Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1-1/4512-1-54/16-5/MJ
z 9 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 25 sierpnia 2016 r. (data wpływu 29 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 89b ust. 1 ustawy w odniesieniu do należności wynikającej z faktury dokumentującej wniesienie aportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 89b ust. 1 ustawy w odniesieniu do należności wynikającej z faktury dokumentującej wniesienie aportu. Wniosek uzupełniono w dniu 31 października 2016 r. o brakujące elementy opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka A (dalej: Zbywca) jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Podstawowa działalność gospodarcza powadzona przez Zbywcę obejmuje produkcję środków transportu.

Spółka B (dawniej: (…) na dzień nadania wniosku oczekuje ona na rejestrację zmiany nazwy w KRS) (dalej: Nabywca) jest spółką osobową, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny.

Zbywca posiadał w swoim majątku prawo do użytkowania wieczystego nieruchomości rolnej zabudowanej budynkami i budowlami (dalej: Grunt) oznaczone księgą wieczystą numer (...).

Na Gruncie posadowiony jest szereg budynków i budowli, w szczególności budynek techniczny, gospodarczy, budynki magazynowe, zbiornik wodny, oczko wodne, ogrodzenie oraz drogi i utwardzenia terenu. Wszystkie te budynki i budowle stanowiły własność Zbywcy.

Historia Gruntu

• Grunt został nabyty przez Zbywcę wraz z posadowionymi na niej budynkami i budowlami w 2011 r. od osoby fizycznej. Transakcja ta nie podlegała wówczas opodatkowaniu podatkiem VAT.
• W 2014 r. Zbywca poniósł nakłady na ulepszenie (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) posadowionego na Gruncie budynku technicznego (dalej: Budynek techniczny) w kwocie przekraczającej 30% wartości początkowej tego budynku.
• W 2015 r Zbywca poniósł nakłady na ulepszenie (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) posadowionego na Gruncie budynku magazynowego (dalej: Magazyn MD) w kwocie przekraczającej 30% wartości początkowej tego budynku.
• W 2016 r. Zbywca ukończył budowę zbiornika wodnego (dalej: Zbiornik wodny) – zakończono pracę przy Zbiorniku wodnym, możliwe jest jego wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem, przy czym Zbywca na dzień opisanej w złożonym wniosku transakcji aportu oczekiwał na formalne pozwolenie na użytkowanie.
• Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od ww. nakładów na ulepszenie budynków oraz na wybudowanie Zbiornika wodnego w związku z ich przeznaczeniem do opodatkowanej VAT działalności Zbywcy.
• Na pozostałe budynki i budowle Zbywca nie ponosił żadnych nakładów. Wśród tych budynków znajdują się między innymi budynki określane dalej jako: Budynek Gospodarczy i Magazyn Transformatorowy.
• Począwszy od grudnia 2014 r. cześć Gruntu wraz z Budynkiem technicznym, Magazynem MD, budynkiem Gospodarczym i Magazynem Transformatorowym była przedmiotem dzierżawy – dzierżawcą była osoba fizyczna.
  
  

Czynsz za dzierżawę tych budynków podlega opodatkowaniu VAT (przy czym w stosunku do czynszu za dzierżawę gruntu Zbywca stosował zwolnienie od opodatkowania na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia).

Transakcja

W kwietniu 2016 r. została przez rzeczoznawcę sporządzona wycena wartości rynkowej Gruntu wraz z budynkami i budowlami posadowionymi na Gruncie i zidentyfikowanymi przez rzeczoznawcę (dalej odpowiednio: Wycena i Obiekty). Wycena wskazywała łączna wartość Gruntu i Obiektów oraz wartość Gruntu i poszczególnych Obiektów odrębnie. Ponadto Wycena potwierdzała, że Zbiornik wodny stanowi budowlę.

Po przygotowaniu Wyceny Zbywca wniósł Grunt wraz z Obiektami do Nabywcy jako wkład niepieniężny (dalej: Aport). Na dzień Aportu Zbywca był już komandytariuszem Nabywcy. W wyniku Aportu, Zbywca zwiększył swój „udział kapitałowy” w majątku Nabywcy i otrzymał korespondujący z nim odpowiednio zwiększony ogół praw i obowiązków komandytariusza. W szczególności, uprawnienie do udziału w zysku oraz stratach Nabywcy zostało określone proporcjonalnie do wartości wkładów wniesionych przez wspólników. Zbywca nie otrzymał w związku z Aportem żadnej innej płatności ani żadnych innych praw majątkowych niż ogół praw i obowiązków komandytariusza. Stąd, wartość zwiększonego w wyniku Aportu ogółu praw i obowiązków komandytariusza odpowiada wartości brutto przedmiotu Aportu.

W umowie dotyczącej przeniesienia przedmiotu Aportu na podstawie Wyceny określono wartość netto Gruntu wraz z Obiektami oraz wartość brutto Gruntu wraz z Obiektami. W umowie tej na podstawie Wyceny określono ponadto wartość rynkową netto poszczególnych Obiektów oraz Gruntu. W umowie spółki Nabywcy określona została wartość netto oraz wartość brutto wkładu niepieniężnego Zbywcy do Nabywcy.

Rozliczenie podatku VAT

Zbywca przyjął, że ww. transakcja rodzi następujące skutki podatkowe w zakresie podatku VAT:

• Opisany Aport stanowił dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT.
• Dostawa Budynku technicznego, Magazynu MD oraz Zbiornika wodnego podlegała opodatkowaniu stawką 23% VAT.
• Dostawa pozostałych Obiektów podlegała zwolnieniu od podatku VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
• Podstawą opodatkowania była wartość rynkowa otrzymanego przez Zbywcę ogółu praw i obowiązków komandytariusza, pomniejszona o podatek VAT. Innymi słowy, w zamian za Aport Zbywca otrzymał ogół praw i obowiązków Komandytariusza, który stanowił zapłatę (w kwoce brutto) za omawiana dostawę towarów.
• Wartość Gruntu nie została wyodrębniona w podstawie opodatkowania – została ona przypisana do poszczególnych Obiektów proporcjonalnie do ich wartości wynikającej z Wyceny, co potwierdzono w umowie dotyczącej przeniesienia przedmiotu Aportu. Taki klucz podziału przyjęto z uwagi na przedmiot transakcji, ponieważ charakter Obiektów jest bardzo rożny i jedynym wspólnym mianownikiem wszystkich Obiektów jest ich wartość rynkowa.
• Dostawa towarów została udokumentowana przez Zbywcę fakturą wystawioną zgodnie z przyjętym powyżej modelem rozliczenia podatku VAT od Aportu.
  
  

Przeznaczenie gruntu

Po Aporcie Nabywca wydzierżawia część Gruntu wraz z Budynkiem technicznym, Magazynem MD, Budynkiem Gospodarczym i Magazynem Transformatorowym na rzecz osoby fizycznej (dalej: Dzierżawca). Wynikające z umowy dzierżawy obowiązki Nabywcy zostały przez niego przejęte w związku z nabyciem Gruntu i Obiektów.

Zgodnie z umową dzierżawy, Dzierżawca wykorzystuje dzierżawioną część Gruntu na cele prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach tej działalności Dzierżawca m.in. uprawia warzywa na dzierżawionej części Gruntu. Zebrane plony przeznaczone są na potrzeby własne Dzierżawcy oraz na sprzedaż.

Dzierżawca nie posiada uprawnień rolniczych. Dzierżawca nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu ustawy o VAT. Dzierżawca prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną 19% liniowym podatkiem dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza. Dostawy wykonywane przez Dzierżawce są opodatkowane podatkiem VAT. Zgodnie z wpisem do ewidencji przedsiębiorców, działalność gospodarcza Dzierżawcy obejmuje następujące pozycje według klasyfikacji PKD: 70.22.Z, 70.22.Z, 01.19.Z, 01.21.Z, 01.29.Z, 01.30.Z, 01.49.Z, 01.61.Z, 01.62.Z, 01.63.Z, 01.64.Z, 02.10.Z, 02.20.Z, 02.30.Z, 03.21.Z, 03.22.Z, 10.20.Z, 10.31.Z, 10.32.Z, 10.39.Z, 10.41.Z, 10.51.Z, 10.52.Z, 10.61.Z, 10.62.Z, 10.71.Z, 10.72.Z, 10.73.Z, 10.84.Z, 10.85.Z, 10.86.Z, 10.89.Z, 10.91.Z, 10.92.Z, 11.02.Z, 11.07.Z, 45.11.Z, 45.19.Z, 45.20.Z, 45.31.Z, 45.32.Z, 46.14.Z, 47.11.Z, 47.19.Z, 47.21.Z, 47.22.Z, 47.23.Z, 47.24.Z, 47.25.Z, 47.29.Z, 47.75.Z, 47.81.Z, 47.89.Z, 47.99.Z, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 70.21.Z, 73.11.Z, 73.20.Z, 78.10.Z, 78.30.Z, 82.30.Z, 82.99.Z, 85.59.B.

