Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.40.2017.1.PW
z 29 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2017 r. (data wpływu 28 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podlegania opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym usług świadczonych prze zagraniczny podmiot - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podlegania opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym usług świadczonych prze zagraniczny podmiot.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, przy czym obecnie działa jedynie na rynku krajowym. W przyszłości planuje jednak rozszerzenie swojej działalności również na rynki zagraniczne. W tym celu chciałby nawiązać współpracę z osobami, które przebywałyby za granicą w charakterze przedstawiciela Wnioskodawcy, a ich podstawowym zadaniem byłoby reprezentowanie Wnioskodawcy na tamtejszych rynkach, poszukiwanie potencjalnych inwestorów, kojarzenie ich z Wnioskodawcą, podejmowanie działań mających na celu nawiązanie relacji biznesowych pomiędzy Wnioskodawcą oraz zagranicznymi podmiotami, finalizacja umów, a także szeroko rozumiane koordynowanie działań Wnioskodawcy na danym rynku.

Jednym z pierwszych państw, w którym Wnioskodawca zamierza „umieścić” swojego przedstawiciela są Zjednoczone Emiraty Arabskie. Wnioskodawca zrekrutował już osobą znającą realia tamtejszego rynku nieruchomości i z uwagi na jej doświadczenie oraz predyspozycje planuje, by ta właśnie osoba została jego przedstawicielem we wskazanym państwie. Wobec powyższego Wnioskodawca planuje na podstawie odpłatnej umowy nawiązać współpracę z tamtejszym podmiotem będącym odpowiednikiem polskiej agencji pracy, który to podmiot w oparciu o miejscowe przepisy zatrudniłby osobę zrekrutowaną i wskazaną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca w pełni pokrywałby przy tym wynagrodzenie przedstawiciela na podstawie faktury wystawianej przez zatrudniającą go agencję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi, które mają być świadczone przez zagraniczny podmiot zatrudniający osobę wskazaną przez Wnioskodawcę, będą podlegały opodatkowaniu tzw. „podatkiem u źródła”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej jako: „uCIT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy usługi świadczone przez zagraniczny podmiot, zatrudniający formalnie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich osobę wskazaną przez Wnioskodawcę, nie będą opodatkowane tzw. "podatkiem u źródła".

Zgodnie z art. 3 ust. 2 uCIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z tytułu świadczonych przez tych podatników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze pobiera się podatek dochodowy w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu (art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT). Przewidziany w tym przepisie "podatek u źródła" występuje zatem wówczas, gdy zachodzi konieczność pobrania i odprowadzenia przez płatnika w Polsce podatku od przychodu uzyskiwanego przez zagranicznego podatnika.

We wskazanym wyżej przepisie wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, do potrącenia i zapłaty, którego zobowiązany jest podmiot polski wypłacający dane należności. Konstrukcja "podatku u źródła" została przy tym przewidziana przez ustawodawcę w odniesieniu do ściśle określonych usług zlecanych przez podmiot krajowy zagranicznemu kontrahentowi oraz do usług o podobnym do nich charakterze. Opodatkowanie przychodów w warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT ma zatem charakter wyjątkowy, co powoduje, że wskazane w tym przepisie usługi powinny być interpretowane zawężająco, Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy użycie sformułowania „świadczenia o podobnym charakterze” nie oznacza, iż katalog usług wymienionych w powyższym przepisie ma charakter otwarty. Za świadczenia o podobnym charakterze należy bowiem uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych wprost w treści ustawy. Innymi słowy, aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, powinno ono spełniać takie same przesłanki albo skutkować takimi samymi prawami i obowiązkami dla stron, jak w przypadku usług wymienionych wprost w treści tej regulacji. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż usługi, które mają być w przyszłości świadczone na jego rzecz przez zagraniczny podmiot nie mieszczą się w kategorii usług określonych w tym przepisie. Będą one bowiem sprowadzały się do typowego pośrednictwa handlowego polegającego na reprezentowaniu Wnioskodawcy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, wyszukiwaniu potencjalnych inwestorów dla Wnioskodawcy, podejmowaniu działań mających na celu nawiązanie relacji biznesowych pomiędzy Wnioskodawcą oraz zagranicznymi podmiotami, finalizacji umów oraz koordynowaniu ewentualnej dalszej współpracy z tymi podmiotami.

