INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 15.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi zagranicznemu z tytułu zawartej umowy pośrednictwa handlowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 15 lipca 2009 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi zagranicznemu z tytułu zawartej umowy pośrednictwa handlowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży systemów kominowych. W ramach swojej działalności Spółka dokonuje m.in. sprzedaży systemów i elementów kominowych na rzecz podmiotów zagranicznych, niejednokrotnie w oparciu o umowy współpracy / pośrednictwa z podmiotami działającymi na danych rynkach. W ramach dostawy towarów Spółka dokonała dostawy eksportowej na rzecz odbiorcy mającego siedzibę w Republice Armenii.

W tym zakresie Spółka skorzystała z usług pośrednika handlowego mającego siedzibę w kraju, z którym Polska nie ma podpisanej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (dalej: Pośrednik).

Zgodnie z podpisaną umową pośrednictwa (dalej: Umowa), usługi Pośrednika polegały na podjęciu niezbędnych działań mających na celu podpisanie przez Spółkę umowy sprzedaży systemów kominowych na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Armenii. Do zakresu obowiązków Pośrednika z tego tytułu należało zgodnie z Umową:

• doprowadzenie do podpisania przez Spółkę Umowy na dostawę kominów do kontrahenta mającego siedzibę w Armenii,

• przygotowanie Umowy oraz dokonanie niezbędnych pomiarów w celu przygotowania opracowania technicznego dla dostarczanych przez Spółkę kominów,

• negocjacja warunków sprzedaży.
  
  

Zgodnie z Umową za ww. usługi Pośrednik otrzymał prowizję w wysokości 10% ogólnej wartości Umowy. Przy czym, Spółka była obowiązana do wypłaty prowizji tylko w przypadku, gdy obowiązki wskazane w Umowie zostały przez Pośrednika faktycznie wykonane, a całość płatności na rzecz Spółki została zrealizowana.

Wyświadczone przez Pośrednika usługi zarówno z uwagi na ich faktyczny charakter, jak i elementy podmiotowe Pośrednika (np. brak określonych uprawnień) nie stanowią świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania oraz podobnych.

W piśmie z dnia 15 lipca 2009 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, iż pośrednik zagraniczny, z którym Spółka zawarła umowę jest osobą prawną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu wypłaty przez Spółkę ww. prowizji na rzecz Pośrednika ciąży na Spółce obowiązek pobrania i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zwłaszcza pkt 2a tego przepisu...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku pobrania i odprowadzania podatku zryczałtowanego, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu wypłaty prowizji za usługi Pośrednika, z tytułu wykonanego świadczenia, określonego w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przy czym, Spółka pragnie zauważyć, iż Polska nie zawarła takiej umowy z krajem rezydencji Pośrednika. Oznacza to, iż zagadnienie dotyczące obowiązku pobrania i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, należy rozpatrywać wyłącznie w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, aby powstał obowiązek zapłaty „podatku u źródła”, czynności wykonywane przez Pośrednika na rzecz Spółki muszą odpowiadać czynnościom wskazanym w art. 21 lub art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wskazanym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy, został określony katalog świadczeń, które podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wprawdzie katalog ten nie jest wyczerpujący, jednakże inne podlegające opodatkowaniu świadczenia muszą mieć charakter zbliżony do wskazanych w tym przepisie, o czym świadczy zwrot „świadczeń o podobnym charakterze”. Stąd też ustawodawca, wskazując na świadczenia o charakterze podobnym, mógł mieć na myśli takie usługi, które w sensie faktycznym posiadają elementy istotne ze wskazanych wcześniej usług oraz mogą charakteryzować się dodatkowymi cechami. Jednak zasadniczy charakter usługi musi posiadać element przedmiotowo istotny dla wprost wskazanych usług.

W ocenie Spółki, jedną z możliwych metod oceny, czy usługa wykonana przez Pośrednika mieści się w zakresie wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest ocena w oparciu o charakterystykę poszczególnych świadczeń na podstawie klasyfikacji statystycznych, zawartych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 2004 r.

W związku z powyższym, należy podkreślić, że art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnosi się do usług „doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze”. Usługi te zgodnie z PKWiU zaliczają się do Działu 74 „Usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pozostałe”, a gwarancje i poręczenia do Działu 65 „Pośrednictwo finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalno-rentowych”.

Natomiast usługi pośrednictwa w handlu zaliczają się wg PKWiU do Działu 51, tj. „Usług w zakresie handlu hurtowego i komisowego, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i motocykli”.

Mając na uwadze kwalifikację przedmiotowych świadczeń w oparciu o PKWiU, nie ulega wątpliwości, iż charakter usług pośrednictwa w przedstawionym stanie faktycznym jest odmienny od usług wymienionych w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Brak jest zatem podstaw do określenia usług wykonywanych przez Pośrednika jako świadczeń o charakterze podobnym do wymienionych w ww. przepisie.

