INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2012 r. (data wpływu 23.01.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 05.03.2012 r. (data nadania 06.03.2012 r., data wpływu 08.03.2012 r.) na wezwanie z dnia 23.02.2012 r. Nr IPPB2/436-17/12-2/AF (data doręczenia 28.02.2012 r.) oraz pismem z dnia 16.03.2012 r. (data nadania 19.03.2012 r., data wpływu 22.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Pożyczkobiorca”) z siedzibą w Polsce zamierza sfinansować swoją przyszłą działalność poprzez uzyskanie pożyczek od C. H. Inc. z siedzibą w USA (dalej: „Pożyczkodawca”). Pożyczkodawca nie jest i nie będzie w momencie udzielania pożyczek udziałowcem Pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca nie jest również bankiem Pożyczkodawca jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, a jego faktycznie wykonywaną działalność stanowi m.in. udzielanie pożyczek i finansowanie spółek należących do grupy Pożyczkobiorca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Co do zasady umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki pieniężne stanowiące przedmiot tych umów pożyczek w momencie zawarcia umowy będą się znajdowały się na rachunkach bankowych poza Polską. Mogą także zdarzyć się sytuacje, że pojedyncze umowy będą zawarte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej bądź w momencie zawarcia umowy środki stanowiące przedmiot tych umów pożyczek będą znajdowały się na rachunkach bankowych w Polsce.

Pismem z dnia 23.02.2012 r. Nr IPPB2/436-17/12-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie czy z tytułu zawarcia umów pożyczek, w sytuacji gdy umowy będą zawarte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź w momencie zawarcia umowy środki stanowiące przedmiot tych umów pożyczek będą znajdowały się na rachunkach bankowych w Polsce, przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub też zwolniona z podatku od towarów i usług. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28.02.2012 r.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 05.03.2012 r. (data nadania 06.03.2012 r., data wpływu 08.03.2012 r.) wskazując, że w sytuacji, gdy umowy będą zawarte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź w momencie zawarcia umowy środki stanowiące przedmiot tych umów pożyczek będą znajdowały się na rachunkach bankowych w Polsce, przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub też zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: UPTU) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 UPTU).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 UPTU „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n”. Natomiast art. 28a pkt 1 lit. a stanowi, iż „Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6”.

Z kolei w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 UPTU, podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatnika nieposiadającego siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. W związku z tym w przypadku udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę mającego siedzibę w USA Spółce z siedzibą w Polsce, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2, a więc mającej statut podatnika podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług jest Polska.

Przedmiotowe usługi świadczone na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski. Do rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług tej transakcji obowiązana jest zatem Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Jednakże w myśl art. 43ust. 1 pkt 38 UPTU zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są „usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”.

Reasumując, w ocenie Spółki, przynajmniej jedna ze stron umowy pożyczki (tj. Spółka działająca jako pożyczkobiorca) będzie zwolniona z podatku od towarów i usług z tytułu czynności wskazanej w wezwaniu wystosowanym przez Organ.

Pismem z dnia 16.03.2012 r. (data wpływu 22.03.2012 r.) Wnioskodawca sprostował treść pytania zadanego we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy pożyczka udzielona Pożyczkobiorcy przez Pożyczkodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa pożyczki zawarta z Pożyczkodawcą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC). Jednakże nawet gdyby uznać, że podlega ona podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jest ona z tego opodatkowania zwolniona. Wynika to z następujących okoliczności:

