Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.573.2018.1.JKT
z 15 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 listopada 2018 r. (data wpływu 19 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pracowników zatrudnionych w Działach B+R takie jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest wiodącym przedsiębiorstwem zajmującym się projektowaniem oraz produkcją mebli. Wnioskodawca kieruje swoje wyroby zarówno do odbiorców detalicznych jak i hurtowych na terenie całej Polski jak i poza jej granice, głównie do krajów Unii Europejskiej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nieustannie poszukuje nowych rozwiązań mających na celu zarówno usprawnienie samych produktów, jak i procesu ich tworzenia. Powyższe działania Spółka realizuje poprzez prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej, którą zajmują się funkcjonujące w ramach struktury Spółki wyodrębnione organizacyjnie działy badawczo-rozwojowe (dalej: „Działy B+R”), do których przypisane są poszczególne procesy. Na Działy B+R składają się m.in. takie działy jak:

• Kierownik Produktu,
• Modelarnia,
• Dział Technologii,
• Innowacje.
  
  

Spółka w ramach swojej działalności prowadzi prace polegające m.in. na opracowywaniu mebli o podwyższonym komforcie, poszukiwaniu i badaniu możliwości zastosowania nowych materiałów oraz prowadzi badania i prace rozwojowe w zakresie techniki i technologii zwiększających wydajność, zmniejszające materiałochłonność i energochłonność produkcji meblarskiej.

Kierownik Produktu zapoczątkowuje wewnętrzny proces badawczo-rozwojowy poprzez prace analityczne i koncepcyjne - badania mają na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów lub procesów lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów lub procesów. W przypadku gdy analiza wykaże, iż występuje zapotrzebowanie na nowy produkt, dział Kierownik Produktu w ramach dalszych prac opracowuje tzw. „brief projektowy” będący wewnętrznym dokumentem przedstawiającym skrócony opis nowego/ulepszonego produktu jaki Spółka chciałaby wprowadzić na rynek. Przede wszystkim, brief projektowy zawiera m.in. ogólny opis projektu, funkcje jakie ma nowy produkt spełniać, instrukcje dotyczące wymiarów oraz proporcji modelu, a także propozycję wykorzystania poszczególnych rodzajów materiałów oraz metod produkcji. Brief projektowy wysyłany jest przez Spółkę do współpracujących projektantów, którzy na jego podstawie przysyłają swoje propozycje projektowe, z których Wnioskodawca wybiera te, które są najbliższe jego oczekiwaniom. Ponadto, dział Kierownik Produktu planuje, wdraża, monitoruje wszystkie fazy życia produktów - począwszy od prac koncepcyjnych poprzez prototypowanie, testowanie, walidację, wytworzenie aż do momentu komercjalizacji produktu.

Powyższa działalność podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, zorientowanych przede wszystkim na zastosowanie w praktyce.

Następnie, w Spółce odbywa się kolejny etap prac badawczo-rozwojowych polegający na wykonaniu prototypów (w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy m.in. do oceny przydatności danych rodzajów technologii). Pracownicy Modelarni oraz Działu Technologii na bazie wybranego projektu modelu mebla i wstępnej dokumentacji przygotowują fizyczny prototyp oraz poddają go m.in. testom mechanicznym (dalej: „Warsztaty projektowe”).

Dostosowywane są również parametry zewnętrzne mebla, takie jak odpowiedni kształt, proporcje, wysokość, konstrukcja, stosowana technologia, a także ocenienie parametry jakościowe poprzez odpowiedni dobór materiałów oraz komponentów. Każdy z testów jest niepowtarzalny i kończy się przygotowaniem unikatowego prototypu aż do momentu osiągnięcia zadowalającego efektu.

