Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.73.2019.2.MO
z 25 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 lutego 2019 r. (data wpływu w tym samym dniu), uzupełnionym 9 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia:

• czy realizowane przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe stanowią działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26, w zw. z art. 4a pkt 27 lit. c i art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p, (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
• czy poniesione w danym miesiącu należności pracowników Zespołu Badawczo- Rozwojowego zajmujących się pracami badawczo-rozwojowymi jak również pracowników spoza Zespołu Badawczo-Rozwojowego z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, takie jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2019 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 2 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.73.2019.1.MO wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 9 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jest również wspólnikiem, tj. komplementariuszem Sp. z o.o. Sp. komandytowa, mającej siedzibę na terytorium Polski (dalej: „Spółka” lub „Spółka komandytowa”). Spółka komandytowa prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „u.p.d.o.p.”), obejmującą badania naukowe oraz prace rozwojowe opisane w art. 4a pkt 27 oraz pkt 28 u.p.d.o.p.

W szczególności, Spółka komandytowa produkuje detale z tworzyw sztucznych oraz formy wtryskowe w oparciu o innowacyjne technologie. W ramach prowadzonej działalności Spółka (m.in.) projektuje, konstruuje, wytwarza i sprzedaje specjalistyczne formy wtryskowe, które są wykonywane indywidualnie dla nowych rodzajów detali.

Obecnie, w zakresie prac badawczo-rozwojowych, Spółka we współpracy z klientami opracowuje (wspólnie z klientem) projekty nowych, innowacyjnych produktów o nowych zastosowaniach. Zakres prac obejmuje badania nad możliwością zamiany materiałów, technologii, konstrukcji detalu celem umożliwienia praktycznego zastosowania zaangażowanych nowych technologii i/lub obniżenia kosztów wytworzenia detali w warunkach produkcji seryjnej. Wyżej wymienione procesy realizowane są dla branż: motoryzacyjnej, elektrotechnicznej, AGD oraz budowlanej i ogrodniczej.

Prowadzone są również prace nad zastosowaniem technologii wtrysku ze spienionym gazem do produkcji detali z tworzyw sztucznych, zarówno produkowanych obecnie w technologii klasycznej jak i nowych jeszcze nie wdrożonych.

Wtrysk ze spienionym gazem jest technologią innowacyjną w Polsce i możliwość jej zastosowania w produkcji seryjnej wymaga wielu testów i badań. W procesie wtryskiwania mikroporującego do układu uplastyczniającego wtryskarki wprowadza się gaz w stanie nadkrytycznym (ang. SCF - supercritical fluid) w celu wytworzenia jednofazowego roztworu gazu z ciekłym tworzywem, wtryskiwanego do gniazda formy. Na skutek gwałtownego spadku ciśnienia w gnieździe, zachodzi proces nukleacji dużej liczby zarodków powodujących powstawanie struktury porowatej.

Innowacyjna technologia wytwarzania elementów z tworzyw sztucznych metodą wtrysku z gazem umożliwia:

• obniżenie wagi - mniejsze zużycie surowca po jego spienieniu, nawet do 15%,
• skrócenie czasu cyklu produkcji,
• obniżenie energochłonności,
• zastosowanie tworzyw z napełniaczami włóknistymi.
  
  

Dodatkowo, na zlecenie swoich klientów Spółka produkuje specjalistyczne formy wtryskowe. Proces wytworzenia każdej z nich jest unikatowy i składa się z następujących etapów:

