Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.72.2019.1.MN
z 26 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 października 2018 r. (data wpływu 7 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości posługiwania się w obrocie gospodarczym, w fakturach nazwą skróconą Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości posługiwania się w obrocie gospodarczym na fakturach nazwą skróconą Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-handlowe „A.” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

Firma (nazwa) Wnioskodawcy jest bardzo długa i powoduje w praktyce liczne utrudnienia. Kontrahenci często się mylą i nie wstawiają pełnej nazwy firmy, pomijają niektóre człony albo skracają je. Często bywa również tak, w szczególności w kontaktach z kontrahentem zagranicznym, że systemy do wystawiania dokumentów księgowych nie przyjmują tak dużej liczby znaków i w konsekwencji nie można podać pełnej nazwy Spółki.

Wnioskodawca dokonał zatem w formie aktu notarialnego zmiany umowy Spółki w zakresie postanowień dotyczących firmy Spółki. Zapis dotyczący firmy aktualnie brzmi:

„Firma spółki brzmi: Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe „A.” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ma prawo używać skrótu firmy: PPH A.Sp. z o.o., skrótu formy prawnej „spółka z o.o.” lub „sp. z o.o.”, a także wyróżniającego ją znaku graficznego.”

Zmiana umowy Spółki została już zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, w Dziale 1, Rubryce 4, jednakże w KRS nie ma technicznej możliwości ujawnienia skrótu firmy w brzmieniu: „PPH A.Sp. z o.o.”. Rejestr nie przewiduje oddzielnej rubryki na skrót firmy. Zatem firma jaka jest ujawniona w rejestrze przedsiębiorców KRS to Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe „A.” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca ujawnił również skrót firmy „PPH A.Sp. z o.o.” organom podatkowym poprzez złożenie stosownych zgłoszeń aktualizacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może posługiwać się w obrocie gospodarczym, na fakturach oraz wszelkich innych dokumentach księgowych skrótem PPH A.Sp. z o.o., zamiast pełnej firmy Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe „A.” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz przyjmować te dokumenty z wpisaną skróconą nazwą od swoich kontrahentów bez konieczności wystawiania korekty?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo posługiwać się skróconą firmą PPH A.Sp. z o.o., zamiast pełnej firmy Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe „A.” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na wystawianych przez siebie fakturach VAT oraz innych dokumentach księgowych, a także przyjmować od swoich kontrahentów takie dokumenty bez konieczności wystawiania korekty na pełne brzmienie firmy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 106e ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) jako jeden z koniecznych elementów faktury VAT ustawa wymienia „imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy”. Przepis ten nie wyklucza posługiwania się nazwą skróconą przez podatnika.

Podobnie art. 21 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1629 z późn. zm.) wskazuje na nazwę podatnika, bez wykluczenia w zakresie możliwości używania nazwy skróconej.

W ocenie Wnioskodawcy o możliwości posługiwania się skrótem firmy decyduje fakt, że możliwość taka wynikać będzie z umowy spółki, zmiana umowy Spółki w tym zakresie będzie zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców KRS, a ponadto Spółka zgłosi ten fakt organowi podatkowemu przez złożenie odpowiedniego zgłoszenia aktualizującego. W taki sposób dane zawarte na fakturach oraz innych dokumentach księgowych umożliwią jednoznaczną identyfikację wnioskodawcy jako podatnika.

Firma (nazwa) skrócona, jaką podał Wnioskodawca w zgłoszeniu identyfikacyjnym dla celów podatku VAT, identyfikuje podatnika na równi tak jak nazwa pełna.

Fakt, że w rejestrze przedsiębiorców KRS nie można wpisać dodatkowej informacji w postaci skrótu firmy, nie determinuje prawa do korzystania z tego skrótu firmy, gdyż do jego stosowania uprawniają przepisy Kodeksu cywilnego - art. 43[5] § 4.

Powyższe stanowisko potwierdzają m.in. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dnia 29 maja 2013 r., nr ITPP1/443-208/13/IK oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 maja 2017 r„ nr 0111-KDIB3-2.4012.18.2017.1.MN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Elementy które powinna zawierać faktura, określa art. 106e ustawy o VAT.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Dane zawarte na fakturze muszą przede wszystkim umożliwiać jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy.

Ponadto, jak stanowi art. 106k ust. 1 ustawy o VAT nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Zatem treść ww. przepisu oznacza możliwość korygowania m.in. pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym. Wskazuje to, że w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. W sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy tylko w niektórych elementach nazwy, wówczas może je skorygować notą korygującą.

Na podstawie art. 106k ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z ust. 4 wyżej cytowanego artykułu, przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

Z przywołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy w elementach nazwy sprzedawcy lub nabywcy albo oznaczenia towaru lub usługi, może je skorygować notą korygującą.

W myśl art. 160 § 1 i § 2 ustawy Kodeks spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 505 ze zm.), firma spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może być obrana dowolnie; powinna jednak zawierać dodatkowe oznaczenie „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „spółka z o.o.” lub „sp. z o.o.”.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 63), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 5 ust. 2b ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego zawiera dane:

1. objęte treścią wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym, z wyłączeniem rejestru dłużników niewypłacalnych, przekazywane automatycznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego;
2. uzupełniające: skróconą nazwę (firmę), wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej, dane kontaktowe, a w przypadku osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące poszczególnych wspólników, w tym ich identyfikatory podatkowe.
   
   

Natomiast w myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami – NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
2. w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych – dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;
3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych – dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.
   
