Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPB3/4510-610/15-2/S-19/AW
z 12 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 558/16 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. akt II FSK 3077/16 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych prowadzenia działalności gospodarczej na terenie jednej specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie kilku zezwoleń –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych prowadzenia działalności gospodarczej na terenie jednej specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie kilku zezwoleń.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 26 stycznia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną znak: ITPB3/4510-610/15-2/AW, w której uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe stwierdził, że przepisy dotyczące specjalnych stref ekonomicznych, tj. ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97) i przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014, poz. 851, z późn. zm.) nie zawierają regulacji odnoszących się do sytuacji posiadania przez jeden podmiot kilku zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref. W szczególności, nie przewidują obowiązku prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych dla potrzeb rozliczeń związanych z poszczególnymi zezwoleniami strefowymi, w tym z poszczególnymi projektami realizowanymi w ramach tych zezwoleń. Tym samym, jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność na terenie strefy, zobowiązany jest przede wszystkim do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli w sposób umożliwiający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. W konsekwencji powinien prowadzić ewidencję w taki sposób, aby mieć możliwość odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Ewidencja taka powinna pozwolić wyodrębnić poniesione wydatki związane z każdym zezwoleniem.

Na ww. interpretację Wnioskodawca wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 19 lutego 2016 r.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 8 marca 2016 r. znak: ITPB3/4510-1-7/16/AW stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26 stycznia 2016 r. znak: ITPB3/4510-610/15-2/AW złożył skargę z dnia 29 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 558/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 26 stycznia 2016 r. znak: ITPB3/4510-610/15-2/AW.

W wyroku tym Sąd wskazał między innymi, że: (…) nie podziela stanowiska organu interpretacyjnego, według którego na Spółce będzie ciążył obowiązek odrębnego ewidencjonowania dochodu osiągniętego na podstawie Zezwolenia 1 i Zezwolenia 2. (…) We wniosku skarżąca podała, że prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego z zezwoleń, dzięki czemu możliwe będzie zweryfikowanie, w każdym czasie, wypełnienia warunków określonych w każdym z zezwoleń oraz ustalenie kosztów kwalifikowalnych poniesionych w związku z realizacją każdego z projektów inwestycyjnych i dokładne wyliczenie limitu pomocy publicznej na podstawie każdego z posiadanych zezwoleń, zgodnie z przysługującym poziomem intensywności pomocy. W ocenie Sądu nie ma normatywnego obowiązku prowadzenia odrębnych ewidencji podatkowych w zależności od ilości posiadanych zezwoleń; skoro regulacji takich nie zawiera ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych, jak również rozporządzenie z dnia 10 grudnia 2008 r. Jeżeli zatem wskazany przez skarżącą sposób prowadzenia ewidencji księgowej będzie spełniał wymogi przewidziane art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., to brak jest podstaw prawnych do kwestionowania wskazanej przez nią argumentacji i nakładania obowiązku prowadzenia kilku ewidencji.

Od ww. wyroku Minister Finansów działający przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy złożył skargę kasacyjną z dnia 8 września 2016 r. znak: 0461-ITRP.46.3.2016.2.MK do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. akt II FSK 3077/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W wyroku tym Sąd odnosząc się do zaskarżonego wyroku z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 558/16 wskazał między innymi, że: (…) zwolnieniem z podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach, na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e. (…) Sąd pierwszej instancji trafnie przyjął, że odrębne ustalanie osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących normach prawnych kształtujących reżim opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez przedsiębiorcę strefowego.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Spółki w zakresie skutków podatkowych prowadzenia działalności gospodarczej na terenie jednej specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie kilku zezwoleń wymaga ponownego rozpatrzenia przez organ.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów powroźniczych, wyrobów sieciowych przydatnych w rybołówstwie, wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn, sprzętu sportowego, naprawy i konserwacji sieci rybackich, transportu drogowego towarów. Wnioskodawca prowadzi swoją działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: Strefa), jak i poza Strefą. Wnioskodawca posiada dwa zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Strefy. Zezwolenie z 2013 r. i zezwolenie z 2015 r. Oba zezwolenia zostały wydane na takie same rodzaje działalności prowadzonej na terenie Strefy, przy czym wcześniejsze zezwolenie wskazuje także działalność w zakresie transportu drogowego towarów, który to rodzaj działalności nie jest objęty późniejszym zezwoleniem.

Każde z zezwoleń określa odrębne warunki w zakresie:

• wysokości koniecznych do poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych, terminu ich poniesienia,
• wysokości zatrudnienia na terenie Strefy i terminów utrzymania tego zatrudnienia,
• terminu zakończenia inwestycji.

