Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-433/14-2/JK
z 24 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2014 r. (data wpływu 13 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentacji świadczenia gwarancyjnego otrzymanego od zbywcy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentacji świadczenia gwarancyjnego otrzymanego od zbywcy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

V. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką prawa czeskiego, z siedzibą w Czechach. W zakres działalności gospodarczej Spółki wchodzi między innymi inwestowanie środków w nieruchomości komercyjne w centralnej i wschodniej Europie. Do tej pory Spółka nie posiadała na terytorium Polski żadnych nieruchomości.

Obecnie Spółka prowadzi negocjacje ze spółką P. sp. z o.o. sp. k. (dalej: Zbywca) dotyczące nabycia budynku biurowego położonego w Warszawie (dalej: Budynek), a także własności działki, na której Budynek jest posadowiony wraz ze stacją redukcyjno-gazową, parkingami, chodnikami oraz innymi naniesieniami (dalej łącznie jako: Nieruchomość). W opinii Zbywcy i Spółki sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT (dalej: Transakcja). W ramach planowanej Transakcji w wyniku nabycia Nieruchomości na Spółkę przejdzie/ą umowa/y najmu powierzchni w Nieruchomości.

Prawdopodobne jest również, iż Spółka nabędzie od Zbywcy prawo własności bądź udział w prawie własności niewielkich sąsiednich działek (w tym terenów zabudowanych, terenów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane, terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane), należących do Zbywcy w celu uzyskania dostępu do drogi publicznej.

Po nabyciu Nieruchomości Spółka będzie przy jej wykorzystaniu prowadziła działalność gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni Nieruchomości.

Cena za Nieruchomość została ustalona przy założeniu, że Nieruchomość jest wykończona, wyposażona i w pełni wynajęta. Ponieważ na dzień zamknięcia Transakcji, Nieruchomość w części nie zostanie wynajęta osobom trzecim, w celu zabezpieczenia interesów Spółki pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą strony planują zawarcie Umowy gwarancyjnej (Rental and Incentive Guarantee Agreement, dalej: Umowa), na mocy której Zbywca udzieli gwarancji na uzyskanie przez Wnioskodawcę uzgodnionego poziomu przychodów operacyjnych netto z wynajmowanych powierzchni oraz pokrycie kosztów wyposażenia i aranżacji ustalonych lokali przez okres trwania Umowy, tj. przez okres 36 miesięcy następujących po dokonaniu sprzedaży w ramach Transakcji.

Umowa gwarancyjna będzie umową nienazwaną, tzn. zostanie zawarta na podstawie art. 353(1) Kodeksu cywilnego z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) i wynikającą z niego zasadę swobody kształtowania umów. Stosownie do tego przepisu, Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Cechą umów gwarancyjnych jest to, że gwarant przyjmuje w nich ryzyko związane z realizacją bądź niepowodzeniem określonego w umowie przedsięwzięcia.

W ramach planowanej Umowy Zbywca zapewni, że Spółka jako nabywca przedmiotowej Nieruchomości i przyszły wynajmujący w stosunku do tej Nieruchomości:

1. uzyska kwotę czynszu od najemców w minimalnej uzgodnionej wysokości, tj. pokrywającą co najmniej:
   • czynsz podstawowy za uzgodnioną powierzchnię najmu,
     
   • zwrot kosztów eksploatacyjnych (na pokrycie wydatków związanych z utrzymaniem Nieruchomości),
     
   • określoną kwotę pieniężną na dostosowanie (aranżację) dotąd niewydanych lokali do potrzeb nowych najemców,
     
   • wyrównanie kosztów związanych z ewentualnymi zachętami dla nowych najemców obejmujące np. okresy bezczynszowe.
   albo
   
2. otrzyma od Zbywcy kwoty pokrywające te świadczenia (dalej: „Świadczenia gwarancyjne”), jeżeli wolna powierzchnia nie zostanie wynajęta (w całości lub w części) albo zostanie wynajęta na warunkach niepozwalających na uzyskanie gwarantowanych przez Zbywcę przychodów i zwrotu/wy równania kosztów wymienionych w punkcie a) powyżej.
   
