Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1070/14-2/JL
z 13 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz sposobu dokumentowania otrzymanego świadczenia gwarancyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz sposobu dokumentowania otrzymanego świadczenia gwarancyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa [dalej: Wnioskodawca lub Nabywca] planuje nabyć za wynagrodzeniem [dalej: Transakcja] od T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna (dawniej: K. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) [dalej: Zbywca] zabudowaną nieruchomość komercyjną [dalej: Nieruchomość].

Zbywca i Nabywca będą zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi w momencie zawarcia Transakcji.

Na podstawie art. 678 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: „Kodeks Cywilny” lub „KC”) wskutek nabycia Nieruchomości z mocy prawa na Nabywcę zostaną przeniesione prawa i obowiązki Zbywcy wynikające z zawartych umów najmu. Przedmiotem ww. umów najmu są powierzchnie Nieruchomości (np. powierzchnie biurowe, naziemne miejsca postojowe, miejsca parkingowe w garażu podziemnym).

W akcie notarialnym, na mocy którego dokonana zostanie Transakcja Zbywca dodatkowo jednostronnie zobowiąże się do zapłaty na rzecz Nabywcy świadczenia pieniężnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy:

1. kwotą netto (bez podatku VAT wszystkich czynszów i zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych wynikających z umów najmu dotyczących Nieruchomości (nawet w przypadku, gdy przedmiot najmu nie został jeszcze wydany najemcy) zawartych przez Zbywcę do dnia Transakcji, według pełnych, aktualnych stawek czynszu i stawek zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych, wskazanych w poszczególnych umowach najmu dotyczących Nieruchomości według ich brzmienia na dzień Transakcji, z uwzględnieniem ewentualnej waloryzacji, jeśli ma zastosowanie, z pominięciem jakichkolwiek obniżek czynszów lub zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych, a także okresów, w których najemcy nie są zobowiązani płacić czynszu najmu lub płatności na poczet opłat eksploatacyjnych,
   
   
   a
   
   
   
2. kwotą netto (bez podatku VAT) wszystkich czynszów i zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych wynikających z umów najmu dotyczących Nieruchomości (nawet w przypadku, gdy przedmiot najmu nie został jeszcze wydany najemcy) zawartych przez Zbywcę do dnia Transakcji, według stawek czynszu i stawek zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych wskazanych w poszczególnych umowach najmu dotyczących Nieruchomości według ich brzmienia na dzień Transakcji, z uwzględnieniem ewentualnej waloryzacji, jeśli ma zastosowanie, oraz z uwzględnieniem obniżek czynszów lub zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych, a także okresów, w których najemcy nie są zobowiązani płacić czynszu najmu lub, płatności na poczet opłat eksploatacyjnych,
   
   

za każdy miesiąc kalendarzowy po Transakcji, w którym wystąpi różnica między kwotami wskazanymi w powyższych pkt ,,a)” i ,,b)” (dalej: „Świadczenie Gwarancyjne”).

Zobowiązanie Zbywcy wskazane powyżej będzie miało charakter zobowiązania gwarancyjnego. Świadczenie Gwarancyjne będzie obliczane przez Nabywcę i płatne przez Zbywcę, w każdym miesiącu po Transakcji w oparciu o powyższy wzór.

Jeżeli Transakcja zostanie dokonana w innym dniu niż pierwszy dzień miesiąca kalendarzowego, to wysokość Świadczenia Gwarancyjnego za taki pierwszy, niepełny miesiąc kalendarzowy zostanie obliczona proporcjonalnie do części miesiąca, w której Nabywca będzie właścicielem Nieruchomości.

Po sporządzeniu prze z Nabywcę ostatecznego rozliczenia opłat eksploatacyjnych przypadających na poszczególne przedmioty najmu na Nieruchomości w danym roku kalendarzowym, kwota Świadczenia Gwarancyjnego będzie mogła podlegać skorygowaniu. W przypadku, gdy zgodnie z rozliczeniem sporządzonym przez Nabywcę, rzeczywista stawka opłat eksploatacyjnych za dany rok będzie inna aniżeli stawka przyjęta dla ustalenia zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych, Nabywca poinformuje o tym Zbywcę przedstawiając wyliczenie skorygowanego Świadczenia Gwarancyjnego.

