Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-241/12-4/JG
z 5 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu w dniu 29 czerwca 2012 r. (brak daty wypełnienia wniosku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w związku z otrzymanymi gratisami dołączonymi do kupowanych partii towarów, jako rabat naturalny, Spółka ma obowiązek rozpoznać przychód z tytułu wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony w dniu 17 września 2012 r. oraz o brakującą opłatę w dniu 12 września 2012 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w związku z otrzymanymi gratisami dołączonymi do kupowanych partii towarów, jako rabat naturalny, Spółka ma obowiązek rozpoznać przychód z tytułu wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się prowadzeniem sieci sklepów handlu detalicznego. W związku z tym Spółka dokonuje zakupu dużych partii towarów, przy czym zdarza się, że kontrahenci udzielają Jej rabatów naturalnych w postaci towarów przekazywanych do dalszej odsprzedaży.

Przykładowo, przy zakupie 200 szt. towaru A, Spółka otrzymuje 20 szt. tego towaru gratis. Dostawy te są dokumentowane na dwa sposoby:

1. na fakturze jest 200 szt. towaru po 10 zł i 20 szt. po 0 lub 0,01 zł,
2. towary otrzymane gratis są dokumentowane przez dostawcę dowodem wewnętrznym i przyjmowane w Spółce również dowodem wewnętrznym.
   
   

Cena jednostkowa dla takiej dostawy jest wyliczana przez Spółkę według równania 2000 zł / 220 szt. co daje cenę jednostkową 9,09 bowiem udzielony rabat jest związany z konkretną dostawą i ma bezpośredni wpływ na wartość dostawy, co w efekcie prowadzi do obniżenia jednostkowej ceny zakupu partii towaru.

Udzielenie rabatu towarowego polega na dodaniu do zakupionego towaru określonej ilości takiego samego lub podobnego towaru. Jest on więc realizowany równocześnie z nabyciem określonego towaru, a warunkiem jego otrzymania jest dokonanie zakupu określonej ilości tego towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z otrzymanymi gratisami dołączonymi do kupowanych partii towarów, jako rabat naturalny, Spółka ma obowiązek rozpoznać przychód z tytułu wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji ma miejsce udzielenie rabatu towarowego (naturalnego) i nie dochodzi do nieodpłatnego otrzymania rzeczy i tym samym, nie ma obowiązku rozpoznania przychodu z tytułu wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem „nieodpłatne świadczenie”. Dla celów podatkowych przyjmuje się zatem te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenia w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Tak więc, aby można było określone świadczenie określić jako świadczenie nieodpłatne stanowiące przychód podlegający opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi zaś to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie.

W przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z udzieleniem rabatu naturalnego, realizowanego równocześnie z zakupem określonej ilości towaru. Należy zatem uznać, że następuje zachowanie ekwiwalentności w tak dokonanej transakcji.

Reasumując, zdaniem Spółki, w opisanej sytuacji ma miejsce udzielenie rabatu towarowego (naturalnego) i nie dochodzi do nieodpłatnego otrzymania rzeczy i tym samym, nie ma obowiązku rozpoznania przychodu z tytułu wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie zdefiniował przy tym tego pojęcia. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, pojęcie to ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Należy zatem przyjąć, iż nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne.

Wobec powyższego, ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności, w szczególności zbadania, czy należy ona do czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka dokonuje zakupu dużych partii towarów, w związku z czym zdarza się, że kontrahenci udzielają Jej rabatów naturalnych. Przykładowo, przy zakupie 200 szt. towaru A, Spółka otrzymuje 20 szt. tego towaru gratis.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że pojęcia rabatu towarowego (naturalnego) w obrocie gospodarczym używa się na oznaczenie sytuacji, gdy przy sprzedaży większej ilości towaru, sprzedawca dodaje do zakupionego towaru dodatkowo – z reguły bezpłatnie lub za tzw. „symboliczną złotówkę” – określoną ilość tego samego towaru. Rabat taki realizowany jest więc równocześnie z nabyciem określonego towaru, gdzie warunkiem jego otrzymania jest dokonanie zakupu określonej ilości danego towaru.

W świetle powyższego uznać więc należy, iż w tak dokonywanej transakcji następuje zachowanie ekwiwalentności.

Reasumując, otrzymanie przez Spółkę gratisów dołączonych do kupowanych partii towarów, stanowiących rabat naturalny, nie powoduje obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.