Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-1184/15-5/RS
z 1 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 8 lutego 2016 r. (data nadania 8 lutego 2016 r., data wpływu 12 lutego 2016 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/4510-1184/15-3/RS z dnia 29 stycznia 2016 r. (data nadania 29 stycznia 2016 r., data doręczenia 1 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania zakładu w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 roku, Nr 62. poz. 374) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania zakładu w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

E. S.p.A. (dalej - Spółka, Wnioskodawca, E.) jest spółką prawa włoskiego, której forma prawna odpowiada polskiej spółce akcyjnej. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez E. jest sprzedaż okapów, silników elektrycznych oraz rozwiązań wentylacyjnych do pomieszczeń kuchennych na rzecz odbiorców z Polski, krajów Unii Europejskiej oraz krajów trzecich.

Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Republice Włoskiej i jest włoskim rezydentem podatkowym podlegającym w tym kraju opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Ponadto, Spółka jest zarejestrowana w Polsce dla celów podatku od towarów i usług oraz posiada polski Numer Identyfikacji Podatkowej. Wnioskodawca nie dysponuje w Polsce własnym personelem wykonującym jakiekolwiek czynności na rzecz E. ani nie posiada zaplecza technicznego w postaci nieruchomości, maszyn lub urządzeń będących jego własnością. Spółce nie przysługuje również żaden tytuł prawny do nieruchomości, maszyn ani urządzeń. Może się zdarzyć, że pracownicy E. przyjadą do Polski, jednakże celem ich wizyty nie będzie wykonywanie pracy na rzecz E.

Na terytorium Polski Spółka nabywa od spółki powiązanej – G. Sp. z o.o. (dalej - G.) - wyprodukowane przez G. z komponentów dostarczonych przez E. towary, które E. następnie odsprzedaje na rzecz nabywców na rynku polskim, na rynkach Unii Europejskiej oraz poza terytorium Unii Europejskiej.

Wszystkie decyzje biznesowe dotyczące ww. transakcji zakupu oraz sprzedaży towarów podejmowane są na terytorium Włoch, gdzie znajduje się centrum zarządzania Wnioskodawcy.

Spółka nie prowadzi i nie przewiduje prowadzenia w Polsce kopalni, kamieniołomu, innego miejsca wydobywania bogactw naturalnych, budowy ani montażu.

2.

W ramach prowadzonej działalności E. zawarła z polską spółką powiązaną G. (dalej - G. lub G.) następujące umowy:

• umowa „Inter-company Contract Manufacturing Agreemenf (dotycząca produkcji na zlecenie),
  

• umowa o świadczenie zintegrowanych usług logistycznych,
  

• umowa o świadczenie zintegrowanych usług administracyjnych,
  

• umowa „Agency and Supervision Agreemenf” (dotycząca marketingu i wsparcia sprzedaży).
  
  
  

umowa „Inter-company Contract Manufacturing Agreemenf”

Na podstawie umowy produkcyjnej E. zleca G., na zasadzie niewyłączności, produkcję towarów zgodnie z dostarczoną specyfikacją (tzw. contract manufacturing). Produkcja gotowych wyrobów odbywa się w zakładzie G. w oparciu o własne zaplecze techniczne i personalne tego podmiotu, niemniej część surowców, materiałów i półproduktów niezbędnych do wytworzenia wyrobów gotowych jest nabywana przez G. od Wnioskodawcy.

Umowa o świadczenie zintegrowanych usług logistycznych

Na podstawie umowy o świadczenie zintegrowanych usług logistycznych G. świadczy na rzecz Spółki usługi polegające na składowaniu, magazynowaniu, przechowywaniu oraz przemieszczaniu towarów należących do E. G. wykonuje również czynności z zakresu załadunku i rozładunku ww. towarów. Zgodnie z umową G. świadczy ww. usługi wyłącznie za pośrednictwem własnego personelu i sprzętu (korzystając w niektórych przypadkach z usług podmiotów trzecich).

W związku z wykonywaniem usług logistycznych G. wyodrębniła w należącym do niej zapleczu magazynowym położonym na terytorium Polski przestrzeń niezbędną do składowania towarów będących własnością Wnioskodawcy. Spółce nie przysługuje jednak żaden tytuł prawny do ww. pomieszczeń magazynowych. Z umowy nie wynika również aby Spółka miała prawo wstępu do ww. pomieszczeń. Umowa przewiduje jedynie możliwość zlecenia przez E. „własnemu zaufanemu personelowi dokonanie kontroli miejsc, w których realizowana jest usługa, w celu stwierdzenia faktycznej zgodności stanu znajdujących się tam produktów ze stanem księgowym, jak też zlecić wykonanie co najmniej jednej pełnej inwentaryzacji rocznej w obecności swojego przedstawiciela."

Ponadto, umowa dotycząca zintegrowanych usług logistycznych zobowiązuje G. do wykonywania transportu/spedycji towarów należących do E. w miejsce przeznaczenia wskazane przez Wnioskodawcę (za pośrednictwem własnych zasobów lub poprzez zlecenie transportu innemu przewoźnikowi).

Umowa o świadczenie zintegrowanych usług administracyjnych

W myśl umowy o świadczenie zintegrowanych usług administracyjnych G. wykonuje na rzecz Wnioskodawcy czynności polegające na:

• wystawianiu faktur,
  

• sprawdzaniu poprawności danych na fakturach oraz księgowaniu tych faktur,
  

• sprawdzaniu poprawności danych na dokumentach związanych z logistyką (dokumenty CMR, dowody wydania towarów),
  

• zarządzaniu dokumentami potwierdzającymi dokonanie wywozu towarów z kraju,
  

• sporządzaniu deklaracji Intrastat,
  

• prowadzeniu rejestrów VAT i sporządzaniu deklaracji VAT,
  

• archiwizacji dokumentów,
  

• udziale w kontrolach działalności Spółki przeprowadzanych przez polską administrację podatkową.
  
