Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.1.2019.2.MH
z 8 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 3 stycznia 2019 r.) uzupełnionym pismami z dnia 15 lutego 2019 r. (data wpływu 20 lutego 2019 r.) oraz z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 27 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 15 lutego 2019 r. (data wpływu 20 lutego 2019 r.) o podpis i w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego oraz z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 27 lutego 2019 r.) o wskazanie rodzaju sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W dniu 27 grudnia 2018 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w CEIDG pod nazwą ... z datą rozpoczęcia jej wykonywania od 02 stycznia 2019 r. Podczas rejestracji, według informacji uzyskanych od Urzędu Statystycznego, wnioskodawca jako wykonywaną działalność wpisał kod PKD - 74.90.Z tj.: „Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana”. W ramach powyższej działalności Wnioskodawca nawiąże współpracę z firmą montującą instalacje fotowoltaiczne.

Zakres prowadzenia działalności gospodarczej przez wnioskodawcę obejmuje następujące czynności:

1. prowadzenie działalności marketingowej w imieniu i na rzecz firmy w celu pozyskania klientów zainteresowanych montażem instalacji PV,
2. przedstawienie potencjalnym klientom informacji o zasadach działania instalacji PV oraz o ofercie firmy w zakresie sprzedaży i montażu instalacji PV,
3. pozyskiwanie od potencjalnych klientów informacji technicznych oraz dotyczących aktualnego zużycia energii elektrycznej, niezbędnych do przygotowania oferty,
4. wykonywanie wstępnego audytu technicznego nieruchomości klienta w celu określenia danych niezbędnych do wykonania projektu wstępnego instalacji PV oraz oferty dla klienta,
5. składania klientom ofert sprzedaży instalacji PV wraz z usługą montażu,
6. przeprowadzenie wizji lokalnej na nieruchomości klienta w celu weryfikacji możliwości montażu instalacji PV na warunkach w złożonej ofercie,
7. przedstawianie klientom szczegółowych ofert przygotowanych przez firmę,
8. przedstawianie klientom projektów umów sprzedaży i montażu instalacji PV.
   
   

Wynagrodzenie za usługi wykonane przez Wnioskodawcę będą stanowić wyłącznie prowizje. Wynagrodzenie płatne będzie po zakończeniu miesiąca, z dołu, na podstawie dostarczonej faktury VAT/rachunku z 7-dniowym terminem płatności licząc od daty doręczenia faktury VAT/rachunku do firmy. Zakładany dochód w roku 2019 nie przekroczy kwoty 200.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie będzie dokonywał dostaw i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.). Pomimo prowadzenia działalności o kodzie PKD - 74.90.Z usługi nie są związane z doradztwem. Czynności wykonywane podczas prowadzenia działalności zostały enumeratywnie wymienione we wniosku z dnia 28 grudnia 2018 r. (poz. 74). Przewidywana wartość sprzedaży Wnioskodawcy w 2019 r., w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. PKD działalności gospodarczej to 74.90.Z. Klasyfikacja statystyczna usług objętych zakresem działalności (PKWiU) to 74.90.2, 74.90.20 oraz 74.90.20.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższą sytuacją Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust 9. ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność gospodarcza opisana w pozycji 74 może być zwolniona z podatku VAT do momentu osiągnięcia przychodu, w kwocie 200.000 zł. Podstawą stanowiska Wnioskodawcy jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 lutego 2018 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.12.2018.1.AJ oraz zakres działalności, z którego wynika, że pomimo wybranej klasyfikacji PKD (74.90.Z), Wnioskodawca nie będzie świadczył usług doradczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 27 grudnia 2018 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w CEIDG pod nazwą … z datą rozpoczęcia jej wykonywania od 02 stycznia 2019 r. W ramach powyższej działalności Wnioskodawca nawiąże współpracę z firmą montującą instalacje fotowoltaiczne. Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostaw i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Pomimo prowadzenia działalności o kodzie PKD - 74.90.Z usługi nie są związane z doradztwem. Przewidywana wartość sprzedaży Wnioskodawcy w 2019 r., w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - nie będzie dokonywał dostaw i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, Zainteresowany będzie mógł skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć jednakże należy, że Wnioskodawca utraci ww. zwolnienie od podatku w przypadku wykonania jakichkolwiek czynności doradztwa – z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego – lub innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto, Wnioskodawca utraci zwolnienie określone w art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży - w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2019 roku - przekroczy kwotę 200.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.