INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 11 lutego 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych z tytułu świadczenia usług zarządzania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych z tytułu świadczenia usług zarządzania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (osoba fizyczna) od dnia 20 maja 2004r. prowadzi działalność gospodarczą. W ramach działalności wnioskodawca świadczy między innymi usługi związane z zarządzaniem przedsiębiorstwem, pełniąc od 2007r. funkcję członka zarządu. Przedmiot jego działalności zgodnie z dokumentem rejestracyjnym obejmuje między innymi doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

W ramach powyższej działalności wnioskodawca zawarł następujące kontrakty menedżerskie:

1. Kontrakt menedżerski z dnia 1 czerwca 2004r.
2. Kontrakt menedżerski z dnia 1 sierpnia 2007r.
   
   

Powyższe kontrakty zostały zawarte ze spółką z o. o.

W kontraktach zawarte zostały następujące zapisy:

• warunki wykonywania czynności będących przedmiotem kontraktu, w szczególności wskazanie zakresu obowiązków;
• wynagrodzenie wnioskodawcy, które jest określone w stałej wysokości i nie jest uzależnione od wyników osiągniętych przez zleceniobiorcę, co odnosi się także do premii, co skutkuje tym, iż wnioskodawca nie ponosi jakiegokolwiek ryzyka gospodarczego;
• dodatkowe świadczenia przysługujące zleceniobiorcy;
• współdziałanie Spółki ze zleceniobiorcą w imię dobra firmy, umożliwiające wykonywanie obowiązków wynikających z kontraktu;
• wykonywanie obowiązków za pomocą dostępnej infrastruktury Spółki;
• zawarcie klauzuli o braku odpowiedzialności zleceniobiorcy wobec zleceniodawcy oraz osób trzecich.
  
  

Oprócz powyższego, kontrakty przewidują zakaz konkurencji zleceniobiorcy obowiązujący w okresie trwania kontraktu oraz w okresie 6 miesięcy po jego zakończeniu. W kontrakcie z 2007r. strony przewidziały dodatkowo możliwość odstąpienia od zakazu konkurencji. W tym też kontrakcie został zawarty także obowiązek zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa zleceniodawcy przez zleceniobiorcę w okresie obowiązywania umowy oraz trzy lata po jej zakończeniu. Za naruszenie zakazu konkurencji, jak również obowiązku zachowania tajemnicy, mocą kontraktu z 2007r. strony przewidziały obowiązek zapłaty kary umownej.

Od chwili rejestracji działalności gospodarczej, wnioskodawca dokonał także rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług, bez względu na wysokość rocznych obrotów i nie przekroczenia ustawowego progu uprawniającego do zwolnienia.

Wnioskodawca od dnia 1 czerwca 2004r. (z dniem wejścia w życie pierwszego z kontraktów) do dnia 30 września 2005r. z tytułu wykonywania przedmiotowych usług, jako zarejestrowany podatnik od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wystawiał na rzecz Spółki z o. o. faktury VAT, wykazując podatek od towarów i usług zwolniony, na podstawie § 8 ust. 1 pkt 7 obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie korzystał natomiast ze zwolnienia podmiotowego, która to możliwość przewidziana była w art. 113 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług w obowiązującym wówczas brzmieniu, z powodu nieosiągnięcia określonych w powyższym przepisie przychodów zobowiązujących go do opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Po wejściu w życie znowelizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, z dniem 1 czerwca 2005r. wnioskodawca korzystał nadal ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług, lecz na podstawie znowelizowanego już wówczas przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, który po zmianie przewidywał analogicznie jak przed nowelizacją przepisy powołanego rozporządzenia, iż za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności wskazanych dodatkowo w pkt 9 art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychodów z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, na podstawie treści zawartego kontraktu oraz wprowadzonego zwolnienia w ustawie, interpretując znowelizowane przepisy wnioskodawca zaprzestał wystawiania faktur VAT, a swoje czynności z tytułu zawartego kontraktu dokumentuje od 1 października 2005r. rachunkami uproszczonymi.