• opracowanie koncepcji (produktu, konstrukcji formy) z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania symulującego różne warianty procesu wtrysku, jak wiedzy pracowników Zespołu B+R celem udoskonalenia technicznego i/lub obniżenia kosztów wytworzenia detali w warunkach produkcji seryjnej,
• projektowanie obejmujące proces tworzenia elektronicznego zapisu konstrukcji formy, z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu IT oraz oprogramowania CAD, jak i doświadczenia Konstruktora oraz Technologa Wtrysku, na bazie wniosków wypływjących z opracowania koncepcji,
• konstruowanie/wykonanie formy w metalu przez Dział Narzędziowni pod ścisłym nadzorem Zespołu B+R (osoby odpowiedzialnej za danych projekt) na podstawie opracowanej konstrukcji z wykorzystaniem wysoko zaawansowanych technologicznie maszyn i urządzeń. Etap ten zawiera przygotowanie technologii z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania typu CAM oraz wiedzy i doświadczenia Technologa Narzędziowego,
• próby/testy/korekty celem osiągnięcia zgodności produktu z założeniami. Etap ten ma charakter pętli zamkniętej co oznacza, że prowadzony jest tak długo aż osiągnięty zostanie założony cel. Często na tym etapie zgłaszane są wnioski o dodatkowe korekty i zmiany, zakończenie powyższego etapu następuje po zatwierdzeniu wyrobu przez końcowego klienta i/lub Zespół B+R co oznacza możliwość jego sprzedaży i przekazania do produkcji seryjnej.
  
  

Spółka dokonuje również istotnych ulepszeń procesów wytworzenia, szczególnie poprzez:

• zmianę organizacji pracy mającą na celu obniżenie energochłonności i innych kosztów operacyjnych (np. istotne skrócenie cyklu technologicznego wytworzenia produktu finalnego poprzez przebudowę ciągu technologicznego, likwidację magazynu pośredniego, zmniejszenie ilości operatorów i poprawę stabilności procesu),
• zmianę organizacji procesów mającą na celu poprawę ergonomii pracy oraz poprawy BHP,
• zmianę konstrukcji detali i w konsekwencji konstrukcji form celem obniżenia jednostkowego kosztu wytworzenia (takich jak skrócenie jednostkowego cyklu wtrysku).
  
  

Jednym z efektów prowadzonych prac B+R jest wprowadzenie do oferty zupełnie nowego produktu - odwodnienia liniowego. Odwodnienie liniowe jest innowacyjnym produktem z uwagi na fakt, iż stanowi tańszą i lżejszą alternatywę dla występujących na rynku systemów odwodnień - ciężkich i masywnych. Całość prac związanych z wdrożeniem nowej linii produktowej jest prowadzona przez Zespół B+R.

Zgodnie z obowiązującą w Spółce procedurą, projekty realizowane przez Spółkę są identyfikowane jako nowy wyrób/prototyp. Pojęciem tym oznacza się wyroby, które w stosunku do dotychczas produkowanych wyróżnia lepsza jakość, inne parametry techniczne w stosunku do produkowanych, konkurencyjność i atrakcyjność na rynku, niższe koszty wytworzenia, bezpieczeństwo eksploatacji dla użytkownika i środowiska naturalnego.

Projekt uznaje się za prototyp, jeśli forma budowana jest od początku i jest zupełnie nowym produktem.

Za prototyp nie uznaje się urządzenia powstałego na bazie tej samej konstrukcji, tzw. dublerów lecz jedynie formy o innym wyglądzie i walorach estetycznych, jak również form w których wprowadzone zostały jedynie drobne zmiany niewpływające na ich działanie.

Spółka w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w ramach struktury organizacyjnej powołała „Zespół Badawczo-Rozwojowy”.

Projekty realizowane przez Spółkę w ramach podejmowanych prac badawczo-rozwojowych wykonywane są przez pracowników zatrudnionych na umowy o pracę. Osoby, które Spółka zatrudnia w celu wykonywania prac badawczo-rozwojowych pracują na stanowiskach:

• dyrektor operacyjny/dyrektor Zespołu Badawczo-Rozwojowego - nadzór nad Zespołem Badawczo-Rozwojowym,
• pracownicy narzędziowni oraz specjaliści Działu Projektów - członkowie Zespołu Badawczo-Rozwojowego,
• inni pracownicy - delegowani w ramach zleconych zadań (np. próby technologiczne).