  
  

G. świadczy usługi administracyjne z wykorzystaniem własnych zasobów, struktury organizacyjnej oraz pracowników, a ponadto jest zobligowana do przejęcia ewentualnego ryzyka i zobowiązań wynikających z niewywiązania lub należytego wywiązania się z umowy.

Umowa „Agency and Supervision Agreement”

Stosownie do treści umowy „Agency and Supervision Agreement” G. jest zobowiązana do podejmowania działań w zakresie promocji produktów Spółki na terytorium Polski oraz do nadzorowania, kontroli i koordynacji działań lokalnych dystrybutorów (podmioty niepowiązane), którym Wnioskodawca odsprzedaje gotowe wyroby przeznaczone na Polski rynek. W szczególności, na podstawie ww. umowy G. jest zobowiązana do:

• promowania produktów E. wśród krajowych klientów wskazanych przez Spółkę, zbierania od tych klientów zamówień na towary i przekazywania ich Wnioskodawcy,
  

• wspierania działań lokalnych dystrybutorów w celu zwiększenia wolumenu sprzedaży, w tym poprzez: bezpośrednie spotkania z krajowymi klientami i przedstawianie im parametrów technicznych i szczegółów funkcjonowania urządzeń oraz przekazywanie lokalnym dystrybutorom wskazówek i instrukcji E.,
  

wspierania lokalnych dystrybutorów utrzymywaniu relacji z klientami krajowymi,

• weryfikowania czy lokalni dystrybutorzy wywiązują się ze zobowiązań umownych wobec Wnioskodawcy.
  
  
  

Wykonując ww. zadania w zakresie marketingu i wspierania sprzedaży G. nie jest uprawniona do zawierania umów lub zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu bądź na rzecz Wnioskodawcy. G. nie ma również prawa do negocjowania kontraktów w sposób wiążący Wnioskodawcę.

Wszelkie umowy handlowe oraz transakcje są negocjowane i zawierane bezpośrednio przez E.. Spółka ma wyłączne prawo decydowania o warunkach sprzedaży i cenach produktów oferowanych klientom krajowym. Pracownicy G. mogą negocjować wyłącznie określone warunki sprzedaży takie jak np. rodzaj i natura produktów i terminy dostaw, na podstawie wytycznych dostarczonych przez E.. Ww. warunki transakcji sprzedaży zawarte są w zamówieniach zebranych przez G.. Są one weryfikowane i oceniane przez E., która może je zaakceptować, zmodyfikować lub odrzucić.

Działania handlowe G. ograniczają się do oferowania produktów E. zgodnie z ogólnymi wskazówkami, cenami i warunkami sprzedaży określonymi przez Wnioskodawcę. G. nie jest uprawniona do pobierania lub otrzymywania zapłaty za produkty nabywane przez klientów od Spółki. G. nie ma również prawa do zmiany ani zarządzania cenami ustalonymi przez E., w tym w szczególności nie jest uprawniona do stosowania rabatów ani innych szczególnych warunków cenowych na rzecz polskich klientów. Wyłączne prawo do stosowania obniżek cen przysługuje E.

G. dysponuje swobodą w kwestii doboru środków, jakimi realizuje postanowienia ww. umowy, czasu, w jakim wykonuje umowę oraz organizacji pracy. G. odpowiada przed E. wyłącznie za rezultat wykonywanych działań. Wszystkie działania promocyjne na rzecz E. są wykonywane przez G. wyłącznie za pośrednictwem własnego personelu G., który podlega wyłącznie instrukcjom G. (na podstawie polityki handlowej uprzednio uzgodnionej z E.).

Wszystkie instrukcje odnoszące się do dostarczanych produktów z magazynu do klienta ostatecznego są przekazywane podmiotowi świadczącemu usługi logistyczne bezpośrednio przez G.

Umowa „Agency and Supervision Agreemenf nie przyznaje G. wyłączności na prowadzenie działań w zakresie marketingu i wspierania sprzedaży E. na terenie Polski. Spółka jest bowiem uprawniona do mianowania innych niż G. agentów, dystrybutorów i podmiotów zajmujących się promocją jej produktów w kraju. Ponadto, w świetle umowy Podmiot Powiązany działa jako niezależny przedsiębiorca, który ma możliwość reprezentowania interesów handlowych innych firm pod warunkiem, że nie produkują, nie dystrybuują lub nie sprzedają one produktów tego samego rodzaju co Wnioskodawca.

W związku z podpisaniem i rozpoczęciem realizacji umowy „Agency and Supervision Agreement”, na początku 2015 r. G. zatrudniła 4 pełnoetatowych pracowników, który zajmują się wyłącznie marketingiem i promocją produktów E. na terytorium Polski.

2016 (Zdarzenie przyszłe)

W 2016 r. zmianie ulegnie zakres obowiązków wykonywanych przez G. na rzecz E. na podstawie umowy „Agency and Supervision Agreement”.

