Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.235.2019.1.PP
z 18 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku ze spotkaniami integracyjnymi dla pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku ze spotkaniami integracyjnymi dla pracowników.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

„(…)” sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”) zajmującej się opracowaniem, produkcją i wprowadzeniem na rynek szerokiej gamy generycznych produktów leczniczych (dalej jako: „Produkty”). Spółka jest spółką dystrybucyjną, odpowiedzialną za dystrybucję Produktów Grupy na rynku polskim.

Spółka organizuje spotkania integracyjne dla swoich pracowników (dalej jako: „Spotkania integracyjne”). Głównym celem Spotkań integracyjnych jest zmotywowanie personelu do efektywniejszej pracy, a w rezultacie rozwijanie działalności Spółki oraz poprawa jej wyników finansowych. Spotkania są orgaznizowane w formie wyjazdów i odbywają się najczęściej poza siedzibą Spółki, a w zależności od rodzaju spotkania mogą trwać od jednego do kilku dni. W Spotkaniach integracyjnych, w zależności od ich charakteru i celu, uczestniczą wszyscy pracownicy Spółki lub pracownicy z poszczególnych regionów lub działów.

Program Spotkań integracyjnych obejmuje część szkoleniowo/informacyjną, polegającą m.in. na przedstawieniu wyników finansowych Spółki lub wyników osiągniętych w poszczególnych regionach czy działach, a także zapoznanie pracowników ze strategią Spółki, modelami biznesowymi, aktywnościami oraz budżetem Spółki. Część szkoleniowa ma na celu poszerzyć wiedzę pracowników odnośnie działalności Spółki, oferowanych produktów oraz wyposażyć ich w kompetencje niezbędne do zwiększenia efektywności pracy. W czasie trwania Spotkań integracyjnych zaplanowana jest również część integracyjna polegająca na różnego rodzaju aktywnościach mających na celu zintegrowanie pracowników Spółki, przykładowo mogą to być warsztaty kuchenne albo wieczory taneczne. Spółka podkreśla iż celem Spotkań integracyjnych jest wzajemne zapoznanie się pracowników, poprawienie komunikacji, relacji i kontaktów wewnątrz organizacji Spółki, a także stworzenie przyjemnej atmosfery w pracy oraz zjednoczenie zespołu.

Ponadto sam udział pracowników w Spotkaniach integracyjnych ma z założenia wzmocnić więzi pomiędzy pracownikami a Spółką, które to mają się przełożyć na bardziej efektywną pracę i w rezultacie na osiąganie założonych celów finansowych i biznesowych przez Spółkę.

Spółka zleca organizacje Spotkań niezależnym podmiotom – tzw. agencjom eventowym. Na koszty organizacji Spotkań integracyjnych składają się wydatki poniesione na następujące elementy:

1. nocleg (w przypadku wyjazdów kilkudniowych) pracowników,
   
2. transport pracowników,
   
3. wyżywienie (posiłki i napoje, z wyłączeniem alkoholu) pracowników,
   
4. warsztaty integracyjne obejmujące:
   
   • organizację warsztatów,
     
   • nagrody w konkursie,
     
   • pamiątkowe upominki za udział (np. fartuch za udział w warsztatach kulinarnych),
5. oprawę techniczną Spotkań obejmującą:
   • oprawę graficzną,
     
   • set konferencyjny (smycze, identyfikatory itp.),
     
   • scenografię,
     
   • multimedia.
     
   • nagłośnienie,
     
   • oświetlenie,
     
   • sprzęt,
     
   • elementy techniczne,
6. obsługę Spotkania:
   • DJ,
     
   • ochronę,
     
   • hostessy,
7. obsługę agencji eventowej obejmującą:
   • pracę zespołu projektowego,
     
   • obsługę/koordynację eventu,
     
   • noclegi agencji (w przypadku Spotkań kilkudniowych),
     
   • transporty osobowe,
8. pozostałe:
   
   • fotograf
     

- (dalej jako: „Koszty organizacyjne”).

Poniesienie powyższych Kosztów organizacyjnych zostaje udokumentowane fakturami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wszystkie opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym ponoszone przez Wnioskodawcę Koszty organizacyjne dotyczące Spotkań integracyjnych dla pracowników stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych?

