Aruba - Polska
Artur M. Brzeziński | 2012-12-11 23:00:01

↑ Umowy międzynarodowe - podwójne opodatkowanie

Umowa między między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu
Opublikowano:	Dz. U. z 2007 r., Nr 10, poz. 66
Obowiązuje od:	01.05.2004 r.

 {loadposition rectangle_twoje_podatki}

Rzeczpospolita Polska i Królestwo Niderlandów w odniesieniu do Aruby, pragnąc zawrzeć konwencję umożliwiającą skuteczne opodatkowanie dochodów z oszczędności w formie odsetek wypłacanych w jednym z Umawiających się Państw na rzecz właściciela odsetek, będącego osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, zgodnie z prawem drugiego Umawiającego się Państwa, zgodnie z Dyrektywą 2003/48/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek, uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1
Ogólny zakres

1. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do odsetek wypłacanych przez podmiot wypłacający mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw w celu umożliwienia skutecznego opodatkowania dochodów z oszczędności w formie odsetek wypłacanych w jednym Umawiającym się Państwie właścicielom odsetek, którzy posiadają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w drugim Umawiającym się Państwie zgodnie z prawem drugiego Umawiającego się Państwa.

2. Zakres stosowania niniejszej konwencji ogranicza się do opodatkowania dochodu z oszczędności w formie wypłacanych odsetek odnoszących się do wierzytelności, z wyłączeniem, między innymi, kwestii związanych z opodatkowaniem emerytur oraz świadczeń ubezpieczeniowych.

3. W odniesieniu do Królestwa Niderlandów niniejsza konwencja ma zastosowanie tylko do Aruby.

Artykuł 2
Definicje

1. W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:

a. określenia "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają, w zależności od kontekstu, Rzeczpospolitą Polską lub Królestwo Niderlandów w odniesieniu do Aruby;

b. określenie "Aruba" oznacza tę część Królestwa Niderlandów, która jest położona w rejonie Karaibów i składa się z Wyspy Aruba;

c. określenie "umawiająca się strona" będąca państwem członkowskim Unii Europejskiej oznacza Rzeczpospolitą Polską;

d. określenie "Dyrektywa" oznacza Dyrektywę 2003/48/WE Rady Unii Europejskiej, z dnia 3 czerwca 2003 r., w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek, obowiązującą z dniem podpisania niniejszej konwencji;

e. określenie "właściciel odsetek" oznacza właściciela odsetek zgodnie z artykułem 2 Dyrektywy;

f. określenie "podmiot wypłacający" oznacza podmiot wypłacający zgodnie z artykułem 4 Dyrektywy;

g. określenie" właściwy organ" oznacza:

i) w przypadku Aruby - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela,

ii) w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej - właściwy organ tego Państwa, zgodnie z artykułem 5 Dyrektywy;

h. określenie "wypłata odsetek" oznacza wypłatę odsetek zgodnie z artykułem 6 Dyrektywy, z uwzględnieniem artykułu 15 Dyrektywy;

i. każde określenie niezdefiniowane inaczej w artykule ma znaczenie, jakie nadaje mu Dyrektywa.

2. W rozumieniu niniejszej konwencji, w przepisach Dyrektywy, do których odnosi się niniejsza konwencja, zamiast "państwa członkowskie" należy stosować określenie "Umawiające się Państwa".

Artykuł 3
Tożsamość i miejsce zamieszkania właścicieli odsetek

Każde Umawiające się Państwo w ramach swojego terytorium przyjmuje i zapewnia stosowanie procedur niezbędnych do umożliwienia podmiotowi wypłacającemu identyfikację właścicieli odsetek oraz ich miejsca zamieszkania do celów określonych w artykule 4. Procedury te są zgodne z minimalnymi standardami ustalonymi w artykule 3 ust. 2 i 3 Dyrektywy, z zastrzeżeniem, że w przypadku Aruby, stosownie do ustępów 2.a) i 3.a) tego artykułu Dyrektywy, tożsamość i miejsce zamieszkania właściciela odsetek będą ustalane na podstawie informacji dostępnych podmiotowi wypłacającemu w wyniku stosowania odpowiednich przepisów prawa i zarządzeń Aruby.

Artykuł 4
Automatyczna wymiana informacji

1. Właściwy organ Umawiającego się Państwa, w którym podmiot wypłacający ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, przekazuje informacje określone w artykule 8 Dyrektywy właściwemu organowi Umawiającego się Państwa, w którym znajduje się miejsce zamieszkania właściciela odsetek.

2. Przekazywanie informacji dokonywane jest automatycznie i odbywa się, co najmniej raz w roku, w ciągu sześciu miesięcy od końca roku podatkowego Umawiającego się Państwa, w którym podmiot wypłacający ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, w zakresie wszystkich wypłat odsetek dokonanych w ciągu tego roku.