   

Wejście w życie Umowy gwarancyjnej będzie uwarunkowane nabyciem przez Wnioskodawcę Nieruchomości.

Świadczenia gwarancyjne będą mieć charakter wyrównania wypłaconego w razie nieziszczenia się zdarzenia, w związku z którym Spółka osiągnęłaby zakładany, uzgodniony poziom przychodów z wynajmu powierzchni i/lub nie otrzymałaby od najemców odpowiedniego zwrotu wydatków związanych z utrzymaniem i wyposażeniem Nieruchomości. Rozwiązanie takie ma zapewnić Spółce utrzymanie płynności finansowej na okoliczność zajścia nieprzewidzianych zdarzeń, co ma szczególnie istotne znaczenie z uwagi na ściśle zaplanowane parametry finansowe inwestycji, w tym m.in. przychody z najmu na odpowiednim poziomie, powiązane z kosztem kapitału finansującym zakup.

Określona w Umowie kwota środków na wypłatę Świadczeń gwarancyjnych zostanie zdeponowana na rachunku Escrow prowadzonym dla celów Umowy i z tego rachunku będzie sukcesywnie wypłacana w razie nieziszczenia się zdarzeń objętych gwarancją.

Z tytułu zobowiązania do wypłaty Świadczeń gwarancyjnych Zbywca nie otrzyma żadnego ekwiwalentnego świadczenia, w tym w szczególności nie uzyska prawa do korzystania z powierzchni Nieruchomości objętej gwarancją, nie będzie uzyskiwał żadnych korzyści, ani też korzystał z jakichkolwiek usług wykonywanych przez Spółkę lub inne podmioty.

Jednocześnie Spółka informuje, że Zbywca, jako podmiot o statusie zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, występuje jednocześnie w niniejszej sprawie z analogicznym wnioskiem o interpretację indywidualną, w której w szczególności zapyta o to czy w związku ze Świadczeniami gwarancyjnymi, które może być zobowiązany wypłacać Wnioskodawcy w wykonaniu zapisów Umowy, Zbywcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wykazanego na fakturach VAT dokumentujących poszczególne wypłaty Świadczeń gwarancyjnych (o ile faktury z podatkiem VAT zostaną wystawione).

Wnioskodawca zamierza, jeszcze przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej na terytorium kraju, dokonać rejestracji na cele podatku VAT w Polsce, co oznacza, że w momencie wejścia w życie Umowy będzie już zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Świadczenia gwarancyjne, które Zbywca będzie zobowiązany wypłacić Spółce w związku z realizacją zapisów Umowy, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT?
   
2. Czy dla udokumentowania otrzymanych Świadczeń gwarancyjnych Spółka będzie zobowiązana wystawiać faktury VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  
• eksport towarów;
  
• import towarów na terytorium kraju;
  
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT poprzez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Ponieważ przedmiotem Umowy nie jest dostawa towarów, zapisy Umowy należy rozpatrywać w kontekście świadczenia usług.

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Stosownie do ugruntowanej linii interpretacyjnej (przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 marca 2014 r., Nr ILPP4/443-583/13-5/ISN) pod pojęciem usługi (świadczenia) w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Aby tak się stało muszą zostać spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, że aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT jako usługa, oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych (przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1/443-595/13-3/MP z dnia 7 sierpnia 2013 r.).

Tak więc dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy:

• istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego i są konsekwencją wykonania świadczenia lub
  
• dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.
  