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszystkie opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Koszty organizacyjne dotyczące Spotkań integracyjnych pracowników.

Na podstawie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865; dalej jako: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W konsekwencji, zgodnie z utrwaloną interpretacją tego przepisu, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, musi spełniać następujące kryteria:

1. musi pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz musi wykazywać związek z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika na gruncie ustawy o CIT lub przynajmniej samą możliwością uzyskania takich przychodów podatkowych;
2. nie może zawierać się w katalogu wydatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
   
   

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, które jednocześnie nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak zostało to wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, podstawowym celem organizacji Spotkań integracyjnych, jest szkolenie pracowników połączone z ich integracją i zmotywowaniem do bardziej efektywnej pracy. Spółce szczególnie zależy na podwyższeniu poziomu kompetencji i umiejętności pracowników. Celem takich spotkań integracyjnych jest również przedstawienie pracownikom wyników finansowych Spółki lub wyników osiągniętych w poszczególnych regionach czy działach, a także zapoznanie pracowników ze strategią Spółki, modelami biznesowymi, oraz podejmowanymi aktywnościami. Część szkoleniowa ma zatem na celu poszerzyć wiedzę pracowników odnośnie działalności Spółki, oferowanych produktów oraz wyposażyć ich w kompetencje niezbędne do zwiększenia efektywności pracy.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest Spółką dystrybucyjną i w dużej mierze zatrudnia specjalistów sprzedaży, w celu osiągnięcia coraz lepszych wyników finansowych, Spółka szczególnie inwestuje w podwyższanie kompetencji interpersonalnych pracowników, niezbędnych dla ich efektywnej pracy, zwiększenia poziomu sprzedaży oraz w efekcie zabezpieczenia lub zapewnienia źródła przychodów Spółki.

Odnosząc się do kwestii części integracyjnej Spotkań, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż perspektywy osiągnięcia zakładanych wyników finansowych ogromną rolę odgrywa atmosfera w pracy. Organizowane Spotkania integracyjne mają na celu integrację pracowników oraz stworzenie więzi nie tylko pomiędzy samymi pracownikami, ale również pomiędzy pracownikami i Spółką jako organizacją. Wnioskodawcy zależy na stworzeniu zgranego zespołu składającego się z profesjonalistów. Dlatego też wzmocnienie więzi pomiędzy samymi pracownikami, jak i pracownikami i Spółką jest szczególnie ważne z perspektywy zakładanych celów biznesowych. Założeniem organizacji Spotkań integracyjnych jest utrzymanie dobrej atmosfery pracy w Spółce, co ma skutkować zatrzymaniem już wyszkolonych przez Spółkę pracowników, zintegrowanie z zespołem nowych pracowników, czy wreszcie zmotywowanie ich wszystkich do efektywniejszej pracy, a co za tym idzie osiągnięcia lepszych wyników finansowych. W opinii Wnioskodawcy zgrany zespół jest podstawą osiągnięcia przez Spółkę lepszych wyników finansowych, a w rezultacie osiągnięcia zabezpieczenia lub zapewnienia przychodów Spółki.

Z uwagi na podniesione wyżej argumenty, zdaniem Wnioskodawcy wszystkie opisane Koszty organizacyjne dotyczące Spotkań integracyjnych pracowników niewątpliwie wykazują związek przyczynowo-skutkowym z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz związek z uzyskiwanymi przychodami podatkowymi. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej dnia 13 lutego 2019 r. o sygn. akt 0111-KDIB2-1.4010.515.2018.5.JK:

„Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 28 listopada 2017 r. o sygn.. akt 0114-KDIP2-2.4010.228.2017.2 RK uznano, że:

„Odnosząc powołane uregulowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy wskazać, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”, mogące stanowić wydatki na organizację wewnętrznych i zewnętrznych spotkań (szkoleń) dla pracowników. Świadczenie to związane jest bowiem ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą i jako takie spełniają przesłanki zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca ponosząc faktycznie ww. wydatki, pokryte z jego własnych zasobów finansowych, mające definitywny charakter może je zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o CIT”.