Zakres obowiązków pracowników Zespołu Badawczo-Rozwojowego obejmuje następujące zadania wynikające z umów o pracę:

• opracowywanie nowych rozwiązań/elementów dla nowych form,
• poszukiwanie i wprowadzanie nowych rozwiązań konstrukcyjnych i koncepcji konstrukcji,
• wprowadzanie zmian w aktualnych wyrobach, wsparcie techniczne linii montażowych,
• projektowanie, tworzenie i rozwój produktów wraz z towarzyszącą dokumentacją i według najlepszych wzorców w celu osiągnięcia jak najwyższej jakości i stabilności,
• zapewnienie sprawnej realizacji zadań dotyczących projektowania i rozwoju wyrobów,
• opracowywanie i wdrażanie procesu badań i strategii rozwoju wyrobów,
• zarządzanie procesem projektowania wyrobu,
• analiza rynku produktów elementów z tworzyw sztucznych, jego potrzeb i działań konkurencji,
• opracowywanie i wdrażanie procesu badań i strategii rozwoju wyrobów,
• wykonywanie testów i walidacji produktów oraz przygotowywanie dokumentacji testowej.
  
  

Czynności o charakterze prac badawczo-rozwojowych zlecane są bezpośrednio przez Dyrektora Zespołu Badawczo-Rozwojowego. W zależności od rodzaju prac czynności te rejestrowane są w następujący sposób:

• prace konstrukcyjne - w rejestrze godzin (wszystkich) prac konstrukcyjnych,
• prace narzędziowe - w rejestrze godzin (wszystkich) prac narzędziowych,
• próby technologiczne - przy użyciu wewnętrznego programu „Wykaz wyrobów i form” z każdej próby technologicznej spisywany jest protokół z podaniem szczegółów próby oraz osób przeprowadzających próbę.
  
  

Dodatkowo, Dyrektor Zespołu B+R prowadzi arkusz prac B+R, do którego przenoszone są z opisanych powyżej źródeł tylko godziny przeznaczone na działania B+R, wyliczony jest koszt prac działań B+R w oparciu o stawki wynagrodzeń wraz z narzutami pracowników wykonujących czynności B+R - jako iloczyn zarejestrowanych godzin i stawek wynagrodzeń wyliczonych indywidualnie dla każdego pracownika.

W związku z powyższym, Spółka w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych ponosi szereg różnego rodzajów kosztów. Przykładowe koszty prac badawczo-rozwojowych ponoszone przez Spółkę w odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę to m.in.:

• koszty wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych, koszty składek z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek,
• szkolenia pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych, związane z prowadzeniem tych prac,
• koszty okresowych badań lekarskich i profilaktycznych, ochronnego obuwia roboczego, środków czystości i napojów (przeliczanych automatem księgowym) oraz innych kosztów związanych z BHP,
• podróże służbowe pracowników w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych.
  
  

Spółka do działalności badawczo-rozwojowej nabywa również materiały, surowce i wyposażenie, które w szczególności obejmuje:

1. Granulat, barwniki i inne surowce wykorzystywane w próbach technologicznych,
2. Wtryskarki wraz z oprzyrządowaniem, na których realizowane są próby technologiczne oraz testy nowych produktów, prototypów,
3. Obrabiarki narzędziowe, na których wykonywane / modyfikowane są formy wtryskowe innowacyjnych projektów,
4. Sprzęt komputerowy (m.in. komputery, monitory, laptopy, kable, drukarki, myszy komputerowe, tonery) wraz z oprogramowaniem służący do projektowania form, narzędzi, projektów realizowanych w ramach działań B+R.
   
   

Jeżeli nabywane materiały i wyposażenie spełniają definicję środków trwałych zawartą w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. (ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok), Spółka ujmuje nabywane aktywa w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jeżeli cena nabycia materiałów i wyposażenia nie przekracza kwoty 10.000 zł, Spółka, co do zasady, dokonuje jednorazowych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16f ust. 3 in fine u.p.d.o.p. W przypadku nabycia materiałów i wyposażenia, których wartość przekracza 10.000 zł, Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. W przypadku materiałów i wyposażenia, które nie spełniają definicji środka trwałego, ponoszone przez Spółkę wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z ogólnymi zasadami.