Przez cały okres obowiązywania przedmiotowych kontraktów wnioskodawca uznawał swój przychód jako przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również opodatkowywał te przychody stawką progresywną (19, 30, 40 %, a w roku bieżącym stawką 18 i 32 %), nie korzystając z innej formy opodatkowania. Jednocześnie Spółka, jako podmiot dokonujący wypłat tychże należności i jednocześnie płatnik, pobierała (i pobiera) zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19 % należności do końca 2008r., a od 1 stycznia 2009r. - według stawki 18 %, pomniejszonej o koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 ww. ustawy, czyli wedle zasad pracowniczych. Zaliczki powyższe Spółka jako płatnik odprowadza do urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie.

Czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywane przez wnioskodawcę czynności na podstawie umów - kontraktów menedżerskich - podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej oraz czy powyższy sposób opodatkowania będzie miał zastosowanie do kontraktów obowiązujących w poprzednim stanie prawnym, w szczególności przed nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 1 stycznia 2007r....

Wnioskodawca przywołał treść art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazując, iż zgodnie z tą definicją, aby można było uznać daną działalność za pozarolniczą działalność gospodarczą, musi ona spełniać kumulatywnie dwie przesłanki:

• po pierwsze, musi ona być działalnością zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu,
• po drugie, przychody z niej uzyskane nie powinny być zaliczane do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2,4-9 tej ustawy.
  
  

Wnioskodawca wskazał, iż przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiując "działalność gospodarczą", konstruuje swoją własną definicję, nie odwołując się do przepisów Ordynacji podatkowej, bądź ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Ustawodawca przyjmując uniwersalną definicję pozarolniczej działalności gospodarczej wskazuje, iż dla uzyskiwania przychodów z tego źródła nie jest konieczne, aby podatnik miał status przedsiębiorcy. Wyraźnie zatem i bez żadnych wątpliwości w definicji tej stanowi się – zdaniem wnioskodawcy - że przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie mogą należeć do innych źródeł (wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2,4-9 ustawy) przychodów.

Wnioskodawca przywołał również treść art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazując, iż jeżeli jakiś przychód osiągany w ramach działalności zarobkowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzonej we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, jest zaliczany do źródeł przychodów wymienionych w art. w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 ustawy, to nie można uznać go za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Nowym rodzajem przychodów z działalności wykonywanej osobiście, które zdefiniowano począwszy od dnia 1 stycznia 2001r. są przychody z tytułu osobiście wykonywanej działalności na postawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. Z dniem 1 stycznia 2004r. weszła ważna zmiana w kwalifikowaniu przychodów z zarządzania przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowiąca, iż przychody z tego rodzaju działalności, uznawane są za pochodzące ze źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca nadał bowiem nową treść przepisowi art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychodu z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Wnioskodawca wskazał, iż o kwalifikacji danego rodzaju przychodów do określonego źródła nie może decydować okoliczność, na rzecz jakich podmiotów podatnik świadczy usługi, jak również to czy podatnik dokonał wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, czy też nie. Ponadto, wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia zdaniem wnioskodawcy wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolniczą działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychody uzyskane z tych tytułów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście nawet, jeżeli tego rodzaju umowy zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał również, iż odnosząc się do pojęcia kontraktu menedżerskiego lub umów o podobnym charakterze należy zauważyć, że kontrakt menedżerski jest formą zarządzania przedsiębiorstwem. Menedżer to osoba zarządzająca (kierująca) przedsiębiorstwem lub jego częścią na podstawie czasowej umowy. Jednocześnie z uwagi na fakt, iż w przypadku powierzenia zarządu przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, dlatego też przepis art. 13 pkt 9 ustawy dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie kontraktu, lecz wszystkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi w drodze umowy cywilnoprawnej zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Podsumowując wnioskodawca stwierdził, iż przychody z tytułu otrzymywanego wynagrodzenia na podstawie kontraktu menedżerskiego zawartego pomiędzy wnioskodawcą a przedmiotową spółką, z racji tego, że uznane są za przychody z działalności wykonywanej osobiście, nie będą mogły być opodatkowane stawką liniową 19 %, a stawką progresywną (19, 30, 40 %, a od 2009r. - stawką 18 i 32 %). Nie może zatem podatnik skorzystać z możliwości wyboru innej formy opodatkowania ani złożyć oświadczenia o wyborze opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy o podatku dochodowym, tj. 19% podatkiem liniowym. Taki wniosek wypływa również z brzmienia poprzednio obowiązujących przepisów, przed nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217. poz. 1588), zmieniającą ustawę z dniem 1 stycznia 2007r. Wówczas bowiem działalność gospodarcza oznaczała działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9, a więc również z wyłączeniem przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Zatem, zdaniem wnioskodawcy, od przychodu uzyskanego na podstawie powyższego kontraktu, spółka, jako podmiot dokonujący wypłat należności z ww. tytułu zobowiązana jest, zgodnie z art. 41 ust. 1 i ust. 1a ustawy do poboru zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19 % należności (a od roku 2009 - 18 %), pomniejszonej o koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 9, czyli wedle zasad pracowniczych. Nie jest możliwe pomniejszenie przychodu o faktycznie poniesione koszty jego uzyskania.

