Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1343/13/SD
z 15 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 października 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu zaliczenia do przychodów zwrotu podatku od nieruchomości, będącego konsekwencją stwierdzenia nadpłaty w tym podatku, w związku ze złożeniem wniosku o jej przerachowanie na bieżące i przyszłe zobowiązania, z tytułu tego podatku,
• obowiązku dokonania korekty podatku dochodowego od osób prawnych za lata podatkowe, w których ww. wydatki zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu zaliczenia do przychodów zwrotu podatku od nieruchomości, będącego konsekwencją stwierdzenia nadpłaty w tym podatku, w związku ze złożeniem wniosku o jej przerachowanie na bieżące i przyszłe zobowiązania, z tytułu tego podatku,
• obowiązku dokonania korekty podatku dochodowego od osób prawnych za lata podatkowe, w których ww. wydatki zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka na potrzeby prowadzonej działalności wykorzystuje nieruchomości, w tym grunty położone na terenie jej działania, od których zobowiązana jest rozliczać podatek od nieruchomości na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.). Zgodnie z przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych Spółka, jako osoba prawna, składa właściwemu organowi podatkowemu deklaracje na podatek od nieruchomości za dany rok podatkowy, natomiast zapłata zobowiązania wynikająca ze złożonej deklaracji jest uiszczana przez Spółkę comiesięcznie na rachunek organu podatkowego w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego - w terminie do 15 dnia miesiąca za dany miesiąc (art. 6 ust. 9 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). Zapłacone kwoty podatku od nieruchomości wynikające z deklaracji podatkowej za dany rok podatkowy były zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych.

W 2013 r. w wyniku analizy poprawności dotychczasowego sposobu opodatkowania majątku podatkiem od nieruchomości, Spółka stwierdziła, że w latach 2011-2013 płaciła podatek od nieruchomości od zawyżonej podstawy opodatkowania. W latach 2011-2013 ponownie zadeklarowała do opodatkowania na potrzeby podatku od nieruchomości te same grunty, które zadeklarowała w latach poprzednich. Omyłkowe wykazanie po raz drugi do opodatkowania powierzchni tych gruntów spowodowało nadpłatę w podatku od nieruchomości.

Spółka złożyła korekty deklaracji na podatek od nieruchomości za lata 2011-2013 i wystąpiła do właściwego organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2011-2013 oraz złożyła wniosek o przerachowanie nadpłaty na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań. Spółka oczekuje, że organ podatkowy stwierdzi nadpłatę w zakresie podatku od nieruchomości oraz dokona odpowiedniego przerachowania nadpłaty wg terminów wymagalności zapłaty poszczególnych rat za podatek od nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W którym momencie Spółka powinna rozpoznać przychód z tytułu nadpłaty w podatku od nieruchomości, w związku ze złożeniem wniosku o przerachowanie nadpłaty na bieżące i przyszłe zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości?
2. Czy rozpoznanie przychodu z tytułu nadpłaty podatku od nieruchomości, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie rodzić konieczności dokonania przez Spółkę korekt podatku dochodowego od osób prawnych odpowiednio za lata 2011 i 2012?
   
   

Zdaniem Spółki:

Ad. l.

Zwrot nadpłaconych kwot podatku od nieruchomości, powinna rozpoznać jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie jego otrzymania, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; winno być Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm).

Stosownie do art. 21 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749), jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, to podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty. W wypadku natomiast, gdy deklaracja jest niezgodna ze stanem faktycznym, konieczne jest złożenie korekty lub przeprowadzenie postępowania celem ustalenia prawidłowej kwoty zobowiązania podatkowego. Do momentu zakończenia postępowania lub złożenia korekty wiążące zarówno dla organu jak i podatnika, są kwoty zawarte w deklaracjach. W związku z powyższym Spółka, zgodnie z jej najlepszą wiedzą, w latach 2011-2013 przedstawiała zadeklarowaną, a więc wiążącą wysokość podatku od nieruchomości, jako koszt uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 75 § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, możliwość złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje generalnie podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony przez art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli w deklaracjach, z wyjątkiem zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek. Spółka uzyskała przekonanie o popełnionym błędzie dopiero w 2013 r. W związku z tym, złożyła korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za lata 2011 -2013 oraz wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości wraz z prośbą o przerachowanie nadpłaty na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań.