Na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, Spółka wykorzystuje środki trwałe (np. wtryskarki wraz z oprzyrządowaniem, obrabiarki narzędziowe, specjalistyczne urządzenia techniczne i sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem). Naliczane odpisy amortyzacyjne stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

W związku z tym, że niektóre środki trwałe używane są przez Spółkę także w celach związanych z działalnością operacyjną, niestanowiącą działalności badawczo-rozwojowej, Spółka opracowała metodę pozwalającą określić stopień wykorzystywania danego środka trwałego w działalności badawczo-rozwojowej.

Powyżej opisane wyodrębnienie jest możliwe dzięki opracowanemu kluczowi alokacji, bazującemu na proporcji wykorzystania danego środka trwałego do projektów związanych z działalnością B+R w stosunku do jego ogólnego wykorzystania. Podstawą wyliczenia proporcji jest faktyczne wykorzystanie danego środka trwałego do działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z tym modelem, raz w miesiącu Spółka podsumowuje liczbę godzin realizację zadań B+R przy wykorzystaniu danego środka trwałego biorąc pod uwagę alternatywnie:

• zarejestrowany czas pracy danej maszyny / urządzenia na wykonywanie działań B+R,
• zarejestrowany czas pracy pracowników wykonujących zlecenia B+R,
• proporcja czasu pracy Dyrektora Zespołu B+R w część obowiązków przypadających na ten zakres (10%) w stosunku do całości zatrudnienia,
• inne zmienne, których wykorzystanie będzie adekwatne do sposobu działania danego środka trwałego.
  
  

W oparciu o koszt zakupu, amortyzacji oraz bieżących napraw i konserwacji danego środka trwałego jak też miesięcznego wykorzystania/dostępności Spółka określa godzinowy koszt wykorzystania danego środka trwałego. Na tej postawie spółka jest w stanie wyznaczyć godzinowy koszt wszystkich zadań, również tych, które były realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z wykorzystaniem wyżej opisanych środków trwałych (np. wtryskarek, obrabiarek narzędziowych, innych maszyn i specjalistycznych urządzeń technicznych) do prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, Spółka ponosi także wydatki na ich utrzymanie, związane między innymi z koniecznością ich remontu w zakresie kosztów nie podwyższających wartości początkowej środka trwałego (takie jak np. wymiana elementów składowych środka trwałego). Ponoszone koszty związane z remontem stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Koszty związane z opisanymi wyżej pracami remontowymi (w zakresie nabycia materiałów lub surowców) zostaną przypisane do działalności badawczo-rozwojowej na podstawie proporcji, przypisanej do danego środka trwałego, którego dotyczy remont, wyliczonej w miesiącu poniesienia tych kosztów - zgodnie z zasadami opisanymi powyżej.

Spółka na bieżąco ustala koszty remontów środków trwałych, które mogą powiększać koszt (godzinowy) wykorzystania danej maszyny, która może zostać wykorzystana w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i stanowi koszty kwalifikowane na potrzeby rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d u.p.d.o.p. Wnioskodawca podkreśla, że opisane powyżej koszty remontowe nie dotyczą środków trwałych będących samochodami osobowymi, czy też budowlami, budynkami i lokalami będącymi odrębną własnością, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.

Dodatkowo, Spółka zaznacza, że:

