INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 7 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do odsetek od pożyczek będą miały zastosowanie przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do odsetek od pożyczek będą miały zastosowanie przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dla finansowania swojej działalności zaciągnęła w przeszłości pożyczki pieniężne. Umowy pożyczek zawarte były z podmiotem zagranicznym, który był większościowym udziałowcem Spółki (udział w kapitale Spółki na poziomie ok. 97%).

Spółka wskazuje, że jej dotychczasowy akcjonariusz – podmiot zagraniczny, zbył w bieżącym roku akcje Spółki na rzecz spółki wchodzącej w skład Grupy A, która wchodzi w skład Grupy Kapitałowej B. Na skutek dokonanych zmian kapitałowych jedna ze spółek z Grupy A przejęła umową subrogacji wierzytelności przysługujące podmiotowi zagranicznemu z tytułu umów pożyczek zawartych ze Spółką.

Umowa subrogacji została zawarta pomiędzy trzema podmiotami: podmiot zagraniczny (kredytodawca), spółka wchodząca w skład Grupy A (płatnik), Spółka (dłużnik).

Zgodnie z zawartą umową płatnik przystąpił do w/w umowy subrogacji i spłaci kredytodawcy należności pożyczkowe w celu przejęcia praw i obowiązków kredytodawcy w stosunku do dłużnika wynikłych z umów pożyczek. W przedmiotowej sprawie znalazł zastosowanie art. 518 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, który stanowi, że osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty jeżeli działa za zgodą dłużnika w celu wstąpienia w prawa wierzyciela; zgoda dłużnika powinna być pod rygorem nieważności wyrażona na piśmie. Powyższe oznacza, że po zawarciu przedmiotowej umowy Spółka jest zobowiązana spłacać swoje zobowiązania z tytułu pożyczek do obecnego jej wierzyciela, którym jest spółka wchodząca w skład Grupy A. Prócz spłaty kapitału z tytułu pożyczek, Spółka zobowiązana jest do zapłaty odsetek w uzgodnionej umownie wysokości. Obecny akcjonariusz Spółki nie jest akcjonariuszem (udziałowcem) spółki wchodzącej w skład Grupy A, która jest obecnym wierzycielem Spółki z tytułu umów pożyczek. Spółka wchodząca w skład Grupy A nie jest także bezpośrednim akcjonariuszem Spółki. Spółka wchodząca w skład Grupy A posiada pośrednio (poprzez inną spółkę) 100% udziałów w kapitale obecnego, bezpośredniego akcjonariusza Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawiony powyżej opis stanu faktycznego oraz własne stanowisko w sprawie, Spółka zwraca się z uprzejmą prośbą o potwierdzenie, iż w związku z zawarciem umowy subrogacji i dokonywaniem spłaty pożyczek i odsetek od nich na rzecz spółki wchodzącej w skład Grupy A, nie będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i zapłacone odsetki od pożyczek będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów w Spółce.

Zdaniem Spółki, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. -dalej „updop”), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 61 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 7b. updop, przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Uwzględniając powyższe przepisy oraz opisany stan faktyczny sprawy, w opinii Spółki, zapłacone przez nią odsetki od pożyczek, udzielonych pierwotnie przez akcjonariusza Spółki a następnie przejętych przez spółkę wchodzącą w skład Grupy A w ramach umowy subrogacji, będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów. Spółka zauważa jednocześnie, że po dniu zawarcia umowy subrogacji wierzycielem Spółki stała się spółka wchodząca w skład Grupy A. Więc na dzień w którym wypłacane są odsetki, podmiot na rzecz którego są one wypłacane, nie jest akcjonariuszem Spółki.

Ponadto Spółka wskazuje, że w spółce wchodzącej w skład Grupy A, która jest obecnie wierzycielem z tytułu umów pożyczek, obecny akcjonariusz Spółki nie posiada akcji (udziałów). Spółka wchodząca w skład Grupy A posiada pośrednio (poprzez inną spółkę) 100% udziałów w kapitale obecnego, bezpośredniego akcjonariusza Spółki.

Zdaniem Spółki, w obecnym stanie faktycznym, nie zachodzą przesłanki z art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 updop, które wyłączałyby prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek z tytułu zaciągniętych pożyczek. Oznacza to, że z dniem zapłaty odsetek od pożyczek, Spółka ma prawo zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.