INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011r. (data wpływu 2 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę usług szkoleniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się m. in. prowadzeniem szkoleń na zlecenie firm szkoleniowych. Obecnie, począwszy od lutego 2011r., Wnioskodawca prowadzi szkolenia, jako podwykonawca, na zlecenie innej firmy szkoleniowej, która pozyskała na ten cel środki unijne. Wnioskodawca nie wyklucza, że przedmiotowe szkolenia prowadzone będą także w przyszłości.

Przedmiotowe szkolenia są objęte Umową o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki zawartej przez firmę szkoleniową z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, dotyczącą realizacji projektu pt. „...", współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa oraz środków własnych beneficjentów.

Umowa szkoleniowa zawierana jest między firmą szkoleniową, która otrzymała dofinansowanie, a beneficjentem ostatecznym będącym mikro przedsiębiorstwem, małym lub średnim przedsiębiorstwem. Przedmiotem umowy jest udział pracowników beneficjenta ostatecznego w szkoleniu.

Wartość przedmiotowego szkolenia wynosi 5.760,77 PLN za osobę, w tym wysokość pomocy publicznej (pochodzącej w 85% z Europejskiego Funduszu Społecznego a w 15% z budżetu państwa) wynosi 4.988,90 PLN dla mikro i małych przedsiębiorców oraz 4.596,89 PLN za osobę dla średnich przedsiębiorców. Beneficjent ostateczny będący mikroprzedsiębiorstwem lub małym przedsiębiorstwem, na podstawie złożonego oświadczenia o wielkości prowadzonego przedsiębiorstwa, ponosi koszt szkolenia („wkład własny"), stanowiący kwotę 771,87 PLN za osobę. Beneficjent ostateczny będący średnim przedsiębiorstwem, na podstawie złożonego oświadczenia o wielkości prowadzonego przedsiębiorstwa, ponosi koszt szkolenia („wkład własny"), stanowiący kwotę 1.163,88 PLN za osobę.

Zatem wysokość dofinansowania do szkolenia otrzymanego ze środków publicznych wynosi ponad 86% dla beneficjentów będących mikro przedsiębiorcami i małymi przedsiębiorcami i ponad 79% dla beneficjentów będących średnimi przedsiębiorcami, zaś wysokość wkładów własnych beneficjentów ostatecznych wynosi około 14% i 21% odpowiednio.

W ramach realizowanego projektu firma szkoleniowa zorganizuje cykl szkoleń (obejmujący 8 jednodniowych szkoleń, łącznie 48 godzin) pt.: „...", w skład którego wchodzą następujące zajęcia:

1. Budowanie nowatorskiej i efektywnej relacji z klientem.
2. Utrzymywanie kontroli w rozmowie.
3. Kontraktowanie.
4. Wzmacnianie motywacji do zakupu.
5. Kwalifikacja Klienta.
6. Prezentacja rozwiązania.
7. Techniki „negatywnego odwracania".
8. Prowadzenie rozmowy telefonicznej.
   
   

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty świadczącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania, nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej i jednostki badawczo rozwojowej. Wnioskodawca nie posiada również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Planowane szkolenie pt.: „..." nie będzie prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa szkoleniowa świadczona przez Wnioskodawcę, przedstawiona w stanie faktycznym, będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011 Nr 73, poz. 392) - w odniesieniu do szkoleń prowadzonych począwszy od dnia 6 kwietnia 2011r. lub na podstawie § 13 ust.1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) - w odniesieniu do szkoleń prowadzonych do dnia 5 kwietnia 2011r....

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa usługa szkoleniowa jest zwolniona z podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011 Nr 73, poz. 392) - w odniesieniu do szkoleń prowadzonych począwszy od dnia 6 kwietnia 2011r. lub na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) - w odniesieniu do szkoleń prowadzonych do dnia 5 kwietnia 2011r. Zgodnie z tym przepisem zawartym w obu powołanych rozporządzeniach, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Dla uznania zatem przedmiotowych szkoleń za zwolnione na podstawie tego przepisu powinny one:

• mieć charakter usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
• być finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych.
  
  

Sposób interpretacji pojęcia „usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego" na gruncie przepisów prawa UE w pełni oddaje treść art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2005 Nr 288 s.1) w brzmieniu - (...) „usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu".

Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przedstawione okoliczności sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów wskazują, iż Wnioskodawca realizując ww. projekt w zakresie szkolenia z zakresu umiejętności sprzedażowych świadczy usługi nauczania pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem sprzedawcy lub też nauczania mającego na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych (przy czym prowadzona działalność nie jest objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy o oświacie ani nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy o oświacie). Zatem zdaniem Wnioskodawcy pierwsza z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania ze zwolnienia wymienionego w rozporządzeniu wykonawczym jest niewątpliwe spełniona.