Usługi wskazane wyżej miałyby być w niniejszej sprawie świadczone za pośrednictwem zagranicznego podmiotu, z ramienia którego wszelkie obowiązki wynikające z zawartego zlecenia realizowałaby osoba wskazana przez samego Wnioskodawcę, uprzednio przez niego zrekrutowana i wyselekcjonowana spośród wielu kandydatów. Usługi świadczone przez agencję na rzecz Wnioskodawcy z całą pewnością nie będą mogły zostać uznano za usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, które w myśl art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT podlegają opodatkowaniu "podatkiem u źródła". Wnioskodawca nie zleci bowiem zagranicznemu podmiotowi poszukiwania pracownika o określonym profilu (umiejętnościach, doświadczeniu itp.), a przecież na tym polega usługa rekrutacji i pozyskiwania pracowników. W niniejszej sprawie Wnioskodawca sam przeprowadził już czynności zmierzające do znalezienia i „pozyskania” osoby spełniającej wszelkie wymagania, by sprostać zadaniom, które w przyszłości mają być jej stawiane, a tym samym skutek w postaci zrekrutowania odpowiedniego pracownika będzie istniał w momencie nawiązania współpracy z agencją.

Usługi te nie mieszczą się również w żadnej z pozostałych kategorii usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, co oznacza, że wypłata wynagrodzenia z tytułu nabytej usługi pośrednictwa nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

W przypadku usług pośrednictwa handlowego - bowiem taki właśnie charakter będą miały zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone na jego rzecz przez podmiot zagraniczny - dochodzić będzie do zdarzeń gospodarczych pomiędzy trzema podmiotami: Wnioskodawcą, kontrahentem zagranicznym oraz potencjalnym klientem zainteresowanym nawiązaniem kontaktów handlowych z Wnioskodawcą. Ich istotą będzie doprowadzenie do zawierania umów przez Wnioskodawcę ze wskazanym klientem, w przeciwieństwie np. do usług doradczych czy też usług badania rynku, które ukierunkowane są na pozyskanie przez zlecającego usługę określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Zgodnie bowiem z definicją słownikową (za Słownikiem Języka Polskiego PWN), za „pośrednictwo” uważa się:

• działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron;
• kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, nabywane przez usługi nie powinny być również kwalifikowane do kategorii usług reklamowych, których celem jest przede wszystkim informowanie o istnieniu danego produktu ogółu odbiorców, prezentowanie jego właściwości itp. W przeciwieństwie do takich usług przedmiotowe świadczenie w zakresie reprezentowania Wnioskodawcy i pośrednictwa w nawiązywaniu relacji biznesowych ma służyć osiągnięciu innego celu, a mianowicie zawieraniu kontraktów handlowego pomiędzy Wnioskodawcą i jego potencjalnymi klientami. Działania pośrednika nakierowane będą na zapewnienie jak najkorzystniejszych warunków współpracy z przyszłymi kontrahentami Wnioskodawcy oraz prawidłowego przebiegu tej współpracy.

W ocenie organów podatkowych tego typu usługi jak opisane w niniejszym wniosku nie podlegają opodatkowaniu "podatkiem u źródła", a tym samym nie powstaje w ich przypadku konieczność zarówno poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego przez podmiot krajowy, jak również nie istnieje potrzeba sięgania do postanowień odpowiednich umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania czy też pozyskiwania od zagranicznego kontrahenta certyfikatu rezydencji dokumentującego miejsce siedziby dla celów podatkowych (tak Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2013 r., sygn.: IPTPB3/423-351/12-2/GG).

