INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2009r. (data wpływu 31 lipca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów, objętych celną procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego oraz zastosowania 0% stawki podatku dla eksportu w związku z wywozem tych towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2009r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania za wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów, objętych celną procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego oraz zastosowania 0% stawki podatku dla eksportu w związku z wywozem tych towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się handlem hurtowym przyprawami i komponentami dla przemysłu mięsnego produkcji austriackiej spółki „Z. Austria” będącej udziałowcem Wnioskodawcy. Dotychczas Wnioskodawca kupował towary od „Z. Austria” (przed 1 maja 2004 jako import, po 1 maja 2004 jako nabycie wewnątrzwspólnotowe), a następnie sprzedawał je poprzez eksport oraz na terenie UE - odpowiednio 60% i 40%. W celu zmniejszenia obciążeń celnych przy nabywaniu surowców do produkcji towarów pochodzących spoza UE „Z. Austria” zwrócił się do urzędu celnego o wydanie pozwolenia na zastosowanie procedury celnej (nr 5100) – uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. Uszlachetnianie to polegać ma na przetwarzaniu surowców objętych procedurą zawieszającą oraz surowców pochodzących z terenu UE w różnym procencie - w zależności od wymogów technologicznych cyklu produkcyjnego, pakowaniu w opakowania jednostkowe i zbiorcze oraz etykietowaniu. W takiej postaci towar ma być sprzedawany Wnioskodawcy, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie je odsprzedawał poza terytorium UE w ramach wywozu powrotnego. Dotychczas surowce do produkcji sprowadzane spoza obszaru UE, a przeznaczone na eksport były obciążone cłem importowym, które nie podlegało odzyskaniu i zwiększało tym samym koszty produkcji oraz finalną cenę wyrobu.

Urzędem celnym właściwym dla objęcia procedurą celną uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń byłby urząd celny (Austria). Producentem towarów i jednym z miejsc składowania byłaby „Z. Austria”, natomiast miejscem składowania i powrotnego wywozu tych towarów byłby Wnioskodawca - magazyn główny w Polsce. Przemieszczenie towarów od producenta (Austria ) do nabywcy - Wnioskodawcy - zgodnie z uzyskanym pozwoleniem celnym odbywałoby się bez formalności celnych - na mocy zgłoszenia o objęcie procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, natomiast powrotny wywóz poza UE objęty byłby procedurą celną nr 3151. Po dokonaniu wywozu poza granice UE uszlachetnionego towaru w oparciu o przekazane dokumenty wyjścia towaru poza granice Unii następowałoby zamkniecie procedury celnej przez „Z. Austria”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy rozpoczęta przez „Z. Austria” i niezakończona procedura uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń pozwala Wnioskodawcy nabywać objęte tą procedurą towary od „Z. Austria” w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego...
2. Czy nabywany w ten sposób towar upoważnia Wnioskodawcę do stosowania stawki eksportowej 0% podczas wywozu towaru poza teren Unii Europejskiej w ramach ich sprzedaży (powrotny wywóz)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnotowy Kodeks Celny w art. 114 ust. 1 definiuje pojęcie procedury uszlachetniania. Zgodnie z tym przepisem, bez uszczerbku dla art. 115 procedura uszlachetniania czynnego pozwala na poddanie na obszarze celnym Wspólnoty jednemu lub więcej procesom uszlachetniania:

1. towarów niewspólnotowych przeznaczonych do powrotnego wywozu poza obszar celny UE w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów należnościami celnymi przywozowymi ani stosowania wobec nich środków polityki handlowej.
2. towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu ze zwrotem lub umorzeniem należności celnych przywozowych, jeżeli towary te wywożone są z obszaru celnego Wspólnoty w postaci produktów kompensacyjnych.
   
   

Uszlachetnianie czynne możliwe jest w systemie zawieszeń i systemie ceł zwrotnych. Organy celne są obowiązane do wyznaczenia terminu, w którym produkty kompensacyjne muszą zostać wywiezione powrotnie lub otrzymać inne przeznaczenie celne.