W świetle przepisu art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki z tytułu obciążeń podatkowych innych niż podatek dochodowy mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów. Spółka zaliczyła podatek od nieruchomości zapłacony w latach 2011 -2013 do kosztów uzyskania przychodów. W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się zwróconych podatków stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Należy zatem stwierdzić, iż zwrot podatków, zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, będzie przychodem na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka nie otrzyma zwrotu nadpłaconego podatku od nieruchomości, ponieważ zwróciła się do organu podatkowego z prośbą o przerachowanie nadpłaty na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań. Zgodnie z art. 59 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub części wskutek zaliczenia nadpłaty. Zatem, zaliczenie nadpłaty podatku jest efektywnym sposobem wygaszania zobowiązań.

Przerachowaniu na bieżące i przyszłe zobowiązania z tyt. podatku od nieruchomości będzie podlegać nadpłata z tyt. podatku od nieruchomości, który był zaliczony wcześniej do kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym Spółka stoi na stanowisku, iż przerachowana przez organ podatkowy kwota nadpłaty w podatku od nieruchomości będzie stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie zarachowania przez organ podatkowy tej kwoty na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań.

Powyższe podejście byłoby zgodne ze stanowiskiem zawartym w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 czerwca 2008 r. Znak: ILPB3/423-195/08-4/MM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 grudnia 2012 r. Znak: IPTPB3/423-329/12-2/GG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 kwietnia 2008 r. Znak: ITPB3/423-35/08/MK.

Ad.2.

W związku z powyższym rozpoznanie przychodu z tytułu nadpłaty podatku od nieruchomości nie będzie rodziło konieczności dokonania korekt podatku dochodowego od osób prawnych odpowiednio za lata 2011, 2012, co również potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 kwietnia 2008 r. Znak: ITPB3/423-35/08/MK oraz interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 grudnia 2012 r. Znak: IPTPB3/423-329/12-2/GG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „ustawa o pdop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ustawy o pdop).

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o pdop, jest moment otrzymania, czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika względnie na jego rachunek wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o pdop, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Z powyższego wynika, że zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty, co do zasady nie stanowią przychodu. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja w której podatki i opłaty, o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o pdop, zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W takiej sytuacji zwrócone podatki i opłaty będą stanowiły przychód w części w jakiej zostały wcześniej uznane za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka składa deklaracje na podatek od nieruchomości za dany rok podatkowy, natomiast zapłatę zobowiązania wynikająca ze złożonej deklaracji uiszcza comiesięcznie w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego w terminie do 15 dnia miesiąca za dany miesiąc. Zapłacone kwoty podatku od nieruchomości były zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych. W 2013 r. w wyniku analizy poprawności dotychczasowego sposobu opodatkowania podatkiem od nieruchomości majątku, Spółka stwierdziła, iż w latach 2011 -2013 płaciła podatek od nieruchomości od zawyżonej podstawy opodatkowania. Złożyła korekty deklaracji na podatek od nieruchomości za lata 2011-2013 i wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2011-2013 oraz złożyła wniosek o przerachowanie nadpłaty na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań.

W myśl art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Stosownie natomiast do § 2 pkt 1 lit. b ww. artykułu, uprawnienie określone w § 1 przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli w deklaracjach innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w takiej części w jakiej wcześniej podatek od nieruchomości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu zwrócona nadpłata będzie stanowiła przychód podatkowy, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o pdop. Momentem jego rozpoznania, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, będzie moment faktycznego otrzymania przez Spółkę zwrotu nadpłaconego podatku, czyli w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym moment zarachowania przez organ podatkowy kwoty nadpłaty na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań. Spółka nie będzie miała zatem obowiązku dokonania korekty podatku dochodowego za lata 2011 i 2012.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.