INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymana decyzją określającą Spółce nadpłatę w podatku od nieruchomości - powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu wypłaconej nadpłaty w podatku od nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymana decyzją określającą Spółce nadpłatę w podatku od nieruchomości - momentu powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu wypłaconej nadpłaty w podatku od nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w latach 2003-2007 deklarowała i opodatkowywała podatkiem od nieruchomości swoje nieruchomości - grunty, budynki i budowle. Przyjęte podstawy opodatkowania i kwalifikacja poszczególnych obiektów do kategorii opodatkowania opierały się na wiedzy posiadanej przez Podmiot w momencie składania deklaracji podatkowych.

Na podstawie dotychczas wykazywanej wysokości zobowiązania podatkowego Wnioskodawca uiszczał kwoty podatku, nie mając wiedzy o fakcie, iż kwoty te są prawdopodobnie wyższe niż należna wysokość podatku.

W roku 2007 Spółka przeprowadziła analizę prawidłowości i zasadności dotychczasowego sposobu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, w wyniku której uzyskała informacje i wiedzę o prawdopodobieństwie nieuzasadnionego zawyżania podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości w kategorii „budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" oraz „budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej” - i w grudniu 2007 wystąpiła do organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2003-2007.

W konsekwencji Wnioskodawca uważa, że jeśli w wyniku postępowania administracyjnego okaże się, że Podmiot zawyżał płacony do tej pory podatek od nieruchomości, organ podatkowy w roku 2008 r. stwierdzi nadpłatę podatku od nieruchomości

Wnioskodawca podkreślił, że kwoty zapłaconego podatku od nieruchomości były traktowane jako składnik kosztów uzyskania przychodu - w wysokości wynikające ze złożonych przez podatnika pierwotnych deklaracji, podatek został uznany za koszt uzyskania przychodów w latach, których dotyczyły deklaracje na podatek od nieruchomości.

Ponadto Spółka wskazała, że w latach 2003-2005 wykazywała dochód do podatkowania w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast w roku 2006 wykazała stratę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zeznanie podatkowe za rok 2007 nie zostało jeszcze złożone.

Księgi rachunkowe Podmiotu za lata 2003-2006 są zamknięte, a sprawozdania finansowe za te okresy są zatwierdzone.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

Czy ewentualne stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2003-2007 poprzez wydanie przez organ podatkowy prawomocnej decyzji, będzie rodzić konieczność złożenia korekty deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych za okresy, których dotyczy nadpłata...

Czy skutki korekt wysokości podatku od nieruchomości powinny być uwzględnione w zeznaniu podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych za rok, w którym podatnik złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości wraz korektami właściwych deklaracji na podatek od nieruchomości...

Czy też skutki ww. decyzji powinny znaleźć odzwierciedlenie w księgach roku, w którym ona zostanie wydana (2008 r.), wpływając na wysokość podstawy do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych roku 2008...

Wnioskodawca, odnosząc się do treści art. 21 § 5 Ordynacji podatkowej wskazał, że wysokość zobowiązania podatkowego - jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji (zeznania) - określa się zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji (zeznaniu). W sytuacji zatem, gdy takiej deklaracji (zeznania) nie złożono, albo kwota podana w deklaracji jest niezgodna ze stanem faktycznym, konieczne jest albo złożenie korekty deklaracji zeznania) przez podatnika, albo przeprowadzenie postępowania, w wyniku którego zostanie ustalona prawidłowa kwota, przez organ podatkowy.

Przed złożeniem korekty albo przed wszczęciem postępowania w sprawie ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego, jak również w jego trakcie, zarówno dla organu podatkowego jak i dla podatnika wiążące będą dane (kwoty) zawarte w deklaracjach (zeznaniach). Zatem w ocenie Spółki zasadnie wykazała ona w kosztach uzyskania przychodu za poszczególne lata wysokość podatku od nieruchomości wynikającą z deklaracji na ten podatek złożonych we właściwych latach zgodnie z jej najlepszą wiedzą.