Oprócz podejmowania działań w zakresie promocji produktów Spółki na terytorium Polski, G. będzie zobowiązana do podejmowania czynności w zakresie wspierania sprzedaży produktów Wnioskodawcy na rynku krajowym. W tym celu G. zatrudni kolejnych specjalistów, których zadaniem będzie zapewnienie obsługi klientów końcowych (przyjmowanie zamówień i przekazywanie ich Spółce, pośrednictwo w kontakcie z E. etc.).

Od 2016 r. G. będzie:

• wykonywała czynności w zakresie nadzorowania, kontroli i koordynacji działań lokalnych dystrybutorów,
  

• pozyskiwała nowych polskich klientów.
  
  
  

Zatem w 2016 r. oprócz czynności wykonywanych w 2015 r. (działania promocyjne) będzie wykonywać również działania agencyjne (w zakresie pozyskiwania nowych klientów).

W szczególności od 2016 r. obsługa klienta wykonywana przez G. na rzecz E. będzie obejmowała następujące czynności:

• tworzenie i zarządzanie bazami danych klientów w systemie SAP,
  

• weryfikacja oceny klientów za pośrednictwem zewnętrznej bazy danych zawierającej informacje handlowe,
  

• księgowanie wpłat klientów,
  

• zbieranie zamówień od klientów,
  

• monitorowanie klientów za pośrednictwem:
  1. telefonu,
  2. systemu SAP,
     
  3. pracowników mających bezpośredni kontakt z klientem,

• uzyskiwanie danych z serwisu Home Banking.
  
  
  

Mimo zmiany zakresu obowiązków wynikających z umowy „Agency and Supervision Agreement” G. nadal nie będzie uprawniona do zawierania umów lub zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu bądź na rzecz Wnioskodawcy. G. nie będzie również miała prawa do negocjowania kontraktów w sposób wiążący Wnioskodawcę. Wszelkie umowy handlowe oraz transakcje będą negocjowane i zawierane bezpośrednio przez E.. Spółka będzie miała wyłączne prawo decydowania o warunkach sprzedaży i cenach produktów oferowanych klientom krajowym.

3.

29 grudnia 2011 r. Minister Finansów wydał na rzecz Spółki interpretację indywidualną nr IPPP3/443-1294/11-4/LK, w której stwierdził, że Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w rozumieniu przepisów o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej ustawa o CIT) oraz w rozumieniu art. 5 Umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 roku, Nr 62. poz. 374, dalej UPO).

Szczegółowe uzasadnienie powyższego stanowiska Spółka przedstawiła poniżej.

1. Definicja zakładu - uwagi ogólne
   
   

• Definicja zakładu na gruncie ustawy o CIT
  
  

Wskazano, że zgodnie z art. 4a pkt 11 ustawy o CIT „ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie - oznacza to:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
   
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska stanowi inaczej”.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Włoch analiza, czy Spółka posiada zakład w Polsce powinna zostać przeprowadzona na podstawie postanowień UPO.

• Definicja zakładu na gruncie UPO
  
  
  

1.

Podobnie jak w przypadku brzmienia definicji zagranicznego zakładu na gruncie ustawy o CIT, zgodnie z definicją zawartą w art. 5 UPO, przez określenie „zakład” należy rozumieć:

1. stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa (art. 5 ust. 1 UPO), a w szczególności miejsce zarządzania, filię, biuro, zakład fabryczny, warsztat, kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych, budowę albo montaż, których okres prowadzenia przekracza dwanaście miesięcy (art. 5 ust. 2 UPO) lub
   
2. osobę, inną niż niezależny przedstawiciel w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO, działającą w imieniu przedsiębiorstwa w innym państwie, jeżeli ta osoba posiada i zwyczajowo wykonuje w tym innym państwie pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa, chyba że czynności tej osoby ograniczają się do zakupu dóbr lub towarów dla przedsiębiorstwa (art. 5 ust. 4 UPO).
   
   

2.

UPO przewiduje jednak szereg wyjątków od powyższej definicji zakładu.

W szczególności, zgodnie z art. 5 ust. 3 UPO „określenie "zakład" nie będzie obejmowało:

1. użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. zapasów dóbr albo towarów przedsiębiorstwa utrzymywanych wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania;
   
3. zapasów dóbr albo towarów przedsiębiorstwa utrzymywanych wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
   
4. stałych placówek utrzymywanych wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. stałych placówek utrzymywanych wyłącznie w celu reklamowym, informacyjnym, prowadzenia badań lub innej działalności o charakterze przygotowawczym albo pomocniczym dla przedsiębiorstwa”.
   
   

Natomiast w myśl art. 5 ust. 5 UPO „nie będzie uważać się, że przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym drugim Państwie czynności przez maklera, komisanta albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, jeżeli te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności”.

2. Brak zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPC
   
   
   

1. Niespełnienie przez Spółkę przesłanek warunkujących powstanie zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO
   
   

1.

Zdaniem Wnioskodawcy aby uznać, że zagraniczny podmiot posiada zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w Polsce, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. na terytorium Polski istnieje placówka (tj. zbiór rzeczy lub pojedyncza rzecz, który obejmuje w szczególności pomieszczenia lub ich części, wyposażenie lub urządzenia wykorzystywane do działalności gospodarczej),
   
2. placówka ma charakter stały (tzn. można jej przypisać określony stopień trwałości),
3. działalność gospodarcza danego przedsiębiorstwa jest w całości albo przynajmniej w części prowadzona za pośrednictwem tej stałej placówki,
   
4. placówka nie jest utrzymywana tylko i wyłącznie w celach wymienionych w art. 5 ust. 3 UPO.
   
   

Jeżeli choć jeden z wymienionych wyżej warunków nie jest spełniony, wówczas nie można mówić o istnieniu zakładu w rozumieniu art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO.

