2016.02.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-1084/15/MN
z 29 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług związanych z czynnościami w ramach Umowy oraz braku wpływu – w świetle art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług – na wysokość odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z czynnościami w ramach Umowy oraz wydatków dotyczących kosztów ogólnego zarządu wysokości przychodów, które Wnioskodawca będzie otrzymywać z tytułu Umowy oraz dywidend ze spółek celowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług związanych z czynnościami w ramach Umowy oraz wpływu – w świetle art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług – na wysokość odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z czynnościami w ramach Umowy oraz wydatków dotyczących kosztów ogólnego zarządu wysokości przychodów, które Wnioskodawca będzie otrzymywać z tytułu Umowy oraz dywidend ze spółek celowych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na budowie i sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej P. (dalej: Grupa Kapitałowa) skupiającej spółki prowadzące działalność deweloperską na rynku polskim. W celu efektywnego zarządzania procesem inwestycyjnym, Wnioskodawca zawiązuje zależne spółki kapitałowe dla realizacji każdej inwestycji (grup inwestycji) z osobna (dalej: spółki celowe). Spółki celowe zajmują się realizacją inwestycji, tj. budową nieruchomości oraz ich sprzedażą (sprzedażą lokali w nich ulokowanych) lub ich zarządzaniem. Dotychczasowe zaangażowanie Wnioskodawcy w inwestycje przeprowadzone przez spółki celowe polegało na udostępnianiu spółkom celowym finansowania na realizację inwestycji (kapitał/dług), udostępnianiu praw do wykorzystywania znaku towarowego wykorzystywanego przez Grupę Kapitałową, jak również świadczeniu usług dotyczących zarządzania projektami inwestycyjnymi.

Obecnie rozważana jest zmiana powyższego modelu działalności podmiotów z Grupy Kapitałowej z uwagi na uwarunkowania biznesowe. W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z każdą ze spółek celowych „umowę o kompleksowe zarządzanie za wynagrodzeniem” (dalej: Umowa) opartą o zapisy art. 7 Kodeksu spółek handlowych. W ramach zawartej Umowy Wnioskodawca będzie obowiązany do wykonywania kompleksowego zarządzania spółkami celowymi. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności będą sprowadzały się do podejmowania decyzji gospodarczych, strategicznych, logistycznych i finansowych, dotyczących działalności prowadzonej przez spółki celowe, przejęcia przez Wnioskodawcę odpowiedzialności za kluczowe decyzje związane z realizacją projektów inwestycyjnych, a także przejęcia ryzyka za wyniki finansowe prowadzonych przez spółki celowe projektów inwestycyjnych.

Ponadto, Wnioskodawca w ramach Umowy zobowiązany będzie do obsługi bieżącego funkcjonowania spółek celowych, realizacji i zarządzania procesem inwestycyjnym (budowlanym) i zarządzania projektami, prowadzenia procesu sprzedaży i zarządzania marketingiem oraz udzielania licencji na znak towarowy (markę) funkcjonujący w ramach Grupy Kapitałowej.

W przypadku wystąpienia problemów finansowych na danym projekcie Wnioskodawca zobowiązany będzie udzielić wsparcia spółce celowej, np. poprzez udzielenie zabezpieczeń, pożyczek itp.

Koszty wykonywania powyższych czynności (w tym koszty wewnętrzne, np. wynagrodzenia, ale także koszty zewnętrzne w postaci nabywanych towarów/usług jak np. koszty doradztwa, wsparcia sprzedaży, dojazdów itp.) będzie ponosił Wnioskodawca. Spółki celowe ponosić będą natomiast bezpośrednie koszty prowadzenia projektów inwestycyjnych oraz koszty związane z bieżącym funkcjonowaniem.

Profil funkcji i ryzyka spółek celowych będzie w znacznym stopniu ograniczony. Kluczowe funkcje, aktywa oraz ryzyka (z wyłączeniem nieruchomości oraz kapitału) przypisane będą Wnioskodawcy. Powyższy profil znajdzie odzwierciedlenie w sposobie wynagradzania Wnioskodawcy oraz spółek celowych, który będzie miał charakter rynkowy i zgodny z przepisami o cenach transferowych. Będzie on skonstruowany w ten sposób, że spółkom celowym, których ryzyka związane z prowadzoną działalnością zostaną istotnie ograniczone, przypisany zostanie gwarantowany poziom „wynagrodzenia” dający stabilną zyskowność/rynkowy zwrot z zaangażowanego kapitału (niezależnie od okresu rozliczeniowego i etapu projektu realizowanego przez spółkę celową), zgodnie z metodą marży transakcyjnej netto określoną w przepisach podatkowych. Natomiast Wnioskodawcy z tytułu świadczenia na rzecz spółek celowych usług kluczowych dla ich funkcjonowania oraz przejęcia istotnych funkcji i ryzyk należne będzie „wynagrodzenie” ustalane w oparciu o rezydualną część zysku generowaną przez spółki celowe przy współpracy z Wnioskodawcą.