W przypadku gdy Świadczenie Gwarancyjne zapłacone w danym roku kalendarzowym będzie niższe niż kwota wynikająca z ww. skorygowania, Zbywca zapłaci Nabywcy brakującą kwotę Świadczenia Gwarancyjnego. Jeśli natomiast Świadczenie Gwarancyjne zapłacone w danym roku kalendarzowym będzie wyższe niż kwota wynikająca z ww. skorygowania, Nabywca zwróci Zbywcy nadwyżkę.

Zobowiązanie Zbywcy do Świadczenia Gwarancyjnego wygaśnie z upływem ostatniego okresu obniżek czynszu (w odniesieniu do płatności czynszu) oraz z upływem roku kalendarzowego następującego po ostatnim roku, w którym dany najemca nie był zobowiązany płacić czynszu najmu lub płatności na poczet opłat eksploatacyjnych określonych w umowach najmu według ich brzmienia na dzień Transakcji (w odniesieniu do płatności zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych).

Jako zabezpieczenie należytego wykonania zobowiązań Zbywcy z tytułu Świadczenia Gwarancyjnego, planowane jest zatrzymanie na rachunku zastrzeżonym wstępnie obliczonej kwoty Świadczenia Gwarancyjnego. Zasady zwalniania kwoty z rachunku zastrzeżonego zostaną uregulowane w umowie o prowadzenie rachunku zastrzeżonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego kwota Świadczenia Gwarancyjnego, którą może otrzymać Wnioskodawca od Zbywcy, będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
   
2. Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Wnioskodawcę od Zbywcy kwoty Świadczenia Gwarancyjnego będzie rodziło dla Wnioskodawcy jakiekolwiek konsekwencje w podatku VAT?
   
3. Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie zobowiązany udokumentować fakturą VAT otrzymanie kwoty Świadczenia Gwarancyjnego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego kwota Świadczenia Gwarancyjnego, którą może otrzymać Wnioskodawca od Zbywcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.
   
2. Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Wnioskodawcę od Zbywcy kwoty Świadczenia Gwarancyjnego nie będzie rodziło dla Wnioskodawcy jakichkolwiek konsekwencji w podatku VAT.
   
3. Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany udokumentować fakturą VAT otrzymania kwoty Świadczenia Gwarancyjnego, lecz ma prawo w takiej sytuacji wystawić notę księgową.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W opinii Wnioskodawcy, kwoty Świadczenia Gwarancyjnego, które Nabywca ma otrzymać od Zbywcy, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT ani nie będą wywoływać jakichkolwiek skutków na gruncie VAT dla Nabywcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT). Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma wątpliwości, że wypłata kwoty Świadczenia Gwarancyjnego nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów. Na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, kwoty płatności Świadczenia Gwarancyjnego nie stanowią również wynagrodzenia za świadczenie usług, co Wnioskodawca wykazuje poniżej.

Aby można było mówić o świadczeniu usług opodatkowanych VAT konieczne jest zdefiniowanie:

• usługodawcy, oraz
  
• świadczonej usługi (świadczenia spełnianego przez usługodawcę).
  
  

Kluczowe jest zatem wskazanie czynności kwalifikowanej jako usługa oraz podmiotu tę czynność wykonującego. W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie można wskazać czynności, którą można by było przypisać Nabywcy.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych, aby dana czynność mogła być uznana za świadczenie usług, łącznie spełnione zostać muszą następujące warunki:

• obowiązek określonego świadczenia musi wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego łączącego strony,
  
• konieczne jest występowanie świadczenia wzajemnego (odpłatność),
  
• musi istnieć konkretny podmiot będący bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) tego zobowiązania.
  
  

Ustawa o VAT oraz Dyrektywa Rady UE 2006/112/WE nie definiują wprost pojęcia „odpłatności” w celu kwalifikacji czynności jako świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT. Wydaje się, że dla uznania danej czynności jako usługi opodatkowanej VAT, musi zaistnieć bezpośredni związek (o charakterze przyczynowym) pomiędzy czynnością, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Zapłacone kwoty muszą więc stanowić rzeczywiste wynagrodzenie za konkretną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzić musi do wymiany świadczeń wzajemnych. Innymi słowy, otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania określonego świadczenia. W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie można wskazać takiego działania po stronie Nabywcy, które można by było uznać za świadczenie na rzecz Zbywcy.