2.

W ocenie Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO. Nie zostaną bowiem spełnione wskazane wyżej warunki uznania placówki położonej na terenie jednego państwa za zakład przedsiębiorstwa drugiego państwa.

• Brak placówki w Polsce
  
  
  

Podniesiono, że przede wszystkim, w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym w ocenie Spółki nie istnieje / nie będzie istniała placówka na terytorium Polski.

Jak bowiem wynika z Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej - Komentarz), na podstawie którego należy interpretować postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, podstawowym wymogiem istnienia placówki jest faktyczne dysponowanie określoną przestrzenią przez podmiot zagraniczny. Dla oceny, czy kryterium istnienia placówki zostało spełnione, nie ma znaczenia czy przedsiębiorca jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Ważne jest jedynie, aby podmiot zagraniczny faktycznie dysponował placówką.

Natomiast, jak wynika ze stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, Spółka nie dysponuje faktycznie żadną przestrzenią na terytorium Polski. Na podstawie umowy o świadczenie zintegrowanych usług logistycznych G. świadczy na rzecz Spółki usługi polegające na składowaniu, magazynowaniu, przechowywaniu oraz przemieszczaniu towarów należących do E.. W związku z wykonywaniem ww. usług logistycznych G. wyodrębniła w należącym do niej zapleczu magazynowym położonym na terytorium Polski przestrzeń niezbędną do składowania towarów będących własnością Wnioskodawcy. Spółce nie przysługuje jednak żaden tytuł prawny do ww. pomieszczeń magazynowych. Z umowy nie wynika również aby Spółka miała prawo wstępu do ww. pomieszczeń. Umowa przewiduje jedynie możliwość zlecenia przez E. „własnemu zaufanemu personelowi dokonanie kontroli miejsc, w których realizowana jest usługa, w celu stwierdzenia faktycznej zgodności stanu znajdujących się tam produktów ze stanem księgowym, jak też zlecić wykonanie co najmniej jednej pełnej inwentaryzacji rocznej w obecności swojego przedstawiciela.”

W ocenie Spółki należy odróżnić przypadek wynajmu / posiadania / leasingu magazynu od sytuacji, gdy podmiot nabywa usługi magazynowania. W pierwszym przypadku podmiot zagraniczny ma prawo decydować, w jaki sposób wykorzystać dane pomieszczenie. W drugiej sytuacji natomiast podmiot zagraniczny ma jedynie ograniczony wpływ na sposób, w jaki wykorzystywany jest magazyn i ograniczony dostęp do pomieszczeń, gdzie wykonywane są usługi. Wstęp do pomieszczeń magazynowych jest możliwy tylko w stopniu koniecznym do zweryfikowania, czy usługi są realizowane zgodnie ze zobowiązaniami umownymi. Posiadanie prawa do wejścia do pomieszczeń magazynu w celach kontrolnych, nie powinno być uznane za wystarczające do stwierdzenia, że dany podmiot ma te pomieszczenia do swojej dyspozycji. Aby uznać, że podmiot może dysponować pomieszczeniami, wymagane są szersze uprawnienia niż tylko prawo wstępu.

Podniesiono, że taki wniosek wynika m. in.:

• z ustępu 42 Komentarza, który wskazuje, że „W sytuacji, gdy pomieszczenia należące do spółki (...) mogą być oddane do dyspozycji innej spółki (...), co w przypadku spełnienia pozostałych warunków określonych w art. 5, może stanowić zakład tej innej spółki, jeżeli działalność tej innej spółki jest prowadzona poprzez to miejsce, ważne jest aby odróżnić taki przypadek od częstych sytuacji, w których spółka (...) świadczy usługi (...) na rzecz innej spółki (...) w ramach własnej działalności prowadzonej we własnych pomieszczeniach i z pomocą własnych pracowników. W takim przypadku miejsce, gdzie usługi te są świadczone nie jest oddane do dyspozycji tej innej spółki, a działalność tej innej spółki nie jest prowadzona poprzez to miejsce. To miejsce nie może być zatem uznane za zakład spółki, na rzecz której świadczone są usługi. W rzeczywistości fakt, że działalność spółki w danym miejscu może przynosić korzyść ekonomiczną dla innej spółki nie oznacza, że ta ostatnia spółka prowadzi działalność za pośrednictwem tej lokalizacji: jasnym jest, że sytuacja, w której spółka jedynie kupuje części lub usługi produkowane/świadczone przez inną spółkę z innego kraju nie będzie prowadzić do powstania zakładu tej spółki z tego powodu, pomimo że spółka ta może uzyskiwać korzyść z produkowania tych części lub świadczenia tych usług.” (tłum. własne) oraz

• z interpretacji indywidualnej Ministra Finansów nr IPPB5/423-148/14-2/PS z 29 kwietnia 2014 r., w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, iż „Zgodnie z Komentarzem, dla istnienia stałej placówki konieczne jest „posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji”. Natomiast w ramach zdarzenia przyszłego przewiduje się, że Wnioskodawca w rzeczywistości nie będzie dysponował Magazynem, gdyż to F. PL będzie świadczyła na rzecz Wnioskodawcy usługi magazynowania / logistyczne. Wnioskodawca nie będzie miał zatem ani prawnej, ani rzeczywistej możliwości dysponowania przestrzenią magazynową, a za prawidłowe wykonanie usług magazynowych / logistycznych odpowiedzialność będzie ponosił F. PL. Oznacza to, że Magazyn nie będzie stanowił stałej placówki Wnioskodawcy na terenie Polski. Tym samym, nie będzie spełniona przesłanka posiadania placówki, określona w art. 4a pkt 11 lit. a ustawy o PDOP”.
  