1. Umowy pożyczek zostaną zawarte (podpisane) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki pieniężne będące ich przedmiotem znajdowały się w momencie zawarcia umowy na rachunku bankowym prowadzonym poza terytorium Rzeczypospolitej. Z tego względu czynność ta jest poza zakresem opodatkowania PCC na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej ustawa o PCC).
2. W przypadku zawarcia umów pożyczek na terytorium RP bądź gdyby w momencie zawarcia umowy środki znajdowały się na terytorium PR w związku z zawarciem przedmiotowych umów pożyczek, Pożyczkobiorca jako podatnik dokonujący importu usług w postaci otrzymania pożyczek będzie zwolniony z podatku od towarów i usług. W konsekwencji, na podstawie art. 2 pkt 2 UPCC czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
3. Nawet gdyby przyjąć, że mimo wystąpienia przesłanek wskazanych w pkt 1 i 2 powyżej, ze względu na faktyczną działalność i charakter Pożyczkodawcy należy uznać, że spełnione są przesłanki zwolnienia przewidzianego w art. 9 pkt 10 lit. a UPCC.
   
   

Ad. 1)

Zgodnie z art. 1 pkt 1 lit. b Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: „UPCC”) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Umowa pożyczki uregulowana jest w art. 720 i n. kodeksu cywilnego. Umowa pożyczki jest umową konsensualną dochodzi do skutku poprzez porozumienie stron toteż samo zawarcie umowy pożyczki rodzi obowiązek podatkowy w PCC.

Czynności cywilnoprawne zawarte w zamkniętym katalogu w art. 1 UPCC podlegają opodatkowaniu PCC, o ile spełniają przesłanki zawarte w ust. 4 pkt 1 i 2 wyżej wspomnianego artykułu UPCC a mianowicie ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku, gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Analizując powyższą regulację należy stwierdzić, że aby czynność cywilnoprawna (w przypadku Spółki umowa pożyczki) podlegała PCC musi spełniać przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 pkt 1 bądź pkt 2 UPCC.

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu PCC podlega, co do zasady umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku zaś, gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych pod warunkiem, że pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że oba ww. warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Niewystąpienie jednego z nich powoduje, że czynność taka nie podlega opodatkowaniu PCC.

W przypadku pożyczek, jakie zamierza otrzymać Spółka od Pożyczkodawcy przesłanki warunkujące opodatkowanie czynności PCC nie zostaną kumulatywnie spełnione. Jak bowiem wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę:

• Środki pieniężne w momencie zawarcia umowy pożyczki będą się znajdowały poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej;

• Nabywca - Spółka ma siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej;

• Czynność cywilnoprawna tj. zawarcie umowy pożyczki będzie miała miejsce poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Tak więc, z uwagi na fakt, że ostatnia z przesłanek wskazanych w art. 1 ust. 4 pkt 2 UPCC nie będzie spełniona tj. czynność zostanie dokonana poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Spółka stoi na stanowisku, że pożyczki jakie zamierza otrzymać od zagranicznego Pożyczkodawcy nie będą podlegały PCC.

Stanowisko Spółki potwierdza utrwalona i jednolita linia interpretacyjna w tej kwestii prezentowana w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Spółka na potwierdzenie swoich twierdzeń, powołuje poniżej wybrane interpretacje:

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 listopada 2011 r. (sygn. IPPB2/436-356/11-2/AF);

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 marca 2011 r. (sygn. IPPB2/436-43/11-2/MZ);

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 sierpnia 2010 r. (sygn. ILPB2/436-103/10-2/MK);

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 sierpnia 2010 r. (sygn. ITPB2/436-106a/10/TJ0);

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 marca 2010 r. (sygn. IPPB2/436-13/10-2/AF);

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 maja 2008 r. (sygn. IPPB2/436-53/08-5/MZ);

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 stycznia 2008 r. (sygn. IPPB2/436-213/08-3/MZ).
  
  

Ad 2)

Należy jednocześnie zauważyć, iż niezależnie od powyższej analizy oraz nawet, gdyby umowy pożyczek zostały zawarte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub gdyby środki pieniężne będące przedmiotem pożyczki znajdowały się w momencie zawarcia umowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozpatrywanym stanie faktycznym czynność zawarcia umowy pożyczki nie będzie podlegała PCC. Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b UPCC czynności cywilnoprawne nie podlegają PCC, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarowi usług z pewnymi wyjątkami niedotyczącymi niniejszego stanu faktycznego.