W opinii Wnioskodawcy wskazane wyżej koszty ponoszone w związku z organizacją Spotkań integracyjnych nie zawierają się również w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, wskazanych kosztów nie można uznać jako kosztów reprezentacji.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia reprezentacji. W konsekwencji, w celu odkodowania tego pojęcia należy odwołać się do orzecznictwa sądów administracyjnych Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku wydanym w składzie siedmiu sędziów, w dniu 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11, definiując znaczenie terminu „reprezentacji” uznał, że:

„Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Zatem ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu”. Jednocześnie, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej przytoczonym wyroku „kwalifikacja danego wydatku jako reprezentacji nie może być uzależniona od przypisywania mu cechy „wystawności”, „przepychu” czy też „okazałości”.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na fakt, że Spotkania integracyjne organizowane są tylko dla pracowników Spółki. Jak wskazano powyżej, głównym celem Spotkań integracyjnych jest szkolenie oraz/lub integracja pracowników, mająca przełożyć się na lepsze wyniki finansowe Spółki. Nie można zatem uznać, że celem Kosztów organizacyjnych jest wykreowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy niosące jakiekolwiek znamiona reprezentacji.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Koszty organizacyjne dotyczące Spotkań integracyjnych.

Powyższe stanowisko znajduje całkowite potwierdzenie w rozstrzygnięciach organów podatkowych w podobnych stanach faktycznych, m in. w interpretacji indywidualnej:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 stycznia 2018 r. o sygn. akt 0111-KDIB2-1.4010.359.2017.1.AP, gdzie uznano, że:
  „Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprezy integracyjnej przypadające zarówno na pracowników, jak i osób im towarzyszących, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.
  Zauważyć należy, że wydatki te, jak wskazał Wnioskodawca, miały na celu interes ekonomiczny pracodawcy, gdyż zwiększone zaangażowanie pracowników oraz wzmocnienie ich lojalności wobec Wnioskodawcy jako pracodawcy, będą mieć wpływ na zmniejszenie ponoszonych przez niego kosztów, osiągane przez Spółkę przychody, jak również mają na celu zabezpieczenie oraz zachowanie źródła przychodów”.

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 czerwca 2018 r. o sygn. akt 0111-KDIB2-3.4010.103.2018.1.KB, gdzie zaprezentowano stanowisko, zgodnie z którym:
  „Jeśli charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów”.

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 maja 2018 r. o sygn. akt 0114-KDIP2-1.4010.104.2018.2.MS, gdzie uznano, że:
  „Zauważyć należy, że wydatki te, jak wskazał Wnioskodawca, przekładają się na podniesienie efektywności pracy i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a to z kolei wpływa na polepszenie się wyników finansowych Spółki, którą dany pracownik reprezentuje.
  Ponadto niewątpliwie spotkania pracowników poza miejscem pracy w oderwaniu od codziennych problemów firmowych w towarzystwie bliskich im osób sprzyjają polepszeniu komunikacji, umocnieniu więzi z pracodawcą oraz mają wpływ na integrację zespołu. Udział osób towarzyszących w imprezie firmowej ma wpływ na wytworzenie bardziej swobodnej atmosfery i zadowolenia pracowników oraz buduje w nich poczucie akceptacji przyjętych wartości społecznych, co z kolei wpływa na większą motywację do pracy oraz głębszą i silniejszą integrację zespołu.
  Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej, należy uznać za prawidłowe”.

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 stycznia 2018 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-2.4010.411.2017.1.MS, gdzie zaprezentowano stanowisko, zgodnie z którym:
  „O ile uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy) wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić – co do zasady – koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu naliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem prawa nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wyjaśnić bowiem należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami.

Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu.

Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto NSA uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej zajmującej się opracowaniem, produkcją i wprowadzeniem na rynek szerokiej gamy generycznych produktów leczniczych. Wnioskodawca jest Spółką odpowiedzialną za dystrybucję Produktów Grupy na rynku polskim.