Jeżeli dana spółka celowa osiągnie zyskowność (poziom dochodowości) wyższą, aniżeli zakładana w polityce cen transferowych, to nadwyżka zgodnie z Umową zostanie zwrócona Wnioskodawcy, jako „wynagrodzenie” za kompleksowe zarządzanie. Natomiast w sytuacji odwrotnej, tj. gdy dana spółka celowa nie osiągnie założonego w polityce cen transferowych poziomu dochodowości, Wnioskodawca będzie obowiązany do wypłaty na rzecz danej spółki celowej kwoty tytułem rozliczenia wynikającego z Umowy, polegającego na pokryciu części poniesionych przez spółkę celową kosztów w celu zapewnienia jej określonego, rynkowego, poziomu dochodowości. Pokrywane koszty będą stanowić dla spółek celowych koszty uzyskania przychodu.

Kompleksowe zarządzanie wykonywane będzie przez Wnioskodawcę w sposób ciągły. Zgodnie z Umową, rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a spółkami celowymi będą dokonywane w okresach rozliczeniowych, co najmniej raz w roku podatkowym. Może się okazać, że w wybranych okresach rozliczeniowych Wnioskodawca otrzyma „wynagrodzenie”, a w innych zaś takiego wynagrodzenia nie otrzyma lub będzie zmuszony do dokonania wypłaty na rzecz spółek celowych (danej spółki celowej), aby odzwierciedlić założony w polityce cen transferowych poziom dochodowości.

W powyższym stanie faktycznym Spółka otrzymała już interpretację indywidualną z dnia 7 października 2015 r. (ITPP1/4512-702/15/DM, dalej: Interpretacja) wskazującą, że czynności realizowanych w ramach Umowy nie można uznać za odpłatne świadczenie usług. Należy je zatem uznać dla celów VAT za usługi świadczone nieodpłatnie. Jednocześnie, w Interpretacji przyznano, że nieodpłatne świadczenie usług w tym zakresie związane będzie z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. W związku z tym, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, świadczenia realizowane na podstawie Umowy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (tezy zostały wskazane szczegółowo na stronach 10-11 Interpretacji).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i wystawia kontrahentom faktury VAT dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług. Jak wskazano bowiem wyżej, poza Usługami Spółka wykonuje i będzie wykonywać czynności objęte systemem VAT, w tym głównie czynności opodatkowane VAT. Do czynności tych należą m.in.:

sprzedaż własnych nieruchomości (np. działek) na rzecz spółek celowych oraz podmiotów trzecich (sprzedaż ta jest najczęściej opodatkowana VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej, sporadycznie zdarza się, że jest ona objęta zwolnieniem od VAT), jak również
opodatkowane stawką podstawową usługi wsparcia inwestycyjnego dla spółek zależnych funkcjonujących w strukturze joint venture (tzn. spółek, w których obok Spółki udziałowcami są również podmioty trzecie).

Poza wskazanymi wyżej strumieniami przychodowymi, Spółka otrzymuje (obecnie sporadycznie, ale w przyszłości spodziewa się otrzymywać w szerszym zakresie) dywidendy wynikające z faktu pozostawania właścicielem spółek celowych i spółek zależnych funkcjonujących w strukturze joint venture.

Obok (1) kosztów związanych ze świadczeniem Usług, (2) kosztów związanych ściśle ze sprzedażą własnych nieruchomości oraz (3) kosztów związanych ściśle ze świadczeniem usług wsparcia inwestycyjnego, Spółka ponosi również koszty ogólnego zarządu (dalej: Koszty Ogólnego Zarządu) związane z całokształtem działalności Spółki, w tym m.in. koszt najmu, wydatki biurowe, obsługa prawna, informatyczna, eksploatacja floty samochodowej, delegacje itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w stanie prawnym od 1 stycznia 2016 r. Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT przy zakupie przez nią usług/towarów związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy?
Czy w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy, Wnioskodawca powinien uwzględniać wysokość przychodów, które będzie otrzymywać z tytułu Umowy?
Czy w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu, Wnioskodawca powinien uwzględniać wysokość przychodów, które będzie otrzymywać z tytułu Umowy?
Czy w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy, Wnioskodawca powinien uwzględniać wysokość otrzymywanych dywidend ze spółek celowych?
Czy w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu, Wnioskodawca powinien uwzględniać wysokość otrzymywanych dywidend ze spółek celowych?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Spółka stoi na stanowisku, że będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia VAT przy zakupie towarów/usług związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy, z uwzględnieniem regulacji dotyczących tzw. współczynnika VAT (art. 90 ustawy o VAT).