W trakcie Warsztatów projektowych, pracownicy Działu Modelarnia pracują na wyspecjalizowanych maszynach, które umożliwiają stworzenie rzeczywistej bryły prototypu. Maszyny oraz urządzenia techniczne wykorzystywane przez ten dział służą bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej w Spółce i nie są wykorzystywane przez inne departamenty (np. produkcję). Zakładanym efektem prac w ramach Warsztatów projektowych jest stworzenie optymalnego projektu mebla, który pozwoli połączyć wszystkie założone rozwiązania techniczne oraz jakościowe briefu projektowego.

Wnioskodawca podkreśla, że prace wykonywane w ramach Warsztatów projektowych są zindywidualizowane dla każdego prototypu mebla. W ramach powyższego procesu pracownicy Spółki skupiają się na wypracowaniu zamierzonego w projekcie poziomu komfortu. W tym celu, Wnioskodawca przeprowadza szereg testów, zarówno komputerowych jak i mechanicznych. Ze względu na każdorazową złożoność przeprowadzanych procesów niepowtarzalność realizowanych projektów, nierzadko zdarza się, że okres przygotowania ostatecznego projektu mebla trwa nawet rok.

Powyższe prace podejmowane są w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań (nowych produktów, procesów). Celem prac jest m.in. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz prace demonstracyjne, testowanie i walidacja nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów lub procesów.

Przy okazji prac nad prototypem, oprócz wydatków związanych z wynagrodzeniami pracowników zaangażowanych w Warsztaty projektowe, Spółka ponosi również szereg wydatków związanych z bezpośrednim użyciem materiałów zużywanych do działalności badawczo-rozwojowej w tym m.in do testów, na które składają się m.in. koszty tkanin, materiałów drzewnych, mechanizmów, skór, czy też okuć.

Opracowane przez Wnioskodawcę prototypy poddawane są dodatkowo testom oraz walidacji przez zewnętrzne wyspecjalizowane jednostki (m.in. ITD), w tym jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2018 r., poz. 87 z późn. zm.) - w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r. oraz podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r., poz. 1668 z późn. zm.) (dalej „ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”) - w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2018 r. Po zakończeniu testów Spółka otrzymuje od zewnętrznego podmiotu raport z przeprowadzonego testu/badania oraz certyfikat poświadczający zgodność danego prototypu z obowiązującymi normami technicznymi. Powyższe prace również służą realizacji działalności badawczo-rozwojowej nad nowymi produktami Spółki.

W przypadku pomyślnego zakończenia powyższych procesów, Spółka niejednokrotnie przystępuje do prawnego zabezpieczenia wzorów użytkowych wypracowanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W tym celu, Wnioskodawca składa odpowiednie wnioski w urzędach patentowych na terenie Unii Europejskiej oraz ponosi z tego tytułu szereg opłat o charakterze jednorazowym bądź okresowym.

Wnioskodawca podkreśla, iż oprócz opisanych wyżej działów Kierownika Produktu, Modelarni oraz Działu Technologii, które realizują prace badawczo-rozwojowe przede wszystkim w zakresie wdrażania oraz testowania prototypów nowych modeli mebli, w Spółce występuje również Dział Innowacje.

Dział Innowacje prowadzi prace badawczo-rozwojowe dwutorowo. Przede wszystkim dział ten jest odpowiedzialny za przygotowanie przyrządów montażowych usprawniających proces produkcji mebli. Przyrząd montażowy służy pracownikowi produkcji jako swoista matryca ze wzorem. Przyrząd montażowy jest unikatowy dla każdego nowego modelu mebla, co oznacza, iż dla każdego zatwierdzonego prototypu przygotowanego w ramach prac badawczo-rozwojowych. Dział Innowacje opracowuje i przygotowuje unikatowe przyrządy montażowe.

Dodatkowo, w ramach Działu Innowacje, pracownicy Spółki samodzielnie projektują i konstruują nowe maszyny lub ich elementy służące do działalności Wnioskodawcy. Przy wykonywaniu tego typu prac niezbędna jest specjalistyczna wiedza w zakresie funkcjonowania maszyn, a także automatyki i robotyki.