Również próbując zdefiniować zakres przedmiotowo istotny dla usługi pośrednictwa, która w omawianym przypadku została zdefiniowana poprzez:

• doprowadzenie do podpisania przez Spółkę Umowy na dostawę kominów do kontrahenta mającego siedzibę w Armenii,

• przygotowanie Umowy oraz dokonania niezbędnych pomiarów w celu przygotowania opracowania technicznego dla dostarczanych przez Spółkę kominów,

• negocjacje warunków sprzedaży,

nie można uznać, iż czynności te mieszczą się w zakresie usług podobnych do wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy ponadto zauważyć, iż „usługa pośrednictwa polega na pewnym procesie myślowym sprowadzającym się do analizy wszystkich aspektów przyszłej transakcji, która pozwoliłaby na dobranie takiego partnera do przyszłej transakcji (…). Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone przepisy, usługi pośrednictwa polegające na wyszukaniu odpowiednich kontrahentów na rynkach zagranicznych nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie” (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 marca 2008 r. Nr IP-PB3-423-115/08-2/JB).

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (interpretacja indywidualna z dnia 7 stycznia 2008 r. Nr ITPB3/423-79/07/MK). Organ ten zauważył, iż katalog usług zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest katalogiem otwartym, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie, a w konsekwencji „aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron”.

Ostatecznie Spółka pragnie zauważyć, iż analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 grudnia 2008 r. Nr ILPB3/423-549/08-2/MM.

Ponadto Spółka pragnie wskazać, iż wykonane na jej rzecz przez Pośrednika świadczenie składa się również z działań stricte technicznych, takich jak przygotowanie pomiarów w celu przygotowania opracowania technicznego pomiarów, które to świadczenie bez wątpienia nie zostało przez ustawodawcę wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, skoro obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1, a nabywane przez Spółkę usługi pośrednictwa handlowego nie są objęte dyspozycją tego przepisu, to Spółka nie ma obowiązku pobierania i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podmioty te nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło położone jest zagranicą.

W powołanej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu – opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży systemów kominowych. W ramach swojej działalności Spółka dokonuje m.in. sprzedaży systemów i elementów kominowych na rzecz podmiotów zagranicznych, niejednokrotnie w oparciu o umowy współpracy / pośrednictwa z podmiotami działającymi na danych rynkach. W ramach dostawy towarów Spółka dokonała dostawy eksportowej na rzecz odbiorcy mającego siedzibę w Republice Armenii. Zgodnie z podpisaną umową pośrednictwa usługi Pośrednika polegały na podjęciu niezbędnych działań mających na celu podpisanie przez Spółkę umowy sprzedaży systemów kominowych na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Armenii. Zgodnie z Umową za ww. usługi Pośrednik otrzymał prowizję w wysokości 10% ogólnej wartości Umowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika również, iż między Polską a krajem siedziby Pośrednika nie została podpisana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przypadku państw, z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosowanie będą miały wprost przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, jeżeli świadczenia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są wykonywane na rzecz polskiego podmiotu (polskiego rezydenta podatkowego) dochodzi wówczas do osiągnięcia przez nierezydentów dochodów na terenie Polski.

W przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został określony konkretny katalog świadczeń, które podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Katalog ten nie jest wyczerpujący, jednakże nie ulega wątpliwości, że inne podlegające opodatkowaniu świadczenia muszą mieć charakter podobny do wskazanych w ustawie. Poprzez sformułowanie „świadczenia o podobnym charakterze” ustawodawca pozostawił otwarty katalog tych świadczeń, nie można jednak przyjmować, iż obejmuje on wszystkie pozostałe usługi w nim nie wymienione.

Jak wynika z art. 26 ust. 1 ww. ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a mają obowiązek pobrania w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat. Podmioty te pełnią funkcje płatnika.

Analizując treść powyższych przepisów w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż usługa pośrednictwa handlowego polegająca na doprowadzeniu do podpisania przez Spółkę Umowy na dostawę kominów do kontrahenta mającego siedzibę w Armenii, przygotowaniu Umowy oraz dokonaniu niezbędnych pomiarów w celu przygotowania opracowania technicznego dla dostarczanych przez Spółkę kominów, a także negocjowaniu warunków sprzedaży, nie została wymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również nie ma podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych. Tym samym nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

Zatem, dokonana przez Spółkę wypłata wynagrodzenia na rzecz podmiotu zagranicznego, nieposiadającego zakładu na terytorium Polski w rozumieniu art. 4a pkt 11 ww. ustawy, z tytułu nabytej usługi pośrednictwa nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na zasadach art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy.

Wnioskodawca nie ma więc obowiązku potrącenia podatku u źródła od płatności na rzecz zagranicznego usługodawcy ani uzyskania od niego certyfikatu rezydencji podatkowej.

Reasumując, wypłacone przez Spółkę wynagrodzenie na rzecz podmiotu zagranicznego z tytułu usługi pośrednictwa nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym Spółka nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanej wypłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.