INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 02 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 15 czerwca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu do opodatkowania wartości brutto dokonanej darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu do opodatkowania wartości brutto dokonanej darowizny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w 2009r. dokonuje darowizn towarów handlowych (materiałów budowlanych) na cele kultu religijnego. Obdarowanym podmiotem jest Kościół katolicki. W momencie zakupu towarów handlowych Spółka odliczyła podatek VAT, w związku z powyższym na mocy art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT zobowiązana została do naliczenia podatku VAT w momencie przekazania towarów handlowych w formie darowizny (zostało zmienione przeznaczenie towaru). Podstawą opodatkowania VAT jest cena nabycia towarów handlowych. Spółka na podstawie art. art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów towarów handlowych, które są przedmiotem darowizny.

Darowizny towarów handlowych, zgodnie z art. 18 ust. 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, potwierdzone są dokumentem, z którego wynika wartość darowizny oraz oświadczeniem obdarowanego o ich przyjęciu. Wartość darowizn towarów handlowych określona została według ich wartości rynkowej, którą jest cena sprzedaży brutto z cennika obowiązującego w dniu przekazania towarów handlowych w formie darowizny. Wartość darowizn odliczanych od dochodu nie przekracza 10 % dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka może odliczyć od dochodu do opodatkowania z tytułu darowizn towarów handlowych wartość rynkową, którą jest wartość brutto sprzedaży wynikająca z obowiązującego cennika z dnia przekazania darowizny...

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik miał prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14." Art. 14 ust. 2 cytowanej ustawy określa sposób ustalenia wartości rynkowej rzeczy będących przedmiotem obrotu. Wartość tę określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia. W związku z powyższym wartość darowizn rzeczowych do celów odliczenia powinna być określona według ich wartości rynkowej. Podatek VAT, który w momencie zakupu towarów został odliczony, a z chwilą przekazania towarów w formie darowizny został naliczony w takiej samej wysokości w jakiej uprzednio został odliczony nie ma, w opinii Spółki, w jej sytuacji wpływu na wartość darowizny, o której mowa w art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, Spółka uważa, że wartość towarów handlowych przekazanych w formie darowizny dla potrzeb odliczenia od dochodu należy przyjąć według cen rynkowych, którymi są wartości brutto zamieszczone w cenniku stosowane dla innych kontrahentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 18 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „updop”), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn na cele kultu religijnego – łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Pod pojęciem darowizny, zgodnie z definicją zawartą w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz.93 ze zm.), należy rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast darowizny na cele kultu religijnego, to środki przeznaczone między innymi na: budowę czy remont kościoła, jego wyposażenie, zakup przedmiotów liturgicznych. Adresatami tych darowizn są w szczególności: kościoły, związki religijne i kościelne osoby prawne (zakony, parafie, itp.).

Zgodnie z art. 18 ust. 1a updop łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 i 7 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:

1. osób fizycznych,
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
   
   

Podkreślenia wymaga także fakt, iż w myśl art. 18 ust. 1c updop odliczenie darowizn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające z odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Ponadto stosownie do art. 18 ust. 1b updop, jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż darowizny przekazywane na rzecz Kościoła - cel kultu religijnego, o ile będą miały charakter świadczeń nieekwiwalentnych, zostaną prawidłowo udokumentowane, mogą być odliczone od dochodu w wysokości wartości brutto zakupionych towarów do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.