Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-352/12-2/AO
z 15 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 05 września 2012 r. (data wpływu 06 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą na terenie …Specjalnej Strefy Ekonomicznej, Podstrefa … (dalej: SSE) na podstawie Zezwolenia nr X z dnia 21 kwietnia 2008 r., zmienionego Decyzją Ministra Gospodarki nr Y z dnia 30 kwietnia 2010 r. (dalej: Zezwolenie).

Zgodnie z warunkami określonymi pierwotnie w pkt II Zezwolenia, Wnioskodawca zobowiązany został po dniu uzyskania Zezwolenia do dokonania inwestycji na terenie SSE, tj. do poniesienia wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu obowiązującego w dniu wydania Zezwolenia przepisu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie SSE (Dz. U. Nr 236, poz. 1705 ze zm.) o wartości przewyższającej kwotę:

• 13.120.000,00 PLN w terminie do 31 grudnia 2009 r.,
• narastająco 15.370.000,00 PLN w terminie do 31 grudnia 2010 r.
  
  

Pierwotnie Zezwolenie zostało udzielone do dnia 29 maja 2017 r.

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi warunkami pkt II Zezwolenia (pkt II Zezwolenia został zmieniony Decyzją Ministra Gospodarki nr Y z dnia 30 kwietnia 2010 r.), Wnioskodawca zobowiązany został po dniu uzyskania Zezwolenia do dokonania inwestycji na terenie SSE, tj. do poniesienia wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu obowiązującego w dniu wydania Zezwolenia przepisu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie SSE (Dz. U. Nr 236, poz. 1705 ze zm.) o wartości przewyższającej kwotę 11.510.000,00 PLN w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r.

Aktualnie Zezwolenie zostało udzielone do dnia 31 grudnia 2020 r.

Zezwolenie nie określa daty, do której Wnioskodawca może ponosić wydatki inwestycyjne (koszty inwestycji), ani maksymalnej ich wysokości.

Wnioskodawca wypełnia wszystkie obowiązki nałożone na Niego w Zezwoleniu zgodnie z założonym w Zezwoleniu harmonogramem.

Wnioskodawca spełnił, względnie wkrótce spełni, warunek określony w pkt II Zezwolenia, tj. poniósł, względnie wkrótce poniesie, wydatki inwestycyjne na terenie SSE o wartości przewyższającej kwotę 11.510.000,00 PLN.

Po spełnieniu warunku określonego w pkt II Zezwolenia, tj. po poniesieniu wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej kwotę 11.510.000,00 PLN, Wnioskodawca rozważa kontynuację inwestycji na terenie SSE poprzez rozbudowę wybudowanego już zakładu (hali biurowo - magazynowo - produkcyjnej), względnie poprzez wybudowanie na terenie SSE w bezpośrednim sąsiedztwie obecnego zakładu Wnioskodawcy kolejnej infrastruktury (np. hali magazynowo - produkcyjnej) służącej do wykonywania określonej w Zezwoleniu działalności gospodarczej na terenie SSE. Spółka nie wyklucza tym samym możliwości ponoszenia kolejnych wydatków inwestycyjnych związanych ze zwiększeniem możliwości produkcyjnych zlokalizowanego w SSE Jej zakładu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca przy wyliczaniu kwoty dochodu wolnego od podatku, powinien przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas, gdy wydatki te przewyższą kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu, tj. kwotę 11.510.000,00 PLN?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ponoszenia wydatków inwestycyjnych pozostających w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu na terenie SSE, maksymalną wysokość przysługującego Spółce zwolnienia z opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione od dnia uzyskania Zezwolenia (tj. od dnia 21 kwietnia 2008 r.) do ostatniego dnia jego obowiązywania, nawet, gdy wydatki przewyższają kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu (tj. kwotę 11.510.000,00 PLN).

Zasadniczo, jedynym górnym ograniczeniem maksymalnej kwoty pomocy wynikającym z zasad przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej jest konieczność przemnożenia kwoty faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych (spełniających kryteria określone w przepisie § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 ze zm.; dalej: Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej przedsiębiorcom działającym w SSE)), przez wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej, określony przepisami § 4 przedmiotowego Rozporządzenia.

Zgodnie z przepisem art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.; dalej: ustawa o SSE), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej przedsiębiorcom działającym w SSE, w przypadku Wnioskodawcy, wielkość pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji na terenie SSE nie może przekroczyć iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej zgodnie z § 4 przedmiotowego Rozporządzenia (tj. w zasadzie 40% w przypadku Spółki, powiększonej ewentualnie o kolejne 10% w przypadku spełnienia przesłanek wskazanych w przepisie § 4 pkt 2 przedmiotowego Rozporządzenia) oraz kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 6 przedmiotowego Rozporządzenia.