Wnioskodawca zauważył, że stosownie do przepisów art. 74a ustawy Ordynacja podatkowa, w przypadkach niewymienionych w art. 73 § 2 i art. 74 wysokość nadpłaty określa organ podatkowy. W myśl art. 75 § 2 pkt 1 lit. b ustawy uprawnienie określone w § 1 (możliwość złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty), przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach), innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek.

Nadpłata podlega zwrotowi w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji o jej stwierdzeniu zgodnie z przepisem art. 77 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, i w tym przypadku, w myśl przepisów art. 78 § 3 pkt 3 tej ustawy, podlega oprocentowaniu od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, wtedy i tylko wtedy, gdy decyzja o stwierdzeniu nadpłaty nie zostania wydana w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku, albo jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie miesiąca od dnia wydania decyzji o stwierdzeniu nadpłaty.

Zdaniem Spółki, wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości złożyła niezwłocznie po uzyskaniu przekonania o popełnionym w okresach poprzednich błędzie, co nastąpiło dopiero w roku 2007, już po zamknięciu ksiąg rachunkowych za rok 2006.

Postępowanie podatkowe w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości jest w toku.

Natomiast w odniesieniu do wskazanego w części D.3. wniosku, przepisu art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca zauważył, że zgodnie z art. 12 ust. 1 przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na podstawie art. 12 ust. 3 przywołanej wyżej ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane.

Datę powstania przychodu, o którym mowa w wyżej cytowanym przepisie określają zaś przepisy ust. 3a, 3c, 3d oraz 3e. W myśl art. 12 ust. 3e w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 7 cyt. ustawy, do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy, z wyżej cytowanych przepisów wynika, że ustalenie daty uzyskania przychodu jest związane z wystąpieniem określonych stanów faktycznych, z którymi ustawa łączy moment powstania przychodu. Otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot nadpłaconych kwot podatków należy zaliczyć do świadczeń wymienionych w art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z dyspozycją zawartą w tym przepisie przychód z tytułu zwrotu nadpłaconych kwot podatków powstanie w chwili uzyskania zapłaty, zaś na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy ewentualne odsetki zwłoki nie będą stanowić przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Wyżej wymienione przepisy stanowią, że zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty, co do zasady, nie stanowią przychodu.

Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, w której podatki i opłaty o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W takiej sytuacji zwrócone podatki i opłaty będą stanowiły przychód w części, w jakiej zostały wcześniej uznane za koszty uzyskania przychodów.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku wynika, że właściwy organ podatkowy, decyzją, może określić Spółce nadpłatę w podatku od nieruchomości za lata 2003-2007. A zatem w przypadku wydania przedmiotowej decyzji, w takiej części, w jakiej wcześniej podatek od nieruchomości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu, nadpłata będzie stanowiła przychód podatkowy (art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Momentem rozpoznania przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie moment faktycznego otrzymania przez Spółkę zwrotu nadpłaconego podatku. W przedstawionym stanie faktycznym, wskazany przez Spółkę, w uzasadnieniu stanowiska, przepis art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał zastosowania.

Odnosząc się do możliwości uzyskania ewentualnej kwoty odsetek w związku ze zwrotem nadpłaty, wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów.

Zatem, ewentualnie otrzymane odsetki w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu.

Reasumując, jeśli w wyniku decyzji właściwego organu podatkowego stwierdzona zostanie nadpłata w podatku od nieruchomości za lata 2003 2007, poniesione przez Spółkę wydatki, odpowiadające kwocie określonej nadpłaty podatku, będą stanowiły w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód Spółki w momencie faktycznego otrzymania przez nią zwrotu nadpłaconego podatku, natomiast otrzymane odsetki w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu. Wnioskodawca zaś nie ma obowiązku dokonywania korekty stosownych deklaracji (rocznych zeznań podatkowych za lata 2003 2007), na podstawie przepisów art. 81 i art. 81b wymienionej na wstępie ustawy - Ordynacja podatkowa. Na marginesie sprawy należy nadmienić, że ww. przepisy zawarte w rozdziale X – Działu III Ordynacji podatkowej dotyczą uprawnień podatnika, a nie obowiązku do złożenia korekty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.