Zgodnie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) przedstawionym we wniosku, usługi realizowane na bazie Umowy będą pozostawać poza opodatkowaniem podatkiem VAT. Wynika to wprost z uzyskanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej z dnia 7 października 2015 r. znak ITPP1/4512-702/15/DM. Jednocześnie jednak, co bardzo istotne (i co stanowiło podstawę do rozstrzygnięcia o pozostawaniu Umowy poza sferą VAT), przedmiotowe usługi są związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę. Tymczasem działalność gospodarcza Spółki – jak wskazano w zdarzeniu przyszłym – objęta jest częściowo systemem VAT (przy zastosowaniu stawki podstawowej, ewentualnie pozostaje zwolniona od VAT) i dotyczy czy to sprzedaży nieruchomości, czy też świadczenia usług wsparcia inwestycyjnego.

Mamy zatem do czynienia z sytuacją, gdzie wszystkie „przychody” Spółki mieszczą się w ramach realizowanej działalności gospodarczej (dotyczy to również dywidend czerpanych ze spółek zależnych, którymi Wnioskodawca aktywnie będzie zarządzać – szerzej ta kwestia rozwinięta została przy pyt. 4-5 niniejszego wniosku). Część z nich podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych (opodatkowanie VAT lub zwolnienie od VAT), a tylko specyfika pozostałych (w tym dywidend i przychodów czerpanych w ramach Umowy) pozwala na ich pozostawanie poza systemem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W orzecznictwie (zarówno Trybunału Sprawiedliwości UE, jak i krajowych sądów administracyjnych) oraz w literaturze podatkowej podkreśla się, że dla celów odliczenia VAT istotny jest sam fakt pozostawania nabywanych towarów i usług w związku z czynnościami opodatkowanymi, natomiast stopień tego związku nie wpływa bezpośrednio na możliwość odliczenia. Ustawa o VAT nie precyzuje bowiem, jaki charakter ma mieć związek pomiędzy dokonaniem określonych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Związek ten może mieć charakter bezpośredni, tj. w pewnych przypadkach możliwe jest jednoznaczne wskazanie, że zakupione przez podatnika towary lub usługi zostały wykorzystane do wykonania określonej transakcji opodatkowanej. Ustawodawca nie zawęża jednak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyłącznie do tego rodzaju przypadków. Związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych może mieć również charakter pośredni, gdy zakupów tych nie można wprawdzie przyporządkować do określonych transakcji opodatkowanych, jednak służą one działalności gospodarczej podatnika, opodatkowanej podatkiem VAT. Istnienie takiego pośredniego związku nabywanych towarów i usług z prowadzeniem przez podatnika działalności opodatkowanej VAT jest wystarczające z punktu widzenia przesłanki odliczenia określonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko jest konsekwencją zasady neutralności podatku VAT dla podatników prowadzących działalność opodatkowaną tym podatkiem, kluczowej zasady, na której zbudowany jest system podatku od wartości dodanej (por. np. interpretacja z 18 listopada 2011 r., znak IPPP1/443-1284/11-3/AW; interpretacja z 4 września 2012 r., znak IPPP1/443-594/12-2/AW; wyrok NSA z 16 kwietnia 2015 r. sygn. akt I FSK 109/14).

