2016.06.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-219/16-4/JG1
z 3 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.) na wezwanie IPPB2/4514-219/16-2/JG1 z dnia 29 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – L. Sp. z o.o. jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą w ramach realizacji inwestycji o charakterze deweloperskim na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
Na rzecz Wnioskodawcy były oraz zostaną udzielone – w różnych terminach i na różne okresy czasu – pożyczki ze strony Spółki O. spółka z o.o. spółka komandytowo – akcyjna (dalej: „Spółka”). Na podstawie zawartych umów pożyczek, Spółka przeniesie na rzecz Wnioskodawcy określoną kwotę pieniędzy, a Wnioskodawca będzie zobowiązany zwrócić w/w kwotę wraz z odsetkami w terminie określonym w umowie.

Pożyczki będą udzielane ze środków Spółki, niebędącej wspólnikiem Wnioskodawcy.

Ponadto umowy pożyczki były oraz zostaną zawarte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz pieniądze stanowiące ich przedmiot, w chwili zawarcia umów pożyczki, będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka udzieliła już pożyczek na rzecz innych niż Wnioskodawca podmiotów i zamierza udzielić w przyszłości kolejnych pożyczek, również na rzecz innych podmiotów niż Wnioskodawca. Wnioskodawca oraz Spółka udzielająca pożyczek są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o dokonanie interpretacji przepisów poprzez udzielenie odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie dotyczące opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r. Nr IPPB2/4514-219/16-2/JG1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

przedłożenie pełnomocnictwa zgodnego z art. 138c § 1 Ordynacji podatkowej, w którym to pełnomocnictwie wskazany będzie adres elektroniczny pełnomocnika w systemie teleinformatycznym wykorzystywanym przez organ podatkowy, tj. w systemie ePUAP, bądź informacja o odbiorze pism w siedzibie Organu.

Ponadto wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki którakolwiek ze stron jest bądź zostanie objęta zakresem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w terminie ustawowym przesłał uzupełnienie, w którym wskazał, że:

Wnioskodawca wyraża zgodę na doręczenie wszelkiej korespondencji, w tym interpretacji indywidualnej w formie papierowej na adres wskazany przez pełnomocnika za pośrednictwem operatora pocztowego, w przypadku gdy Organ nie będzie mieć technicznej możliwości doręczenia interpretacji na wskazany w pełnomocnictwie szczególnym adres elektroniczny.

Wnioskodawca wskazał, iż z tytułu zawarcia umów pożyczek spółka O. Sp. z o.o. s.k.a. będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane w stanie faktycznym umowy pożyczek udzielone Wnioskodawcy podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi udzielania pożyczek przez Spółkę stanowią usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i korzystają ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

UZASADNIENIE

Umowa pożyczki w świetle Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych

Na wstępie wskazać należy, że umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają siedzibę strony umowy.

Ponadto pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się zagranicą oraz pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Skoro zatem umowy pożyczki z Wnioskodawcą zostaną zawarte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz pieniądze stanowiące ich przedmiot, w chwili zawarcia umów pożyczki będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to co do zasady podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jednakże Ustawodawca przewiduje wyjątek od tej zasady w postaci art. 2 pkt 4 w/w Ustawy, na podstawie którego umowa pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu udzielenia pożyczki jest opodatkowana podatkiem VAT lub jest zwolniona z podatku VAT.

Zgodnie z powyższym, mimo iż co do zasady umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to w przypadku, gdy zostanie ona uznana za podlegającą opodatkowaniu VAT lub mieszczącą się w zakresie zwolnienia z tego podatku, pożyczki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Usługa udzielenia pożyczek nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych jako usługa podlegająca opodatkowaniu VAT

Art. 2 pkt 4 Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącza spod opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych daną czynność cywilnoprawną, jeżeli podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT lub jest z podatku VAT zwolniona.

Przepis ten nie budzi wątpliwości, co znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 17 lutego 2014 roku (ILPB2/436-301/13-2/WS) potwierdził, iż: „o wyłączeniu z opodatkowania nie decyduje jednakże okoliczność, że strony tej umowy posiadają status czynnego podatnika podatku od towarów i usług, ale wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.”

Wobec powyższego należy rozstrzygnąć, czy któraś ze stron transakcji z tytułu udzielenia pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT lub też zwolnieniu z VAT.

Usługa udzielania pożyczek usługą zwolnioną z podatku VAT

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (aspekt przedmiotowy), po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał jako podatnik VAT (aspekt podmiotowy).

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa udzielania pożyczek, jako usługa pośrednictwa finansowego, podlega regulacjom Ustawy VAT, spełnia bowiem definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, zgodnie z którą usługą jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W usłudze udzielania pożyczki można zidentyfikować: świadczenie, którym jest udostępnienie na określony czas kapitału, strony stosunku świadczenia, tj. beneficjenta usługi, którym będzie pożyczkobiorca mogący korzystać z kapitału udostępnionego na określony czas (w sprawie będącej przedmiotem niniejszego zapytania będzie to Wnioskodawca) oraz świadczącego usługę, którym będzie pożyczkodawca (w sprawie będącej przedmiotem niniejszego zapytania będzie to Spółka).

Uznać również należy, że usługa udzielania pożyczek ma charakter odpłatny, gdyż pobierane jest wynagrodzenie w postaci odsetek od udostępnionego kapitału, co z kolei oznacza wypełnienie hipotezy art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług. Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 stycznia 2015 roku (IPPP1/443-1492/14-2/EK), gdzie wskazano, że „Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT.”