• nie osiąga przychodów z zysków kapitałowych,
• jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej: „u.p.d.o.p.”,
• nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
• koszty kwalifikowane, w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 u.p.d.o.p. nie zostaną spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie,
• prowadzone prace badawczo-rozwojowe nie stanowią i nie będą stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a u.p.d.o.p.,
• koszty prac badawczo-rozwojowych nie obejmują i nie będą obejmować inwestycji w aparaturę naukowo-badawczą dostarczaną w ramach umowy zawartej z podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p. oraz inwestycji w samochody osobowe oraz budowle, budynki i lokale będące odrębną własnością,
• koszty ponoszone przez Zespół Badań i Rozwoju są ewidencjonowanie w systemie księgowym na kontach zespołu 4 (401 - Amortyzacja, 402 - Zużycie materiałów, 404 - Usługi obce), natomiast szczegółowa ewidencja godzinowa i rozliczenie kosztów tych działań prowadzone są w ewidencji pozabilansowej,
• koszt wynagrodzeń pracowników biorących udział w pracach B+R prezentowany jest na koncie 430 - Wynagrodzenia u. o pracę oraz 432 - Ubezpieczenia społeczne i świadczenia na rzecz pracowników. Wyliczenie kosztów wynagrodzeń wraz z narzutami w części proporcjonalnej do czasu zaewidencjonowanego jako czas pracy poświęcony na B+R prowadzone jest w ewidencji pozabilansowej.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy realizowane przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe stanowią działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26, w zw. z art. 4a pkt 27 lit. c i art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy poniesione w danym miesiącu należności pracowników Zespołu Badawczo- Rozwojowego zajmujących się pracami badawczo-rozwojowymi jak również pracowników spoza Zespołu Badawczo-Rozwojowego z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, takie jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Opisana we wniosku działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.p.”), zarówno na gruncie przepisów obowiązujących do 30 września 2018 r., jak i przepisów obowiązujących od 1 października 2018 r., i tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej: „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przez badania naukowe, zgodnie z art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., należy rozumieć:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
   
   

Prace rozwojowe, zgodnie z art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

Ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce znowelizowano definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r., badania naukowe to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r., prace rozwojowe to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe, w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym realizowane przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe stanowią badania przemysłowe i prace rozwojowe, o których mowa powyżej, ponieważ:

• są nakierowane na zdobycie nowej wiedzy w celu opracowania nowych lub znacznie ulepszonych technologii do produkcji form wtryskowych. Badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku stymulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach prototypów lub,
• wykorzystują dostępną wiedzę do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych technologii do produkcji form wtryskowych (z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany), w szczególności opracowania prototypów, które można wykorzystać do celów komercyjnych.
  
  

Ponadto, realizowane prace badawczo-rozwojowe mają charakter twórczy, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów przez specjalnie wybrane osoby posiadające odpowiednie kompetencje i wykształcenie oraz mają na celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia technologii do produkcji urządzeń innowacyjnych.

W ocenie Spółki, nie ma przy tym znaczenia, że prace nie zawsze prowadzą do osiągnięcia zakładanych rezultatów. Istotą prowadzenia prac badawczo-rozwojowych jest ryzyko, że wyniki prac nie zawsze będą zadowalające, pomimo zaangażowania nakładów i środków na ten cel. Z powyższego punktu widzenia istotny jest cel prowadzonych prac, a nie sam fakt osiągnięcia zakładanego rezultatu

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, realizowane przez Spółkę prace badawczo- rozwojowe stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26, w zw. z art. 4a pkt 27 lit. c i art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.

Ad 2) (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 5 kwietnia 2019 r. (data wpływu do tut. Organu 9 kwietnia 2019 r.)

Za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., uznaje się m.in. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Ponadto, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p., kosztami kwalifikowanymi są również poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, katalog przychodów ze stosunku pracy określony w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. jest wyłącznie przykładowy. O zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik lub były pracownik, czy również inna osoba nie związana tego rodzaju stosunkiem prawnym. Istotnym jest więc to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia ze stosunkiem pracy (tak w: wyroku NSA z 21 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 86/11; wyroku NSA z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2176/09; wyroku WSA w Warszawie z 4 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 946/12; por. również wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 21 stycznia 2014 r., sygn. akt III AUa 862/13).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki przychodami ze stosunku pracy są wszelkie należności i świadczenia otrzymywane przez pracownika od pracodawcy w związku z wykonywaniem pracy, o ile istnieje związek tego świadczenia z łączącym strony stosunkiem pracy. Wydatki, które dla pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej stanowią przychody ze stosunku pracy, dla Spółki stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Spółka prowadzi ewidencję, która zawiera informacje o zaangażowaniu czasowym poszczególnych pracowników nad określonymi, poszczególnymi projektami badawczo-rozwojowymi, realizowanymi w danym okresie przez Zespół Badawczo-Rozwojowy oraz odpowiednio nad pozostałymi zadaniami. Ewidencja jest prowadzona w miesięcznych okresach rozliczeniowych, a zaangażowanie czasowe pracowników w danym miesiącu na poszczególne projekty badawczo-rozwojowe, realizowane w danym miesiącu, wyrażone jest w rzeczywistych godzinach pracy.

