INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 maja 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% do zaliczki otrzymanej na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% do zaliczki otrzymanej na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka produkuje i sprzedaje wyroby w Polsce oraz do krajów Unii Europejskiej. Przy sprzedaży do krajów Unii Europejskiej stosowana jest stawka podatku w wysokości 0%.

Wystąpił przypadek, gdy kontrahent unijny wpłacił zaliczkę na wyprodukowanie wyrobów. Podpisano stosowną umowę, z terminem wykonania - 2 miesiące oraz wystawiono fakturę zaliczkową unijną ze stawką 0%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wystawiając fakturę na zaliczkę prawidłowo zastosowano stawkę podatku w wysokości 0%, czy też powinna to być stawka 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo zastosował stawkę podatku 0%. Wskazał, iż po wyprodukowaniu wyrobu sporządził korektę faktury zaliczkowej (ze stawką podatku 0%) i wystawił fakturę VAT UE ze stawką 0%, na której odnotowano fakt sprzedaży wyrobu kontrahentowi unijnemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z treści art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wynika, że obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b. W przypadku, gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (ust. 2 ww. artykułu).

Stosownie do treści ust. 3 tegoż artykułu, jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, podatnik otrzymał część lub całość ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowanie i tym samym zastosowanie odpowiedniej stawki w przypadku otrzymanych zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw, następuje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Z kolei z treści art. 42 ust. 1 wynika, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl ust. 12 powołanego artykułu, jeżeli warunek, którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

W przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 (ust. 12a ww. artykułu).

Zatem zaliczki - co do zasady - podlegają opodatkowaniu taką samą stawką podatku jak dostawa towarów. Z uwagi na fakt, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu stawką 0%, zaliczki zostają opodatkowane stawką 0% pod warunkiem, że w momencie wykazania samej wewnątrzwspólnotowej dostawy podatnik będzie posiadał dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku braku ww. dowodów konieczne jest dokonanie korekty zafakturowanych zaliczek, która winna nastąpić w rozliczeniu za miesiąc następujący po miesiącu, w którym dokonano dostawy. Z powołanego przepisu art. 42 ust. 12 wynika bowiem, że opodatkowanie stawkami właściwymi dla sprzedaży dokonywanej na terytorium kraju w miesiącu następującym po miesiącu rozliczenia dostawy odnosi się do całej kwoty dostawy (w tym otrzymanych zaliczek).

Reasumując, wystawiając fakturę potwierdzającą otrzymanie zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka ma prawo – przy spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 42 ust.1 pkt 1 ustawy – zastosować 0% stawkę podatku od towarów i usług. Należy jednocześnie podkreślić, że w przypadku, gdy po dokonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy Spółka będzie składała deklarację dla podatku od towarów i usług i nie będzie jeszcze posiadała dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, wówczas – zgodnie z dyspozycją zawartą w ust. 12 tego artykułu – zobowiązana będzie opodatkować całą wewnątrzwspólnotową dostawę stawkami właściwymi dla dostawy dokonanej na terytorium kraju w miesiącu następującym po miesiącu dokonania dostawy, w tym skorygować wcześniej wykazaną zaliczkę. W momencie, kiedy Spółka otrzyma odpowiednie dowody, wówczas zgodnie z dyspozycją art. 42 ust. 12a dokonuje korekty deklaracji.

Jednocześnie informuje się, że w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do kwestii prawidłowości dokonania przez Spółkę korekty faktury zaliczkowej (wystawionej ze stawką 0%) i sposobu wystawienia faktury dokumentującej dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska oraz nie postawiono pytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.