2013.11.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-651/13/MS
z 4 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z 21 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

podstawy opodatkowania w przypadku promocyjnej sprzedaży wykończenia i wyposażenia lokali mieszkalnych - jest nieprawidłowe,
prawa do odliczenia podatku VAT od towarów i usług służących Wnioskodawcy do wykończenia i wyposażenia lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z 2 lipca 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

podstawy opodatkowania w przypadku promocyjnej sprzedaży wykończenia i wyposażenia lokali mieszkalnych,
prawa do odliczenia podatku VAT od towarów i usług służących Wnioskodawcy do wykończenia i wyposażenia lokali mieszkalnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 października 2013 r. znak: IBPP1/443-651/13/MS, IBPBII/1/415-734/13/BJ, IBPBI/1/415-769/13/ESZ, IBPBI/2/423-999/13/AK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością działająca w branży deweloperskiej będąca czynnym podatnikiem VAT (dalej jako: „Wnioskodawca”) planuje sprzedawać mieszkania w stanie wykończonym (tzw. „pod klucz”). Akcja kierowana jest do każdego potencjalnego klienta Wnioskodawcy, na tych samych zasadach. Lokale te będą sprzedawane zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i podmiotów prowadzących taką działalność, w tym spółek prawa handlowego. Przedmiotowe lokale objęte są społecznym programem mieszkaniowym.

Oferowany przez Wnioskodawcę standard wykończenia i wyposażenia lokali obejmuje m.in.: malowanie pomieszczeń, ułożenie podłóg, zamontowanie drzwi wewnętrznych, wykończenie łazienek, montaż oświetlenia oraz wykonanie zabudowy kuchennej wraz z instalacją sprzętu AGD. W najbliższym czasie Wnioskodawca, w celu uatrakcyjnienia swojej oferty zamierza wprowadzić w życie strategię marketingową, w ramach której klienci, którzy dokonają zakupu mieszkania w określonym czasie, mają możliwość nabycia wykończenia i wyposażenia lokalu w promocyjnej cenie istotnie odbiegającej od wartości rynkowej świadczenia (np. 1 zł). Wartość ekonomiczna wykończenia i wyposażenia objętego promocją w rzeczywistości zostanie wkalkulowana w cenę 1 m² lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem dostawy – a przedmiotowa obniżka w istocie wspiera jedynie cel marketingowy mający uczynić ofertę Wnioskodawcy bardziej konkurencyjną.

Przedmiotowa promocja zostanie opisana w opracowanym przez Wnioskodawcę regulaminie określającym warunki zakupu przez klienta wykończenia i wyposażenia w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji etc. Klienci uprawnieni do skorzystania z promocji nie będą podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w świetle art. 32 ustawy o VAT, art. 11 ustawy o CIT i art. 25 ustawy o PIT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że nabywane towary i usługi wykorzystywane do wytworzenia wskazanego we wniosku wykończenia i wyposażenia lokali służyć będą Spółce wyłącznie od wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że pytania zawarte we wniosku odnoszą się zarówno do stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego. Intencją Spółki jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy promocyjna cena sprzedaży istotnie odbiegającej od wartości rynkowej świadczenia będzie stanowiła podstawę opodatkowania dla celów VAT?

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług służących wykonaniu świadczenia objętego promocją?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. l.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. - dalej jako: „ustawa o VAT”), podstawą opodatkowania jest obrót, tj. kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. I tak, co do zasady, podstawą opodatkowania VAT jest wartość wynagrodzenia uzgodniona przez strony transakcji. Z przytoczonego wyżej przepisu art. 29 ustawy wynika, iż obniżenie ceny wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem VAT. Należy przy tym wskazać, że przepisy ustawy o VAT, co do zasady, nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny sprzedawanych przez niego towarów lub świadczonych usług. Podatnik ma prawo dowolnie kształtować poziom należnego mu wynagrodzenia tak, aby prowadzona działalność gospodarcza była dla niego opłacalna — w tym stosować promocje cenowe, jeśli w jego ocenie służą one osiągnięciu powyższego celu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2013 r. sygn. IPPP1/443-1044/12-2/AP „przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. (...) Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu.(...) Zatem, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży”. Również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2011 r., sygn. ILPP1/443-840/11-2/AW, przyjmując analogiczne stanowisko wskazał, iż „podstawą opodatkowania dla Wnioskodawcy jest — zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy — kwota faktycznie należna od nabywcy (Cena Promocyjna) pomniejszona o należny podatek. Zatem sprzedaż towarów po Cenie Promocyjnej nie powoduje obowiązku opodatkowania podatkiem wartości rynkowej (ofertowej) towarów w części, w jakiej ww. wartość towarów wykracza ponad Cenę Promocyjną”.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 32 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

-organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Jednakże, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w omawianym przypadku, lokale mieszkalne wraz z wykończeniem i wyposażeniem w promocyjnej cenie nie będą sprzedawane na rzecz podmiotów powiązanych w jakikolwiek sposób z Wnioskodawcą. Tak więc, pomiędzy sprzedawcą a nabywcą nie wystąpi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, art. 32 ust. 1 ustawy o VAT nie znajdzie tu zastosowania.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że w sytuacji będącej przedmiotem niniejszej interpretacji podstawą opodatkowania VAT wykończenia i wyposażenia mieszkania oferowanych w promocyjnej cenie istotnie odbiegającej od wartości rynkowej świadczenia, będzie ta właśnie cena promocyjna, ustalona przez Wnioskodawcę.

Ad.2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem niemającym zastosowania w niniejszej sprawie).

Jak wynika z powyższego przepisu, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Nie ulega wątpliwości, iż w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi w celu wykonania świadczenia wobec swoich klientów, a więc wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ustawa o VAT nie przewiduje regulacji, które ograniczałyby zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z tym, że podatnik dokonuje sprzedaży towarów po cenach promocyjnych. Zatem, prawo do odliczenia w analizowanej sytuacji nie ulega ograniczeniu. W rezultacie, w przypadku nabycia towarów i usług związanych z promocyjną sprzedażą Wnioskodawca zachowuje prawo do pełnego odliczenia naliczonego VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2011 r. sygn. IBPP2/443-230/11/CzP podkreślił, że „ustawa o VAT nie przewiduje (...) regulacji, które ograniczałyby zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z tym, że podatnik dokonuje sprzedaży towarów po cenach promocyjnych. W konsekwencji powyższego, stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów nabywanych w celu ich dalszej odsprzedaży wykorzystanych do czynności opodatkowanych”. (Analogicznie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 8 grudnia 2011 r. sygn. IPPP3/443-1264/11-2/MPe).

Stosownie do powyższego, w opinii Wnioskodawcy należy uznać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie miał on prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług służących wykonaniu świadczenia objętego promocją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się w zakresie:

podstawy opodatkowania w przypadku promocyjnej sprzedaży wykończenia i wyposażenia lokali mieszkalnych - za nieprawidłowe,
prawa do odliczenia podatku VAT od towarów i usług służących Wnioskodawcy do wykończenia i wyposażenia lokali mieszkalnych - za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki zawartej we wniosku, tut. Organ udzielił odpowiedzi na zadane przez Wnioskodawcę pytania dotyczące podatku VAT zarówno w zakresie stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Przepis art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wymienia przypadki, kiedy to organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, wskutek zaistnienia między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą związku wynikającego z powiązań o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym lub wynikającym ze stosunku pracy, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usług.

I tak, zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

W myśl art. 32 ust. 2 ww. ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Jak stanowi art. 32 ust. 3 ww. ustawy, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ww. ustawy, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi (art. 32 ust. 5 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje – te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, w celu uatrakcyjnienia swojej oferty zamierza wprowadzić w życie strategię marketingową, w ramach której klienci, którzy dokonają zakupu mieszkania w określonym czasie, mają możliwość nabycia wykończenia i wyposażenia lokalu w promocyjnej cenie istotnie odbiegającej od wartości rynkowej świadczenia (np. 1 zł). Przy czym Wnioskodawca stwierdza, że wartość ekonomiczna wykończenia i wyposażenia objętego promocją w rzeczywistości zostanie wkalkulowana w cenę 1 m² lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem dostawy – a przedmiotowa obniżka w istocie wspiera jedynie cel marketingowy mający uczynić ofertę Wnioskodawca bardziej konkurencyjną.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika zatem, że Wnioskodawca sprzedaży wykończenia i wyposażenia lokali mieszkalnych w rzeczywistości nie będzie dokonywał po cenie promocyjnej.