Prace te nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku. Powyższe prace poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności służą do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów i procesów (m.in. procesów produkcyjnych).

Większość osób zatrudnionych w Spółce w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę. Częściowo jednak Spółka współpracuje z osobami uczestniczącymi w prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych na podstawie umów cywilnoprawnych (tj. umów o dzieło bądź umów zlecenie).

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Spółka nie posiada statusu mikroprzedsiębiorcy, ani też małego lub średniego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2018 r., poz. 646 z późn. zm.).

Wszelkie koszty poniesione przez poszczególne Działy B+R są zaewidencjonowane przez Spółkę w systemie księgowym na oddzielnych centrach kosztów, co pozwala na ich precyzyjne wyodrębnienie.

W związku z powyższym w ramach prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”), Spółka wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej w formie elektronicznego zestawienia kosztów kwalifikowanych.

Wnioskodawca prowadzi również elektroniczną ewidencję czasu pracy pracowników kontrolowaną przez kierowników działów. Pracownicy wprowadzają do ewidencji informacje odnośnie ilości czasu poświęconego na dane zlecenie, mające charakter prac badawczo-rozwojowych. W efekcie, Wnioskodawca dzięki takiej ewidencji jest w stanie ustalić część, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu lub w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu. Ewidencja odzwierciedla zatem rzeczywisty czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej przez poszczególnych pracowników Działów B+R w danych miesiącach.

Koszty kwalifikowane zostały zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów. Jedocześnie, Wnioskodawca informuje, iż nie zostały one zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Spółka posiada odrębny oddział produkcyjny w Polsce, który prowadzi działalność na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej, niemniej wszelka działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest na terenie siedziby Spółki, która nie znajduje się w obrębie żadnej specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca, korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT, jednakże Spółka informuje, że w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, nie są one przez Spółkę uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową zgodnie z zasadami określonymi w art. 18d i art. 18e ustawy CIT (dalej „ulga B+R”), w rozliczeniu za rok podatkowy rozpoczęty w dniu 1 stycznia 2018 r. oraz o ile to będzie możliwe w kolejnych latach podatkowych. Koszty kwalifikowane zostaną przez Spółkę wykazane w odpowiednich zeznaniach podatkowych z uwzględnieniem ustawowych limitów ich odliczania określonych w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.

Poprowadzona przez Działy B+R działalność nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT. Obecnie Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2018 r., poz. 141).

Wnioskodawca zastrzega, iż przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2018 r.

W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółka ponosi szereg wydatków związanych z przeprowadzanymi pracami badawczo-rozwojowymi (dalej: „Wydatki”). Przedmiotowe wydatki obejmują m.in. wynagrodzenia na rzecz osób zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych (zatrudnionych w Działach B+R), zatrudnionych na podstawie umów o pracę a także inne świadczenia realizowane na rzecz pracowników, będące przychodami ze stosunku pracy (dalej: „Wydatki Pracownicze”), a także składki na ubezpieczenia społeczne, których podstawą wymiaru są przychody podatkowe pracowników, finansowane przez Spółkę (dalej: „Składki”). Dodatkowo, Spółka w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ponosi wydatki związanie z wypłatą wynagrodzeń także z tytułu umów zlecenie bądź umów o dzieło.

W związku z zatrudnieniem pracowników, Spółka ponosi/może ponosić w przyszłości m.in. następujące Wydatki Pracownicze jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę czy też premie, bonusy i nagrody.

Wszystkie opisane powyżej Wydatki Pracownicze stanowią po stronie Pracowników przychody ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”).

Spółka ponosi również koszty związane z opłacaniem Składek, których podstawą wymiaru są przychody podatkowe pracowników (za wyjątkiem tych przychodów, w przypadku których regulacje z zakresu ubezpieczeń społecznych przewidują zwolnienie z oskładkowania).

