Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1215/12/EK
z 13 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu 5 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania jednostek organizacyjnych gminy za odrębnych od niej podatników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania jednostek organizacyjnych gminy za odrębnych od niej podatników.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje przede wszystkim tzw. zadania własne, nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zdecydowana większość z tych zadań jest wykonywana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego, tj. w szczególności wydawanie decyzji administracyjnych, pozwoleń, koncesji, pobieranie lokalnych podatków i opłat (np. podatek od nieruchomości), etc.

Niektóre czynności wykonuje jednak na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, traktując je jako podlegające ustawie o podatku od towarów i usług. W ramach tych czynności dokonuje zarówno transakcji opodatkowanych według odpowiednich stawek (sprzedaż działek budowlanych, ustanowienie wieczystego użytkowania, dzierżawa lokali użytkowych, etc.), jak również podlegających opodatkowaniu, aczkolwiek zwolnionych od podatku (np. sprzedaż „starszych /używanych” nieruchomości).

W ramach struktury Gminy funkcjonują również jednostki budżetowe nieposiadające osobowości prawnej, powołane na podstawie odrębnych przepisów, w celu realizacji Jej zadań (dalej: „Jednostki Budżetowe”).

Jednostki Budżetowe mają zasadniczo możliwość samodzielnego wykonywania powierzonych im zadań. W tym celu zostały wyposażone m.in. w odpowiednią kadrę, urządzenia techniczne oraz środki finansowe (w tym pochodzące z budżetu Gminy). W związku z tym, iż jednostki te nie posiadają osobowości prawnej, kierownicy tych jednostek działają na podstawie stosownego upoważnienia udzielonego im przez Burmistrza Gminy. Gmina ma możliwość tworzenia nowych oraz przekształcania i likwidacji istniejących Jednostek Budżetowych.

Do Jednostek Budżetowych Gminy należą m.in.: Ośrodek Sportu i Rekreacji, Ośrodek Pomocy Społecznej, Zespół Szkół Publicznych w miejscowości K. oraz w miejscowości M., Przedszkole Publiczne w miejscowości G. oraz gimnazja i szkoły podstawowe znajdujące się na terenie Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Jednostki Budżetowe Gminy, w zakresie powierzonej im działalności, powinny być uznane za odrębnych od Gminy podatników podatku od towarów i usług, tj. nie Gmina, lecz Jej Jednostki Budżetowe powinny rozliczać podatek należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług /dokonywanych dostaw towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, Jednostki Budżetowe w zakresie powierzonej im działalności powinny być uznane za odrębnych od Gminy podatników podatku od towarów i usług, tj. nie Gmina, lecz jej Jednostki Budżetowe powinny rozliczać podatek należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług/dokonywanych dostaw towarów. Po powołaniu treści art. 15 ust. 1 i ust. 2 oraz ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a także § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina stwierdziła, iż w Jej ocenie, Jednostki Budżetowe powinny być uznane za odrębnych podatników podatku od towarów i usług. Wniosek taki wynika w szczególności z brzmienia art. 15 ust. 1 ustawy, który odnosi się do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które samodzielnie wykonują działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tej regulacji. Zdaniem Gminy, Jednostki Budżetowe spełniają przesłankę wskazaną w tej regulacji.

Gmina wskazała, że Jednostki Budżetowe zostały niejako wprost uznane za podatników w rozporządzeniu. Przepis § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia przewiduje bowiem, co do zasady zwolnienie od podatku dla transakcji dokonywanych pomiędzy zakładami budżetowymi oraz transakcji pomiędzy zakładami budżetowymi i jednostkami budżetowymi. W konsekwencji stwierdziła, iż zakłady budżetowe oraz jednostki budżetowe są uznawane na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług za odrębnych od gmin podatników (w innym przypadku przepis zwalniający od opodatkowania transakcje dokonywane pomiędzy jednostkami budżetowymi nie znajdowałby uzasadnienia).

Podniosła, że w Jej ocenie, w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wyodrębnione z Jej struktury Jednostki Budżetowe prowadzące działalność gospodarczą i wykonujące czynności podlegające opodatkowaniu, należy uznać za odrębnych podatników (nie powinno przy tym mieć znaczenia, iż zadania realizowane przez Jednostki Budżetowe wykonywane są na podstawie upoważnienia udzielonego kierownikom jednostek przez Burmistrza Gminy). Zatem Jednostki Budżetowe, a nie Gmina, powinny rozliczać podatek należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług/dokonywanych dostaw towarów.

Gmina zauważyła, że w wydawanych interpretacjach indywidualnych powszechnie uznaje się, iż samorządowe jednostki organizacyjne posiadają status odrębnych od gmin podatników podatku od towarów i usług. Na potwierdzenie powyższego powołała fragmenty interpretacji indywidualnych: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 maja 2009 r. nr IBPP4/443-344/09/AZ oraz z dnia 31 marca 2011 r. nr IBPP4/443-317/11/EJ, a także Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 lipca 2010 r. nr ILPP1/443-425/10-2/HW oraz z dnia 19 lipca 2011 r. nr ILPP1/443-671/11-2/BD.

Wskazała, iż pogląd ten został również potwierdzony w wyrokach sądów administracyjnych. Dla przykładu zacytowała fragmenty wyroków: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 grudnia 2004 r. (sygn. akt I SA/Bk 340/04) oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 października 2011 r. (sygn. akt I SA/Wr 1148/11).

Podsumowując Gmina stwierdziła, że Jednostki Budżetowe w zakresie powierzonej im działalności powinny być uznane za odrębnych od Gminy podatników, tj. nie Gmina, lecz jej Jednostki Budżetowe powinny rozliczać podatek należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług/dokonywanych dostaw towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Gmina, należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych ww. czynności u jednostek budżetowych Gminy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.