Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-100/14-2/AJ
z 15 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 3 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części wartości początkowej znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części wartości początkowej znaku towarowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) zajmuje się dystrybucją kinową, a także produkcją i koprodukcją filmów fabularnych.

W 2012 roku Spółka nabyła znak towarowy „Y.”, który wykorzystuje w swojej działalności, wprowadziła go do ewidencji jako wartość niematerialną i prawną i dokonuje, zgodnie z przepisami, jego amortyzacji.

Ze względu na zmiany właścicielskie i decyzje biznesowe, Spółka zamierza w 2014 r. zaprzestać wykorzystywania znaku towarowego „Y. ” w swojej działalności, która będzie kontynuowana w takim samym zakresie jak obecnie. W konsekwencji zaprzestania wykorzystywania znaku towarowego, Spółka dokona jego wycofania z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej dla celów księgowych oraz podatkowych.

Po zaprzestaniu wykorzystywania znaku towarowego przez Spółkę, prawa ochronne do niego wygasną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy niezamortyzowana część wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci znaku towarowego i „Y.", po zaprzestaniu jego wykorzystywania w działalności gospodarczej, będzie kosztem uzyskania przychodów dla Spółki ?

Zdaniem Wnioskodawcy, niezamortyzowana cześć znaku towarowego, jako wartości niematerialnej i prawnej, niewykorzystywanej w dalszej działalności gospodarczej może być uznana za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej: „updop”) a contrario.

Zgodnie z przepisami art. 16b ust. 1 pkt 6 updop, amortyzacji podlegają prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej, która w art. 1 ust. 1 pkt 1 oraz art. 120 i nast. obejmuje także znaki towarowe. Nie ulega więc wątpliwości, że znaki towarowe w rozumieniu Prawa własności przemysłowej podlegają amortyzacji a odpisy amortyzacyjne z tego tytułu stanowią co do zasady, koszt uzyskania przychodu.

Z drugiej strony, art. 16 ust. 1 pkt 6 updop stanowi, iż wyłączone są z kosztów uzyskania przychodów straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Przepis ten nie wymienia wartości niematerialnych i prawnych, a skoro tak, oznacza to, a contrario, że straty powstałe w wyniku likwidacji wartości niematerialnych i prawnych są kosztem podatkowym niezależnie od tego czy utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności czy nie.

Pogląd taki znajduje również oparcie w orzecznictwie (m.in. wyrok WSA z 13 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 53/07 czy wyrok z 17 września 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2152/07) oraz piśmiennictwie, które stoi na stanowisku, że ograniczenie wynikające z tego przepisu tzn. art. 16 ust. 1 pkt 6 updop „dotyczy tylko środków trwałych, gdyż punkt ten nie ma zastosowania w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych” (B. Dauter w: Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz 2010, Wrocław 2010, s. 559).

Wskazane wyżej przepisy nie definiują pojęcia straty ani likwidacji, ale w przypadku wartości niematerialnych i prawnych oczywistym jest, że nie wchodzi w grę ich fizyczna likwidacja ale takie działania, których efekt równoważny jest likwidacji środków trwałych. W przypadku znaku towarowego będą one miały postać odpisania wartości niematerialnej i prawnej w księgach analogicznie jak w przypadku likwidacji środka trwałego.

Zdaniem Spółki, wycofanie znaku towarowego jako wartości niematerialnej i prawnej z jej ewidencji rachunkowej i podatkowej w wyniku zaprzestania używania znaku do celów prowadzonej działalności gospodarczej będzie równoznaczne z jego likwidacją na potrzeby Spółki.

Analogiczne podejście, co do meritum, prezentują także organy podatkowe i na tym tle utrwaliła się już długotrwała oraz jednolita praktyka. Zgodnie z nią podatnik może odnieść w ciężar kosztów podatkowych niezamortyzowaną wartość wartości niematerialnej i prawnej, którą zaprzestał wykorzystywać w prowadzonej działalności (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 września 2009 r., nr ILPB3/423-437/09-4/ŁM) i może ona „zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu jej wycofania z ewidencji i sporządzenia protokołu dokumentującego decyzję o zaprzestaniu używania” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 listopada 2012 r. nr IBPBI/2/423-1078/12/AK).

Organy podatkowe, podobnie jak i Spółka stoją na stanowisku, że „w momencie utraty przydatności ekonomicznej, nabyty wcześniej znak towarowy może zostać poddany likwidacji z perspektywy rachunkowej” a jednocześnie potwierdzają iż „warunkiem zaliczenia do kosztu uzyskania przychodów nieumorzonej wartości niematerialnej i prawnej jest jej likwidacja księgowa, a zatem wykreślenie jej z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (ewidencji bilansowej) na podstawie stosownego dokumentu.” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 listopada 2011 r. nr ITPB3/423-602/10/PS).

Podsumowując, zdaniem Spółki, będzie ona uprawniona do uznania niezamortyzowanej część znaku towarowego, jako wartości niematerialnej i prawnej niewykorzystywanej w swojej dalszej działalności gospodarczej, jako koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.