Przepis art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia - tj. w dniu 21 kwietnia 2008 r. - stanowił, iż podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 2 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia - tj. w dniu 21 kwietnia 2008 r., zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Dopiero w dniu 4 sierpnia 2008 r., tj. już po wydaniu Wnioskodawcy Zezwolenia, weszła w życie nowelizacja przepisu art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zgodnie z którym, zezwolenie (wydane od dnia 4 sierpnia 2008 r.) określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę,
3. terminu zakończenia inwestycji,
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy,
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Powyższa nowelizacja, wskazująca na konieczność uwzględnienia w zezwoleniu m.in. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy, została wprowadzona do przepisów art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych od dnia 4 sierpnia 2008 r. na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746 ze zm.). Zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 tej ustawy, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref przed dniem wejścia w życie tej ustawy (tj. 4 sierpnia 2008 r.) zachowują moc. Jednocześnie do zezwoleń wydanych przed wejściem w życie powyższej ustawy (tj. przed 4 sierpnia 2008 r.) stosuje się przepisy dotychczasowe. W związku z powyższym, w sytuacji Spółki, nie znajdują zastosowania zmienione od dnia 4 sierpnia 2008 r. przepisy art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

W związku ze wskazanym powyżej stanem prawnym, udzielone Spółce Zezwolenie prawidłowo nie podaje maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji, a jedynie ich minimalną wysokość, na co wskazuje użyte w Zezwoleniu sformułowanie: „o wartości przewyższającej kwotę 11.510.000,00 PLN (...)”.

Zdaniem Wnioskodawcy, Zezwolenie celowo określa jedynie minimalny poziom nakładów inwestycyjnych na terenie SSE, abstrahując od sprecyzowania ich maksymalnej wysokości (co zezwala Wnioskodawcy, przy wyliczaniu kwoty dochodu wolnego od podatku, na przyjęcie faktycznej wysokości wydatków inwestycyjnych poniesionych od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas, gdy wydatki te przewyższą kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu, tj. kwotę 11.510.000,00 PLN).

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest więc uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną uznaje się koszty inwestycji poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy.

Koszt inwestycji nie jest w przepisach zdefiniowany jako minimalny wydatek wskazany w zezwoleniu, a więc nie należy ich utożsamiać. Nie ma również przeszkód, aby ponieść wydatki w wyższej wysokości.

Ponadto, z Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1628 / 2006 z dnia 24 października 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej (Dz. U. UE L 2006.302.29; dalej: Rozporządzenie Komisji WE nr 1628 / 2006), które obowiązywało od dnia 21 listopada 2006 r. do dnia 29 sierpnia 2008 r. (a zatem w czasie uzyskania przez Spółkę Zezwolenia), wynika, że progi pomocy publicznej powinny być określone w postaci intensywności pomocy w odniesieniu do grupy kosztów kwalifikujących się do pomocy, a nie w postaci maksymalnych kwot pomocy, gdy tylko takie określenie będzie zgodne z ustaloną praktyką Komisji oraz celowe dla zapewnienia proporcjonalności pomocy i ograniczenia jej do niezbędnej kwoty (pkt 11 preambuły Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1628/2006).

Przepisy nie wskazują tym samym wyraźnie, że zwolnienie podatkowe przysługuje do określonej wysokości inwestycji.

W ocenie Spółki, zwolnienie podatkowe przysługuje Spółce na podstawie uzyskanego Zezwolenia, w którym określono jedynie minimalny limit wydatków, które zobowiązana jest ponieść Spółka (użycie sformułowania „o wartości przewyższającej”).

Zdaniem Spółki, wykładnia językowa zwrotu „o wartości przewyższającej” wskazuje, że jest Ona zobowiązana do dokonania inwestycji w kwocie „nie mniejszej niż” określony w Zezwoleniu pułap minimalnych wydatków inwestycyjnych. Z tego względu, Wnioskodawca jest zdania, że wysokość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych należy wyliczyć w oparciu o faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych, poniesionych przez Spółkę od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia obowiązywania Zezwolenia, także w przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w Zezwoleniu (tj. 11.510.000,00 PLN).

Podsumowując, w opinii Spółki, w przypadku ponoszenia wydatków inwestycyjnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu, maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, nawet gdyby wydatki przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu (tj. kwotę 11.510.000,00 PLN), zaś jedynym górnym ograniczeniem maksymalnej kwoty pomocy wynikającym z zasad przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej jest konieczność przemnożenia kwoty faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych (spełniających kryteria określone w § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej przedsiębiorcom działającym w SSE) przez wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

W związku z faktem, że w przedmiotowym Zezwoleniu nie określono kwotowo górnego limitu wydatków inwestycyjnych będących podstawą kalkulacji przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki poniesione ponad limit określony w Zezwoleniu (tj. ponad kwotę 11.510.000,00 PLN), w okresie obowiązywania Zezwolenia, będą stanowiły podstawę kalkulacji wysokości zwolnienia przewidzianego przepisami art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

Powyższe stanowisko Spółki jest szeroko akceptowane przez organy podatkowe, przykładowo w interpretacji indywidualnej:

• z dnia 2 grudnia 2011 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-422/11-2/MM,
• z dnia 25 sierpnia 2010 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-772/10/PP,
• z dnia 12 października 2009 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-552/09-2/ŁM,
• z dnia 2 października 2008 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-390/08/AM,
• z dnia 7 października 2008 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-434/08-4/DS,
• z dnia 30 września 2008 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPB3/423-571/08/AM.
  
