INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu: 12 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 października 2009 r. o informacje dotyczące przedstawionego zdarzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Spółka z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność usługową i handlową i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jedynym udziałowcem Spółki jest publiczna spółka akcyjna, która zamierza doprowadzić do zakończenia jej działalności operacyjnej i ustania jej bytu prawnego. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest postawienie Spółki w stan likwidacji. w trakcie likwidacji działalność Spółki zostanie zakończona, zostaną ściągnięte wierzytelności, spłacone wszystkie zobowiązania oraz upłynniony majątek w takim stopniu, aby zaspokoić lub zabezpieczyć wierzycieli. Po wykonaniu powyższych czynności pozostanie co najmniej następujące mienie polikwidacyjne, które zostanie wydane jedynemu udziałowcowi wraz z przeniesieniem praw i obowiązków związanych z tym mieniem:

1. budynek wielokondygnacyjny, wykorzystywany na cele użytkowo – mieszkalne, o powierzchni użytkowej 1289 m², położony we W., na działce stanowiącej własność Spółki, wpisany do rejestru zabytków. Powierzchnię 769,65 m² stanowią biura wynajmowane zewnętrznym podmiotom gospodarczym na podstawie umów zawartych na czas nieokreślony. w budynku znajduje się ponadto 6 lokali mieszkalnych, o ogólnej powierzchni 308,88 m², z których 5 Spółka wynajmuje na podstawie umów zawartych na czas nieokreślony, z czynszem regulowanym, jak w lokalach tworzących zasób mieszkaniowy gminy. Jeden lokal mieszkalny o powierzchni 88 m² jest aktualnie adoptowany na biuro przeznaczone na wynajem;
2. cztery lokale mieszkalne, położone w budynku przy ul. Z. w W. o ogólnej powierzchni 251,6 m² z przynależnymi piwnicami o łącznej powierzchni 12 m² wraz z odpowiednim udziałem w powierzchni wspólnej budynku i udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu. Lokale wynajmowane są od dnia 1 lipca 1999 r. na podstawie umów zawartych na czas nieokreślony jednakże nie krótszy niż 15 lat. w umowach zagwarantowane jest prawo pierwokupu mieszkań przez najemców albo wskazane przez nich osoby bliskie.

W piśmie z dnia 7 października 2009 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku pełnomocnik Spółki wskazał, że wyszczególnione we wniosku mienie polikwidacyjne, które ma być wydane wspólnikowi w wyniku likwidacji osoby prawnej, na które składają się nieruchomości wraz z prawami i obowiązkami z nimi związanymi, oraz prawa majątkowe, były i są wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie zarówno organizacyjnie jak i finansowo. w szczególności w księgach rachunkowych Spółki wyodrębniona jest ewidencja aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów dotyczących tych składników istniejącego obecnie przedsiębiorstwa. Składniki te służą Spółce do prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie lokali i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące taką działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wydaniem jedynemu wspólnikowi mienia poliwidacyjnego wraz ze związanymi z tym mieniem prawami i obowiązkami Spółka nie jest zobowiązana do dokonania korekty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 1-8, lecz ewentualnej korekty dokonuje jedyny wspólnik jako beneficjent praw i obowiązków związanych z otrzymanym mieniem...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując opisanego wydania mienia polikwidacyjnego, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa, Spółka nie jest zobowiązana do dokonania korekty podatku odliczonego w sposób opisany w przepisach art. 91 ust. 1-8 ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie przepisu art. 91 ust. 9 ww. ustawy do ewentualnej korekty odliczonego podatku, związanego z otrzymanym mieniem polikwidacyjnym, zobowiązany będzie jedyny wspólnik, który to mienie otrzyma.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi – art. 91 ust. 7 ustawy.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność usługową i handlową i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jedynym udziałowcem Spółki jest publiczna spółka akcyjna, która zamierza doprowadzić do zakończenia działalności operacyjnej i ustania bytu prawnego Wnioskodawcy. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest postawienie Spółki w stan likwidacji. w trakcie likwidacji działalność Spółki zostanie zakończona, zostaną ściągnięte wierzytelności, spłacone wszystkie zobowiązania oraz upłynniony majątek w takim stopniu, aby zaspokoić lub zabezpieczyć wierzycieli. Po wykonaniu powyższych czynności pozostanie co najmniej następujące mienie polikwidacyjne, które zostanie wydane jedynemu udziałowcowi wraz z przeniesieniem praw i obowiązków związanych z tym mieniem:

1. budynek wielokondygnacyjny przeznaczony na cele użytkowo-mieszkalne na działce stanowiącej własność Spółki, wpisany do rejestru zabytków, będący przedmiotem najmu,
2. cztery lokale mieszkalne z przynależnymi piwnicami wraz z odpowiednim udziałem w powierzchni wspólnej budynku i udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu, będące przedmiotem najmu.

Wyszczególnione we wniosku mienie polikwidacyjne, które ma być wydane wspólnikowi w wyniku likwidacji Spółki było i jest wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie zarówno organizacyjnie jak i finansowo. w szczególności w księgach rachunkowych Spółki wyodrębniona jest ewidencja aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów dotyczących tych składników istniejącego obecnie przedsiębiorstwa. Składniki te służą Spółce do prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie lokali i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące taką działalność gospodarczą.

W interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2009 r. nr ILPP1/443-1089/09-4/KG stwierdzono, że wyszczególnione we wniosku mienie polikwidacyjne, będące zdaniem Wnioskodawcy zespołem składników materialnych i niematerialnych organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie, które Spółka po zakończeniu procesu likwidacji zamierza przekazać jedynemu udziałowcowi, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa zdefiniowaną w art. 2 pkt 27e ustawy. w związku z powyższym zbycie tego mienia w formie przekazania go jedynemu udziałowcowi, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze dokonaną wyżej analizę przepisów należy stwierdzić, że zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie przekazania go jedynemu udziałowcowi nie rodzi u Wnioskodawcy obowiązku dokonania korekty w sferze jego wcześniejszych odliczeń. Zgodnie z cytowanym wyżej art. 91 ust. 9 ustawy, obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego z wyżej wskazanych tytułów zostanie przeniesiony na nabywcę, czyli w analizowanym przypadku na spółkę akcyjną. Podkreślić jednak należy, iż obowiązek dokonywania korekt będzie ciążył na nabywcy tylko w przypadku, gdy zajdą przesłanki wskazane w art. 91 ust. 1-8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.