Pozostała część Gruntu oraz Zbiornik wodny również będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej Nabywcy. W szczególności możliwe jest, że Grunt oraz Zbiornik wodny zostaną przez Nabywcę przeznaczone do świadczenia usług hotelarskich oraz edukacyjnych. Aktualnie Nabywca prowadzi na niewydzierżawionej części Gruntu inwestycję polegająca na budowie nowego budynku, który zostanie przeznaczony do wydzierżawienia (w ramach czynności opodatkowanej VAT).

W konsekwencji, niewydzierżawiona aktualnie cześć Gruntu oraz Zbiornik wodny będą wykorzystywane przez Nabywcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Wspólny wniosek

Zbywcy i Nabywca składają niniejszy wniosek w trybie art. l4r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 513, ze zm. – „OP”). Opisany w ramach złożonego wniosku stan faktyczny dotyczący obu podmiotów jest bowiem tożsamy. W szczególności, oba z nich są zainteresowane uzyskaniem interpretacji przepisów ustawy o VAT dot. konsekwencji Aportu i Dzierżawy.

Stosownie do art. 14r § 2 OP, Wnioskodawcy wskazują Nabywcę jako podmiot, który jest stroną postępowania w sprawie interpretacji

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wyjaśnił, że w ramach Aportu Zbywca przeniósł do Wnioskodawcy Grunt wraz ze wszystkimi posadowionymi na nim budynkami i budowlami. Ponadto, jak wskazano we Wniosku, działalność gospodarcza Zbywcy obejmuje produkcję środków transportu. W związku z powyższym:

1. Budynek Gospodarczy oraz Magazyn Transformatorowy zostały przyjęte do używania w ramach prowadzonej przez Zbywcę działalności gospodarczej w grudniu 2014 r., tj. w związku z wydzierżawieniem tych obiektów przez Zbywcę w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Przed wydzierżawieniem ww. obiektów Zbywca nie wykorzystywał ich w swojej działalności gospodarczej. A zatem, od przyjęcia ww. obiektów do używania w ramach prowadzonej przez Zbywcę działalności gospodarczej do dnia opisanego we wniosku aportu do Spółki upłynął okres krótszy, niż dwa lata.
2. Zbiornik Wodny został ukończony w 2016 r. i nie był przed aportem do Spółki wykorzystywany w działalności gospodarczej Zbywcy – tj. nie został przed aportem do Spółki przyjęty do używania w ramach prowadzonej przez Zbywcę działalności gospodarczej (aczkolwiek po ukończeniu mógł spełniać swoją techniczną rolę jako zbiornik retencyjny). Wnioskodawca udziela niniejszej odpowiedzi dla uniknięcia wątpliwości, ponieważ we wniosku wskazano, że Zbiornik wodny został wybudowany, a nie, że był przedmiotem ulepszenia.
3. Wszystkie pozostałe nieruchomości (tj. budynki lub budowle) przeniesione wraz z Gruntem do Wnioskodawcy w ramach Aportu, niebędące przedmiotem ulepszenia przez Zbywcę, nie były przed Aportem do Spółki w ogóle wykorzystywane w działalności gospodarczej Zbywcy – tj. nie zostały przed Aportem do Spółki przyjęte do używania w ramach prowadzonej przez Zbywcę działalności gospodarczej.
   
   

Innymi słowy, pytanie nr 2 (przedstawione w formularzu ORD-IN), w części w której Wnioskodawcy pytają, czy dostawa Obiektów innych niż Budynek Techniczny, Magazyn MD oraz Zbiornik wodny podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT dotyczy opisanych w punkcie 1 i 3 budynków i budowli, na które nie były ponoszone nakłady na ulepszenie przez Zbywcę i które nie zostały przyjęte do używania w ramach prowadzonej przez Zbywcę działalności gospodarczej (budynki i budowle z pkt 3 powyżej) lub zostały przyjęte do tej działalności poprzez wydzierżawienie w grudniu 2014 r. (budynki opisane w pkt 1 powyżej).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że w omawianym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania art. 89b ust. 1 ustawy o VAT. Należność wynikająca z faktury wystawionej przez Zbywcę została bowiem uregulowana przez Nabywcę poprzez uzyskanie przez Zbywcę ogółu praw i obowiązków komandytariusza Nabywcy. Uzyskanie przez Zbywcę ogółu praw i obowiązków w związku ze zbyciem przedmiotu Aportu (por. uzasadnienie stanowiska Wnioskodawca do pyt. oznaczonego Nr 1 w formularzu ORD-IN) stanowi bowiem uregulowanie faktury przez Nabywcę w rozumieniu art. 89b ust. 1 ustawy o VAT. Zatem, Nabywca nie będzie zobowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku na podstawie ww. przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Natomiast, zgodnie z art. 89b ust. 1a ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ustawy).

