INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009r. (data wpływu 4 czerwca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2009r. (data wpływu 10 sierpnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w działce niezabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w działce niezabudowanej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 sierpnia 2009r. (data wpływu 10 sierpnia 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 lipca 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2007r. Wnioskodawca zakupił 2 działki we współwłasności z inną osobą fizyczną:

• 29 marca 2007r. - Wnioskodawca zakupił 50% udziału w działce o powierzchni 0,1107 ha za cenę 255.000,00 zł,
• 15 czerwca 2007r. - Wnioskodawca zakupił 50% udziału w działce o powierzchni 0,0979 ha za cenę 200.000,00 zł.
  
  

Są to działki niezabudowane i nie są działkami rolnymi.

Działki Wnioskodawca nabył z przeznaczeniem na budowę domu na własne potrzeby.

W bliskiej przyszłości wraz ze współwłaścicielem Wnioskodawca zamierza podzielić zakupione w 2007r. 2 działki, na 3 nowe działki. Jedną z tych działek zamierza sprzedać, a na pozostałych dwóch planuje wraz ze współwłaścicielem wybudowanie domów (po jednym na każdej działce) na własne potrzeby.

Wnioskodawca nadmienia, że w 2008r. założył działalność gospodarczą pod nazwą K.

Działalność dotyczy między innymi: kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek 66.10.Z., oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami 55.20.Z. Działalność jest zarejestrowana w zakresie podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że dokonał zakupu dwóch działek, ponieważ działki są wąskie i długie i na jednej działce nie można byłoby wybudować domu. Wnioskodawca zakupił więc dwie sąsiadujące ze sobą działki i w ten sposób uzyskał odpowiednią szerokość, na której można wybudować dom. Wnioskodawca zakupił działki we współwłasności, ponieważ nie miał wystarczających środków finansowych, aby dokonać tego zakupu samodzielnie. Poza tym działki są długie i po złączeniu dwóch wąskich działek otrzymano powierzchnię, na której po innym podziale zmieszczą się dwa domy.

Działki miały powierzchnię większą niż potrzebna do budowy domu, ponieważ sprzedający nie sprzedał Wnioskodawcy tylko kawałka działki, który wystarczył na wybudowanie jednego domu, a ponieważ działka była zbyt wąska, dlatego zakupiono dwie działki. Uzyskano w ten sposób szerokość wystarczającą na wybudowanie domu, ale również uzyskana długość działek była zbyt duża dla potrzeb Wnioskodawcy, stad zakup dokonany we współwłasności. Początkowo Wnioskodawca planował z współwłaścicielem podzielić działki na dwie w taki sposób, aby każdy mógł wybudować się na uzyskanej połowie, ale ponieważ Wnioskodawca nie dysponuje wystarczającymi środkami finansowymi, zdecydował się na podzielenie działek na trzy części, a nie jak planował wcześniej na dwie, a z uzyskanych pieniędzy ze sprzedaży trzeciej działki będzie mógł finansować budowę domu. Zakup działek Wnioskodawca sfinansował z własnych środków, bez kredytu. Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane do działalności rolniczej, grunt nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy, a Wnioskodawca nie dokonywał jego uatrakcyjnienia w jakikolwiek sposób. Klasyfikacja działki, to mieszkalnictwo jednorodzinne. Nabycie działek nie było dokumentowane fakturą. Został podpisany akt notarialny. Wcześniej, w 2006r. Wnioskodawca sprzedał jedną działkę lecz w związku z tą sprzedażą nie zapłacono podatku VAT, nie składano deklaracji VAT-7, nie dokonano rejestracji VAT-R. Wnioskodawca posiada inne grunty, ale nie zamierza ich sprzedawać. Wnioskodawca zdecydował się na podział działek, ponieważ nie ma wystarczających środków finansowych na budowę domu, a działka po podziale na trzy części jest nadal atrakcyjna i na każdej z tych działek można wybudować dom. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki zostaną przeznaczone na budowę domu na własne potrzeby.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla czynności sprzedaży udziałów w wydzielonej działce Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, dla czynności sprzedaży udziałów w wydzielonej działce nie będzie podatnikiem VAT.

Zarówno z wykładni gramatycznej i funkcjonalnej art. 15 ust. 2 Ustawy o Podatku od Towarów i Usług, jak i z przepisów Dyrektywy VAT wynika, że w odniesieniu do sprzedaży działek wchodzących w skład majątku osobistego (i nabytych w tym charakterze) nie można mówić o prowadzeniu przez sprzedającego działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami. Sprzedaż części mienia osobistego nie nabytego do celów dalszej odsprzedaży nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden).

Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług. W świetle ww. przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Nie można również pominąć, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich dalszej odsprzedaży.