O konieczności ekwiwalentności świadczenia i wynagrodzenia, jako elementu konstytutywnego świadczenia usługi wypowiadał się wielokrotnie Trybunat Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej: „TSUE”]. Zgodnie z orzeczeniami TSUE (sprawy C-102/86: Apple and Pear Development Council, C-16/93: RJ Tolsma v. Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, C-154/80: Staatssecretaris van Financien v. Stowarzyszenie spółdzielcze „Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats GA”):

• związek wynagrodzenia płaconego przez usługobiorcę z istnieniem określonej korzyści dla usługobiorcy, jak również
  
• konieczność związku prawnego pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
  
  

stanowią warunek konieczny uznania czynności (usługi) za opodatkowaną VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym występuje on jako beneficjent zarówno kwot Świadczenia Gwarancyjnego, które mają być mu przekazane, jak również samego faktu udzielenia gwarancji. W konsekwencji, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego okoliczności należy, w ocenie Wnioskodawcy, uznać za relację jednostronną, a nie wzajemną relację dwustronną (Zbywca - Nabywca).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach Ministra Finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lipca 2013 r. (znak IBPP2/443-346/13/IK) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: „(...) pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić; iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2013 r. (znak IPPP1/443-1194/12-2/MPe) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że: „Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia”.

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, które powołują się z kolei w swoich rozstrzygnięciach na judykaturę TSUE.

Przykładowo, WSA w Kielcach w wyroku z dnia 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ko 89/12, stwierdził, że „Świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest, by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą), a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek. W wyroku z dnia 29 października 2009 r. C 246/08 Europejski Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43). Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest odpłatnie w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44). Kwestia odpłatności i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym wynagrodzeniem była wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie Trybunału (por. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86, wyrok z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01, wyrok z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C -16/93)”.

Powyższy pogląd, co do braku podstaw opodatkowania podatkiem VAT danego świadczenia w przypadku braku odpowiadającego mu wzajemnego świadczenia, został następnie podzielony w szeregu orzeczeń m.in. przez:

• WSA w Warszawie (wyrok z dnia 1 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2112/11, wyrok z dnia 4 września 2013 r. III SA/Wa 9/13, wyrok z dnia 4 września 2013 r. III SA/Wa 10/13),
  
• WSA we Wrocławiu (wyrok z dnia 4 lipca 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 545/12).
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie można mówić o świadczeniu usług przez Nabywcę. W ocenie Wnioskodawcy, w świetle okoliczności faktycznych przedstawionego zdarzenia przyszłego nie można wskazać świadczenia/usługi, które miałoby być wyświadczone/dostarczone przez Nabywcę na rzecz Zbywcy. W ocenie Wnioskodawcy, nie sposób więc uznać, że:

• kwoty Świadczenia Gwarancyjnego, otrzymane przez Nabywcę od Zbywcy będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT,
  
• na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego na Nabywcy z tytułu otrzymania od Zbywcy kwoty Świadczenia Gwarancyjnego będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku należnego VAT,
  
• na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Nabywcę od Zbywcy kwoty Świadczenia Gwarancyjnego będzie rodziło dla Nabywcy jakiekolwiek konsekwencje w podatku VAT,
  
• na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego Nabywca będzie zobowiązany udokumentować otrzymanie kwoty Świadczenia Gwarancyjnego fakturą VAT.
  
  

Dla zaistnienia powyższych obowiązków Nabywca musiałby zostać uznany za świadczącego usługę na rzecz Zbywcy. Jednakże, jak wskazano powyżej, w ocenie Wnioskodawcy w przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego brak jest podstaw do zdefiniowania usługi świadczonej przez Nabywcę na rzecz Zbywcy a w konsekwencji nie można Nabywcy uznać, za świadczącego usługę, a więc nie można również przypisać Nabywcy wskazanych powyżej obowiązków.

Mając pa uwadze opisaną w zdarzeniu przyszłym relację prawną, na podstawie której będzie dokonywana zapłata kwot Świadczenia Gwarancyjnego, w ocenie Wnioskodawcy, nie zostanie w tym przypadku spełniony wymóg symetrii między wykonywanym świadczeniem a otrzymywanym wynagrodzeniem za nie, który jest elementem koniecznym świadczenia usług na gruncie VAT. W ocenie Wnioskodawcy, w opisanej relacji prawnej przepływ pieniędzy będzie stanowił świadczenie ze strony Zbywcy, wynikające z wykonania przez Zbywcę swojego zobowiązania o charakterze gwarancyjnym. Natomiast, ze strony Nabywcy nie wystąpi świadczenie ekwiwalentne.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzeniem gwarancyjnego charakteru świadczenia Zbywcy jest fakt, że otrzymanie Świadczenia Gwarancyjnego przez Nabywcę oraz jego wysokość będą uzależnione jedynie od wystąpienia okresów, w którym będą obowiązywały obniżki czynszów bądź zaliczek na opłaty eksploatacyjne lub okresów, w których najemcy nie będą zobowiązani płacić czynszu najmu lub płatności na poczet opłat eksploatacyjnych. W konsekwencji, na moment zawierania umowy dotyczącej Transakcji nie będzie pewności, co do precyzyjnego wskazania wysokości kwot Świadczenia Gwarancyjnego wypłacanego w poszczególnych miesiącach.

W związku z tym, w przypadku wypłaty kwoty Świadczenia Gwarancyjnego na rzecz Nabywcy, w ocenie Wnioskodawcy, nie zostaną łącznie spełnione przesłanki konieczne do uznania, że Nabywca uzyskuje określone świadczenie w zamian za usługę świadczoną na rzecz Zbywcy.

W konsekwencji, kwota Świadczenia Gwarancyjnego, zdaniem Wnioskodawcy, nie może być objęta opodatkowaniem VAT, bowiem czynność przekazania kwot pieniężnych nie podlega opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, kwota Świadczenia Gwarancyjnego, którą może otrzymać Nabywca od Zbywcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza wydana w zbliżonym stanie faktycznym w dniu 24 marca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacja indywidualna (nr IPPP1/443-38/14-2/AP). W interpretacji tej organ potwierdził (odstępując od uzasadnienia) stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „w przypadku wypłaty świadczenia gwarancyjnego na rzecz Spółki, nie zostaną łącznie spełnione przesłanki konieczne do uznania, iż Spółka uzyskuje świadczenie gwarancyjne w zamian za usługę świadczoną na rzecz Sprzedającego. Świadczenie gwarancyjne zostanie otrzymane jedynie w wyniku wykonania Umowy gwarancji czynszowej przez Sprzedającego. W konsekwencji, Świadczenie gwarancyjne nie będzie objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Czynność przekazania kwot pieniężnych nie podlega bowiem opodatkowaniu VAT.”

Ponadto Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że za prawidłowością przedstawionej przez niego argumentacji przemawia także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 listopada 2012 r., która również wydana została w odniesieniu do zbliżonego stanu faktycznego (nr IPPP1/443-745/12-2/ISZ).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, skoro kwoty Świadczenia Gwarancyjnego nie są na gruncie Ustawy o VAT należnością za usługę, to ich otrzymanie nie wywoła również żadnych skutków dla Nabywcy na gruncie VAT, co oznacza, że na Nabywcy z tytułu otrzymania tych kwot od Zbywcy nie będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku należnego VAT.

Mając na uwadze, że w ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie kwot Świadczenia Gwarancyjnego nie będzie należnością ani za dostawę towarów, ani za świadczenie jakichkolwiek usług (tj. za dokonanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT w rozumieniu art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT), to nie zaistnieje po stronie Wnioskodawcy obowiązek udokumentowania otrzymania tych kwot płatności fakturą VAT zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawcy, skoro otrzymanie kwot Świadczenia Gwarancyjnego nie stanowi sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, to Nabywca może w takiej sytuacji udokumentować ich otrzymanie notą księgową.

Możliwość wystawiania not księgowych z tytułu otrzymania świadczeń gwarancyjnych (przy jednoczesnym braku obowiązku wystawiania faktur VAT) została potwierdzona przez Ministra Finansów w interpretacjach prawa podatkowego (wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) z 13 listopada 2012 r. (nr IPPP1/443-745/12-2/ISZ) oraz 24 marca 2014 r. (nr IPPP1/443-38/14-2/AP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.