Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1006/13/CzP
z 29 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 25 lipca 2013 r. (data wpływu do BKIP 29 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prowadzenie działalności na terenie strefy zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych, w oparciu o dwa zezwolenia skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z tych zezwoleń /pytanie oznaczone we wniosku Nr 1/ – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prowadzenie działalności na terenie strefy zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych, w oparciu o dwa zezwolenia skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z tych zezwoleń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :

Spółka, posiadająca status dużego przedsiębiorcy, prowadzi działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej („SSE”) na podstawie Zezwolenia z 1 października 2004 r. (dalej: „Zezwolenie nr 1”) oraz na podstawie Zezwolenia z 30 listopada 2012 r. (dalej: „Zezwolenie nr 2”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej („SSE”). Zezwolenia określają rodzaj działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach wskazanych w Zezwoleniach pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zezwolenie nr 1 zostało udzielone do 8 sierpnia 2016 r., natomiast Zezwolenie nr 2 zostało wydane do końca istnienia SSE, tj. na moment składania niniejszego wniosku do 31 grudnia 2020 r. Wielkość przysługującej Spółce pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”) jest wyliczana jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą. Spółka prowadzi oraz będzie prowadzić ewidencję rachunkową pozwalającą na kalkulację łącznego dochodu zwolnionego z opodatkowania PDOP osiąganego w związku z posiadanymi Zezwoleniami oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu, stosownie do wymagań określonych w art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 tejże ustawy. Ewidencja prowadzona przez Spółkę będzie umożliwiała wyodrębnienie poniesionych wydatków na środki trwałe oraz utworzone nowe miejsca pracy związane z każdym z Zezwoleń z osobna. Ewidencja umożliwi tym samym rozliczenie każdego z realizowanych projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w uzyskanych Zezwoleniach oraz ustalenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją poszczególnych projektów inwestycyjnych dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

W związku z powyższym zadano następujące m.in. pytanie:

Czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) oraz dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, Spółka może prowadzić jedną ewidencję rachunkową dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólną dla posiadanych Zezwoleń) oraz odrębną dla działalności podlegającej opodatkowaniu? /pytanie oznaczone we wniosku Nr 1/

Zdaniem Spółki, niezależnie od liczby posiadanych Zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE, Spółka w celu ustalenia przychodu (dochodu) na działalności zwolnionej jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – dalej „updop”). Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku. Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 updop, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku.

Na mocy art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze z. dalej: „ustawa o SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Tym samym, warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania jest posiadanie zezwolenia na prowadzenie określonego rodzaju działalności na terenie SSE oraz uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na jej terenie (działalności objętej zakresem zezwolenia).

Na gruncie § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 222, poz. 2251) (w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania przez Spółkę Zezwolenia nr 1), w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Analogiczne uregulowanie zawarte zostało w aktualnie obowiązującym rozporządzeniu Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.). Stosownie do § 5 ust. 5 przywołanego rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Zdaniem Spółki, powołane powyżej przepisy nakazują wydzielenie organizacyjne i prowadzenie ewidencji rachunkowych mających na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego, w przypadku prowadzenia działalności na terenie SSE i poza terenem SSE. Natomiast, w celu ustalania dochodu zwolnionego osiągniętego na podstawie dwóch lub więcej zezwoleń nie ma obowiązku dalszego wydzielenia organizacyjnego działalności strefowych, a tym samym wyodrębniania przychodów i kosztów przypadających na każde z tych zezwoleń odrębnie. Oznacza to, że prowadząc działalność na terenie SSE na podstawie dwóch lub więcej zezwoleń podatnik zobowiązany jest prowadzić jedną wyodrębnioną ewidencję rachunkową, na podstawie której będzie możliwe ustalenie dochodu zwolnionego uzyskanego z tej (zwolnionej od PDOP) działalności, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń.

Stanowisko powyżej przedstawione znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, przykładowo:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 lutego 2013 r. znak IBPBI/2/423-1427/12/MO,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 czerwca 2012 r. znak IPTPB3/423-127/12-3/KJ,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 listopada 2012 r. znak ILPB3/423-310/12-2/AO,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 marca 2011 r. znak ILPB3/423-946/10-2/MM,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 września 2010 r. znak IPPB3/423-480/10-4/MS.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, niezależnie od liczby posiadanych Zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE będzie ona zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji dla działalności prowadzonej na terenie SSE (zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym) i drugiej ewidencji na potrzeby działalności prowadzonej poza SSE (podlegającej podatkowaniu podatkiem dochodowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – określanej dalej „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 updop wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Tak więc, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka, posiadająca status dużego przedsiębiorcy, prowadzi działalność gospodarczą w SSE na podstawie Zezwolenia z 1 października 2004 r. oraz na podstawie Zezwolenia z 30 listopada 2012 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Zezwolenie nr 1 zostało udzielone do 8 sierpnia 2016 r., natomiast Zezwolenie nr 2 zostało wydane do końca istnienia SSE, tj. na moment składania niniejszego wniosku do 31 grudnia 2020 r. Wielkość przysługującej Spółce pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”) jest wyliczana jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą. Spółka prowadzi oraz będzie prowadzić ewidencję rachunkową pozwalającą na kalkulację łącznego dochodu zwolnionego z opodatkowania PDOP osiąganego w związku z posiadanymi Zezwoleniami oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu, stosownie do wymagań określonych w art. 9 ust. 1 updop w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop. Ewidencja prowadzona przez Spółkę będzie umożliwiała wyodrębnienie poniesionych wydatków na środki trwałe oraz utworzone nowe miejsca pracy związane z każdym z Zezwoleń z osobna. Ewidencja umożliwi tym samym rozliczenie każdego z realizowanych projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w uzyskanych Zezwoleniach oraz ustalenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją poszczególnych projektów inwestycyjnych dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 11 marca 2013 r., poz. 330).

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.) w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Ustawodawca nie zdefiniował w ww. przepisach mających zastosowanie na tle opisanego zdarzenia przyszłego, o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej chodzi. Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej – prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią – jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. Zatem, wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym.

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie dwóch zezwoleń, Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej pozwalającej na obliczenie dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy dla posiadanych zezwoleń, jak również dochodu (straty) z działalności nieobjętej zezwoleniami. Tym samym nie ma obowiązku wydzielania w ramach działalności zwolnionej dochodów z poszczególnych zezwoleń.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż odnośnie pozostałych spraw będących przedmiotem wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.