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W konsekwencji powyższej regulacji brak opodatkowania PCC czynności wymienionych w art. 2 pkt 4 lit. b UPCC uzależniony jest od ich podatkowego traktowania dla celów podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: UPTU) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 28b ust 1 UPTU „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n”. Natomiast art. 28a pkt 1 lit. a stanowi, iż „Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności z uwzględnieniem art. 15 ust. 6”.

Z kolei w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 UPTU, podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatnika nieposiadającego siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W związku z tym w przypadku udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę mającego siedzibę w USA Spółce z siedzibą w Polsce, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2, a więc mającej status podatnika podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług jest Polska.

Przedmiotowe usługi świadczone na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Do rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług tej transakcji obowiązana jest zatem Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Jednakże w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 UPTU zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są „usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”. Wnioskodawca nadmienia, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 3 wymieniał jako zwolnione usługi pośrednictwa finansowego (ex 65-67) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punkt 38, regulujący zwolnienia od podatku usług finansowych. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowy tj. zwalnia od podatku m.in. czynność udzielania pożyczek.

A zatem, udzielenie pożyczki Spółce przez Pożyczkodawcę, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 UPTU i posiada w zakresie swojej działalności statutowej i faktycznie wykonywanej kredytowanie i udzielanie pożyczek, stanowi więc świadczenie usługi, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 UPTU, a zatem jest objęte zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Linia interpretacyjna organów podatkowych jest w tej kwestii jednolita, a słuszność zajętego przez Spółkę stanowiska potwierdzają m.in. następujące interpretacje prawa podatkowego:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 października 2011 r. (sygn. IPPP3/443-1251/11-4/SM);

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPB2/436-21/11-3/AF), w której czytamy:

„(…) usługi świadczone przez podmiot zagraniczny na rzecz Spółki stanowią dla niej import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązana będzie Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Usługi te będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Faktura dokumentująca przedmiotową czynność, jako podstawę opodatkowania winna zawierać jedynie kwotę odsetek, którą należy wykazać w deklaracji VAT-7. Reasumując stwierdza się, iż skoro umowy pożyczek będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności zostaną wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych”

• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 marca 2011 r. (sygn. IPPP1-443-40/11-2/Igo);

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r. (sygn. IPPP3/443-1133/10-2/KB);

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 maja 2011 r. (sygn. IPTPB2/436-3/11-2/KK).
  
  

Ad 3)

Niezależnie od wskazanych wyżej argumentów wskazujących na brak opodatkowania umowy pożyczki zawartej z Pożyczkodawcą na podstawie art. 1 ust. 4 lub art. 2 ust. 4 UPCC w przedmiotowej sytuacji spełnione będą również przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania PCC przewidzianego w art. 9 pkt 10 lit. a UPCC.

Spółka stoi na stanowisku, że pożyczka otrzymana przez Spółkę od Pożyczkodawcy, jako udzielona przez przedsiębiorcę niemającego na terytorium Polski siedziby lub zarządu prowadzącego jednocześnie działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a UPCC zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. W związku z powyższym zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 9 pkt 10 lit. a UPCC, aby pożyczka, jaką otrzymała Spółka, była zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, konieczne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

(i) pożyczkodawca musi posiadać siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

(ii) pożyczkodawca musi prowadzić działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Przesłankę zawartą w punkcie (i) Pożyczkodawca wypełnia, gdyż nie posiada siedziby ani zarządu na terytorium Polski i posiada swoją rejestrową i statutową siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Przesłanka opisana w punkcie (ii) jest również przez Pożyczkodawcę spełniona, gdyż kredytowanie oraz udzielanie pożyczek stanowi jego faktycznie prowadzoną działalność.