  
  

Ponadto, jak wynika ze stanu faktycznego, Spółka nie prowadzi w Polsce kopalni, kamieniołomu, innego miejsca wydobywania bogactw naturalnych, budowy ani montażu, których okres prowadzenia przekracza dwanaście miesięcy.

• Brak placówki o stałym charakterze
  
  
  

Zgodnie z Komentarzem drugą przesłanką warunkującą powstanie zakładu w Polsce jest to, aby istniejąca placówka miała charakter „stały”, tzn. aby nie nosiła znamion działalności czysto tymczasowej.

Skoro, jak zostało wykazane wyżej, w Polsce nie istnieje / nie będzie istniała placówka Spółki, nie można mówić, zdaniem Wnioskodawcy, o istnieniu placówki o stałym charakterze.

• Nie prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej za pośrednictwem placówki
  
  
  

Analogicznie - z uwagi na brak istnienia w Polsce placówki Wnioskodawcy - nie można również mówić, w opinii Spółki, o prowadzeniu za jej pośrednictwem działalności gospodarczej.

Nawet w razie uznania, że przestrzeń magazynowa wyodrębniona przez G. stanowi placówkę Wnioskodawcy, w ocenie Spółki nie można byłoby uznać, że E. wykonuje działalność gospodarczą w Polsce poprzez magazyn.

Całość działalności handlowej Wnioskodawcy odbywa się i będzie się nadal odbywała się poza terytorium Polski. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, wszystkie decyzje biznesowe dotyczące transakcji zakupu oraz sprzedaży towarów podejmowane są / będą wyłącznie na terytorium Włoch.

Magazyn w Polsce nie jest i nie będzie w żaden sposób wykorzystywany przez E. do prowadzenia działalności gospodarczej. Służy on i będzie służył wyłącznie działalności gospodarczej prowadzonej przez G., w tym do świadczenia - za wynagrodzeniem - usług logistycznych na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie dysponuje i nie będzie w Polsce dysponował żadnym personelem wykonującym jakiekolwiek czynności na rzecz E..

Dodatkowym argumentem potwierdzającym fakt, że Wnioskodawca nie będzie w Polsce wykonywał działalności gospodarczej poprzez magazyn, jest w ocenie Spółki okoliczność, iż nie zamierza ona współpracować z żadnymi osobami (ani na podstawie umów o pracę ani na podstawie umów cywilnoprawnych), które prowadziłyby w jej imieniu działalność na terytorium kraju. Wszelkie czynności i usługi nabywane przez Spółkę są i będą wykonywane przez G. występującą w charakterze niezależnego przedsiębiorcy, w ramach własnej działalności gospodarczej prowadzonej przez G.. G. podczas wykonywania tych usług będzie też korzystać z własnych pracowników. Dotyczy to zarówno usług logistycznych, jak i pozostałych usług wykonywanych przez G. na rzecz E. (administracyjnych marketingowych i agencyjnych). W związku z nabywaniem usług, Spółka będzie ponosić koszty wynagrodzenia G. według stosownych umów.

• Niespełnienie przesłanki nie utrzymywania placówki tylko i wyłącznie w celach wymienionych w art. 5 ust. 3 UPO
  
  
  

Jak zostało wykazane wyżej, w Polsce nie istnieje placówka Spółki za pośrednictwem której E. będzie wykonywała jakąkolwiek działalność gospodarczą.

Nawet w przypadku twierdzenia, że taka działalność jest przez Spółkę w Polsce prowadzona, należałoby uznać, że ma ona wyłącznie charakter pomocniczy w stosunku do podstawowej działalności Wnioskodawcy, a więc mieści się w zakresie wyjątku określonego w art. 5 ust. 3 UPO.

Zgodnie z Komentarzem działalność o charakterze pomocniczym to taka działalność, która z perspektywy przedsiębiorstwa nie stanowi samoistnej działalności, lecz ma podrzędne znaczenie w stosunku do działalności podstawowej, czyli ma sens gospodarczy tylko w powiązaniu z pozostałą działalnością przedsiębiorstwa.

Podniesiono, że czynności wykonywane przez G. na rzecz E., tj.:

• produkcja towarów sprzedawanych przez Spółkę,
  

• składowanie, magazynowanie, przechowywanie, przemieszczanie, załadunek i rozładunek towarów należących do E.,
  

• czynności administracyjne,
  

• czynności marketingowe,
  

• nadzorowanie, kontrola i koordynacja działań lokalnych dystrybutorów,
  

• pozyskiwanie klientów
  

nie miałyby sensu gospodarczego bez powiązania z podstawową działalnością E., jaką jest działalność handlowa. Z kolei działalność handlowa Spółki (sprzedaż okapów, silników elektrycznych oraz rozwiązań wentylacyjnych do pomieszczeń kuchennych na rzecz odbiorców z Polski, krajów Unii Europejskiej oraz krajów trzecich) wykonywana jest w całości na terytorium Włoch, gdzie podejmowane są wszystkie decyzje związane z tą działalnością.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Spółki zakup usług od G. należy traktować jako czynności techniczne wynikające z podstawowej działalności Spółki m.in. w zakresie zarządzania działalnością w zakresie sprzedaży towarów w Polsce i - jako takie - nie powinny być one postrzegane jako podstawowa, główna i całościowa działalność Spółki.