Jak wynika z treści ww. przepisu, odnosi się on do sytuacji, gdy dłużnik nie ureguluje należności wynikającej z faktury dokumentującej nabycie towarów i usług w terminie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawa nie definiuje pojęcia uregulowania należności, do którego odwołuje się ww. przepis. Zakres pojęciowy zwrotu użytego w art. 89b ustawy, tj. „uregulowania należności” nie budzi jednak wątpliwości. Jego istotą jest zaspokojenie wierzyciela, zatem należy przyjąć, że „uregulowanie” następuje z chwilą, z którą wierzyciel zostaje zaspokojony.

Użyte w wyżej wymienionych przepisach pojęcie „uregulowania” jest pojęciem szerokim (szerszym od pojęcia „zapłaty należności”). Poprzez użycie tego pojęcia dopuszcza się różne sposoby uregulowania należności dokonywane pomiędzy kontrahentami.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że spółka akcyjna (Zbywca) wniosła prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim obiektami do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej (Wnioskodawca) jako wkład niepieniężny (Aport). Na dzień Aportu Zbywca był już komandytariuszem Wnioskodawcy. W wyniku Aportu, Zbywca zwiększył swój „udział kapitałowy” w majątku Wnioskodawcy i otrzymał korespondujący z nim odpowiednio zwiększony ogół praw i obowiązków komandytariusza. W szczególności, uprawnienie do udziału w zysku oraz stratach Wnioskodawcy zostało określone proporcjonalnie do wartości wkładów wniesionych przez wspólników. Zbywca nie otrzymał w związku z Aportem żadnej innej płatności ani żadnych innych praw majątkowych niż ogół praw i obowiązków komandytariusza. Dostawa towarów została udokumentowana przez Zbywcę fakturą. Zarówno Wnioskodawca, jak i Zbywca są czynnymi podatnikami VAT.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy z tytułu opisanej transakcji jest obowiązany do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku na podstawie art. 89b ustawy, w odniesieniu do należności wynikającej z faktury potwierdzającej wniesienie aportu.

Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia ww. kwestii jest ustalenie, czy wniesienie aportu do spółki ma charakter odpłatny.

Należy wskazać, że z regulacji ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.) oraz z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn zm.) wynika, że w zamian za wniesiony przez wspólnika wkład niepieniężny do spółki uzyskuje on udział w danej spółce. Dodatkowo wspólnik uzyskuje prawo do udziału w zyskach przedmiotowej spółki.

W szczególności, zgodnie z art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Ponadto, w związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku, w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały), które posiadają określoną wartość. W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny (z którego wynika konieczność opodatkowania VAT). Podobnie jak przy innych odpłatnych świadczeniach ustalana jest wartość należności ogółem.

Zapłata na rzecz wnoszącego aport nie następuje jednak w formie pieniężnej, lecz „w naturze”, poprzez wydanie praw udziałowych. Zgodnie z regulacjami powołanych powyżej ustaw, w umowie spółki podawana jest wartość wkładu. Należy zatem przyjąć, że wartość ta stanowi określenie ceny, która następnie zapłacona zostanie w naturze, tj. prawami udziałowymi.

W przedmiotowej sprawie Zbywca w wyniku Aportu, zwiększył swój „udział kapitałowy” w majątku Wnioskodawcy i otrzymał korespondujący z nim odpowiednio zwiększony ogół praw i obowiązków komandytariusza.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że otrzymane przez Zbywcę udziały Wnioskodawcy (reprezentujące określone prawa udziałowe) stanowiły ekwiwalent za wnoszony do Wnioskodawcy Aport, w związku z czym z chwilą wydania udziałów nastąpiło uregulowanie należności wynikającej z faktury dokumentującej Aport.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji wniesienia aportu i otrzymania w zamian udziałów przepis art. 89b ustawy nie znajdzie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 89b ust. 1 ustawy w odniesieniu do należności wynikającej z faktury dokumentującej wniesienie aportu. Natomiast w pozostałych zakresach w dniu 9 listopada 2016 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia o nr ILPP1-1/4512-1-54/16 -3/MJ oraz ILPP1-1/4512-1-54/16-4/MJ.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego przysługuje prawo do wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę na interpretację indywidualną wydaną na podstawie art. 14r § 1 Ordynacji podatkowej wnosi się do sądu administracyjnego właściwego ze względu na siedzibę organu wydającego interpretację, czyli w niniejszej sprawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.