Po zsumowaniu rzeczywistych godzin pracy wykazanych w ewidencji odzwierciedlających zaangażowanie czasowe w prace badawczo-rozwojowe poszczególnych pracowników Spółka jest w stanie określić wskaźnik, z którego wynika, w jakiej części czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracowników.

Tym samym, przyjęty przez Spółkę sposób ustalania wysokości kosztów pozwala na określenie za jego pomocą, jakie było zaangażowanie czasowe (wyrażone procentowo) w prace badawczo- rozwojowe przez danego pracownika w stosunku do łącznego czasu pracy w okresach rozliczeniowych (miesięcznych). W ocenie Spółki, ww. sposób ustalania wysokości kosztów pozwala na wyeliminowanie z kosztów kwalifikowanych części kosztów pracy, które nie dotyczą faktycznego zaangażowania czasowego pracowników w prace badawczo-rozwojowe, a które pracownicy poświęcają na pozostałe zadania.

W związku z tym, Spółka uważa, że w przypadku pracowników zajmujących się pracami badawczo rozwojowymi oraz pozostałymi zadaniami Spółka może uznać koszty pracy takich pracowników ustalone zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w wysokości obliczonej na podstawie przedstawionego sposobu ustalania wysokości kosztów kwalifikowanych, tj. z zastosowaniem wskaźnika wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Spółkę.

Zdaniem Spółki, wypłacane pracownikom Wnioskodawcy zatrudnionym w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej wynagrodzenia zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych stanowią należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. Przepis ten bowiem wprost stanowi, że przychodem ze stosunku pracy są w szczególności m.in. wynagrodzenia zasadnicze oraz wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

Ponadto, obowiązek wypłacania wskazanych wyżej świadczeń nałożony został na pracodawcę na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy. Zgodnie bowiem z art. 13 Kodeksu pracy pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Natomiast na podstawie art. 1511 Kodeksu pracy, za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje dodatkowo rekompensata pieniężna za godziny nadliczbowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Spółki, wynagrodzenie zasadnicze jak również wszelkie dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, bez wątpienia stanowią dla pracowników Spółki wynagrodzenia ze stosunku pracy, których wypłata przez pracodawcę uregulowana jest przepisami Kodeksu pracy. W związku z tym, poniesione w danym miesiącu należności z tego tytułu stanowią koszty kwalifikowane na cele ulgi na działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Jak stanowi art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się: poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Z tego względu Spółka stoi na stanowisku, że wszelkie finansowane przez pracodawcę składki związane z systemem ubezpieczeń społecznych (poniesione w danym miesiącu), jeśli dotyczą wynagrodzeń z tytułu stosunku pracy, otrzymywanych przez pracowników zatrudnionych w Zespole B+R w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Z tego względu Spółka stoi na stanowisku, że wszelkie finansowane przez pracodawcę składki związane z systemem ubezpieczeń społecznych (poniesione w danym miesiącu), jeśli dotyczą wynagrodzeń z tytułu stosunku pracy, otrzymywanych przez pracowników zatrudnionych w Zespole B+R w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się w szczególności m.in. nagrody. Nie zostało w tym przepisie doprecyzowane, czy w przepisie tym mowa jest o nagrodach okolicznościowych i motywacyjnych, czy np. nagrodach związanych z przeprowadzanymi wewnątrzzakładowymi konkursami.