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku mamy do czynienia z wkomponowaniem usług realizowanych na podstawie Umowy w całokształt działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Realizacja usług w pełnym zakresie pozwoli bowiem na osiągnięcie synergii, umożliwi pełniejsze wykorzystanie efektu skali, wzmocni pozycję Grupy Kapitałowej jako takiej, a zatem również pozycję Wnioskodawcy jako podmiotu dominującego w grupie. W konsekwencji, usługi realizowane w ramach Umowy powinny przełożyć się na zwiększenie obrotów Grupy Kapitałowej, ale również obrotów (w tym przede wszystkim obrotu opodatkowanego VAT) w Spółce. Skoro zatem działalność gospodarcza Spółki podlega (przynajmniej częściowo) opodatkowaniu VAT (tzn. jest opodatkowana VAT lub zwolniona od VAT), prawo do odliczenia VAT od wydatków związanych z Umową powinno Spółce również przysługiwać. Z uwagi jednak na fakt, że nie można jednoznacznie przypisać (alokować) wpływu nabywanych towarów i usług odrębnie na sprzedaż opodatkowaną VAT oraz zwolnioną od VAT, na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, w celu odliczenia podatku VAT od wskazanych towarów i usług należy zastosować proporcję szczegółowo opisaną w art. 90 ust. 3-10 ustawy o VAT, która w liczniku uwzględnia sprzedaż opodatkowaną w Spółce, a w mianowniku sprzedaż opodatkowaną oraz zwolnioną od VAT.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w rozstrzygnięciach wydanych w analogicznych stanach faktycznych, w których spółki realizują zasadniczo sprzedaż opodatkowaną, a jednocześnie występuje u nich np. nieodpłatny dowóz pracowników pozostający poza opodatkowaniem VAT na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Nie ulega wątpliwości, że prawo do odliczenia VAT od kosztów dowozu takich pracowników (mimo pozostawania samej usługi dowozu poza VAT) Spółce przysługuje. Koszty dowozu nie są bowiem związane wyłącznie z samą czynnością dowozu (pozostającą poza VAT), ale również – pośrednio – z całokształtem działalności gospodarczej danego podmiotu. Jeśli zatem podmiot ten w ramach czynności podlegających VAT wykonuje jedynie czynności opodatkowane VAT (bez czynności zwolnionych z VAT), powinno przysługiwać mu pełne prawo do odliczenia VAT (por. interpretacja z 9 czerwca 2015 r., znak ILPP1/4512-1-216/15-2/AS; interpretacja z 31 marca 2015 r., znak ILPP2/443-843/12/15-S-1/AK). Jeśli z kolei wśród czynności podlegających VAT pojawiają się obok czynności opodatkowanych VAT również czynności zwolnione z VAT (tak jak w sytuacji Wnioskodawcy), prawo do odliczenia VAT przysługuje i jednocześnie jest limitowane wysokością współczynnika określonego w art. 90 ustawy o VAT. Analogiczne konkluzje wyciągnąć należy w sytuacji, gdy nabywane towary lub usługi służą bezpośrednio przeniesieniu nakładów inwestycyjnych (uznawanemu za usługę wykonywaną nieodpłatnie, na cele związane z działalnością gospodarczą, a zatem pozostającemu poza VAT), a pośrednio całej opodatkowanej działalności gospodarczej (por. interpretacja z 17 sierpnia 2015 r., znak IBPP1/4512-419/15/DK).

Podsumowując, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT przy zakupie towarów/usług związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy, z uwzględnieniem regulacji dotyczących tzw. współczynnika VAT (art. 90 ustawy o VAT).

Ad. 2.

Spółka stoi na stanowisku, że w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wysokości przychodów, które będzie otrzymywać z tytułu Umowy.

1 stycznia 2016 r. wchodzą w życie regulacje dotyczące tzw. prewspółczynnika VAT. W świetle dodanego artykułu 86 ust. 2a ustawy o VAT (wprowadzonego opublikowaną już ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych, Dz.U. z 2015 r., poz. 605), w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z pewnymi wyjątkami), gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej („sposób określenia proporcji”, tzw. prewspółczynnik VAT). W ramach przykładowych sposobów określenia proporcji nowe regulacje przewidują m.in. (art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT) zastosowanie tzw. klucza przychodowego, w którym na wysokość odliczenia podatku naliczonego wpływają osiągnięte przez podatnika przychody z działalności innej niż działalność gospodarcza.

W opinii Spółki, wskazane wyżej regulacje nie powinny obejmować sytuacji Spółki w kontekście wykonywania przez nią usług w ramach Umowy. Przychody otrzymywane bowiem przez Wnioskodawcę z tytułu usług świadczonych w ramach Umowy są ewidentnie przychodami z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Tak też zostało potwierdzone w uzyskanej przez Spółkę Interpretacji. Skoro zatem przychody uzyskiwane przez Spółkę z realizacji Umowy są przychodami z działalności gospodarczej, hipoteza z art. 86 ust. 2a o konieczności zastosowania tzw. prewspółczynnika w przypadku związku zakupów towarów i usług z działalnością inną niż gospodarcza nie znajdzie zastosowania. Oznacza to również, że nie tylko przychody otrzymywane z tytułu usług realizowanych w ramach Umowy nie powinny być brane pod uwagę przy odliczaniu podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług związanych z Umową, ale w ogóle realizacja Umowy (jako działania w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej) nie powinna negatywnie wpływać na zakres odliczenia podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług związanych z Umową (jednym słowem, żaden ze wskazanych w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT przykładowych sposobów określenia proporcji nie znajdzie zastosowania, gdyż takowej proporcji Spółka w ogóle nie powinna stosować).