3. Brak zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 4 UPO
   
   

W myśl regulacji art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 4 UPO zakład podatkowy w postaci zależnego przedstawiciela powstaje, gdy są łącznie spełnione następujące warunki:

1. istnieje przedstawiciel, który działa w drugim państwie w imieniu przedsiębiorstwa,
2. przedstawiciel nie jest niezależnym przedstawicielem w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO,
   
3. Przedstawiciel posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu tego przedsiębiorstwa i wykonuje takie pełnomocnictwo zwyczajowo,
   
4. czynności wykonywane przez przedstawiciela nie ograniczają się do zakupu dóbr i towarów dla przedsiębiorstwa.
   
   

W ocenie Spółki w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym na terytorium Polski nie powstanie również zakład Wnioskodawcy w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 4 UPO. Nie zostaną bowiem spełnione wszystkie wymienione wyżej warunki powstania zakładu.

• Brak przedstawiciela, który działałby w Polsce w imieniu E.
  
  
  

Jak wnika z opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, Spółka nie dysponuje w Polsce własnym personelem, który wykonywałby jakiekolwiek usługi na rzecz E.. Wnioskodawca współpracuje w Polsce z G., która świadczy na rzecz E. usługi:

• produkcji towarów (na podstawie umowy „Inter - company Contract Manufacturing Agreement”),
  

• składowania, magazynowania, przemieszczania, załadunku i rozładunku towarów (na podstawie umowy o świadczenie zintegrowanych usług logistycznych),
  

• administracyjno - księgowe (na podstawie umowy o świadczenie zintegrowanych usług administracyjnych),
  

• promocji produktów Spółki na terytorium Polski oraz nadzorowania, kontroli i koordynacji działań lokalnych dystrybutorów, a od 2016 również usługi agencyjne w zakresie pozyskiwania nowych klientów (na podstawie umowy „Agency and Supervision Agreement”).
  
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, czynności wykonywanych przez G. na podstawie ww. umów nie można uznać za „działanie w imieniu przedsiębiorstwa”. Wykonując usługi na podstawie ww. umów, G. wprawdzie działa / będzie działała na rzecz (w interesie) E., jednakże we własnym imieniu. Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, wykonując obowiązki wynikające z umowy „Agency and Supervision Agreement” G. nie jest i nie będzie uprawniona do zawierania umów lub zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu bądź na rzecz Wnioskodawcy. G. nie ma / nie będzie miała również prawa do negocjowania kontraktów w sposób wiążący Wnioskodawcę. Fakt, iż czynności wykonywane na podstawę ww. umowy są realizowane w interesie Wnioskodawcy nie może prowadzić do wniosku, iż G. działa w imieniu E..

Podniesiono, że wniosek ten znajduje potwierdzenie m. in. w wyroku WSA w Warszawie z11 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 4/10, w którym Sąd stwierdził, że „przy wykonywaniu czynności umowa współpracy F. Sp. z o.o. okazuje zamiar działania nie we własnym, lecz w cudzym interesie (interesie Skarżącej) jest niewystarczające do uznania, iż dany podmiot działa w imieniu i na rzecz Skarżącej jako jej zależny przedstawiciel. Stanowisko takie nie znajduje uzasadnienia ani w przepisach prawa podatkowego ani też w przepisach prawa cywilnego”.

Ponadto, ww. formy współpracy (z wyjątkiem świadczenia usług na podstawie umowy „Agency and Supervision Agreement”) nie stanowią współpracy w zakresie przedmiotu działalności Spółki, a jedynie w zakresie działalności pomocniczej, o której mowa w art. 5 ust. 3 lit. e) UPO, co również w ocenie Wnioskodawcy wyklucza możliwość uznania, że G. działa w imieniu E.. Przez działanie „w imieniu przedsiębiorstwa” należy bowiem rozumieć podejmowanie za przedsiębiorstwo takich czynności, które mieszczą się w jego przedmiocie działalności (tak M. Jamroży i A. Cloer, „Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami”).

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie posiadała w Polsce przedstawiciela, który działałby w jej imieniu.

• Działalność G. w imieniu E. w charakterze niezależnego przedstawiciela
  
  
  

Jak wynika z art. 5 ust. 5 UPO, działalność niezależnego przedstawiciela nie kreuje zakładu w Polsce na rzecz podmiotu zagranicznego, w imieniu którego działa, jeżeli przedstawiciel:

1. jest niezależny zarówno w sensie prawnym jak i ekonomicznym, tj. (zgodnie z Komentarzem):
   • jest funkcjonalnie i organizacyjnie samodzielny w stosunku do reprezentowanego przedsiębiorstwa. Jeżeli działalność osoby na rzecz przedsiębiorstwa jest przedmiotem szczegółowych instrukcji, to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa. Jednakże nie są szczegółowymi instrukcjami np. dyspozycje co do negocjowanej ceny czy warunków dostawy. Również fakt, że przedstawiciel jest zobowiązany dostarczać przedsiębiorstwu informacje w związku z prowadzoną przez niego działalnością w celu jej akceptacji nie przesądza jeszcze o jego zależności (ustęp 38.5 Komentarza):
     
   • odpowiada wobec przedsiębiorstwa za rezultaty swojej pracy a nie sposób jej wykonania,
     
   • sam ponosi ryzyko związane z prowadzeniem działalności.
2. działalność na rzecz podmiotu zagranicznego wykonywana jest w ramach zwykłej działalności przedstawiciela.
   
   
   

Jak wynika z powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie posiadała w Polsce przedstawiciela, który działałby w jej imieniu.

