INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 03 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę wynagrodzeń dla pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę wynagrodzeń dla pracowników.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego tez pismem z dnia 23 października 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-914/09/AP wezwano o ich uzupełnienie. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 27 października 2009 r., jednak Wnioskodawca nie uzupełnił wniosku we wskazanym zakresie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zgodnie z przepisami kodeksu pracy oraz regulaminu wynagradzania wypłaca wynagrodzenia za dany miesiąc nie później niż 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie to jest należne. I tak przykładowo:

• wynagrodzenie brutto za miesiąc styczeń 2009 r. - wypłacone, postawione do dyspozycji 10 lutego 2009 r. (przy czym podatek dochodowy od osób fizycznych - ustawowy termin odprowadzenia 20 marca 2009 r. oraz składki ZUS w części finansowanej przez pracownika ustawowy termin 15 marca 2009 r.),
• składki ZUS w części finansowanej przez Spółkę - ustawowy termin 15 marca 2009 r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów miesiąca stycznia 2009 r. należne wynagrodzenia za styczeń 2009 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, nowelizacja ustawy CIT, z dniem 1 stycznia 2009 r. wprowadziła nowe regulacje dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń.

Wg art. 15 ust. 4g znowelizowanej ustawy CIT „Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z 26 lipca 1991 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57”.

W oparciu o ww. przepisy, zdaniem Spółki, mogła ona zaliczyć do kosztów podatkowych wynagrodzenia stosując tzw. metodę memoriałową, w miesiącu w którym są one należne, tj. w miesiącu styczniu pod warunkiem, że należności dotyczące wynagrodzeń zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl powyższego, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika oraz nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższą definicją do kosztów uzyskania przychodów można również zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie oraz inne świadczenia pieniężne ponoszone na rzecz pracownika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zgodnie z przepisami prawa pracy oraz obowiązującym regulaminem wewnętrznym wypłaca pracownikom wynagrodzenia za miesiąc styczeń do 10 dnia lutego.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi, do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy.

Z treści cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że wynagrodzenia, ponoszone na rzecz pracownika mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w miesiącu, za który są należne, jednak pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy lub umowy o pracę.

Reasumując, możliwe jest zastosowanie metody memoriałowej przy rozliczeniu kosztów z tytułu wynagrodzeń w rozumieniu przedstawionym powyżej. Zatem odnosząc się do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu styczniu wynagrodzenia wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownikom, jeżeli zachowane zostały terminy wynikające z przepisów prawa pracy, regulaminu wynagradzania, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zapłatę składek do ZUS należnych od wypłaconych pracownikom wynagrodzeń wydane zostało odrębne postanowienie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.