Przechodząc do kwestii klasyfikacji usługi udzielania pożyczki, wskazać należy że art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT expressis verbis zwalnia usługi udzielania pożyczek z podatku VAT. Ponadto usługa udzielania pożyczek nie podlega wyłączeniu na mocy wprowadzonego art. 43 ust. 15 Ustawy VAT, który wyklucza stosowanie zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Oznacza to, że usługa udzielenia pożyczki stanowi usługę zwolnioną z podatku VAT. Powyższe znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji organów podatkowych. Przykładowo:

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2015 roku (IBPP3/443-1221/14/Asz) wskazał, iż: „udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczki na rzecz innego podmiotu gospodarczego jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT – korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2015 roku (IBPP2/443-1228/14/KO) analogicznie stwierdził, iż: „udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczki (pożyczek) na rzecz innego podmiotu gospodarczego jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, iż powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT – korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu”

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2014 roku (ILPP1/443-252/14-2/AW) wskazał, iż: „(…) skoro z powołanego wcześniej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, to mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że wskazana we wniosku usługa udzielenia pożyczki będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, przy czym czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o ww. przepis.”

Odnosząc się do aspektu podmiotowego podlegania VAT wskazać należy, iż Spółka w zakresie udzielania pożyczek działa w charakterze podatnika. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT podatnikami są m.in. osoby prawne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wspomniana działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Nie podlega zatem wątpliwości, iż Spółka działa jako usługodawca w zakresie udzielania pożyczek, gdyż udostępnia kapitał drugiej stronie transakcji (w tym również Wnioskodawcy). Dodatkowo, Spółka udzieliła już pożyczek Wnioskodawcy, jak również i innym podmiotom, co wskazuje na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy.

Reasumując, skoro działalność usługodawcy w zakresie udzielania pożyczek Spółka zamierza wykonywać w sposób częstotliwy uznać należy, iż Spółka działa w zakresie usług udzielania pożyczek jako podatnik VAT.

Powyższe stanowisko znajduje poparcie m.in. w następujących interpretacjach prawa podatkowego:

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lutego 2014 roku (IPPP1/443-111/14-2/AW) wskazał, iż: „Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 października 2012 roku (IBPP2/443-660/12/RSz) w odniesieniu do transakcji udzielenia pożyczki wskazał, że: „definicja działalności gospodarczej zawarta w ww. ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. (…) Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2014 roku (IPPP1/443-317/14-3/AP) wskazał, iż: „Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielania bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.”

W związku z powyższym, należy uznać, iż usługa udzielania pożyczki jest usługą podlegającą VAT zarówno w zakresie przedmiotowym, jak i podmiotowym, bowiem mieści się w zakresie regulacji VAT, a udzielający pożyczki (tzn. Spółka) działa w zakresie tych usług jako podatnik VAT i z godnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT podlega zwolnieniu z VAT.

Usługi udzielenia pożyczek jako usługi zwolnione z podatku VAT nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W opinii Wnioskodawcy, w związku z tym, że usługi udzielenia pożyczek przez Spółkę podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT, w odniesieniu do Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym jeżeli co najmniej jedna strona czynności cywilnoprawnej jest zwolniona z podatku VAT, to dana czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W niniejszej sprawie, jako że Spółka z tytułu udzielania pożyczek jest zwolniona z podatku VAT, spełniona jest hipoteza wyżej powołanego art. 2 pkt 4 lit. b) Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zatem Wnioskodawca nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych:

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2015 r. znak: IBPB-2-1/4514-22/15/BJ potwierdził, że: „Przedmiotowe umowy pożyczki będą podlegać regulacji ustawy o podatku od towarów i usług (…) A zatem na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowy te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Wnioskodawczyni (pożyczkobiorca) nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tych umów.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2015 roku (IPPB2/4514-186/15-5/KW1) wskazał, iż: „Przyjmując za Wnioskodawcą, że czynność będzie potraktowana przez pożyczkodawcę jako usługa udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, powyższa czynność będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2014 roku (IPTPB2/436-126/14-4/KK) w odniesieniu do umów pożyczek potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym: „(…) umowa pożyczki zawarta pomiędzy Pożyczkodawcą i Pożyczkobiorcą zawiera się w zakresie Ustawy o PCC. Mimo to, ze względu na brzmienie art. 2 pkt 4 Ustawy o PCC, czynność ta będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jak bowiem wskazano powyżej, czynność zawarcia umowy pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą i Pożyczkodawcą będzie zwolniona od podatku od towarów i usług”.

Reasumując, pożyczki udzielone Wnioskodawcy podlegają VAT i na mocy art. 43 ust 1 pkt 38 Ustawy VAT są zwolnione z tego podatku. Tym samym umowy pożyczek udzielonych Wnioskodawcy nie będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę sama ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki.

W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy wskazać, że w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
zwolniona od podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą w ramach realizacji inwestycji o charakterze deweloperskim na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Na rzecz Wnioskodawcy były oraz zostaną udzielone – w różnych terminach i na różne okresy czasu – pożyczki ze strony Spółki O. spółka z o.o. spółka komandytowo – akcyjna. Na podstawie zawartych umów pożyczek, Spółka przeniesie na rzecz Wnioskodawcy określoną kwotę pieniędzy, a Wnioskodawca będzie zobowiązany zwrócić w/w kwotę wraz z odsetkami w terminie określonym w umowie.

Pożyczki będą udzielane ze środków Spółki, niebędącej wspólnikiem Wnioskodawcy.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że zawarcie umów pożyczek podlegało będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, powyższa czynność była wyłączona/będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Wnioskodawcy nie ciążył/nie będzie ciążył obowiązek w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W przeciwnym wypadku umowa pożyczki podlegała/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin