsiębiorcą. Do jej powstania dochodzi na skutek jednostronnej czynności prawnej polegającej na złożeniu oświadczenia woli przedsiębiorcy. Mając na uwadze powyższe oraz wywód przedstawiony na wstępie stwierdzić należy, iż skoro instytucja prokury uregulowana została w sposób kompleksowy na poziomie KC, jego podatkowo prawna kwalifikacja również odbywać się powinna w oparciu o rządzące tą instytucją reguły. W tym miejscu zwrócić należy uwagę na fakt, iż, jak powszechnie przyjmuje się w doktrynie, prokurę cechują dwa stosunki prawne (dwa poziomy relacji): zewnętrzny (między prokurentem a osobami trzecimi) i wewnętrzny (między przedsiębiorcą i jego prokurentem). O ile przepisy KC w sposób wyczerpujący regulują kwestie stosunków zewnętrznych, o tyle brak jest regulacji dotyczących stosunków wewnętrznych. Jak powszechnie przyjmuje się jednak w doktrynie, brak regulacji w tym zakresie oznacza pozostawienie tej sfery stosunków woli stron. To w gestii przedsiębiorcy i prokurenta leży zatem kwestia wyboru sposobu uregulowania powstałego między nimi stosunku prawnego. Strony mogą zatem poprzestać wyłącznie na dokonaniu czynności udzielenia prokury (brak jest wówczas wewnętrznego stosunku prawnego) bądź (niezależnie od udzielenia prokury) „obudować” ją innym stosunkiem zobowiązaniowym, np. umową o pracę, umową zlecenia, umową agencyjną bądź inną umową o świadczenie usług (wówczas wewnętrzny stosunek prawny, a co za tym idzie wynikające z niego prawa i obowiązki stron, każdorazowo analizować należy przez pryzmat owego stosunku). Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku powołania na stanowisko członka zarządu - dana osoba może zostać powołana uchwałą wspólników do pełnienia tej funkcji a dodatkowo strony zawrzeć mogą odrębną umowę (umowa o pracę, umowa o zarządzanie), regulującą stosunki między nimi (w tym np. wypłatę wynagrodzenia z tytułu pełnionej na podstawie uchwały funkcji). Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, dla podatkowo-prawnej kwalifikacji źródła przychodu (dla którego puntem wyjścia jest prokura) kluczowym jest prawidłowe ustalenie wewnętrznych stosunków łączących przedsiębiorcę i prokurenta. Od ich formy zależeć bowiem będzie sposób opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez prokurentów. Przenosząc powyższe na grunt Spółki, stwierdzić należy, że skoro wewnętrzne stosunki Prokury uregulowane zostały w oparciu o Umowę Zlecenia zawartą z Prokurentem, podatkowo-prawna kwalifikacja przychodu uzyskiwanego przez Prokurenta z tytułu pełnienia ww. funkcji, w ocenie Wnioskodawcy, odbywać powinna się w oparciu o art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, tj. w oparciu o źródło jakim jest dochód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie umowy zlecenia. W kontekście powyższego zwrócić należy uwagę na fakt, iż jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, „(...) osoby prawne (...), które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 (...) osobom określonym w art. 3 ust. 1 są obowiązane jako płatnicy pobierać (...) zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1." Skoro zatem, jak zostało dowiedzione powyżej, źródłem przychodów Prokurenta jest źródło o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, to w oparciu o art. 41 ust. 1 ww. ustawy na Spółce ciąży obowiązek pobierania i odprowadzania na konto właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, stosując do tak wypłacanego Prokurentowi wynagrodzenia najniższą stawkę podatkową określoną w skali podatkowej. W kontekście wysokości kosztów uzyskania przychodu stwierdzić należy, iż skoro art. 41 ust. 1 ustawy o PIT odsyła do art. 22 ust. 9, a wynagrodzenie Prokurenta postrzegane powinno być przez pryzmat art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, to właściwym przepisem dla ustalenia wysokości kosztów powinien być art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którym „koszty uzyskania (..) przychodów określa się (...) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe...”

Prawidłowość stanowiska zaprezentowanego przez Wnioskodawcę potwierdzona została przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 lipca 2012 r. (sygn. ILPB2/415-382/12-2/JK), w której organ w pełni zaakceptował stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „1. wypłacane przez Spółkę, w oparciu o Umowy Zlecenia, Prokurentom wynagrodzenia stanowić będą przychód z tytułu działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, a co za tym idzie Spółka zobowiązana będzie do potrącania z wynagrodzeń należnych Prokurentom zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, oraz 2. do wynagrodzeń wypłacanych Prokurentom zastosowanie znajdą koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT." Z powyższego, w ocenie Spółki, jednoznacznie wynika, że: 1) wypłacane przez Spółkę Prokurentowi, w oparciu o Umowę Zlecenia, wynagrodzenie stanowić będzie przychód z tytułu działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, a co za tym idzie Spółka zobowiązana będzie do potrącania z wynagrodzeń należnych Prokurentom zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT oraz 2) do wynagrodzenia wypłacanego Prokurentowi zastosowanie znajdą koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 – działalność wykonywana osobiście.