Zgodnie z cytowanymi powyżej przepisami WKC procedura uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń pozwala na poddanie na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej towarów niewspólnotowych przeznaczonych do ponownego wywozu poza obszar UE procesom uszlachetniania, bez obciążania tych towarów należnościami celnymi przywozowymi. Na mocy art. 90 WKC prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej mogą, zgodnie z warunkami określonymi przez organy celne, zostać przeniesione na inne osoby spełniające warunki wymagane do korzystania z tej procedury. Na mocy art. 90 WKC prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej mogą zostać kolejno przeniesione na inne osoby spełniające warunki wymagane do korzystania z tej procedury. Tak wiec na podstawie art. 90 WKC w trakcie trwania procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń „Z. Austria” może przenieść prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z tej procedury na Wnioskodawcę po uprzednim uzyskaniu przez Wnioskodawcę zezwolenia na stosowanie tej procedury.

Objęcie towarów procedurą celną wywołuje skutki podatkowe w zakresie obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne uprawnione do korzystania z procedury celnej obejmującej uszlachetnianie czynne, odprawę czasową, przetwarzanie pod kontrolą celną, w tym również osoby, na które zgodnie z odrębnymi przepisami, przeniesione zostały prawa i obowiązki wynikające z tych procedur. Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 tej ustawy podatnikami są również osoby dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W przedstawionym stanie Wnioskodawca jako osoba prawna, na którą stosownie do treści przepisu art. 90 WKC przeniesione zostałyby prawa i obowiązki wynikające z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń stałby się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 19 ust. 7-9 ustawy o VAT obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. Jeżeli import towarów objęty jest procedurą celną, w tym uszlachetnianiem czynnym w systemie zawieszeń (dług celny nie powstaje, pobierane są opłaty) to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. W tym stanie rzeczy samo przeniesienie na Wnioskodawcę praw i obowiązków wynikających z zastosowania procedury celnej uszlachetnienia czynnego w systemie zawieszeń nastąpiłoby już po powstaniu długu celnego kiedy właścicielem towaru była jeszcze spółka „Z. Austria”.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. W wyniku przeniesienia praw i obowiązków na podstawie art. 90 WKC przez „Z. Austria” na Wnioskodawcę dla tej drugiej stanowić będzie to nabycie wewnątrzwspólnotowe towarów. W wyniku dokonanego nabycia wewnątrzwspólnotowego towarów Wnioskodawca stanie się właścicielem uszlachetnianych towarów, natomiast w świetle WKC dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków wynikających ze zgłoszonej procedury celnej.

Jednocześnie należy zauważyć, iż spełnione są również wymogi art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. zarówno dostawca jak i nabywca posiadają status określony tym przepisem. Nabyte przez Wnioskodawcę towary w świetle przepisów WKC muszą być powrotnie wywiezione tak, aby zakończona została procedura uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE. Wywóz dokonany musi być przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniami.
   
   

Wnioskodawca zamierza sprzedawać nabyte w omówiony powyżej sposób towary na rzecz nabywców spoza UE mających siedzibę na terytorium USA, Rosji, Ukrainy, Kazachstanu, Uzbekistanu i innych, to jest z zastosowaniem powołanego wyżej przepisu ustawy o VAT. Tak więc można uznać takie działanie w istocie przepisów ustawy o podatku VAT jako eksport towarów, natomiast w myśl przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celnego jako powrotny wywóz towarów. Jednocześnie na mocy art. 41 ust. 4 tej ustawy, w eksporcie towarów stawka podatku wynosi 0% pod warunkiem zapisanym w art. 41 ust. 6 ustawy o podatku VAT.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, rozpoczęcie, na podstawie uzyskanego pozwolenia procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, pozwala na przeniesienie prawa własności towarów na Wnioskodawcę, w oparciu o cytowany art. 90 Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Należy również uznać, iż w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. przeniesienie własności stanowić będzie dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, wraz z ich przemieszczeniem na terytorium Polski. Odnośnie dalszej odsprzedaży tych towarów dla kontrahentów pozaunijnych czyli wywozu powrotnego jest to w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług eksport, upoważniający spółkę do zastosowania stawki VAT 0% związanej z eksportem towarów. Warunkiem zastosowania stawki 0% w eksporcie jest oczywiście spełnienie wszystkich określonych przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 roku wymagań dotyczących potwierdzenia wywozu towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wyroby powstałe w procesie uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń (objęte gospodarczą i zawieszającą procedurą celną na terytorium Austrii) będą sprzedawane przed zakończeniem tej procedury Wnioskodawcy, który następnie będzie dokonywał ich odsprzedaży poza terytorium UE w ramach powrotnego wywozu. Ponadto nabyty przez Wnioskodawcę wyrób znajdujący się w gospodarczej i zawieszającej procedurze celnej będzie przed zakończeniem tej procedury przemieszczany do magazynu Wnioskodawcy na terytorium kraju.

Istotą zagadnienia będącego przedmiotem wniosku jest ustalenie czy dokonane przez Wnioskodawcę przemieszczenie z Austrii do Polski nabywanych wyrobów znajdujących się w procedurze celnej uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń będzie można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz czy wywóz takich towarów w ramach ich sprzedaży poza granice UE upoważnia Wnioskodawcę do stosowania 0% stawki podatku VAT przewidzianej dla eksportu towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika – art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 7 ww. ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Powyższa definicja importu towarów stanowi implementację art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. L Nr 347 str. 1 ze zm.), w myśl którego „import towarów” oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 24 Traktatu. Poza czynnością, o której mowa w akapicie pierwszym, za import towarów uznaje się wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów znajdujących się w swobodnym obrocie pochodzących z terytorium trzeciego stanowiącego część terytorium celnego Wspólnoty.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest powiązane z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych. Co do zasady, obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego – art. 19 ust. 7 ww. ustawy o VAT. Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 9, jeżeli import towarów objęty jest procedurą: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. Wskazane w tym przepisie opłaty wyrównawcze i opłaty o podobnym charakterze są to pozataryfowe środki polityki celnej, które mimo że nie są cłami pełnią podobną funkcję.

Ustawodawca w celu określenia miejsca dokonania importu towarów w sytuacji gdy importowane towary objęte zostały ww. procedurami, z którymi nie wiąże się powstanie długu celnego, wprowadził szczegółowe uregulowania. Zgodnie bowiem z art. 36 ust. 1 cyt. ustawy w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju.

Jednocześnie w art. 44 pkt 3 tej ustawy postanowiono, że w takich przypadkach zwalnia się od podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie tych towarów, gdyż w momencie kiedy na terytorium Polski przestanie obowiązywać m.in. procedura uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, nastąpi opodatkowanie tych towarów z tytułu importu. Tym samym ww. przepisami wykluczono, aby opodatkowanie z tytułu importu towarów poprzedzało opodatkowanie z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W takim przypadku mamy do czynienia z importem tych towarów, podlegającym opodatkowaniu w momencie gdy dług celny powstanie na terytorium Polski, tj. gdy towary te przestaną podlegać tej procedurze na terytorium Polski.

Zgodnie z powyższym stwierdzić należy, iż w przypadku gdy Wnioskodawca nabędzie na terytorium Austrii wyroby objęte celną procedurą gospodarczą i zawieszającą, tj. procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i następnie w ramach stosowania tej procedury (zgodnie z zezwoleniem na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń) przemieści te towary z terytorium Austrii do magazynu na terytorium Polskia, a towary te nadal będą objęte tą procedurą, to nie wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane na terytorium kraju podatkiem od towarów i usług.

W miejscu tym należy również zauważyć, iż jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, nabyte przez Wnioskodawcę towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego po ich przemieszczeniu na terytorium kraju nadal pozostają objęte tą procedurą celną aż do nadania im nowego przeznaczenia celnego – powrotnego wywozu. Zatem względem towarów nabytych i następnie sprzedanych przez Wnioskodawcę nie powstaje dług celny. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie wystąpi również import towarów – art. 36 ust. 1 ustawy o VAT. Nabyty przez Wnioskodawcę towar wprowadzony na terytorium kraju pozostaje nadal, do momentu nadania mu innego przeznaczenia celnego, pod celną procedurą zawieszającą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ww. ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, (…)
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 4 i ust. 6 ww. ustawy w eksporcie towarów, o których mowa w art. 2 pkt 8 lit. a stawka podatku wynosi 0%. Powyższą stawkę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty

Z powyższego wynika, że jednym z warunków koniecznych do wypełnienia definicji eksportu towarów, zawartej w ww. art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, jest dokonanie wywozu z terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy za terytorium kraju uznaje się natomiast terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Jeśli chodzi natomiast o pojęcie dokonania wywozu określonego w przepisach celnych, należy rozumieć je jako objęcie odpowiednią procedurą celną, stosowaną przy eksporcie towarów poza terytorium Wspólnoty – tj. procedura wywozu. Pojęcie wywozu towarów nie może być bowiem interpretowane tylko jako fizyczne przemieszczenie towarów poza terytorium Wspólnoty.

Zgodnie z art. 4 pkt 15 i 16 Wspólnotowego Kodeksu Celnego „przeznaczenie celne towaru" oznacza:

1. objęcie towaru procedurą celną,
2. wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego lub do składu wolnocłowego,
3. powrotny wywóz towaru poza obszar celny Wspólnoty,
4. zniszczenie towaru,
5. zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa;
   
   

Natomiast "procedura celna" oznacza:

1. dopuszczenie do obrotu;
2. tranzyt;
3. skład celny;
4. uszlachetnianie czynne;
5. przetwarzanie pod kontrolą celną;
6. odprawę czasowa;
7. uszlachetnianie bierne;
8. wywóz.
   
   

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie nadanie towarowi przeznaczenia celnego w postaci powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty w związku z zakończeniem procedury celnej uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń nie jest równoznaczne z objęciem towaru procedurą wywozu.

Zgodnie z powyższym jeżeli towar wywożony z terytorium Wspólnoty nie jest objęty procedurą wywozu w rozumieniu przepisów celnych, to względem niego nie mają zastosowania przepisy dotyczące eksportu w rozumieniu przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca nadając przeznaczenie celne powrotnego wywozu towarom objętym wcześniej procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń nie jest uprawniony do stosowania 0% stawki podatku dotyczącej eksportu towarów.

Ponadto zauważyć należy również, iż zgodnie z art. 161 ust. 1 zdanie pierwsze i ust. 2 Wspólnotowego Kodeksu Celnego procedura wywozu pozwala na wyprowadzenie towaru wspólnotowego poza obszar celny Wspólnoty. Natomiast zgodnie z art. 114 ust. 1a Wspólnotowego Kodeksu Celnego, bez uszczerbku dla art. 115 procedura uszlachetniania czynnego pozwala na poddanie na obszarze celnym Wspólnoty jednemu lub większej liczbie procesów uszlachetniania towarów niewspólnotowych przeznaczonych do powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów należnościami celnymi przywozowymi ani stosowania wobec nich środków polityki handlowej.

Stosownie do powyższego w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie następuje wyprowadzenie poza terytorium Wspólnoty towarów wspólnotowych (tj. procedura wywozu), tylko wyrobów kompensacyjnych powstałych w wyniku uszlachetniania czynnego wyrobów niewspólnotowych, które nie zostały dopuszczonego do swobodnego obrotu na terytorium Wspólnoty. Skoro, zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy o VAT, wprowadzenie, w przedmiotowej sytuacji, towarów na terytorium kraju w procedurze uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu w kraju to brak jest podstaw do uznawania sprzedaży towaru objętego procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń do państwa trzeciego za eksport towarów w rozumieniu ustawy VAT.

Należy podkreślić, że ten sam towar na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie może być uznawany za nieopodatkowny przy jego nabyciu (art. 36 ust. 1 i art. 44 ust. 3 ustawy) oraz za opodatkowany w przypadku jego zbycia gdy obrotu towarem dokonuje podatnik podatku VAT. Przy takim traktowaniu naruszona zostałaby zasada neutralności opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.