Art. 9 pkt l0 lit. a nie przewiduje innych przesłanek, które powinny być spełnione, aby czynność cywilnoprawna, jaką jest udzielenie pożyczki przez zagranicznego pożyczkodawcę, korzystała ze zwolnienia z PCC. Stanowisko to podzielają organy podatkowe w interpretacjach prawa podatkowego.

W interpretacjach wydanych przez Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w dniu 5 marca 2007 roku (sygn. ZP/436-43/06) oraz 7 listopada 2005 roku (sygn. ZP/436-15/05) czytamy, że: „Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych, stosownie do przepisu art. 9 pkt 10 lit. a, zwalnia z opodatkowania pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terenie Rzeczypospolitej Polskiej siedziby ani zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Przepisy te, nie wskazują dodatkowych przesłanek do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Wystarczy, aby pożyczkodawca nie posiadał siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadził działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Udzielona przez niego pożyczka jest wówczas zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych”.

Stanowisko to podtrzymują również interpretacje wydawane w późniejszym okresie, a mianowicie:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora lzby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 marca 2011 r. (sygn. IPPB2/436-43/11-2/MZ);

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 marca 2010 r. (sygn. IPPB2/436-526/09-4/AF);

• Interpretacja Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany z dnia 29 sierpnia 2007 roku (sygn. 1432/PMiCC/436/8/07KZ);

• Interpretacja wydana przez Naczelnika I Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 24 sierpnia 2007 roku (sygn. 1471/DC/436-45/07/BANA).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że oba ww. warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Nie wystąpienie jednego z nich powoduje, że czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca z siedzibą w Polsce zamierza sfinansować swoją przyszłą działalność poprzez uzyskanie pożyczek od Pożyczkodawcy z siedzibą w USA. Pożyczkodawca nie jest i nie będzie w momencie udzielania pożyczek udziałowcem Pożyczkobiorcy Pożyczkodawca nie jest również bankiem Pożyczkodawca jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą w Stanach Zjednoczonych a jego faktycznie wykonywaną działalność stanowi m.in. udzielanie pożyczek i finansowanie spółek należących do grupy. Pożyczkobiorca jest za rejestrowanym podatnikiem VAT. Co do zasady umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki pieniężne stanowiące przedmiot tych umów pożyczek w momencie zawarcia umowy będą się znajdowały się na rachunkach bankowych poza Polską. Mogą także zdarzyć się sytuacje, że pojedyncze umowy będą zawarte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej bądź w momencie zawarcia umowy środki stanowiące przedmiot tych umów pożyczek będą znajdowały się na rachunkach bankowych w Polsce.

Należy wskazać iż w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Natomiast w przypadku, gdy umowy pożyczki nie zostaną objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wówczas może znaleźć zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Dla zwolnienia pożyczek na podstawie powyższego przepisu nie ma znaczenia forma prawna pożyczkodawcy, lecz jedynie prowadzenie działalności kredytowej oraz udzielania pożyczek przez ten podmiot. Działalność taka winna być prowadzona na podstawie regulacji prawnych obowiązujących w kraju pożyczkodawcy.

Reasumując należy stwierdzić, iż umowy pożyczek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w sytuacji, gdy środki pieniężne stanowiące przedmiot tych umów w momencie zawarcia umowy będą się znajdowały się na rachunkach bankowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W powyższej sytuacji nie będzie miało znaczenia, gdzie nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. W odniesieniu do powyższej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 2 pkt 4 ani art. 9 pkt 10 lit. a powyższej ustawy, bowiem umowy pożyczek w ogóle nie będą objęte zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast, przyjmując za Wnioskodawcą, iż przynajmniej jedna ze stron umowy pożyczki (tj. Spółka działająca jako pożyczkobiorca) będzie zwolniona z podatku od towarów i usług ww. umowy pożyczek nie będą podlegać opodatkowaniu ze względu na wystąpienie wyłączenia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Należy wskazać, iż art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie miał w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zastosowania.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji i postanowień organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.