Przykładem takich działań czy sytuacji zgodnie z Uzasadnieniem mogą być otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych” itp. A zatem dotyczy to sytuacji analogicznych do działań (usług) podejmowanych przez Spółkę w ramach Umowy (działalność niegenerująca opodatkowania podatkiem VAT, jednak będąca działalnością gospodarczą w świetle regulacji art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

W związku z powyższym, przychody czerpane przez Spółkę z tytułu realizacji czynności w ramach Umowy nie wpływają na konieczność zastosowania nowych regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT do obliczenia wysokości podatku VAT naliczonego na zakupach towarów i usług związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy. W oczywisty też sposób przychody te, jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT, nie wpływają na wysokość samego współczynnika (proporcji) VAT, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (w celu kalkulacji wysokości współczynnika, Spółka powinna uwzględniać tylko obrót podlegający opodatkowaniu VAT, tj. obrót opodatkowany i zwolniony od VAT).

Dlatego też należy uznać, że w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wysokości przychodów, które będzie otrzymywać z tytułu Umowy.

Ad. 3.

Spółka stoi na stanowisku, że w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wysokości przychodów, które będzie otrzymywać z tytułu Umowy.

W opinii Spółki, wskazane wyżej regulacje nie powinny obejmować sytuacji Spółki w kontekście wykonywania przez nią usług w ramach Umowy. Przychody otrzymywane bowiem przez Wnioskodawcę z tytułu usług świadczonych w ramach Umowy są ewidentnie przychodami z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Tak też zostało potwierdzone w uzyskanej przez Spółkę Interpretacji. Skoro zatem przychody uzyskiwane przez Spółkę z realizacji Umowy są przychodami z działalności gospodarczej, hipoteza z art. 86 ust. 2a o konieczności zastosowania tzw. prewspółczynnika w przypadku związku zakupów towarów i usług z działalnością inną niż gospodarcza nie znajdzie zastosowania. Oznacza to również, że nie tylko przychody otrzymywane z tytułu usług realizowanych w ramach Umowy nie powinny być brane pod uwagę przy odliczaniu podatku VAT z tytułu Kosztów Ogólnego Zarządu (jako kosztów mających związek z całokształtem prowadzonej działalności), ale w ogóle realizacja Umowy (jako działania w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej) nie powinna negatywnie wpływać na zakres odliczenia podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu (jednym słowem, żaden ze wskazanych w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT przykładowych sposobów określenia proporcji nie znajdzie zastosowania, gdyż takowej proporcji Spółka w ogóle nie powinna stosować).

Jak zresztą wynika i z wprowadzonych regulacji, i z projektu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 września 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, i z samego Uzasadnienia do projektu ustawy wprowadzającej analizowane przepisy (Uzasadnienie złożone przez Prezes Rady Ministrów do Sejmu wraz z projektem ustawy w dniu 14 stycznia 2015 r.; dalej: Uzasadnienie), wskazane regulacje prewspółczynnikowe przewidziane są przede wszystkim dla jednostek samorządu terytorialnego (działających w charakterze organu władzy publicznej), uczelni publicznych (prowadzących nieodpłatną działalność statutową), czy też instytutów badawczych. W szczególności, w Uzasadnieniu na str. 19 zaznaczono, że pod celami działalności gospodarczej (a zatem takiej działalności, która nie powoduje konieczności zastosowania regulacji prewspółczynnikowych) mieszczą się również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Przykładem takich działań czy sytuacji zgodnie z Uzasadnieniem mogą być otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych” itp. A zatem dotyczy to sytuacji analogicznych do działań (usług) podejmowanych przez Spółkę w ramach Umowy (działalność niegenerująca opodatkowania podatkiem VAT, jednak będąca działalnością gospodarczą w świetle regulacji art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

W związku z powyższym, przychody czerpane przez Spółkę z tytułu realizacji czynności w ramach Umowy nie wpływają na konieczność zastosowania nowych regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT do obliczenia wysokości podatku VAT naliczonego na zakupach towarów i usług związanych z Kosztami Ogólnego Zarządu. W oczywisty też sposób przychody te, jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT, nie wpływają na wysokość samego współczynnika (proporcji) VAT, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (w celu kalkulacji wysokości współczynnika, Spółka powinna uwzględniać tylko obrót podlegający opodatkowaniu VAT, tj. obrót opodatkowany i zwolniony od VAT).

Dlatego też należy uznać, że w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wysokości przychodów, które będzie otrzymywać z tytułu Umowy.

Ad. 4.

1 stycznia 2016 r. wchodzą w życie regulacje dotyczące tzw. prewspółczynnika VAT. W świetle dodanego artykułu 86 ust. 2a ustawy o VAT (wprowadzonego opublikowaną już ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych, Dz.U. z 2015 r., poz. 605), w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z pewnymi wyjątkami), gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej („sposób określenia proporcji”, tzw. prewspółczynnik VAT). W ramach przykładowych sposobów określenia proporcji nowe regulacje przewidują min. (art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT) zastosowanie tzw. klucza przychodowego, w którym na wysokość odliczenia podatku naliczonego wpływają osiągnięte przez podatnika przychody z działalności innej niż działalność gospodarcza.