Jednakże, nawet gdyby G. działała w imieniu E., w związku z tym, że (jak wynika z opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego):

• G. jest podmiotem odrębnym od E. zarówno w sensie funkcjonalnym jak i organizacyjnym (jest niezależną spółką prawa handlowego);
  
• G. dysponuje swobodą w kwestii doboru środków, jakimi realizuje postanowienia umowy „Agency and Supervision Agreement” oraz czasu, w jakim wykonuje umowę oraz organizacji pracy;

• wszystkie działania na rzecz E. są wykonywane przez G. wyłącznie za pośrednictwem własnego personelu G., który podlega wyłącznie instrukcjom G. (nie zaś E.);
  

• G. odpowiada przed E. wyłącznie za rezultat wykonywanych działań;

• umowa „Agency and Supervision Agreement” nie przyznaje G. wyłączności na prowadzenie działań w zakresie marketingu i wspierania sprzedaży E. na terenie Polski. Spółka jest bowiem uprawniona do mianowania innych niż G. agentów, dystrybutorów i podmiotów zajmujących się promocją jej produktów w kraju;

• w świetle umowy G. działa jako niezależny przedsiębiorca, który ma możliwość reprezentowania interesów handlowych innych firm pod warunkiem, że nie produkują, nie dystrybuują lub nie sprzedają one produktów tego samego rodzaju co Wnioskodawca;

w ocenie Wnioskodawcy działalność G. należałoby uznać za działalność w charakterze niezależnego przedstawiciela, która wyklucza powstanie zakładu E. w Polsce.

• Brak pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu E.
  
  
  

Ponadto, jak wynika z opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego G.:

• nie jest i nie będzie uprawniona do zawierania umów lub zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu bądź na rzecz Wnioskodawcy,
  

• nie ma i nie będzie miała prawa do negocjowania w imieniu Wnioskodawcy kontraktów handlowych/warunków dostaw w sposób wiążący Wnioskodawcę.
  
  
  

Niezależnie od braku spełnienia pozostałych przesłanek uznania działalności G. jako kreującej zakład E. w Polsce, sam fakt braku pełnomocnictwa do zawierania lub negocjowania umów w sposób wiążący E., wyłącza powstanie zakładu w Polsce.

• Czynności wykonywane przez przedstawiciela nie ograniczają się do zakupu dóbr i towarów dla przedsiębiorstwa
  
  
  

Podniesiono, że wobec braku spełnienia wszystkich pozostałych przesłanek powstania zakładu Spółki w Polsce, analiza spełnienia tej przesłanki jest bezprzedmiotowa.

4. Podsumowanie
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy jak wynika z powyższego, w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO z uwagi na to, że:

• na terytorium Polski nie istnieje i nie będzie istniała stała „placówka”, którą E. mogłaby dysponować, co wyłącza możliwość uznania powierzchni magazynowej wyodrębnionej przez G. na potrzeby świadczenia usług na rzecz Spółki za stałą placówkę kreującą zakład w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO;
  

• Spółka nie prowadzi i nie przewiduje prowadzenia w Polsce kopalni, kamieniołomu, innego miejsca wydobywania bogactw naturalnych, budowy ani montażu;
  

• Żaden podmiot nie będzie działał na terytorium Polski w imieniu Wnioskodawcy. Żaden też podmiot nie będzie w Polsce pozostawał w stosunku zależności od Spółki ani posiadał pełnomocnictwa do zawierania umów do negocjowania ani podpisywania kontraktów w imieniu Wnioskodawcy, co wyklucza możliwość powstania zakładu w oparciu o art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 4 UPO.
  
  
  

Podniesiono, że powyższy wniosek znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych w tym m. in.:

• w interpretacji z 4 lipca 2014 r. nr IPPB5/423-350/14-2/PS (wydanej w następującym stanie faktycznym: Wnioskodawca (spółka zagraniczna), który sprzedaje towary włókiennicze m. in. na rynku polskim, podpisał z polską spółką umowę agencyjną oraz umowę na prowadzenie magazynu konsygnacyjnego w Polsce, w którym przechowywane są towary Wnioskodawcy. W ramach ww. umów polska spółka wykonuje na rzecz Wnioskodawcy m. in. następujące czynności faktyczne: czynności stałej opieki nad klientami Wnioskodawcy, czynności o charakterze promocyjnym/marketingowym, czynności techniczne wspierające organizację wysyłki i fakturowania oraz czynności związane z prowadzeniem magazynu konsygnacyjnego), w której Organ potwierdził stanowisko podatnika, że „w opisanym w stanie taktycznym nie powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) i c) ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 ust. 1, ust. 2 i ust. 5 w zw. z art. 5 ust. 4 i ust. 6 UPO PL DE.”
  

• w interpretacji z 21 września 2015 r. nr IPPB5/4510-550/15-4/PS (wydanej w stanie faktycznym, w którym podmiot zagraniczny nabywał od polskiego kontrahenta usługi o charakterze logistycznym, administracyjnym itp.), w której Organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym „w sytuacji, w której magazyn towarów handlowych posadowiony w Polsce i będący w dyspozycji K. GmbH Co. KG na podstawie nabywanej usługi logistycznej, będzie służył jedynie do składowania i wydawania towarów odbiorcom, to wskazany opis czynności wykonywanych w magazynie zasadniczo odpowiada czynnościom wskazanym w art. 5 ust. 3 lit. a) DTT. Jednocześnie czynności te należy zakwalifikować do czynności o charakterze pomocniczym i technicznym. (...) Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wykorzystywanie przez K. GmbH Co. KG nabytych usług w zakresie magazynowania i wydawania towarów odbiorcom, jako czynność o charakterze pomocniczym nie może powodować powstania zakładu podatkowego w rozumieniu DTT dla Wnioskodawcy”.
  

