Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.156.2019.2.EN
z 5 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2019 r. (data wpływu 27 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2019 r. (data wpływu 23 maja 2019 r.) oraz w dniu 30 maja 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 23 maja 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 30 maja 2019 r. o pełnomocnictwo szczególne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej jako: Wnioskodawca/Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest częścią grupy N z siedzibą w (…) - Stany Zjednoczone.

Spółka działa w branży health & wellnes, a jej podstawową działalnością jest dystrybucja (na terytorium Polski) (…). Od 2016 r. Wnioskodawca działa na podstawie umowy dystrybucyjnej zawartej z X D – „dystrybutora o ograniczonym ryzyku handlowym”, w ten sposób, że nabywa towary od X D w celu ich dalszej odsprzedaży. Sprzedaż ww. produktów prowadzona jest przez Wnioskodawcę poza siecią sklepową, targowiskami oraz straganami (PKD 47.99.Z). Dystrybucja produktów odbywa się na zasadzie MLM – multi level marketing, tj. marketing wielopoziomowy, który zakłada dystrybucję produktów bezpośrednio przez sieć dystrybutorów (tożsame strategie sprzedaży przyjęte są m.in. przez następujące firmy: M, B, C).

Poniżej zostanie przedstawiony przyjęty przez Wnioskodawcę schemat sprzedaży ww. towarów:

Zamówienie na asortyment dokonywane jest za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy lub telefonicznie (zamówienia telefoniczne są obsługiwane przez centrum obsługi klienta znajdujące się w siedzibie Spółki w Stanach Zjednoczonych, w którym do obsługi polskich klientów zatrudnieni są konsultanci polskojęzyczni). Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca należy do globalnej grupy spółek X (które to spółki współpracują ze sobą na podstawie zawartych umów, regulujących m.in. sposób składania zamówień i dystrybucji produktów) zamówienie złożone przez polskich klientów jest bezpośrednio kierowane do X D, gdzie znajduje się główny magazyn dystrybucyjny. Złożone zamówienia rejestrowane są w centralnym systemie, do którego na bieżąco ma dostęp Spółka.

Zamówiony przez klientów asortyment jest transportowany z magazynu bezpośrednio do klienta końcowego. Za transport towarów odpowiada firma kurierska – A Sp. z o.o. (która posiada umowę podpisaną z X D).

Na koniec każdego miesiąca X D wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę zbiorczą z tytułu towarów nabytych przez klientów za pośrednictwem Wnioskodawcy (Wnioskodawca wykazuje z tego tytułu WNT natomiast Spółka niemiecka WDT). Podatek VAT należny z tytułu sprzedaży towarów na rzecz końcowych konsumentów jest natomiast rozliczany przez Wnioskodawcę w Polsce.

Osoba zamawiająca towar ma do wyboru 2 formy płatności (płatność dokonywana jest na rzecz Wnioskodawcy):

1. Płatność kartą kredytową tzw. płatność z góry,
2. Płatność za pobraniem.
   
   

Ad. 1.

Złożone przez klienta zamówienie jest przekazywane do realizacji dopiero wówczas, gdy otrzyma status „opłacone”. Należności pobierane z kart kredytowych osób nabywających towary – po autoryzacji kart dokonywanej przy pomocy posiadanej przez Wnioskodawcę aplikacji – przekazywane są na rachunek bankowy Wnioskodawcy (aplikacja służąca do dokonania autoryzacji kart kredytowych umożliwia dokonanie przelewu na konto Wnioskodawcy, który zawiera skumulowane płatności z 3 ostatnich dni).

Ad. 2.

Złożone przez klienta zamówienie otrzymuje status „płatność za pobraniem”. Oznacza to, że A dostarczając przesyłkę pobiera od klienta gotówkę. Zebrane w ten sposób środki są gromadzone przez A na koncie bankowym oraz (w odstępie 2-3 dni roboczych) przelewane na rachunek Wnioskodawcy. W każdym miesiącu Wnioskodawca otrzymuje od A zestawienie przekazanych na rachunek bankowy płatności wraz z informacją o kwocie pobrania wraz z danymi adresowymi odbiorcy.

