INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.01.2010 r. (data wpływu 12.01.2010 r.) oraz piśmie (data nadania 10.03.2010 r.), (data wpływu 15.03.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-28/10-2/MT z dnia 03.03.2010 r. (data nadania 03.03.2010 r., data doręczenia 08.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na ochronę znaku towarowego za okres 10 lat – jest nieprawidłowe,

• a w pozostałej części – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12.01.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z rejestracją znaku towarowego oraz honorarium rzecznika patentowego, momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na ochronę znaku towarowego za okres 10 lat oraz amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka podjęła działania związane z zarejestrowaniem w Urzędzie Patentowym znaku towarowego (nazwy firmy). W związku z powyższym we wrześniu 2009 roku firma poniosła wydatki na honorarium rzecznika patentowego w związku z przygotowaniem analiz, konsultacje i opracowania oraz złożenie w Urzędzie Patentowy dokumentacji. Koszt ww. usługi to 800 zł netto, VAT -176 zł brutto- 976 zł.W listopadzie 2009 roku wpłynęła do Spółki kolejna faktura wystawiona przez Rzecznika Patentowego za końcowe raportowanie, wniesienie wymaganych opłat i opiekę nad znakiem w pierwszych 10-ciu latach, w wysokości 1000 zł netto, 220 zł VAT, 1220 zł brutto, oraz opłaty urzędowe za pierwsze 10 lat ochrony i publikację przekazywane przez pełnomocnika na rachunek Urzędu Patentowego RP w wysokości 1290 zł netto. Całość opłat poniesiona w związku z rejestracją znaku wyniosła 3090 zł netto, 396 zł vat, 3486zł brutto. Zarejestrowany znak towarowy nie jest znakiem nabytym, lecz został on wymyślony (stworzony) w ramach działalności gospodarczej i został zarejestrowany przez Spółkę po raz pierwszy w Urzędzie Patentowym. Jednocześnie Spółka w przyszłości zamierza wykorzystać zastrzeżony znak do celów zarobkowych.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 03.03.2010 r. Nr IPPB1/415-28/10-2/MT Spółka uzupełniła swój wniosek pismem z dnia 09.03.2010 r., informując, iż prowadzi pełne księgi handlowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy poniesione wydatki związane z rejestracją znaku towarowego, honorarium rzecznika patentowego w wysokości 1800 zł netto oraz opłaty urzędowe na ochronę znaku towarowego za okres 10 lat, w wysokości 1290 netto, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w momencie ich poniesienia, czy też należy takie koszty rozliczać w czasie (przez cały okres trwania ochrony), proporcjonalnie do tego okresu....
2. Czy należy opłatę urzędową za 1-sze 10 lat ochrony znaku w wysokości 1290 zł netto amortyzować zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy znak towarowy zgodnie z ustawą o rachunkowości należy zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki.

W przypadku Spółki, w wyniku uzyskania prawa ochronnego nie następuje nabycie prawa majątkowego. Tym samym uzyskanie prawa dzięki decyzji administracyjnej nie powinno zostać zaliczone, do wartości niematerialnych i prawnych Z kolei zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 22b ust. 1 amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania znaki towarowe. Tutaj także nabycie prawa należy rozumieć w znaczeniu cywilnoprawnym.Mając powyższe na uwadze zdaniem Spółki poniesione przez nią wydatki związane z rejestracją znaku w tym wynagrodzenie rzecznika patentowego stanowią koszty obciążające wynik finansowy spółki w roku ich poniesienia. Spółka uważa również, iż kwota 1290 zł poniesiona na opłaty urzędowe za 1 -sze 10 lat ochrony i publikację przekazywane przez pełnomocnika na rachunek Urzędu Patentowego RP, z uwagi na niewielkie koszty nie powinny podlegać rozliczeniu w czasie ale powinny zostać uznane za koszty okresu w którym zostały poniesione.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zasady określenia wartości niematerialnych i prawnych, zasady ustalania ich wartości początkowej stanowiącej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz zasady dokonywania tych odpisów uregulowane są w ustawie z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji) umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.Zgodnie bowiem z art. 22g ust. 1 pkt 2 w związku z art. 22g ust. 4 wartością początkową wartości niematerialnych i prawnych w razie wytworzenia we własnym zakresie jest koszt wytworzenia – przez który należy rozumieć- wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.W art. 22g ust. 18 Ustawodawca określił, iż wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę - przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka poniosła wydatki związane z: rejestracją znaku towarowego, honorarium rzecznika patentowego oraz opłaty urzędowe na ochronę znaku towarowego za okres 10 lat. Zarejestrowany znak towarowy nie jest znakiem nabytym, lecz został on wymyślony (stworzony) w ramach działalności gospodarczej i został zarejestrowany przez Spółkę po raz pierwszy w Urzędzie Patentowym.

Przywołane regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią, iż podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną kreuje nabycie m.in. prawa do znaku towarowego, wobec czego ustawodawca zakłada istnienie zbywcy tego prawa, któremu uiszczana jest należność.W przedmiotowej sprawie Spółka nie poniosła wydatków na nabycie bezwzględnego prawa do znaku towarowego, ale nakłady, które mają na celu doprowadzić do wykreowania dobra niematerialnego, jakim jest znak towarowy.Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w drodze wytworzenia we własnym zakresie. Wobec niemożności ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego – prawo opisane we wniosku podatnika nie podlega amortyzacji. Tym samym nie stosuje się w tym wypadku art. 22m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia również dla amortyzacji będzie fakt uzyskania świadectwa ochronnego lub udzielenia prawa. W tym miejscu należy zauważyć, iż podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 22 ust. 1 przywołanej ustawy podatkowej, stosownie do którego, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ww. ustawy.Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1.Uwzględniając uprzednio wskazane regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznać należy, iż ponoszone przez spółkę wydatki związane z rejestracją znaku towarowego, honorarium rzecznika patentowego oraz opłaty na ochronę tego znaku spełniają przesłanki z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, uprawniając Spółkę do zaliczenia ich ciężar kosztów podatkowych.W tym miejscu wskazać należy, że kosztami uzyskania przychodów ą zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio, czy pośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym.

W nawiązaniu do powyższego oraz przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że nie jest możliwe bezpośrednie powiązanie poniesionych wydatków (rejestracja, ochroną znaku towarowego oraz honorarium rzecznika patentowego) z uzyskiwanymi przychodami. Zatem wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami, których moment poniesienia uregulowany został w art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Stosownie do treści art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Stosownie do treści art. 22 ust. 5d za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się natomiast dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wydatki związane z rejestracją znaku towarowego honorarium rzecznika patentowego jako koszt pośredni uzyskania przychodu mogą zostać zaliczone przez spółkę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Wydatki te związane są bowiem z jednorazowym zdarzeniem, a poniesienie ich służy do uzyskania prawa ochronnego dla znaku towarowego.Odnosząc się natomiast do momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za pierwsze 10 lat ochrony znaku należy zauważyć, że wydatek ten dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy. Koszt ten związany jest z ściśle określonym czasem trwania powyższej ochrony . W związku z powyższym koszty te powinny podlegać rozliczeniu w czasie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.