• w interpretacji z 26 listopada 2013 r. nr IPPB5/423-707/13-2/PS (wydanej w stanie faktycznym, w którym podjęto decyzję o stworzeniu w Polsce dla spółki zagranicznej O. (O.) centrum magazynowo-logistycznego dla realizacji dostaw produktów należących do O., które miało funkcjonować w oparciu o usługi logistyczne świadczone przez polskie podmioty, będące dostawcami usług logistycznych i magazynowych), w której Organ stwierdził, że:
  • „W Polsce nie będzie personelu (żadnych pośredników) zajmującego się w imieniu O. (O.) prowadzeniem sprzedaży Produktów O. na rzecz O. Sp. z o.o. lub jakichkolwiek innych podmiotów (osób) zlokalizowanych na terytorium Polski.
    
  • Na terytorium Polski nie będą prowadzone negocjacje dotyczące warunków dostaw Produktów O., należących do O. (O.), na rzecz O. Sp. z o.o. Na terytorium Polski będzie miała miejsce jedynie fizyczna dostawa Produktów O. na rzecz O. Sp. z o.o.
    
  • Cały proces sprzedaży Produktów O. przez OCU (O.) na rzecz R. Sp. z oo. będzie realizowany przez osoby wyznaczone przez QCG (O.) na stałe przebywające poza terytorium Polski. Wszelka komunikacja ww. zakresie odbywa się zaś za pośrednictwem systemów IT zlokalizowanych na serwerach znajdujących się poza terytorium Polski.
    
  • O. (O.) nie będzie prowadził sprzedaży Produktów O. na rzecz końcowych odbiorców (głównie tzw. „konsultantek O.”) zlokalizowanych na terytorium Polski - tego typu sprzedaż jest realizowana na terytorium Polski wyłącznie i bezpośrednio przez lokalnego dystrybutora (tj. O. Sp. z o.o.) występującego we własnym imieniu oraz w zakresie własnej działalności.
  W związku z powyższym, dostaw Produktów O., należących do O. (O.) i zlokalizowanych w Magazynie Centralnym i RCD, na rzecz R. Sp. z o.o. (podmiotu dystrybuującego Produkty O. na rynku polskim) nie należy uważać za działalność skutkującą powstaniem dla Wnioskodawcy na terytorium zakładu.”

• w interpretacji z 26 czerwca 2014 r. nr IPPB5/423-332/14-2/PS, w której (w stanie faktycznym, v którym Wnioskodawca (B.) będący rezydentem Niemiec nabywa w Polsce od Spółki Z usługi biznesowe obejmujące m. in. zarządzanie działalnością, badania i rozwój, zarządzanie zamówieniami i łańcuchem dostaw, zaopatrzenie i zakupy, logistyka, marketing, sprzedaż, controlling i sprawozdawczość, zaś Spółka Z w celu realizacji ww. usług na rzecz Wnioskodawcy wynajmuje w Polsce magazyn) Organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym „w związku z działalnością Z. na jego rzecz na podstawie Umowy o świadczenie usług, nie powstanie dla niego zakład podatkowy w Polsce".
  

• w interpretacji z 28 maja 2014 r. nr IPPB5/423-212/14-2/PS (wydanej w stanie faktycznym, w którym Wnioskodawca nabywał od Spółki PL liczne usługi, w tym usługi związane z zarządzaniem sprzedażą towarów wewnątrz grupy B, usługi administracyjne, usługi wsparcia w zakresie reklamy i marketingu, asysta w zakresie wysyłki faktur, utrzymywanie baz danych klientów, wsparcie techniczne sprawdzanie zdolności kredytowej / wypłacalności klientów i ich wiarygodności, wsparcie w czynnościach administracyjnych, koordynowanie działań w zakresie zmian w istniejących umowach zawartych z klientami lub przygotowywaniu nowych umów, obsługa informacyjna klientów, oraz obsługa telefoniczna klientów), w której zdaniem Organu „Mając na względzie przedstawiono argumenty oraz opisaną w stanie faktycznym strukturę działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że współpraca ze Spółką PL nie powoduje powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce, ponieważ:
  • (...) do dyspozycji Wnioskodawcy nie pozostają żadne pomieszczenia będące w posiadaniu Spółki PL;
  • Spółka PL oraz jej pracownicy nie zostali upoważnieni w żaden sposób do zawierania lub negocjowania, bądź tez zmiany umów w imieniu Wnioskodawcy;
    
  • Spółka PL jest niezależnym przedsiębiorstwem (...),
    
  • usługi wykonywane przez Spółkę PL są świadczone na korzyść wielu odbiorców (Usługobiorców), a nie na zasadzie wyłączności (pomimo tego, że umowa jest zawarta jedynie ze Spółką UK).”
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie powstania zakładu w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 roku, Nr 62. poz. 374) – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe/stan faktyczny będzie różniło się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo, w odniesieniu do wyroku sądu administracyjnego powołanego przez Wnioskodawcę, należy wskazać, iż artykuł 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z pózn. zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są; Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej.

Wskazać także należy, iż przedstawione we wniosku orzeczenie sądu administracyjnego, zostało wydane w indywidualnej sprawie w określonych, odrębnych stanach faktycznych i tylko do niej się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.