Jak wskazano powyżej, ustawodawca uzależnił skorzystanie ze zwolnienia także od wymogu sfinansowania usług szkoleniowych w co najmniej 70% ze środków publicznych. W tym miejscu należy zatem ustalić, co należy rozumieć przez „usługi finansowane ze środków publicznych". W ustawie o VAT nie ma stosownej definicji, należy więc przyjąć, że środkami publicznymi są środki, które definiuje ustawa z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm. - dalej jako „u.f.p."). Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 u.f.p., środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA). Jak wskazano w stanie faktycznym źródłem finansowania przedmiotowej usługi będą w ponad 79% środki publiczne (z czego 15% środki z budżetu państwa i 85% EFS) i w mniej niż 21% wkład własny.

Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie „finansowane z” powinno być rozumiane szeroko w ten sposób, że obejmuje także sytuację, w której firma szkoleniowa otrzymująca dotację zleca przeprowadzenie szkolenia innemu podmiotowi, wskutek czego wynagrodzenie tego podmiotu jest pośrednio finansowane z dotacji. Takie stanowisko akceptowane jest także przez organy podatkowe w aktualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 21 marca 2011r. o sygn. ILPP2/443-39/11-2/SJ, organ stwierdził iż „świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w sytuacji, gdy wykonuje te usługi jako podwykonawca innej firmy szkoleniowej, a jego wynagrodzenie jest pośrednio w całości finansowane ze środków publicznych (ze środków unijnych lub środków pochodzących z budżetów jednostek samorządu terytorialnego), to zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług". Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 6 kwietnia 2011r. o sygn. IPPP1-443-180/11-4/MP, w stanie faktycznym, w którym wnioskodawca był podwykonawcą świadczącym usługi szkoleniowe na rzecz zamawiającego, którym była firma realizująca projekt finansowany ze środków publicznych. Organ stwierdził iż „usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę dla firmy D. Sp. z o.o. spełniają definicję szkoleń kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, a z uwagi, iż są w ponad 80% finansowane ze środków publicznych, powyższa usługa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r."

Reasumując, ponieważ przedmiotowe szkolenia sprzedażowe prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter kształcenia zawodowego i są finansowane w ponad 79% ze środków publicznych pozyskanych przez podmiot organizujący szkolenie i zlecający prowadzenie szkolenia Wnioskodawcy, będą one korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - w odniesieniu do szkoleń prowadzonych począwszy od dnia 6 kwietnia 2011r. lub na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - w odniesieniu do szkoleń prowadzonych do dnia 5 kwietnia 2011r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe … oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe … oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się m. in. prowadzeniem szkoleń na zlecenie firm szkoleniowych. Obecnie, począwszy od lutego 2011r., Wnioskodawca prowadzi szkolenia, jako podwykonawca, na zlecenie innej firmy szkoleniowej, która pozyskała na ten cel środki unijne. Wnioskodawca nie wyklucza, że przedmiotowe szkolenia prowadzone będą także w przyszłości.

Przedmiotowe szkolenia są objęte Umową o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki zawartej przez firmę szkoleniową z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, dotyczącą realizacji projektu pt. „...”, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa oraz środków własnych beneficjentów.

Umowa szkoleniowa zawierana jest między firmą szkoleniową, która otrzymała dofinansowanie, a beneficjentem ostatecznym będącym mikro przedsiębiorstwem, małym lub średnim przedsiębiorstwem. Przedmiotem umowy jest udział pracowników beneficjenta ostatecznego w szkoleniu.

Szkolenia, o których mowa we wniosku są w ponad 79% finansowane ze środków publicznych (z czego 15% to środki z budżetu państwa i 85% EFS) i w mniej niż 21% wkład własny.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty świadczącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania, nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej i jednostki badawczo rozwojowej. Wnioskodawca nie posiada również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Planowane szkolenie pt.: „...” nie będzie prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że do Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty ani też innym podmiotem wymienionym w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy zatem zbadać przesłanki wynikające w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz przepisów wykonawczych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca realizując ww. szkolenie z zakresu umiejętności sprzedażowych świadczy usługi nauczania pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem sprzedawcy lub też nauczania mającego na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Wobec czego świadczona usługa szkoleniowa spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty jak również szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach wynikających z odrębnych przepisów, tym samym zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i b ustawy o VAT jest wykluczone.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że świadczone przez niego usługi szkoleniowe są w ponad 70% finansowane ze środków publicznych otrzymanych przez zleceniodawcę w ramach realizowanego projektu unijnego.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych sprzedawcy, które nie będą finansowane w całości ale w co najmniej 70% ze środków publicznych zastosowanie znajdzie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że środki, którymi zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za usługi szkoleniowe, są środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie tego rodzaju usługi szkoleniowej, a wystawiona przez Wnioskodawcę faktura stanowi dla zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego przez niego projektu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zauważyć, iż powoływane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 marca 2011r.: ILPP2/443-39/11-2/SJ oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2011r.: IPPP1/443-180/11-4/MP niewątpliwie kształtują sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz dotyczą konkretnego stanu faktycznego i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.