Zarówno Wydatki Pracownicze, jak i Składki, są zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15 ust. 4g, art. 15 ust. 4h, art. 16 ust. 1 pkt 57 i art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pracowników zatrudnionych w Działach B+R takie jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pracowników zatrudnionych w Działach B+R takie jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, uznaje się m.in. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, katalog przychodów ze stosunku pracy określony w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT jest wyłącznie przykładowy. O zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik lub były pracownik, czy również inna osoba nie związana tego rodzaju stosunkiem prawnym. Istotnym jest więc to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia ze stosunkiem pracy (tak w: wyroku NSA z 21 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 86/11; wyroku NSA z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2176/09; wyroku WSA w Warszawie z 4 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 946/12; por. również wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 21 stycznia 2014 r., sygn. akt III AUa 862/I 3).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki przychodami ze stosunku pracy są wszelkie należności i świadczenia otrzymywane przez pracownika od pracodawcy w związku z wykonywaniem pracy, o ile istnieje związek tego świadczenia z łączącym strony stosunkiem pracy. Wydatki, które dla pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej stanowią przychody ze stosunku pracy, dla Spółki stanowią koszty kwalfikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Pracownicy zatrudnieni w Działach B+R Spółki dokonują szeregu czynności, których celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów. W Spółce odzwierciedlone jest to w szczególności poprzez tworzenie prototypów mebli przez działy Kierownika Produktu oraz Modelarni, a także tworzenie maszyn oraz oprogramowania przez Dział Innowacji.

W związku z powyższym należy uznać, że poniesione w danym miesiącu wydatki na wynagrodzenie pracowników zatrudnionych w Działach B+R wraz z Wydatkami Pracowniczymi oraz Składkami stanowią koszt kwalifikowany na potrzeby ulgi na działalność badawczo-rozwojową określonej w art. 18d ustawy o CIT w takiej części, w jakiej czas pracowników zatrudnionych w Działach B+R przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zdaniem Spółki, wypłacane pracownikom Wnioskodawcy zatrudnionym w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej wynagrodzenia zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych stanowią należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Przepis ten bowiem wprost stanowi, że przychodem ze stosunku pracy są w szczególności m.in. wynagrodzenia zasadnicze oraz wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

Ponadto, obowiązek wypłacania wskazanych wyżej świadczeń nałożony został na pracodawcę na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2018 r., poz. 917 z późn. zm., dalej „Kodeks pracy”). Zgodnie bowiem z art. 13 Kodeksu pracy pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Natomiast na podstawie art. 151¹ Kodeksu pracy, za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje dodatkowo rekompensata pieniężna za godziny nadliczbowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Spółki, wynagrodzenie zasadnicze jak również wszelkie dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, bez wątpienia stanowią dla pracowników Spółki wynagrodzenia ze stosunku pracy, których wypłata przez pracodawcę uregulowana jest przepisami Kodeksu pracy. W związku z tym, poniesione w danym miesiącu należności z tego tytułu stanowią koszty kwalifikowane na cele ulgi na działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Jak stanowi art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się: poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1778 z późn. zm.), określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Z tego względu Spółka stoi na stanowisku, że wszelkie finansowane przez pracodawcę składki związane z systemem ubezpieczeń społecznych (poniesione w danym miesiącu), jeśli dotyczą wynagrodzeń z tytułu stosunku pracy, otrzymywanych przez pracowników zatrudnionych w Działach B+R w celu realizacji działalności badawczo - rozwojowej będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się w szczególności m.in. nagrody. Nie zostało w tym przepisie doprecyzowane, czy w przepisie tym mowa jest o nagrodach okolicznościowych i motywacyjnych, czy np. nagrodach związanych z przeprowadzanymi wewnątrzzakładowymi konkursami.