  

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, jeżeli zajdą przewidziane w Umowie okoliczności, Zbywca zobowiązany będzie do wypłacenia na rzecz Spółki Świadczeń gwarancyjnych. Jednocześnie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykonania żadnego świadczenia wzajemnego w zamian za otrzymaną kwotę Świadczenia gwarancyjnego i faktycznie Zbywca żadnego świadczenia (dostawy towaru albo wykonanej usługi) w zamian za Świadczenia gwarancyjne od Spółki nie otrzyma. Należy bowiem zauważyć, iż Zbywca wypłaci środki pieniężne jedynie w konsekwencji przyjętej na siebie funkcji gwaranta uzyskania określonych wpływów przez Wnioskodawcę. Wypłata przez Zbywcę Świadczeń gwarancyjnych będzie miała zatem charakter wyrównania, doprowadzając do stanu zgodnego z zapewnieniem Zbywcy jako gwaranta.

Spółka pragnie również zaznaczyć, że w niniejszym stanie faktycznym brak jest podstaw by twierdzić, że Spółka uzyskuje jakiekolwiek bezpośrednie korzyści w związku z otrzymaniem przez nią Świadczeń gwarancyjnych (poza tymi Świadczeniami gwarancyjnymi). Wypłata Świadczeń gwarancyjnych stanowić ma jedynie swego rodzaju rekompensatę za utracone, a oczekiwane korzyści majątkowe, które Spółka przewidywała osiągnąć.

W związku z tym, w przypadku wypłaty Świadczeń gwarancyjnych na rzecz Spółki nie zostaną łącznie spełnione przesłanki konieczne do uznania świadczenia gwarancyjnego za usługę. Świadczenia gwarancyjne zostaną otrzymane jedynie w wyniku wykonania Umowy, jako konsekwencja niezajścia gwarantowanych przez Zbywcę zdarzeń gospodarczych. W konsekwencji, nie będą więc objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Czynność przekazania kwot pieniężnych nie podlega bowiem opodatkowaniu VAT.

Zaprezentowana argumentacja w przedmiocie wzajemności świadczeń jako warunku koniecznego do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje szerokie poparcie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Szczególnie trafnie kwestię tę ujął WSA w Kielcach w wyroku z dnia 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12 w którym stwierdził, że „świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą), a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek. W wyroku z dnia 29 października 2009 r. C- 246/08 Europejski Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43).

Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest odpłatnie w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44). Kwestia odpłatności i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym wynagrodzeniem była wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie Trybunału (por. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86, wyrok z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01, wyrok z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93).”

Bezpośrednio do kwestii płatności gwarancyjnych odniósł się natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2012 r. nr IPPP1/443-745/12-2/ISZ, w której uznał, że: „Z opisu wniosku nie wynika by Spółka w związku z otrzymanym świadczeniem gwarancyjnym była zobowiązana do wykonania jakiejkolwiek usługi, bądź do powstrzymania się od dokonania określonych czynności lub do tolerowania określonych czynności lub sytuacji (np. powstrzymanie się od zawierania nowych umów najmu powierzchni przedmiotowych nieruchomości czy też brak możliwości zawarcia aneksów zmieniających cenę za najem odnośnie umów zawartych przed nabyciem ww. nieruchomości przez Zbywców). Tym samym wypłata świadczenia gwarancyjnego nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. W przedmiotowej sprawie przekazanie określonej kwoty pieniędzy nie stanowi również wynagrodzenia za dostawę towarów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy. W wyniku wypłaty środków nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania żadnym towarem jak jego właściciel.” Podkreślenia wymaga fakt, że nie jest to stanowisko odosobnione. W przywołanym piśmie Dyrektor referuje do szeregu innych interpretacji popierających taką argumentację.