3. Wymiana informacji na podstawie niniejszej konwencji będzie dokonywana przez Umawiające się Państwa zgodnie z postanowieniami artykułu 7 Dyrektywy 77/799/EWG.

Artykuł 5
Transpozycja

Do dnia 1 stycznia 2005 r. Umawiające się Państwa przyjmą i opublikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej konwencji.

Artykuł 6
Aneks

Teksty Dyrektywy oraz artykułu 7 Dyrektywy 77/779/EWG Rady Unii Europejskiej z dnia 19 grudnia 1977 r. w sprawie wzajemnej pomocy właściwych organów państw członkowskich w zakresie podatków bezpośrednich i pośrednich, znajdujące zastosowanie z dniem podpisania niniejszej konwencji i do których niniejsza konwencja się odnosi, dołącza się w formie aneksu i stanowią integralną część niniejszej konwencji. Tekst artykułu 7 Dyrektywy 77/799/EWG w niniejszym aneksie zostanie zastąpiony tekstem artykułu zmienionej Dyrektywy 77/799/EWG, jeśli zmieniona Dyrektywa wejdzie w życie przed dniem, od którego przepisy niniejszej konwencji będą stosowane.

Artykuł 7
Wejście w życie

Niniejsza konwencja wejdzie w życie trzydziestego dnia po dniu przekazania późniejszej noty przez odnośne Rządy, że w ich państwach zostały spełnione procedury konstytucyjne wymagane do wejścia w życie niniejszej konwencji, i jej postanowienia będą stosowane od dnia, w którym znajdą zastosowanie przepisy Dyrektywy, zgodnie z jej artykułem 17 ust. 2 i 3.

Artykuł 8
Wypowiedzenie

Niniejsza konwencja pozostanie w mocy dopóty, dopóki nie zostanie wypowiedziana przez jedno z Umawiających się Państw. Każde państwo może wypowiedzieć konwencję w drodze dyplomatycznej, przysyłając notę o wypowiedzeniu co najmniej sześć miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego po upływie okresu trzech lat od dnia jej wejścia w życie. W takim przypadku konwencja przestanie mieć zastosowanie do okresów zaczynających się po zakończeniu roku kalendarzowego, w którym przekazana została nota o wypowiedzeniu.

Sporządzono w języku angielskim.

Aneks
Artykuł 7

Postanowienia w sprawie poufności

1. Wszystkie informacje, które otrzymuje państwo członkowskie na mocy niniejszej Dyrektywy, muszą być w tym państwie zachowane w tajemnicy w taki sam sposób, jak informacje otrzymane na mocy ustawodawstwa krajowego. W każdym przypadku informacje takie:

• mogą być udostępniane tylko tym osobom, które zajmują się bezpośrednio naliczaniem podatku lub kontrolą administracyjną naliczania podatku,
• mogą być podane do wiadomości tylko w związku z postępowaniem sądowym lub postępowaniem w związku z wymierzeniem sankcji administracyjnych, jeżeli te postępowania pozostają w związku z naliczeniem podatków lub kontrolą naliczania podatków, i tylko tak
• w żadnym przypadku informacje te nie mogą być wykorzystywane w celach innych niż podatkowe lub w związku z postępowaniem sądowym lub administracyjnym związanymi z podejmowanymi sankcjami administracyjnymi, pozostającymi w związku z wymiarem lub rewizj

Dodatkowo, państwa członkowskie mogą zezwolić, aby informacje określone w pierwszym ustępie były wykorzystywane do określania innych obciążeń, ceł i podatków uwzględnionych w artykule 2 Dyrektywy 76/308/EWG.

2. Ustęp 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego, którego ustawodawstwo lub praktyka administracyjna ustanawiają dla potrzeb krajowych ściślejsze ograniczenia niż zawarte w przepisach wspomnianego ustępu, do udzielania informacji, jeżeli zainteresowane państwo nie zobowiąże się do przestrzegania tych ściślejszych ograniczeń.

3. Bez względu na postanowienia ustępu 1, właściwy organ państwa członkowskiego udzielającego informacji może zezwolić na wykorzystanie tych informacji do innych celów w państwie wnioskującym, jeżeli te informacje, zgodnie z prawem państwa udzielającego informacji, mogłyby być w nim wykorzystane w podobnych okolicznościach i do podobnych celów.

4. W przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego uważa, że informacje, które otrzymał od właściwego organu drugiego Państwa Członkowskiego, mogą być użyteczne dla właściwego organu trzeciego państwa członkowskiego, to może on przekazać te ostatnie informacje za zgodą właściwego organu, który udzielił informacji.

Uwaga, proszę zwrócić uwagę na daty publikacji tekstów (pod tytułem) - w celu weryfikacji ich aktualności!