Powinność przyznawania wyróżniającym się pracownikom nagród została uregulowana w przepisach Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 105 tej ustawy, pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianie inicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości przyczyniają się szczególnie do wykonywania zadań zakładu, mogą być przyznawane nagrody i wyróżnienia. Z tego względu zdaniem Spółki nie powinno być wątpliwości, że nagrody przyznawane wyróżniającym się pracownikom stanowią dla tych pracowników przychód ze stosunku pracy, bez względu na to, czy na cele wewnętrzne świadczenie takie nazywane jest nagrodą, premią czy też bonusem.

Biorąc pod uwagę cel omawianego przepisu, zgodnie z którym, wszelkie świadczenia uzyskiwane przez pracownika od pracodawcy w związku z łączącym strony stosunkiem pracy powinny stanowić przychody pracownika ze stosunku pracy. W opinii Spółki, również premie oraz bonusy (zarówno regulaminowe, jak i uznaniowe) powinny zostać uznane za przychód pracowników, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

W związku z powyższym, Spółka będzie mogła uznać takie świadczenia (poniesione w danym miesiącu) za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, o ile będą one dotyczyły należności z tytułów, o których mowa w art. 12 przychody ze stosunku pracy, służbowego, pracy nakładczej, pojęcie pracownika ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika Spółki w danym miesiącu.

Premie oraz bonusy nie zostały wprawdzie uregulowane przepisami Kodeksu pracy, jednak ich cel jest analogiczny jak w przypadku nagród: mają motywować pracowników lub nagradzać za zaangażowanie.

Jednocześnie należy zauważyć, że w praktyce trudne może być rozróżnienie nagród, premii oraz bonusów, gdyż często mają podobny charakter. Z tego względu, zdaniem Spółki, przy interpretowaniu omawianych przepisów nagrody, premie oraz bonusy powinny być traktowane analogicznie.

Ze względu na powyższe, przyznawane przez Spółkę nagrody, premie oraz bonusy pracownicze (poniesione w danym miesiącu), jeśli dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych będą mogły dla Spółki stanowić koszty kwalifikowane, w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika Spółki w danym miesiącu oraz Spółka będzie uprawniona dokonać ich odliczenia od podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 18d ust. 1 oraz ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

Reasumując, kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT będą m.in. koszty wynagrodzenia zasadniczego, dodatków za nadgodziny, premii, bonusów, nagród, a także składek na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, (poniesione w danym miesiącu) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika Spółki w danym miesiącu.

A zatem, wynagrodzenie pracowników zatrudnionych w Działach B+R w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej wraz z Wydatkami Pracowniczymi oraz Składkami poniesione w danym miesiącu stanowią koszt kwalifikowany na potrzeby ulgi na działalność badawczo-rozwojową określonej w art. 18d ustawy o CIT w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika Spółki w danym miesiącu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji, nie była ocena, czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych podlegających odliczeniu. Kwestia ta została przyjęta jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175) oraz ustawy z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2017 r., poz. 2201), z 1 stycznia 2018 r. zostały wprowadzone zmiany, które odnoszą się do tzw. ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W art. 18d ust. 5 updop, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej- 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a,
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5,
3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
   
   

Z art. 9 ust. 1b updop, wynika, jednakże ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 updop).

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
   
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
   
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop;
   
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop,
   
5. podatnik, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
   
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
   
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
   
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
   
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi prace polegające m.in. na opracowywaniu mebli o podwyższonym komforcie, poszukiwaniu i badaniu możliwości zastosowania nowych materiałów oraz prowadzi badania i prace rozwojowe w zakresie techniki i technologii zwiększających wydajność, zmniejszające materiałochłonność i energochłonność produkcji meblarskiej. Większość osób zatrudnionych w Spółce w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę. Częściowo jednak Spółka współpracuje z osobami uczestniczącymi w prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych na podstawie umów cywilnoprawnych (tj. umów o dzieło bądź umów zlecenie).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych pracowników zatrudnionych w Działach B+R takie jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednakże, istotne jest również, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm., dalej: „updof”), jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania za koszty kwalifikowane kosztów takich jak wynagrodzenie zasadnicze, dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.