W podobnym kontekście wypowiedział się również Sąd Najwyższy, który w wyroku z dnia 9 listopada 2006 r. (sygn. akt IV CSK 208/2006) stwierdził, że dopuszczalne jest zawarcie umowy gwarancji obejmującej inne ryzyko niż niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania. Istotą takiej umowy może być także zapewnienie jej beneficjentowi określonego przysporzenia majątkowego na określonych w umowie warunkach. Granice ryzyka powinny być jednak sprecyzowane w umowie (wskazanie tzw. wypadków gwarancyjnych); [...] gdy spółka akcyjna, w której powód był wspólnikiem i członkiem zarządu, nie osiągnie zysku lub poniesie stratę i to w terminie 10 dni od odbycia walnego zgromadzenia wspólników, zatwierdzającego bilans oraz rachunek zysków i strat. Istotą tej umowy było zatem zapewnienie powodowi odpowiedniego dochodu netto rocznie i to niezależnie od wyników finansowych spółki. Tak sformułowana umowa gwarancyjna nie jest sprzeczna z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa i zasadami współżycia społecznego. Jako podstawę rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał art. 471 k.c. i stwierdził, że zasądzone na rzecz powoda świadczenie ma charakter odszkodowania z racji niewykonania umowy przez pozwaną spółkę.

Reasumując, wypłata Świadczeń gwarancyjnych przez Zbywcę na rzecz Spółki nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT. Wykonanie zawartej Umowy będzie miało charakter rekompensaty za poniesione wydatki związane z utrzymaniem lub wyposażeniem Nieruchomości, którymi Spółka nie będzie mogła obciążyć najemców lub wyrównania z tytułu nieosiągnięcia uzgodnionego poziomu przychodów z wynajmu powierzchni. W zamian za Świadczenie gwarancyjne Spółka nie będzie zobowiązana do żadnego świadczenia wzajemnego na rzecz Zbywcy. W konsekwencji, zdaniem Spółki, przedmiotowych Świadczeń gwarancyjnych nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem VAT wymienionych w art. 5 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem, wypłacane na rzecz Spółki Świadczenia gwarancyjne nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. pozostaną poza zakresem przedmiotowym ustawy o VAT).

Ad. 2.

Zgodnie z art. 106a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnicy są obowiązani wystawić m.in. fakturę dokumentującą sprzedaż dokonywaną na rzecz innego podatnika podatku. W świetle art. 106e ust. 1 ustawy o VAT faktura taka powinna stwierdzać w szczególności datę dokonania sprzedaży, datę wystawienia, cenę jednostkową bez podatku, wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, itd.

W ramach Umowy, która zostanie zawarta, Spółce będzie przysługiwało prawo do otrzymywania od Zbywcy Świadczeń gwarancyjnych zapewniających Spółce przez okres 36 miesięcy od zamknięcia Transakcji uzyskanie płynności finansowej bazującej na z góry ustalonym poziomie gwarantowanego czynszu. Zgodnie z argumentacją przytoczoną w uzasadnieniu do pytania nr 1, realizacja zapisów Umowy nie będzie stanowiła dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT. Tym samym, otrzymanie Świadczenia gwarancyjnego nie będzie skutkowało po stronie Spółki otrzymania zapłaty z tytułu sprzedaży w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Nie powstanie również obowiązek podatkowy w podatku VAT określony przepisami art. 19a ust. 1 ustawy o VAT. W rezultacie, otrzymanie Świadczeń gwarancyjnych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że otrzymane Świadczenia gwarancyjne nie powinny być dokumentowane przez Wnioskodawcę fakturami VAT. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powinien w takiej sytuacji wystawić notę księgową, która jest uniwersalnym dokumentem księgowym służącym dokumentowaniu transakcji w sytuacji, gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy VAT (przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dna 5 lutego 2014 r., Nr ILPP1/443-979/13-4/HW). Nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku VAT i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów. Należy również stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla dokumentowania notami księgowymi płatności dokonywanych w ramach wskazanej Umowy.

Reasumując, ze względu na fakt, że otrzymanie Świadczeń gwarancyjnych nie będzie dotyczyło czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o VAT, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokumentowania otrzymanych Świadczeń gwarancyjnych fakturami VAT. Właściwym postępowaniem Wnioskodawcy będzie w tym przypadku wystawienie not księgowych dokumentujących otrzymanie płatności z tytułu zawartej Umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.