   

Na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy o NIP, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i formularzy zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających, o których mowa w ust. 2b pkt 2, w art. 42 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068 oraz z 2017 r. poz. 60) i w art. 43 ust. 5b pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn. zm.), z wyjątkiem zgłoszeń osób fizycznych będących przedsiębiorcami, biorąc pod uwagę kompletność przekazywanych danych niezbędnych do ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz konieczność przekazywania danych uzupełniających do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej oraz Centralnego Rejestru Płatników Składek.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o NIP, podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10, oraz zarządca sukcesyjny mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych (…). Podmioty wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego dokonują zgłoszenia aktualizacyjnego wyłącznie w zakresie danych uzupełniających wskazanych w art. 5 ust. 2b pkt 2.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków, z tym że osoby fizyczne są obowiązane dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego tylko w przypadku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1114, z późn. zm.). Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego.

Podatnicy, z wyłączeniem osób fizycznych objętych rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, oraz płatnicy podatków podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przewidzianym do złożenia pierwszej deklaracji, zeznania, informacji bądź oświadczenia, albo wraz z dokonaniem pierwszej wpłaty podatku lub zaliczki na podatek (art. 6 ust. 1a ustawy o NIP).

Płatnicy składek ubezpieczeniowych, niepodlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy ani jako płatnicy podatków, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminach przewidzianych w odrębnych przepisach dotyczących terminów zgłaszania do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia zdrowotnego (art. 6 ust. 10 ustawy o NIP).

Zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy o NIP, do aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym stosuje się:

1. odpowiednio przepisy art. 5 ust. 4a;
2. wzory formularzy zgłoszeń aktualizacyjnych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 5 ust. 5 albo formularz wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
   
   

Zgodnie z § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2018 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających (Dz. U. z 2018 r. poz. 2496), określa się wzory formularzy zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego w zakresie danych uzupełniających (NIP-8), stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia.

W części B.1. tego zgłoszenia – „Dane identyfikacyjne”, w poz. 6 należy podać nazwę pełną, natomiast w poz. 7 nazwę skróconą.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Wzór dokumentu VAT-R zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług określony został rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 2301).

Regulacje zawarte w § 1 ww. rozporządzenia określają wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia (VAT-R). W części B1 tego zgłoszenia – „Dane identyfikacyjne”, w poz. 11 należy podać nazwę pełną, natomiast w poz. 12 nazwę skróconą podatnika.

W myśl art. 96 ust. 12 ustawy o VAT podmioty, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106, 650, 771 i 1629). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

W konsekwencji, w myśl wyżej przytoczonych regulacji w razie zmiany danych objętych obowiązkiem zgłoszenia identyfikacyjnego oraz zgłoszenia rejestracyjnego, podatnik zobowiązany jest dokonać aktualizacji danych na stosownym formularzu NIP, VAT-R.

Zatem, co do zasady, celem wypełnienia dyspozycji wynikających z powołanych przepisów, w przypadku podatnika niebędącego osobą fizyczną dane identyfikacyjne stanowią przede wszystkim nazwa pełna oraz nazwa skrócona. Podatnicy w obrocie gospodarczym powinni stosować nazwę pełną lub nazwę skróconą podaną w zgłoszeniu identyfikacyjnym oraz

w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, bądź dokonanych aktualizacjach przedmiotowych zgłoszeń.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Firma (nazwa) wnioskodawcy jest bardzo długa i powoduje w praktyce liczne utrudnienia. Kontrahenci często się mylą i nie wstawiają pełnej nazwy firmy, pomijają niektóre człony albo skracają je. Wnioskodawca dokonał zatem w formie aktu notarialnego zmiany umowy Spółki w zakresie postanowień dotyczących firmy Spółki. Spółka ma prawo używać skrótu firmy: P…Sp. z o.o., skrótu formy prawnej „spółka z o.o.” lub „sp. z o.o.”, a także wyróżniającego ją znaku graficznego.

Zmiana umowy Spółki została już zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, jednakże w KRS nie ma technicznej możliwości ujawnienia skrótu firmy. Rejestr nie przewiduje oddzielnej rubryki na skrót firmy. Wnioskodawca ujawnił skrót firmy organom podatkowym poprzez złożenie stosownych zgłoszeń aktualizacyjnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy, budzi możliwość posługiwania się w obrocie gospodarczym nazwą skróconą Spółki.

Ja wskazano wyżej przepisy ustawy o VAT regulują kwestię dotyczącą posługiwania się

w obrocie gospodarczym fakturami w tym fakturami korygującymi (notami korygujących).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż w celu jednoznacznej identyfikacji podatkowej podatnik powinien posługiwać się taką nazwą, jaką wskazał w zgłoszeniu rejestracyjnym w zakresie podatku od towarów i usług, bądź zgłoszeniu aktualizacyjnym zmieniającym nazwę.

Koniecznym jest zatem, by dane dotyczące podatnika podawane na fakturze oraz innych dokumentach księgowych były zgodne z danymi identyfikacyjnymi wykazanymi w tych zgłoszeniach.

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy nazwa skrócona została wykazana w zgłoszeniu rejestracyjnym/aktualizacyjnym dla celów podatku VAT i jest znana organowi podatkowemu, to posługiwanie się nazwą skróconą firmy w obrocie gospodarczym (w tym na fakturach oraz notach korygujących) wystawianych przez Spółkę jest prawidłowe. Podobnie Wnioskodawca będzie mógł przyjmować faktury z wpisaną skróconą nazwą bez konieczności ich korygowania.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy posługiwania się nazwą skróconą w fakturach oraz innych dokumentach, które mogą być uznane za fakturę w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy o VAT. Wskazać jednakże należy, że nie ma przeciwwskazań do posługiwania w obrocie gospodarczym skróconą nazwą spółki w innych dokumentach księgowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.