  

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że zwolnieniem z opodatkowania tym podatkiem podlega dochód z działalności gospodarczej, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po spełnieniu określonych warunków, ulgę w tymże podatku polegającą na zwolnieniu z opodatkowania dochodu z tej działalności.

Jednym z warunków korzystania z ww. zwolnienia jest uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z treścią ww. przepisu, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zezwolenie poza przedmiotem działalności gospodarczej określa m.in. warunki dotyczące dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę (art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Ustawa o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie w dniu 4 sierpnia 2008 r. wprowadziła zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ww. ustawy zmieniającej, art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Z kolei z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, iż zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

W myśl art. 5 tej ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego Zezwolenia z dnia 21 kwietnia 2008 r. Zgodnie z warunkami określonymi pierwotnie w pkt II zezwolenia, Wnioskodawca zobowiązany został po dniu uzyskania Zezwolenia do dokonania inwestycji na terenie SSE, tj. do poniesienia wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) o wartości przewyższającej kwotę:

• 13.120.000,00 PLN w terminie do 31 grudnia 2009 r.,
• narastająco 15.370.000,00 PLN w terminie do 31 grudnia 2010 r.
  
  

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi warunkami pkt II Zezwolenia (pkt II Zezwolenia został zmieniony Decyzją Ministra Gospodarki z dnia 30 kwietnia 2010 r.), Wnioskodawca zobowiązany został po dniu uzyskania Zezwolenia do dokonania inwestycji na terenie SSE, tj. do poniesienia wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) o wartości przewyższającej kwotę 11.510.000,00 PLN w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r.

Wnioskodawca wskazał, iż spełnił, względnie wkrótce spełni, warunek określony w pkt II Zezwolenia, tj. poniósł, względnie wkrótce poniesie, wydatki inwestycyjne na terenie SSE o wartości przewyższającej kwotę 11.510.000,00 PLN. Po spełnieniu tego warunku, tj. po poniesieniu wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej kwotę 11.510.000,00 PLN, Wnioskodawca rozważa kontynuację inwestycji na terenie SSE.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, iż Spółka uzyskała Zezwolenie w dniu 21 kwietnia 2008 r., będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowi, iż zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Wobec powyższego, zezwolenie uzyskane przez Spółkę w dniu 21 kwietnia 2008 r. - tak jak inne zezwolenia wydane przed omawianą nowelizacją - nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

W konsekwencji, w przypadku Spółki, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne, tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W tym miejscu należy wskazać, iż z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie … specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1561 ze zm.) oraz
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.).
  
  

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę Zezwolenia, tj. 21 kwietnia 2008 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie … specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1705 ze zm.), tj. obowiązujące na dzień wydania zezwolenia.

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

W myśl § 3 ust. 4 cyt. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora.

Jednocześnie § 3 ust. 7 tegoż rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi:

1. 50 % - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;
2. 40 % - na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
3. 30 % - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.
   
   

Regulacja § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi zaś, iż maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141), w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 i rozszerzającym jego zakres w celu włączenia pomocy dla badań i rozwoju (Dz. Urz. UE L 63 z 28.02.2004, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 64), z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
   
   

Przytoczone powyżej przepisy określają zatem warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

1. musi to być koszt inwestycji,
2. musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3. musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
5. wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.
   
   

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W tym miejscu należy wskazać, iż zwolnienia podatkowe (m.in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W przedmiotowej sprawie - Zezwolenie nr X wydane w dniu 21 kwietnia 2008 r.

Kwota wskazana w Zezwoleniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w Zezwoleniu, tj. w wysokości co najmniej 11.510.000,00 PLN. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczy powyższą kwotę wydatków inwestycyjnych, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia).

W konsekwencji, w przypadku poniesienia przez Spółkę wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę minimalną, określoną w Zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniona jest Ona do dalszego korzystania z pomocy regionalnej.

Reasumując, przy wyliczaniu kwoty dochodu wolnego od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas, gdy wydatki te przewyższą kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu, tj. kwotę 11.510.000,00 PLN.

Jednocześnie należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Ponadto informuje się, iż powołane przez Spółkę we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.) nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, bowiem zgodnie z § 8 tego rozporządzenia, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie … specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1705 ze zm.), tj. obowiązujące na dzień wydania zezwolenia Spółce. Powyższe pozostaje jednakże bez wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.