Ponadto obowiązkiem płatnika - obok powyżej wskazanego obliczenia wysokości oraz pobrania zaliczki - jest obowiązek odprowadzenia jej do urzędu skarbowego, zgodnie z przepisem art. 42 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 2 – działalność wykonywana osobiście,
• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym obecnie, a wprowadzonym ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych. prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
   
   

Zgodnie z art. 5a pkt 6 w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 12 listopada 2003r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz .U. Nr 202 poz.1956) tj. w brzmieniu obowiązującym przed wskazaną wyżej nowelizacją pozarolnicza działalność gospodarcza - oznacza działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zarówno w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2007r., jak i po tej dacie obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 7.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje forma prawna w jakiej podatnik prowadzi działalność gospodarczą. Menedżer to osoba zarządzająca przedsiębiorstwem lub jego częścią na podstawie czasowego kontraktu. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Nie jest możliwe wykonywanie tego rodzaju czynności przez podmiot inny niż osoba fizyczna, np. przez spółkę.

Z tych powodów kontrakt menedżerski, nawet wówczas, kiedy zawierany jest z osobami fizycznymi występującymi jako autonomiczne podmioty gospodarcze, czyli przedsiębiorcami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą na własny rachunek w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, również w przypadku wykonywania czynności zarządczych przy merytorycznej pomocy osób trzecich, nie traci osobistego charakteru.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej; w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca (osoba fizyczna) od 2004r. prowadzi działalność gospodarczą. W ramach działalności świadczy między innymi usługi związane z zarządzaniem przedsiębiorstwem, pełniąc od 2007r. funkcję członka zarządu.

Wnioskodawca osiągał zatem przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże od momentu powołania w skład zarządu, jego przychód powinien być kwalifikowany w oparciu o art. 13 pkt 7 ustawy, co nie zmienia faktu, iż nadal jest to przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Dochody podatnika osiągającego przychody z osobiście wykonywanej działalności, o której mowa w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. artykuł w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588) stanowi, iż podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e oraz art. 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali:

Wyodrębnienie dla celów podatku dochodowego działalności wykonywanej osobiście, jako odrębnego od pozarolniczej działalności gospodarczej źródła przychodów, znajduje uzasadnienie również w postanowieniach art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którymi podmioty dokonujące wypłaty należności z tytułów określonych w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 ustala się w wysokości przewidzianej w ust. 2 pkt 1 ustawy (tj. 111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł), a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2 (tj. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy). Jednocześnie art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepis ten nie ma jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ jego dyspozycja nie odnosi się do przychodów z kontraktów menedżerskich oraz w związku z powołaniem do składu zarządu, tj. do punktu 5 zawartego w art. 22 ust. 9 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku, należy stwierdzić, iż przychody, które wnioskodawca uzyskuje w ramach działalności gospodarczej w związku z zawartą umową kontrakt menedżerski oraz w związku z powołaniem do składu zarządu – traktowane są jako przychody z działalności wykonywanej osobiście i winny być opodatkowane według zasad przewidzianych dla tego źródła przychodu. Powyższe stwierdzenie odnosi się zarówno do obowiązującego stanu prawnego jak również stanu prawnego obowiązującego przed 01 stycznia 2007r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.