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 stycznia 2011 r. (sygn.: IBPBII/1/415-847/10/AŻ) stwierdził, że „wśród usług wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (będącego odpowiednikiem art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT - przyp. MG) brak jest usług pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego. Usług tych nie można również zakwalifikować - jak wyżej wskazano - do świadczeń o podobnym charakterze wymienionych w pkt 5 tegoż przepisu. W przeciwieństwie bowiem do wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy usług, tj. jak m.in. doradczych, księgowych, badania rynku, czyli usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi (tutaj wnioskodawcę) z podmiotem trzecim (tutaj firmami zagranicznymi). W przypadku więc usługi pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego jej konsekwencją są wzajemne zobowiązania dotyczące trzecich podmiotów - zlecającego usługę pośrednika oraz podmiotu trzeciego zawierającego w następstwie usługi pośrednictwa umowę ze zleceniodawcą usługi. W świetle powyższego, jako że usługi pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego nie należą do usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, to tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.”

Stanowisko takie potwierdził też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2008 r. (sygn.; IP-PB3-423-115/08-2/JB), w której stwierdził, iż „usługi pośrednictwa polegające na wyszukaniu odpowiednich kontrahentów na rynkach zagranicznych nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.” Analogiczne rozstrzygnięcie wydał również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2011 r. (sygn.: IBPBI/2/423-914/11/BG).

Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2009 (sygn.: ILPB3/423-355/09-6/ŁM) stwierdził, że „usługa pośrednictwa handlowego polegająca na doprowadzeniu do podpisania przez Spółkę Umowy na dostawę kominów do kontrahenta mającego siedzibę w Armenii, przygotowaniu Umowy oraz dokonaniu niezbędnych pomiarów w celu przygotowania opracowania technicznego dla dostarczanych przez Spółkę kominów, a także negocjowaniu warunków sprzedaży, nie została wymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również nie ma podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych. Tym samym nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. Dokonana przez Spółkę wypłata wynagrodzenia na rzecz podmiotu zagranicznego, nieposiadającego zakładu na terytorium Polski w rozumieniu art. 4a pkt 11 ww. ustawy, z tytułu nabytej usługi pośrednictwa nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na zasadach art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy. Spółka nie ma więc obowiązku potrącenia podatku u źródła od płatności na rzecz zagranicznego usługodawcy ani uzyskania od niego certyfikatu rezydencji podatkowej.”

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż usługi, które mają być świadczone na jego rzecz przez podmiot zagraniczny, nie będą podlegały opodatkowaniu tzw. „podatkiem u źródła”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCiT, a tym samym nie powstanie po stronie Wnioskodawcy jako płatnika obowiązek potrącenia podatku na rzecz zagranicznego usługodawcy ani uzyskania od niego certyfikatu rezydencji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest tzw. zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4 (art. 3 ust. 5 updop).

Nie budzi zatem wątpliwości, że wszelkie wypłaty, o których mowa w art. 21 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 5 updop, implikują powstanie przychodu na terytorium Polski.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 2a updop podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20 % przychodów.

W odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a updop zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej nazwane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje lub dyskwalifikuje daną usługę jako należącą lub nie do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Usługi jakie podmiot zagraniczny świadczy na rzecz Wnioskodawcy, to usługi o charakterze pośrednictwa handlowego (poszukiwanie inwestorów, nawiązywanie relacji biznesowych, finalizacja umów, koordynowanie działań Wnioskodawcy na rynku zagranicznym)

Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop brak jest przychodów z tytułu usług o charakterze pośrednictwa handlowego. Nie sposób tego typu czynności zakwalifikować do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz do świadczeń o podobnym charakterze.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że usługi o charakterze pośrednictwa handlowego nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmiot zagraniczny z tytułu świadczenia usług o charakterze pośrednictwa handlowego nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, a zatem nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem u źródła.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Wobec powyższego należy zaznaczyć, że jeżeli elementy zdarzenia przyszłego będą różniły się od przedstawionych we wniosku (co może zostać ustalone w drodze postępowania dowodowego) to Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z ochrony wynikającej z przepisów Ordynacji podatkowej.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w określonych stanach faktycznych i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.