Z wniosku wynika bowiem, że wartość ekonomiczna wykończenia i wyposażenia o którym mowa we wniosku w rzeczywistości zostanie wkalkulowana w cenę 1 m² lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem dostawy – a przedmiotowa obniżka w istocie wspiera jedynie cel marketingowy mający uczynić ofertę Wnioskodawca bardziej konkurencyjną.

Zatem w istocie rzeczy powyższa sprzedaż nie będzie następować po cenie uwzględniającej określony rabat (rabat o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT).

Sprzedaż po cenie promocyjnej wykończenia i wyposażenia lokali występowałaby w sytuacji gdyby ich cena była ustalana poniżej wartości rynkowej, tj. z rzeczywistym rabatem w stosunku do sprzedaży przez Wnioskodawcę przedmiotowego wyposażenia i wykończenia innym nabywcom po cenie rynkowej. Powyższe nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie skoro jak stwierdza Wnioskodawca, wartość ekonomiczna wykończenia i wyposażenia objętego promocją w rzeczywistości zostanie wkalkulowana w cenę 1 m² lokalu będącego przedmiotem dostawy.

Zatem przy ustalaniu ceny wykończenia i wyposażenia Wnioskodawca nie będzie udzielał rabatu przez co wskazane we wniosku działania promocyjne nie będą miały wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca dokonując sprzedaży wskazanego we wniosku wykończenia i wyposażenia lokali zobowiązany będzie do ustalenia podstawy opodatkowania w oparciu o postanowienia art. 29 ust. 1 ustawy VAT, tj. w kwocie należnej obejmującej całość świadczenia należnego od nabywcy pomniejszonej o należny podatek, bez uwzględnienia rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, gdyż taki w przedmiotowej sprawie nie wystąpi.

Jeszcze raz należy powtórzyć, że podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku, tak więc kwoty promocyjne w wysokości np. 1 zł mogą być podstawą opodatkowania tylko i wyłącznie w takich przypadkach, w których sprzedawca nigdy i w żadnej innej formie nie pobierze od nabywcy wyższej ceny. Natomiast w sprawie przedstawionej we wniosku Wnioskodawca zamierza pobrać od nabywcy rzeczywistą wartość wykończenia i wyposażenia lokalu. W takiej sytuacji nie można uznać, że kwotą należną Wnioskodawcy będzie wyłącznie cena promocyjna, bowiem nie będzie to jedynie świadczenie należne Wnioskodawcy z tytułu wykończenia i wyposażenia lokalu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania sprzedaży wykończenia i wyposażenia mieszkań oferowanych przez Wnioskodawcę klientom będzie cena promocyjna w wysokości 1 złotego, należało uznać za nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, iż formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo – prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będąc czynnym podatnikiem VAT, planuje sprzedawać mieszkania w stanie wykończonym (tzw. „pod klucz”) oferując również sprzedaż wykończenia i wyposażenia lokali obejmujące m.in.: malowanie pomieszczeń, ułożenie podłóg, zamontowanie drzwi wewnętrznych, wykończenie łazienek, montaż oświetlenia oraz wykonanie zabudowy kuchennej wraz z instalacją sprzętu AGD.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że nabywane towary i usługi wykorzystywane do wytworzenia wskazanego we wniosku wykończenia i wyposażenia lokali służyć będą Wnioskodawcy wyłącznie od wykonywania czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z wykończeniem i wyposażeniem przedmiotowych lokali.

Zauważyć należy, iż jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analizując okoliczności niniejszej sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy uznać, że w niniejszej sytuacji zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a ponoszone przez niego wydatki na wykończenie i wyposażenie przedmiotowych lokali, mają/będą miały związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Zatem, z uwagi na związek ww. wydatków z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług służących wykonaniu świadczeń polegających na wykończeniu i wyposażeniu lokali, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Należy również zaznaczyć, że interpretacje indywidualne są wydawane dla konkretnych wnioskodawców w oparciu o przedstawiony przez nich i indywidualny dla nich stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, zatem nie mogą być źródłem powszechnie obowiązującego prawa, tut. organ nie jest nimi związany. Trzeba także dodać, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje IPPP1/443-1044/12-2/AP i ILPP1/443-840/11-2/AW dotyczą innych stanów faktycznych, bowiem z tych interpretacji wynika, że nabywca rzeczywiście nabywa towar w cenie promocyjnej i cena ta jest rzeczywiście jedyną kwotą należną sprzedawcy za sprzedany towar.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin