INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2009r. (data wpływu do tut. Biura 22 września 2009r.), uzupełnionym w dniu 7 grudnia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wierzytelności nieściągalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego, od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wierzytelności nieściągalnych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 listopada 2009r. Znak: IBPBI/1/415-773/09/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 7 grudnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 20 grudnia 2000r. Spółka cywilna dokonała sprzedaży towarów handlowych na rzecz spółki z o.o. na kwotę 16.323,60 zł, która to sprzedaż została udokumentowana fakturami sprzedaży. Przychód ze sprzedaży został wpisany, jako przychód należny do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w grudniu 2000r. Należność powyższa, pomimo monitowania, nie została uregulowana przez nabywcę.

W dniu 17 października 2001r. Wnioskodawca otrzymał pismo od Spółki z o.o. informujące, że zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy została ogłoszona upadłość Spółki. Po otrzymaniu informacji o upadłości w dniu 18 października 2001r. Spółka jawna zgłosiła wierzytelność wobec upadłego w kwocie 16.323,60 zł. Wierzytelność ta została uznana przez upadłego i wpisana na listę wierzytelności pod pozycją 25, postanowieniem Sądu z dnia 28 czerwca 2004r. Z powodu braku informacji o przebiegu postępowania upadłościowego, w dniu 3 czerwca 2009r. Spółka jawna wystąpiła do Sądu rejonowego z wnioskiem o przedstawienie aktualnego stanu prawnego prowadzonego postępowania upadłościowego.

W odpowiedzi na ww. pismo Spółka jawna otrzymała informację że postanowieniem Sądu z dnia 30 listopada 2005r. umorzono postępowanie upadłościowe Spółki z o.o., na mocy art. 218 § 1 prawa upadłościowego, ze względu na znikomą wielkość majątku upadłego. Powyższe pismo zostało wysłane z Sądu w dniu 30 lipca 2009r. W związku z umorzeniem postępowania, wierzytelność Spółki jawnej wobec upadłego dłużnika nie została zaspokojona.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

• podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,
• koszty uzyskania przychodów ewidencjonuje zgodnie z art. 22 ust. 5-5c, z uwzględnieniem art. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• bieg przedawnienia został przerwany w dniu 18 października 2009r. (winno być 18 października 2001r.), w związku ze zgłoszeniem wierzytelności do sądu rejonowego. Postanowienie o umorzeniu postępowania zostało ogłoszone przez Sąd rejonowy w dniu 30 listopada 2005r. Natomiast odpis postanowienia o umorzeniu postępowania upadłościowego z dnia 30 listopada 2005r. Spółka jawna otrzymała w dniu 27 sierpnia 2009r. W związku z czym wg Spółki data 27 sierpnia 2009r. wznawia bieg przedawnienia,
• postanowienie, o umorzeniu postępowania upadłościowego zgodnie z art. 218 § 1 pkt 1 prawa upadłościowego (majątek upadającego nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania) Spółka otrzymała w dniu 27 sierpnia 2009r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieściągalną wierzytelność z roku 2000 podatnik powinien zaksięgować w koszty uzyskania przychodu w roku 2005, to jest w dacie wydania postanowienia sądowego o umorzeniu postępowania upadłościowego, czy też w roku 2009, w momencie otrzymania informacji o umorzeniu tego postępowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, kierując się przepisami zawartymi w art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określającymi za dzień poniesienia kosztu datę wystawienia dowodu księgowego (w tym przypadku 30 listopada 2005r. - postanowienie o umorzeniu postępowania), rzeczoną wierzytelność należy zaksięgować w koszty uzyskania przychodu w 2005r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisane jako przedawnione.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2. postanowieniem sądu o:
   1. oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
   2. umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub
   3. ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3. protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów, nieściągalnej wierzytelności jest łączne spełnienie następujących warunków:

• wierzytelność nie jest wierzytelnością przedawnioną,
• w momencie powstania wierzytelności była ona zarachowana jako przychód należny,
• nieściągalność tej wierzytelności została udokumentowana w sposób określony w art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Zauważyć jednocześnie należy, iż w myśl art. 14 ust. 1, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujący sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W świetle treści ww. przepisu, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wierzytelność w kwocie netto tj. kwocie pomniejszonej o podatek od towarów i usług. Podatek od towarów i usług nie stanowi bowiem przychodu należnego z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem, wierzytelności spełniają ww. warunki, mogą zostać zaliczone, w kwocie netto, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie wcześniej, niż zostanie spełniony ostatni z warunków. W sytuacji zatem, gdy nieściągalność wierzytelności została potwierdzona postanowieniem sądu o umorzeniu postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2 lit. b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to wierzytelność ta może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w dacie uprawomocnienia się tego postanowienia.

Pamiętać jednakże należy, iż w ciężar kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone wyłącznie te wierzytelności nieściągalne, które zostały uprzednio zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wynika z wniosku wskazane w nim wierzytelności, wynikające z wystawionych dnia 20 grudnia 2000r. faktur zostały wykazane w tym samym miesiącu, jako przychód należny w prowadzonej księdze przychodów i rozchodów, dlatego też stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie wierzytelności, o których mowa we wniosku nie uległy przedawnieniu, to wierzytelności te (w kwocie netto), mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, w dacie uprawomocnienia się ww. postanowienia Sądu o umorzeniu postępowania upadłościowego, potwierdzającego nieściągalność przedmiotowych wierzytelności.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż co prawda dopiero w roku 2009 Spółka cywilna otrzymała odpis postanowienia o umorzeniu postępowania upadłościowego wobec dłużnika, jednakże to w roku 2005 uprawomocniło się postanowienie Sądu o umorzeniu postępowania upadłościowego, a zatem już w roku 2005 spełnione zostały wszystkie przesłanki umożliwiające zaliczenie wierzytelności nieściągalnych, o których mowa we wniosku, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki cywilnej działalności gospodarczej. Otrzymany przez Spółkę w roku 2009 odpis ww. postanowienia, jedynie potwierdza fakt, nabycia tego prawa w terminie wcześniejszym.

Jednocześnie nadmienić należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena, czy wierzytelności, o których mowa we wniosku nie uległy przedawnieniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku Wnioskodawcą jest Spółka cywilna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.