INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 28 grudnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Oddziałem w Polsce przedsiębiorstwa osoby prawnej z siedzibą w Pradze, samodzielnie sporządza bilans, nie posiada osobowości prawnej. Wnioskodawca jest wpisany do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, w tymże rejestrze jest również ujawniona osoba reprezentująca zagranicznego przedsiębiorcę w Oddziale. Przedsiębiorca zagraniczny nabył w Polsce w drodze aktu notarialnego nieruchomość dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez jej zakład - oddział w Polsce.

W/w akt wskazuje Wnioskodawcę jako podmiot zobowiązany do poniesienia kosztów zawarcia i wykonania umowy do zapłaty ceny transakcji za nieruchomość oraz jako podmiot uprawniony do otrzymania od zbywcy faktury dokumentującej ów zakup. Ustalona w przetargu wartość nabywanej nieruchomości przekracza kwotę 3.500 zł netto (bez podatku VAT).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej ponosi bieżące koszty związane z przedmiotową nieruchomością oraz przedsięwziął inicjatywę poniesienia nakładów mających na celu dokonanie inwestycji na tej nieruchomości.

Wszystkie dochody uzyskiwane w oparciu o nieruchomość i dokonywane na niej inwestycje będą dochodami przypisanymi do Wnioskodawcy. Jest on podatnikiem VAT czynnym, któremu przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpisy amortyzacyjne od budynku, wybudowanego przez Wnioskodawcę na przedmiotowej nieruchomości i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych (zakończona inwestycja) są kosztem uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od środka trwałego wprowadzonego przez Niego do ewidencji środków trwałych, służącego Wnioskodawcy do uzyskiwania przychodów, są kosztem uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…). W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (..).

Wydatki te podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych. Albowiem zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Zatem co do zasady odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodów, chyba że przepisy dotyczące amortyzacji wprost wyłączają możliwość zaliczania odpisów do kosztów uzyskania przychodów. Zasady amortyzacji zostały określane w przepisach art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 „ zwane środkami trwałymi”.

Katalog środków trwałych, które nie podlegają amortyzacji określony został w art. 16c ustawy. W związku z tym wszystkie środki trwałe spełniające kryteria wymienione w art. 16a updop oraz niebędące środkami trwałymi wymienionymi w art. 16c updop podlegają amortyzacji.

Przedmiotowy budynek będzie stanowił własność Wnioskodawcy. Budynek będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zatem przedmiotowy budynek spełnia przesłanki do uznania go za środek trwały. Dokonywane przez Wnioskodawcę odpisy amortyzacyjne podlegają natomiast zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.