Wnioskodawca organizuje również spotkania integracyjne dla swoich pracowników. Głównym celem ww. spotkań jest zmotywowanie personelu do efektywniejszej pracy, co wpływa na rozwój działalności Spółki. Program Spotkań integracyjnych polega m.in. na przedstawieniu wyników finansowych Spółki, zapoznaniu pracowników ze strategią, modelami biznesowymi, aktywnościami, budżetem Spółki oraz ma na celu poszerzenie wiedzy pracowników odnośnie działalności Wnioskodawcy i oferowanych produktów. Spółka wskazała, że podczas spotkań integracyjnych jest również zaplanowana część integracyjna, której celem jest wzajemne zapoznanie się pracowników, poprawienie komunikacji, relacji i kontaktów wewnątrz organizacji Spółki.

Spółka zleca organizacje Spotkań niezależnym podmiotom – tzw. agencjom eventowym. Na koszty organizacji Spotkań integracyjnych składają się wydatki poniesione na następujące elementy:

1. nocleg (w przypadku wyjazdów kilkudniowych) pracowników,
   
2. transport pracowników,
   
3. wyżywienie (posiłki i napoje, z wyłączeniem alkoholu) pracowników,
   
4. warsztaty integracyjne obejmujące:
   • organizację warsztatów,
     
   • nagrody w konkursie,
     
   • pamiątkowe upominki za udział (np. fartuch za udział w warsztatach kulinarnych),
5. oprawę techniczną Spotkań obejmującą:
   
   • oprawę graficzną,
     
   • set konferencyjny (smycze, identyfikatory itp.),
     
   • scenografię,
     
   • multimedia.
     
   • nagłośnienie,
     
   • oświetlenie,
     
   • sprzęt,
     
   • elementy techniczne,
6. obsługę Spotkania:
   
   • DJ,
     
   • ochronę,
     
   • hostessy,
7. obsługę agencji eventowej obejmującą:
   • pracę zespołu projektowego,
     
   • obsługę/koordynację eventu,
     
   • noclegi agencji (w przypadku Spotkań kilkudniowych),
     
   • transporty osobowe,
8. pozostałe:
   
   • fotograf
     

- (dalej jako: „Koszty organizacyjne”).

W tym miejscu należy podkreślić, że przedsiębiorca, organizując dla pracowników określone spotkania wewnętrzne, jak i zewnętrzne wyjazdy szkoleniowe, musi jako cel tej imprezy przyjąć zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, podnoszenie kwalifikacji pracowników, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Jeżeli nie przyjmie takiego celu, to samo spotkanie polegające m.in. na konsumpcji, czy zabawie nie będzie kosztem uzyskania przychodów. Z takiego spotkania musi wynikać wprost cel motywacyjno-integracyjny dla pracowników, a nie konsumpcja lub przebywanie w swojej obecności jako cel sam w sobie. W takim przypadku można przyjąć, że między prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz wydatkami ponoszonymi, nawet w sposób pośredni, na lepszą, bardziej wydajną pracę pracowników, a przez to na zwiększenie przychodów osiąganych przez przedsiębiorcę, istnieją określone związki.

W uzasadnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że podstawowym celem spotkań integracyjnych jest szkolenie pracowników połączone z ich integracją i zmotywowaniem do efektywniejszej pracy. Spółce szczególnie zależy na podwyższeniu poziomu kompetencji i umiejętności pracowników oraz przedstawienie pracownikom wyników finansowych Spółki.

Wnioskodawca podkreślił również, że z uwagi na fakt zatrudniania specjalistów sprzedaży, w celu osiągnięcia lepszych wyników finansowych, Spółka szczególnie inwestuje w podwyższanie kompetencji interpersonalnych pracowników – co jest niezbędne do zwiększenia efektywności pracy, zwiększenia poziomu sprzedaży, a w konsekwencji zabezpieczenia lub zapewnienia źródła przychodów Spółki.

Odnosząc powołane uregulowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy wskazać, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”, mogące stanowić wydatki na organizację wewnętrznych i zewnętrznych spotkań (szkoleń) dla pracowników. Świadczenie to związane jest bowiem ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą i jako takie spełniają przesłanki zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca ponosząc faktycznie ww. wydatki, pokryte z jego własnych zasobów finansowych, mające definitywny charakter może je zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opisanych we wniosku wydatków ponoszonych w związku ze spotkaniami integracyjnymi dla pracowników należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.