W myśl postanowień art. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. wymienione w pkt 7, 8 i 9 tego przepisu przychody:

• otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7),
  
• z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
  
  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 (pkt 8),
• uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (pkt 9).
  
  

Prokura, jak stanowi art. 109¹ § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2019 r., poz. 1145 ze zm.), jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że udzielenie prokury jest uznawane za jednostronną czynność prawną. Do udzielenia prokury wystarczające jest zatem złożenie oświadczenia woli przez podmiot do tego uprawniony. Powołanie do pełnienia określonych funkcji jest więc stosunkiem prawnym jednostronnym.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na fakt, że jak powszechnie przyjmuje się w doktrynie, prokurę cechują dwa stosunki prawne (dwa poziomy relacji): zewnętrzny (między prokurentem a osobami trzecimi) i wewnętrzny (między przedsiębiorcą i jego prokurentem).

O ile przepisy Kodeksu Cywilnego w sposób wyczerpujący regulują kwestie stosunków zewnętrznych, o tyle brak jest regulacji dotyczących stosunków wewnętrznych.

Jak powszechnie przyjmuje się jednak w doktrynie, brak regulacji w tym zakresie oznacza pozostawienie tej sfery stosunków woli stron. To w gestii przedsiębiorcy i prokurenta leży zatem kwestia wyboru sposobu uregulowania powstałego między nimi stosunku prawnego. Strony mogą zatem poprzestać wyłącznie na dokonaniu czynności udzielenia prokury (brak jest wówczas wewnętrznego stosunku prawnego) bądź (niezależnie od udzielenia prokury) „obudować” ją innym stosunkiem zobowiązaniowym, np. umową o pracę, umową zlecenia, umową agencyjną bądź inną umową o świadczenie usług (wówczas wewnętrzny stosunek prawny, a co za tym idzie wynikające z niego prawa i obowiązki stron, każdorazowo analizować należy przez pryzmat owego stosunku).

Dla podatkowo-prawnej kwalifikacji źródła przychodu (dla którego punktem wyjścia jest prokura) kluczowym jest prawidłowe ustalenie wewnętrznych stosunków łączących przedsiębiorcę i prokurenta. Od ich formy zależeć bowiem będzie sposób opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez prokurentów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, na mocy Uchwały Zarządu Spółki, udzielił wybranej osobie fizycznej, mającej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (dalej: Prokurent), umocowania do występowania w imieniu Wnioskodawcy w zakresie czynności, o których mowa w art. 109¹ § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: Prokura). Szczegółowe zasady wykonywania przez Prokurenta na rzecz Spółki czynności wynikających z udzielonej Prokury oraz kwestie dotyczące wysokości należnego Prokurentowi wynagrodzenia uregulowane zostały w oparciu o zawartą odrębnie w tym celu umowę zlecenia (dalej: Umowa Zlecenia). Prokurent nie jest związany ze Spółką umową o pracę.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że skoro wewnętrzne stosunki prokury uregulowane zostaną w oparciu o umowę zlecenia zawartą z Prokurentem, podatkowo-prawna kwalifikacja przychodu uzyskiwanego przez Prokurentów z tytułu pełnienia ww. funkcji, odbywać się powinna w oparciu o art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w oparciu o źródło jakim jest dochód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie umowy zlecenia.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, powoduje, że na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizowanych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej dokonujących wypłat świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, ciąży obowiązek pobrania, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 41 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 41 ust. 1a ww. ustawy, zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (art. 42 ust. 1 cyt. ustawy).

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że skoro art. 41 ust. 1 ww. ustawy odsyła do art. 22 ust. 9, a wynagrodzenie Prokurenta postrzegane powinno być przez pryzmat art. 13 pkt 8 ww. ustawy to właściwym przepisem dla ustalenia wysokości kosztów powinien być art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którym koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Reasumując w związku z zawarciem z Prokurentem umowy zlecenia i wypłatą na tej podstawie wynagrodzenia należnego Prokurentowi z tytułu pełnionej funkcji na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. Wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz będzie zobowiązany do uwzględniania 20% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.