W opinii Spółki, wskazane wyżej regulacje nie powinny obejmować sytuacji Spółki w kontekście uzyskiwania przez nią dochodów z tytułu dywidend – w sytuacji, gdy jednocześnie Spółka świadczy usługi aktywnego zarządzania spółkami celowymi w ramach Umowy. Przychody otrzymywane bowiem przez Wnioskodawcę z tytułu otrzymywanych dywidend są w takim przypadku ewidentnie przychodami z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, co Spółka uzasadnia poniżej. Dywidendy uzyskiwane od spółek aktywnie zarządzanych w sytuacji wykonywania przez podmiot działalności o charakterze wyłącznie holdingowym (pobieranie dywidend z tytułu posiadanych udziałów w spółkach zależnych), Spółka nie wykonuje działalności gospodarczej, a zatem nie posiada statusu podatnika VAT i nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT od ponoszonych wydatków. Tak też stwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w sprawie C-60/90 Polysar. Jeśli jednak obok działalności stricte holdingowej dana spółka bierze udział w aktywnym zarządzaniu spółkami zależnymi (a takie zarządzanie stanowi w naturalny sposób działalność gospodarczą), to również otrzymywanie dywidend powinno się traktować jako rezultat wykonywania działalności gospodarczej. Potwierdził to TSUE w orzeczeniu w sprawie C-142/99 Floridienne. TSUE dodał też, że dywidenda jako taka nie może być jednak uznana za wynagrodzenie należne z tytułu jakiegokolwiek świadczenia (dlatego też otrzymywane dywidendy nie są objęte systemem VAT). TSUE skonkludował przy tym, iż art. 19 VI Dyrektywy (której obecnym odpowiednikiem jest Dyrektywa 2006/112) należy interpretować w taki sposób, aby z mianownika ułamka używanego do kalkulacji proporcji wyłączone zostały dywidendy wypłacane przez spółki zależne udziałowcowi będącemu spółką holdingowa, a jednocześnie podatnikiem w odniesieniu do innych czynności, świadczącym usługi zarządzania na rzecz tych spółek zależnych. Analogicznie skonstatował TSUE w swoim wyroku w sprawie C-16/00 Cibo oraz C-496/11 Portugal Telecom.

W orzeczeniu w sprawie C-437/06 Securenta TSUE uzupełnił swoje wcześniejsze spostrzeżenia dodając, iż to poszczególne państwa członkowskie powinny same ustalić dopuszczalne metody podziału całkowitej kwoty podatku naliczonego na część odpowiadającą czynnościom gospodarczym w rozumieniu VAT oraz czynnościom pozostającym poza działalnością gospodarczą. Takie właśnie doprecyzowanie istniejących regulacji przewiduje w polskim prawie wskazana wyżej nowelizacja ustawy o VAT, która implementuje zasady zastosowania i kalkulacji tzw. prewspółczynnika w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (dotychczasowo taka częściowa implementacja uregulowana była w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT).

W najnowszym orzeczeniu w sprawach połączonych C-108/14 i C-109/14 Larentia Minerva TSUE uznał wprost, że koszty związane z nabyciem udziałów lub akcji w spółkach zależnych poniesione przez spółkę holdingowa biorącą udział w zarządzaniu tymi spółkami i w związku z tym wykonującą działalność gospodarczą powinny być uznane za należące do kosztów ogólnych tej spółki holdingowej, a obciążający te koszty podatek VAT co do zasady powinien podlegać pełnemu odliczeniu, chyba że niektóre transakcje gospodarcze dokonane na późniejszym etapie obrotu są zwolnione od VAT (a w takim wypadku prawo do odliczenia powinno uwzględniać współczynnik VAT). Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w sytuacji uzyskiwania dywidend od podmiotów (spółek zależnych) aktywnie zarządzanych (gdzie samo zarządzanie jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej dla celów VAT), wypłata takich dywidend powinna być uznana za niepodlegający opodatkowaniu efekt prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem jako taka jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Brak zastosowania regulacji prewspółczynnikowych.

Skoro zatem przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu otrzymywanych dywidend powinny być uznane za przychody z działalności gospodarczej (choć pozostające poza zakresem opodatkowania VAT), hipoteza z art. 86 ust. 2a o konieczności zastosowania tzw. prewspółczynnika w przypadku związku zakupów towarów i usług z działalnością inną niż gospodarcza nie znajdzie zastosowania. Oznacza to również, że nie tylko przychody otrzymywane z tytułu dywidend nie powinny być brane pod uwagę przy odliczaniu podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług związanych z Umową, ale w ogóle cała aktywność holdingowa Spółki (jako działanie w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej) nie powinna negatywnie wpływać na zakres odliczenia podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług związanych z Umową (jednym słowem, żaden ze wskazanych w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT przykładowych sposobów określenia proporcji nie znajdzie zastosowania, gdyż takowej proporcji Spółka w ogóle nie powinna stosować).