Powinność przyznawania wyróżniającym się pracownikom nagród została uregulowana w przepisach Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 105 tej ustawy, pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianie inicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości przyczyniają się szczególnie do wykonywania zadań zakładu, mogą być przyznawane nagrody i wyróżnienia. Z tego względu, zdaniem Spółki, nie powinno być wątpliwości, że nagrody przyznawane wyróżniającym się pracownikom stanowią dla tych pracowników przychód ze stosunku pracy, bez względu na to, czy na cele wewnętrzne świadczenie takie nazywane jest nagrodą, premią, czy też bonusem.

Biorąc pod uwagę cel omawianego przepisu, zgodnie z którym, wszelkie świadczenia uzyskiwane przez pracownika od pracodawcy w związku z łączącym strony stosunkiem pracy powinny stanowić przychody pracownika ze stosunku pracy. W opinii Spółki, również premie oraz bonusy (zarówno regulaminowe, jak i uznaniowe) powinny zostać uznane za przychód pracowników, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym, Spółka będzie mogła uznać takie świadczenia (poniesione w danym miesiącu) za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., o ile będą one dotyczyły należności z tytułów, o których mowa w art. 12 przychody ze stosunku pracy, służbowego, pracy nakładczej, pojęcie pracownika ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika Spółki w danym miesiącu.

Premie oraz bonusy nie zostały wprawdzie uregulowane przepisami Kodeksu pracy, jednak ich cel jest analogiczny jak w przypadku nagród: mają motywować pracowników lub nagradzać za zaangażowanie.

Jednocześnie należy zauważyć, że w praktyce trudne może być rozróżnienie nagród, premii oraz bonusów, gdyż często mają podobny charakter. Z tego względu, zdaniem Spółki, przy interpretowaniu omawianych przepisów nagrody, premie oraz bonusy powinny być traktowane analogicznie.

Ze względu na powyższe, przyznawane przez Spółkę nagrody, premie oraz bonusy pracownicze (poniesione w danym miesiącu), jeśli dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych będą mogły dla Spółki stanowić koszty kwalifikowane, w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika Spółki w danym miesiącu oraz Spółka będzie uprawniona dokonać ich odliczenia od podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 18d ust. 1 oraz ust. 7 pkt 3 u.p.d.o.p.

Reasumując, kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. będą m.in. koszty wynagrodzenia zasadniczego, dodatków za nadgodziny, premii, bonusów, nagród, a także składek na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, (poniesione w danym miesiącu) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika Spółki w danym miesiącu.

A zatem, wynagrodzenie zasadnicze pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo- rozwojowej wraz z Wydatkami Pracowniczymi oraz Składkami poniesione w danym miesiącu stanowią koszt kwalifikowany na potrzeby ulgi na działalność badawczo-rozwojową określonej w art. 18d u.p.d.o.p. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika Spółki w danym miesiącu (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 stycznia 2019 r., 0111-KDIB1-3.4010.573.2018.1.JKT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W art. 18d ust. 5 updop, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzystał ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
   
   

Z art. 9 ust. 1b updop, wynika, jednakże ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 updop).

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
   
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
   
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop;
   
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop,
   
5. podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
   
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
   
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
   
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
   
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
   
   

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych pracowników zatrudnionych w Działach B+R takie jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednakże, istotne jest również, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel. Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel. Odliczeniu nie będą zatem podlegać kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika (np. urlop lub wynagrodzenie za czas choroby).

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania za koszty kwalifikowane kosztów takich jak wynagrodzenie zasadnicze, dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, należy uznać za prawidłowe.

Tym samym, stanowisko Spółki w zakresie ustalenia:

• czy realizowane przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe stanowią działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26, w zw. z art. 4a pkt 27 lit. c i art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p,
• czy poniesione w danym miesiącu należności pracowników Zespołu Badawczo- Rozwojowego zajmujących się pracami badawczo rozwojowymi jak również pracowników spoza Zespołu Badawczo-Rozwojowego z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, takie jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p

–jest prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3 i 4 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.