Możliwe jest, że w przyszłości Wnioskodawca uzyska kolejne zezwolenia na prowadzenie działalności w Strefie. Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia z 2013 r. i zezwolenia z 2015 r. (oraz ewentualnych zezwoleń wydanych w przyszłości), Wnioskodawca może prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie posiadanych w danym okresie zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Strefy oraz odrębną ewidencję dla działalności prowadzonej poza strefą (czyli nieobjętej zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)?
2. Czy Wnioskodawca może objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej (czyli zezwolenia z 2013 r.) a po wyczerpaniu limitu zwolnienia wynikającego z tego zezwolenia Wnioskodawca będzie mógł wykorzystywać zwolnienie w granicach limitu wynikającego z drugiego z posiadanych zezwoleń, to jest zezwolenia z 2015 r., a po wyczerpaniu tego limitu Wnioskodawca będzie mógł wykorzystywać zwolnienie w granicach limitu wynikającego z ewentualnych kolejnych zezwoleń, które zostałyby Wnioskodawcy wydane w przyszłości, bez konieczności przypisywania dochodu uzyskanego z działalności na terenie Strefy do poszczególnych zezwoleń?

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 zostanie Spółce wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 – dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym (czyli podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych) oraz dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie posiadanych w danym okresie zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Strefy (czyli podlegającego zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), Wnioskodawca może prowadzić:

• odrębną ewidencję dla działalności prowadzonej poza Strefą,
• jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie wszystkich posiadanych w danym okresie zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Strefy. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z póżn. zm., dalej: „Ustawa o SSE”), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zgodnie z regulacjami rozporządzeń wykonawczych do Ustawy o SSE, zwolnienia przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

W świetle powyższych przepisów Wnioskodawca uważa, że ustawodawca nie nałożył na podatników obowiązku wyodrębnienia wyniku podatkowego osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych będących podstawą wydania odpowiadających im zezwoleń strefowych. Przepisy przewidują bowiem w tym zakresie jedynie obowiązek odrębnego ustalania dochodu zwolnionego spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu prowadzenia działalności na terenie strefy oraz dochodu z tytułu działalności poza Strefą opodatkowanego na zasadach ogólnych. Jednocześnie, ustawodawca przewidział konieczność „wyodrębnienia organizacyjnego” działalności prowadzonej na terenie strefy, nie przewidując jednocześnie analogicznego obowiązku w odniesieniu do poszczególnych rodzajów działań prowadzonych na terenie danej strefy w oparciu o kolejne wydane danemu przedsiębiorcy zezwolenia na prowadzenie działalności w danej strefie. Powyższe oznacza – zdaniem Wnioskodawcy – że jest on uprawniony do prowadzenia jednej ewidencji dochodów dla działalności strefowej, obejmującej poszczególne dochody uzyskiwane z wszystkich rodzajów działalności wymienionych w posiadanych w danym okresie zezwoleniach na prowadzenie działalności na terenie Strefy. Innymi słowy Wnioskodawca będzie zobowiązany jedynie do ustalenia łącznej wartości wszystkich przychodów oraz kosztów podatkowych w związku z prowadzeniem na terenie Strefy działalności zwolnionej, o które następnie będzie uprawniony pomniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wynika to z tego, że pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest udzielana przedsiębiorcy (czyli także Wnioskodawcy), a nie jego wydzielonej jednostce organizacyjnej prowadzącej dany rodzaj działalności.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że w deklaracji podatkowej CIT-8/0 w poz. 14 wpisuje się cały dochód objęty zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (bez odrębnego wykazywania dochodów związanych z realizacją działań objętych każdym z posiadanych zezwoleń na prowadzenia działalności na terenie Strefy). Wartość tego dochodu jest następnie wpisywania do pozycji 28 deklaracji CIT-8/O i przenoszona do pozycji 46 deklaracji CIT-8. Tym samym nie istnieje możliwość deklarowania dochodów, bądź strat uzyskanych na każdym z zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Strefy odrębnie. Potwierdza to prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy odnośnie braku konieczności odrębnego kalkulowania dochodu lub straty w odniesieniu do każdego z posiadanych przez Wnioskodawcę zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Strefy. Dla powyższej konkluzji nie ma znaczenia to, że podatnik jest zobowiązany do zapewnienia możliwości wyodrębnienia środków trwałych oraz nowo utworzonych miejsc pracy związanych z danym projektem inwestycyjnym, dla celów uwzględnienia różnych poziomów intensywności pomocy, wynikających z wydatków kwalifikowanych ponoszonych w ramach każdego z zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Strefy.

W ten sam sposób zinterpretowano analizowaną kwestię w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 7 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1427/12/MO, w dniu 4 czerwca 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-305/I3/SD, w dniu 3 października 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-812/13/SD, w dniu 29 października 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1006/13/CzP, w dniu 8 listopada 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1059/13/PC, w dniu 17 marca 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-1705/13/CzP;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 10 kwietnia 2013 r. Znak: ITPB3/423-16/13/MK oraz w dniu 9 grudnia 2013 r. Znak: ITPB3/423-475a/13/DK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 9 września 2013 r. Znak: ILPB1/415-706/13-2/AG, w dniu 5 lutego 2014 r. Znak: ILPB3/423-538/13-3/KS, w dniu 12 lutego 2014 r. Znak: ILPB3/423-550/13-2/PR;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 15 listopada 2013 r. Znak: IPTPB3/423-382/13-2/KJ, w dniu 13 grudnia 2013 r. Znak: IPTPB3/423-367/13-2/MF oraz w dniu 24 lutego 2014 r. Znak: IPTPB3/423-498/13-3/KJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia (w dacie wydania pierwotnej interpretacji) w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym).

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia (w dniu wydania pierwotnej interpretacji).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80 -219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43300 BielskoBiała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.