W szczególności, w Uzasadnieniu na str. 19 zaznaczono, że pod celami działalności gospodarczej (a zatem takiej działalności, która nie powoduje konieczności zastosowania regulacji prewspółczynnikowych) mieszczą się również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Przykładem takich działań czy sytuacji zgodnie z Uzasadnieniem mogą być otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych” itp. A zatem dotyczy to sytuacji analogicznych do działań (usług) podejmowanych przez Spółkę w ramach jej aktywności holdingowej z jednoczesnym aktywnym zarządzaniem spółkami celowymi (działalność niegenerująca opodatkowania podatkiem VAT, jednak będąca działalnością gospodarczą w świetle regulacji art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

W związku z powyższym, przychody czerpane przez Spółkę z tytułu dywidend nie wpływają na konieczność zastosowania nowych regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT do obliczenia wysokości podatku VAT naliczonego na zakupach towarów i usług związanych z usługami świadczonymi w ramach Umowy. W oczywisty też sposób przychody te (tj. przychody z tytułu dywidend), jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT, nie wpływają na wysokość samego współczynnika (proporcji) VAT, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (w celu kalkulacji wysokości współczynnika, Spółka powinna uwzględniać tylko obrót podlegający opodatkowaniu VAT, tj. obrót opodatkowany i zwolniony od VAT).

Ad. 5.

Spółka stoi na stanowisku, że w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wysokości otrzymywanych dywidend ze spółek celowych.

1 stycznia 2016 r. wchodzą w życie regulacje dotyczące tzw. prewspółczynnika VAT. W świetle dodanego artykułu 86 ust. 2a ustawy o VAT (wprowadzonego opublikowaną już ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych, Dz.U. z 2015 r., poz. 605), w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z pewnymi wyjątkami), gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej („sposób określenia proporcji”, tzw. prewspółczynnik VAT). W ramach przykładowych sposobów określenia proporcji nowe regulacje przewidują min. (art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT) zastosowanie tzw. klucza przychodowego, w którym na wysokość odliczenia podatku naliczonego wpływają osiągnięte przez podatnika przychody z działalności innej niż działalność gospodarcza.

W opinii Spółki, wskazane wyżej regulacje nie powinny obejmować sytuacji Spółki w kontekście uzyskiwania przez nią dochodów z tytułu dywidend – w sytuacji, gdy jednocześnie Spółka świadczy usługi aktywnego zarządzania spółkami celowymi w ramach Umowy. Przychody otrzymywane bowiem przez Wnioskodawcę z tytułu otrzymywanych dywidend są w takim przypadku ewidentnie przychodami z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, co Spółka uzasadnia poniżej. Dywidendy uzyskiwane od spółek aktywnie zarządzanych w sytuacji wykonywania przez podmiot działalności o charakterze wyłącznie holdingowym (pobieranie dywidend z tytułu posiadanych udziałów w spółkach zależnych), spółka nie wykonuje działalności gospodarczej, a zatem nie posiada statusu podatnika VAT i nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT od ponoszonych wydatków. Tak też stwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-60/90 Polysar. Jeśli jednak obok działalności stricte holdingowej dana spółka bierze udział w aktywnym zarządzaniu spółkami zależnymi (a takie zarządzanie stanowi w naturalny sposób działalność gospodarczą), to również otrzymywanie dywidend powinno się traktować jako rezultat wykonywania działalności gospodarczej. Potwierdził to TSUE w orzeczeniu w sprawie C-142/99 Floridienne. TSUE dodał też, że dywidenda jako taka nie może być jednak uznana za wynagrodzenie należne z tytułu jakiegokolwiek świadczenia (dlatego też otrzymywane dywidendy nie są objęte systemem VAT). TSUE skonkludował przy tym, iż art. 19 VI Dyrektywy (której obecnym odpowiednikiem jest Dyrektywa 2006/112) należy interpretować w taki sposób, aby z mianownika ułamka używanego do kalkulacji proporcji wyłączone zostały dywidendy wypłacane przez spółki zależne udziałowcowi będącemu spółką holdingową, a jednocześnie podatnikiem w odniesieniu do innych czynności, świadczącym usługi zarządzania na rzecz tych spółek zależnych. Analogicznie skonstatował TSUE w swoim wyroku w sprawie C-16/00 Cibo oraz C-496/11 Portugal Telecom.