Podkreślić należy, że każdemu zamówieniu (w momencie jego składania) nadawany jest unikalny numer ID (numer zamówienia). Numer ten umożliwia Wnioskodawcy (w prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży) identyfikację klienta dokonującego zamówienia towaru, tj. jego imienia, nazwiska, adresu zamieszkania, wartości zamówienia, daty jego wysłania oraz daty dostarczenia do klienta. Ponadto numer ten umożliwia zweryfikowanie, czy płatność dokonywana przez osobę nabywającą towar dokonana była za pobraniem, czy przy pomocy karty kredytowej. Wnioskodawca, do dnia złożenia niniejszego wniosku o interpretację, dokumentuje każdą sprzedaż paragonem oraz fakturą, która jest wysyłana do klienta. W JPK Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż jedną zbiorczą fakturą, gdyż sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych.

Posiadany przez Spółkę asortyment (towar) sprzedawany jest na rzecz krajowych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Obrót z tytułu sprzedaży dokonywany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w ciągu roku podatkowego przekracza 20 000,00 zł.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 20 maja 2019 r. wskazano, że:

1. Każdemu zamówieniu (w momencie jego składania) nadawany jest unikalny numer ID (numer zamówienia). Numer ten umożliwia Wnioskodawcy (w prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży) identyfikację klienta dokonującego zamówienia towaru, tj. jego imienia. nazwiska, adresu zamieszkania, wartości zamówienia, daty jego wysłania oraz daty dostarczenia do klienta. Ponadto numer ten umożliwia zweryfikowanie czy płatność dokonywana przez osobę nabywającą towar dokonana była za pobraniem, czy przy pomocy karty kredytowej.
   Stwierdzić zatem należy, że z ewidencji i dokumentów dokumentujących zapłatę wynika jakiej konkretnie czynności ona dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy i jego adres).
2. Towary sprzedawane przez Wnioskodawcę nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, może on skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Powyższy przepis określa generalną zasadę od której ustawodawca przewidział wyjątki. Jak wynika bowiem z art. 111 ust. 8 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia zwolnić niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności od obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasach fiskalnych.

Obecnie obowiązujący zakres zwolnienia został ustanowiony rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Zgodnie z poz. 36 załącznika zwolniona z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej jest dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Z powyższego wynika, że warunkiem skorzystania z powyższego zwolnienia jest:

1. dostawa towarów w systemie wysyłkowym;
2. dokonanie zapłaty za dostarczony towar w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na konto wnioskodawcy;
3. z ewidencji oraz dowodów dokumentujących zapłatę ma jednoznacznie wynikać, jakich konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana poprzez podanie danych nabywcy oraz jego adresu.
   
   

Mając na uwadze powyższe w tym miejscu należy przeanalizować, czy w sprawie objętej wnioskiem zostały spełnione powyższe przesłanki.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego warunek z punktu 1 oraz punktu 3 w niniejszej sprawie jest niewątpliwie spełniony. Towary są dostarczane do ich nabywcy za pośrednictwem firmy kurierskiej – A, a ewidencja sprzedaży prowadzona przez Wnioskodawcę – jak wskazano w opisie stanu faktycznego – umożliwia zidentyfikowanie osoby nabywającej asortyment oferowany przez Wnioskodawcę, kwotę zamówienia, datę wysyłki oraz termin dostarczenia do klienta, a także sposób płatności.

Wobec tego, w celu stwierdzenia czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia określonego w poz. 36 załącznika do Rozporządzenia należy przeanalizować czy w niniejszej sprawie został spełniony warunek określony w pkt 2. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego wszystkie wpłaty za zakupiony towar dokonywane są przez kupujących na rachunek bankowy Wnioskodawcy (w przypadku płatności kartą kredytową – po dokonaniu autoryzacji karty) lub – w przypadku płatności za pobraniem – na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem rachunku bankowego kuriera, tj. A. W ocenie Wnioskodawcy ww. formy płatności spełniają warunki niezbędne do uznania ich za formy płatności warunkujące możliwość skorzystania ze zwolnienia ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej. Wskazać bowiem należy, że zapłata za dostarczone klientowi towary każdorazowo trafia na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że potwierdzeniem sprzedaży dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności może być faktura wystawiona przez podatnika, nawet jeśli podmiot – osoba fizyczna, nie wyrazi takiego żądania. Dokumentem potwierdzającym sprzedaż, wydawanym klientowi jest wówczas faktura. W przedmiotowej sprawie, jak wskazano w opisie stanu faktycznego faktura jest każdorazowo dołączana do wysyłanego zamówienia. Zatem, dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż dokumentowana jest fakturą, co wyklucza konieczność ewidencjonowania jej za pomocą kasy fiskalnej. Prawidłowość powyższego twierdzenia została potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 czerwca 2017 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.82.2017.2.MN, w której wskazano, że „Celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie, że wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania”. W tym miejscu zwrócić również należy uwagę na wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2014 r., nr IPPP2/443-542/14-2/MT/DG stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zgodnie z którym wykładnia celowościowa przepisów odnoszących się do ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej wskazuje, że „obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie rozporządzenia objęta jest przede wszystkim sprzedaż detaliczna w żaden inny sposób nieudokumentowana”.

Reasumując powyższe, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem (w brzmieniu obowiązującym do 30 kwietnia 2019 r.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast od 1 maja 2019 r. ww. przepis obowiązuje w następującym brzmieniu: podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

I tak w załączniku do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania w poz. 36 wskazano dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy konkretnych czynności.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, jak również termin, w którym należy rozpocząć jego realizację, uzależniony jest ściśle od faktu dokonywania sprzedaży w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22 ustawy.

Jak już wcześniej wspomniano – w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3 rozporządzenia), jak i przedmiotowe (§ 2 rozporządzenia) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy:

1. gazu płynnego,
2. części do silników (PKWiU 28.11.4),
3. silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1),
4. nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1),
5. przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU 29.20.2),
6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0),
7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0),
8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
9. sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
14. wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
15. perfum i wód toaletowych (PKWiU 20.42.11.0), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów.
    
    

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest częścią grupy N z siedzibą w (…) - Stany Zjednoczone. Spółka działa w branży health & wellnes, a jej podstawową działalnością jest dystrybucja (na terytorium Polski) (…). Od 2016 r. Wnioskodawca działa na podstawie umowy dystrybucyjnej zawartej z X D – „dystrybutora o ograniczonym ryzyku handlowym”, w ten sposób, że nabywa towary od X Deutschland w celu ich dalszej odsprzedaży. Sprzedaż ww. produktów prowadzona jest przez Wnioskodawcę poza siecią sklepową, targowiskami oraz straganami (PKD 47.99.Z). Dystrybucja produktów odbywa się na zasadzie MLM – multi level marketing, tj. marketing wielopoziomowy, który zakłada dystrybucję produktów bezpośrednio przez sieć dystrybutorów (tożsame strategie sprzedaży przyjęte są m.in. przez następujące firmy: M, B, C).

Zamówienie na asortyment dokonywane jest za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy lub telefonicznie. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca należy do globalnej grupy spółek X (które to spółki współpracują ze sobą na podstawie zawartych umów, regulujących m.in. sposób składania zamówień i dystrybucji produktów) zamówienie złożone przez polskich klientów jest bezpośrednio kierowane do X D, gdzie znajduje się główny magazyn dystrybucyjny. Złożone zamówienia rejestrowane są w centralnym systemie, do którego na bieżąco ma dostęp Spółka. Zamówiony przez klientów asortyment jest transportowany z magazynu bezpośrednio do klienta końcowego. Za transport towarów odpowiada firma kurierska – A Sp. z o.o. (która posiada umowę podpisaną z X D). Na koniec każdego miesiąca X D wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę zbiorczą z tytułu towarów nabytych przez klientów za pośrednictwem Wnioskodawcy (Wnioskodawca wykazuje z tego tytułu WNT natomiast Spółka niemiecka WDT). Podatek VAT należny z tytułu sprzedaży towarów na rzecz końcowych konsumentów jest natomiast rozliczany przez Wnioskodawcę w Polsce. Osoba zamawiająca towar ma do wyboru 2 formy płatności (płatność dokonywana jest na rzecz Wnioskodawcy): kartą kredytową tzw. płatność z góry lub za pobraniem.

W przypadku płatności kartą kredytową złożone przez klienta zamówienie jest przekazywane do realizacji dopiero wówczas, gdy otrzyma status „opłacone”. Należności pobierane z kart kredytowych osób nabywających towary – po autoryzacji kart dokonywanej przy pomocy posiadanej przez Wnioskodawcę aplikacji – przekazywane są na rachunek bankowy Wnioskodawcy (aplikacja służąca do dokonania autoryzacji kart kredytowych umożliwia dokonanie przelewu na konto Wnioskodawcy, który zawiera skumulowane płatności z 3 ostatnich dni).

Natomiast w przypadku płatności za pobraniem złożone przez klienta zamówienie otrzymuje status „płatność za pobraniem”. Oznacza to, że A dostarczając przesyłkę pobiera od klienta gotówkę. Zebrane w ten sposób środki są gromadzone przez A na koncie bankowym oraz (w odstępie 2-3 dni roboczych) przelewane na rachunek Wnioskodawcy. W każdym miesiącu Wnioskodawca otrzymuje od A zestawienie przekazanych na rachunek bankowy płatności wraz z informacją o kwocie pobrania wraz z danymi adresowymi odbiorcy.

Podkreślić należy, że każdemu zamówieniu (w momencie jego składania) nadawany jest unikalny numer ID (numer zamówienia). Numer ten umożliwia Wnioskodawcy (w prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży) identyfikację klienta dokonującego zamówienia towaru, tj. jego imienia, nazwiska, adresu zamieszkania, wartości zamówienia, daty jego wysłania oraz daty dostarczenia do klienta. Ponadto numer ten umożliwia zweryfikowanie, czy płatność dokonywana przez osobę nabywającą towar dokonana była za pobraniem, czy przy pomocy karty kredytowej. Stwierdzić zatem należy, że z ewidencji i dokumentów dokumentujących zapłatę wynika jakiej konkretnie czynności ona dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy i jego adres).

Posiadany przez Spółkę asortyment (towar) sprzedawany jest na rzecz krajowych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Obrót z tytułu sprzedaży dokonywany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w ciągu roku podatkowego przekracza 20 000,00 zł.

Towary sprzedawane przez Wnioskodawcę nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów na rzecz klientów – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych w Polsce, w przypadku gdy wysyłka towarów odbywać się będzie bezpośrednio do klienta z magazynu, za które płatność dokonywana będzie na rzecz Wnioskodawcy: kartą kredytową tzw. płatność z góry lub za pobraniem.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga fakt, że z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wynika, że sprzedaż towarów na rzecz klientów – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych w Polsce, w sytuacji gdy towar będzie wysyłany z magazynu będzie przez Wnioskodawcę rozpoznana i rozliczana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, według zasad właściwych dla sprzedaży danego towaru w Polsce.

Zatem, skoro sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę na rzecz klientów polskich będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, składających zamówienie towaru za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy lub telefonicznie, gdzie towary te będą wysyłane z magazynu stanowić będzie dostawy krajowe opodatkowane na terytorium Polski, to dla ich dostawy będą miały zastosowanie jednakowe przepisy dotyczące obowiązku ewidencjonowania dokonywanej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Wskazać w tym miejscu należy, że aby podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• dostawa towarów nastąpi w systemie wysyłkowym za pośrednictwem poczty lub przesyłkami kurierskimi;
• zapłata za towar musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem);
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła oraz
• przedmiotem świadczenia nie są czynności wymienione w § 4 rozporządzenia.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Podkreślić w tym miejscu należy, że jeżeli podatnik otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika, w szczególności w związku z płatnością za pomocą karty kredytowej, a z ewidencji i dowodów posiadanych przez podatnika dokumentujących te transakcje jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła – to w zakresie tych czynności do dnia 31 grudnia 2021 r. podatnik może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących co wiąże się z brakiem obowiązku wystawiania paragonów fiskalnych.

Jak wynika z okoliczności niniejszej sprawy przedmiotem sprzedaży nie będą towary wymienione w § 4 rozporządzenia. Asortyment (towar) zamówiony przez klientów – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej zamieszkałe w Polsce jest transportowany z magazynu bezpośrednio do klienta za pośrednictwem firmy kurierskiej. Ponadto niezależnie od wybranej przez klienta formy płatności (tj. kartą kredytową lub za pobraniem), zapłata jest przekazywana na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę wynika jakiej konkretnie czynności ona dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy i jego adres).

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia dla sprzedaży towarów na rzecz klientów – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych w Polsce, składających zamówienie towaru za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy lub telefonicznie, gdzie towary te są wysyłane z magazynu, w sytuacji gdy zapłata za te towary będzie wpływać na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w niniejszej interpretacji jako element stanu faktycznego przyjęto następujące kwestie: „Podatek VAT należny z tytułu sprzedaży towarów na rzecz końcowych konsumentów jest natomiast rozliczany przez Wnioskodawcę w Polsce” oraz „W JPK Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż jedną zbiorczą fakturą, gdyż sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.