Z powyższego wynika zatem, iż aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Jeżeli zaś podatnik dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej nabytej na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, działanie takie nie może być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2007r. Wnioskodawca zakupił 2 działki niezabudowane we współwłasności z inną osoba fizyczną (po 50% udziału w każdej działce). Działki Wnioskodawca nabył z przeznaczeniem na budowę domu na własne potrzeby.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że dokonał zakupu dwóch działek, ponieważ działki są wąskie i długie i na jednej działce nie można byłoby wybudować domu. Wnioskodawca zakupił więc dwie sąsiadujące ze sobą działki i w ten sposób uzyskał odpowiednią szerokość, na której można wybudować dom. Wnioskodawca zakupił działki we współwłasności, ponieważ nie miał wystarczających środków finansowych, aby dokonać tego zakupu samodzielnie. Poza tym działki są długie i po złączeniu dwóch wąskich działek otrzymano powierzchnię, na której po innym podziale zmieszczą się dwa domy.

Działki miały powierzchnię większą niż potrzebna do budowy domu, ponieważ sprzedający nie sprzedał Wnioskodawcy tylko kawałka działki, który wystarczył na wybudowanie jednego domu, a ponieważ działka była zbyt wąska, dlatego zakupiono dwie działki. Uzyskano w ten sposób szerokość wystarczającą na wybudowanie domu, ale również uzyskana długość działek była zbyt duża dla potrzeb Wnioskodawcy, stąd zakup dokonany we współwłasności.

W bliskiej przyszłości wraz ze współwłaścicielem Wnioskodawca zamierza podzielić zakupione 2 działki, na 3 nowe działki. Jedną z tych działek zamierza sprzedać, a na pozostałych dwóch planuje wraz ze współwłaścicielem wybudowanie domów (po jednym na każdej działce) na własne potrzeby.

Początkowo Wnioskodawca planował z współwłaścicielem podzielić działki na dwie w taki sposób, aby każdy mógł wybudować się na uzyskanej połowie, ale ponieważ Wnioskodawca nie dysponuje wystarczającymi środkami finansowymi, zdecydował się na podzielenie działek na trzy części, a nie jak planował wcześniej na dwie, a z uzyskanych pieniędzy ze sprzedaży trzeciej działki będzie mógł finansować budowę domu.

Zakup działek Wnioskodawca sfinansował z własnych środków, bez kredytu. Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane do działalności rolniczej, grunt nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy, a Wnioskodawca nie dokonywał jego uatrakcyjnienia w jakikolwiek sposób. Klasyfikacja działki, to mieszkalnictwo jednorodzinne. Nabycie działek nie było dokumentowane fakturą. Został podpisany akt notarialny. Wcześniej, w 2006r. Wnioskodawca sprzedał jedną działkę lecz w związku z tą sprzedażą nie zapłacono podatku VAT, nie składano deklaracji VAT-7, nie dokonano rejestracji VAT-R. Wnioskodawca posiada inne grunty, ale nie zamierza ich sprzedawać. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki zostaną przeznaczone na budowę domu na własne potrzeby.

Wnioskodawca nadmienia, że w 2008r. założył działalność gospodarczą pod nazwą K. Działalność dotyczy m.in. kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami. Działalność jest zarejestrowana w zakresie podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe nie można uznać, że planowana sprzedaż gruntu przeznaczonego pod zabudowę mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT, a tym samym nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl przepisów ustawy o VAT. Sprzedaż udziałów w działce przeznaczonej pod zabudowę należy uznać za transakcję okazjonalną, gdyż nic nie wskazuje na to, aby Wnioskodawca w tym przypadku działał w charakterze handlowca.

Wprawdzie z wniosku wynika, że od 2008r. Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek oraz wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami, jednakże nabycie przedmiotowych udziałów w działkach nastąpiło w 2007r. tj. przed rozpoczęciem przez Wnioskodawcę ww. działalności.

Ponadto Wnioskodawca nabył do majątku prywatnego udziały w działkach, na których zamierza realizować własne cele mieszkaniowe (budowa domu), a więc nie nabył przedmiotowego gruntu w celu odsprzedaży. Dokonując zatem planowanej sprzedaży udziałów w działce (w celu uzyskania środków finansowych na budowę domu), Wnioskodawca będzie jedynie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Wobec powyższego Wnioskodawca dokonując planowanej transakcji nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT z tytułu dokonania czynności sprzedaży udziałów w działce, będzie on nadal realizował prawo rozporządzania majątkiem osobistym.

A zatem, sprzedaż przedmiotowych udziałów w nieruchomości gruntowej (dokonana poza prowadzoną działalnością gospodarczą) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku sprzedaży przedmiotowych udziałów w nieruchomości gruntowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.