W orzeczeniu w sprawie C-437/06 Securenta TSUE uzupełnił swoje wcześniejsze spostrzeżenia dodając, że to poszczególne państwa członkowskie powinny same ustalić dopuszczalne metody podziału całkowitej kwoty podatku naliczonego na część odpowiadającą czynnościom gospodarczym w rozumieniu VAT oraz czynnościom pozostającym poza działalnością gospodarczą. Takie właśnie doprecyzowanie istniejących regulacji przewiduje w polskim prawie wskazana wyżej nowelizacja ustawy o VAT, która implementuje zasady zastosowania i kalkulacji tzw. prewspółczynnika w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (dotychczasowo taka częściowa implementacja uregulowana była w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT).

W najnowszym orzeczeniu w sprawach połączonych C-108/14 i C-109/14 Larentia Minerva TSUE uznał wprost, że koszty związane z nabyciem udziałów lub akcji w spółkach zależnych poniesione przez spółkę holdingową biorącą udział w zarządzaniu tymi spółkami i w związku z tym wykonującą działalność gospodarcza powinny być uznane za należące do kosztów ogólnych tej spółki holdingowej, a obciążający te koszty podatek VAT co do zasady powinien podlegać pełnemu odliczeniu, chyba że niektóre transakcje gospodarcze dokonane na późniejszym etapie obrotu są zwolnione od VAT (a w takim wypadku prawo do odliczenia powinno uwzględniać współczynnik VAT). Mając na uwadze powyższe, należy skonstatować, że w sytuacji uzyskiwania dywidend od podmiotów (spółek zależnych) aktywnie zarządzanych (gdzie samo zarządzanie jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej dla celów VAT), wypłata takich dywidend powinna być uznana za niepodlegający opodatkowaniu efekt prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem jest jako taka związana z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Brak zastosowania regulacji prewspółczynnikowych.

Skoro zatem przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu otrzymywanych dywidend powinny być uznane za przychody z działalności gospodarczej (choć pozostające poza zakresem opodatkowania VAT), hipoteza z art. 86 ust. 2a o konieczności zastosowania tzw. prewspółczynnika w przypadku związku zakupów towarów i usług z działalnością inną niż gospodarcza nie znajdzie zastosowania. Oznacza to również, że nie tylko przychody otrzymywane z tytułu dywidend nie powinny być brane pod uwagę przy odliczaniu podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu, ale w ogóle cała aktywność holdingowa Spółki (jako działanie w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej) nie powinna negatywnie wpływać na zakres odliczenia podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu (jednym słowem, żaden ze wskazanych w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT przykładowych sposobów określenia proporcji nie znajdzie zastosowania, gdyż takowej proporcji Spółka w ogóle nie powinna stosować).

Jak zresztą wynika i z wprowadzonych regulacji, i z projektu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 września 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, i z samego Uzasadnienia do projektu ustawy wprowadzającej analizowane przepisy (Uzasadnienie złożone przez Prezes Rady Ministrów do Sejmu wraz z projektem ustawy w dniu 14 stycznia 2015 r.; dalej: Uzasadnienie), wskazane regulacje prewspółczynnikowe przewidziane są przede wszystkim dla jednostek samorządu terytorialnego (działających w charakterze organu władzy publicznej), uczelni publicznych (prowadzących nieodpłatną działalność statutową), czy też instytutów badawczych. W szczególności, w Uzasadnieniu na str. 19 zaznaczono, że pod celami działalności gospodarczej (a zatem takiej działalności, która nie powoduje konieczności zastosowania regulacji prewspółczynnikowych) mieszczą się również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Przykładem takich działań czy sytuacji zgodnie z Uzasadnieniem mogą być otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych” itp. A zatem dotyczy to sytuacji analogicznych do działań (usług) podejmowanych przez Spółkę w ramach jej aktywności holdingowej z jednoczesnym aktywnym zarządzaniem spółkami celowymi (działalność niegenerująca opodatkowania podatkiem VAT, jednak będąca działalnością gospodarczą w świetle regulacji art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

W związku z powyższym, przychody czerpane przez Spółkę z tytułu dywidend nie wpływają na konieczność zastosowania nowych regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT do obliczenia wysokości podatku VAT naliczonego na zakupach towarów i usług związanych z Kosztami Ogólnego Zarządu. W oczywisty też sposób przychody te (tj. przychody z tytułu dywidend), jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT, nie wpływają na wysokość samego współczynnika (proporcji) VAT, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (w celu kalkulacji wysokości współczynnika, Spółka powinna uwzględniać tylko obrót podlegający opodatkowaniu VAT, tj. obrót opodatkowany i zwolniony od VAT).

Dlatego też należy uznać, że w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, dla ustalenia wysokości odliczenia VAT przy zakupie przez Spółkę usług/towarów w ramach Kosztów Ogólnego Zarządu, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wysokości otrzymywanych dywidend ze spółek celowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin