INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2009 r. (data wpływu 4 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 13 listopada 1997 roku Wnioskodawca wraz z małżonką nabył własność nieruchomości, tj. lokalu użytkowego (dalej: lokal). Posiadali Oni zawsze i posiadają obecnie wspólnotę majątkową. Wyżej wymieniony lokal stanowił ich współwłasność. Do roku 2001 wraz z żoną Zainteresowany prowadził w przedmiotowym lokalu działalność gospodarczą. Każde z nich prowadziło odrębnie zarejestrowaną działalność gospodarczą. W roku 2001 Wnioskodawca dokonał wycofania lokalu z działalności gospodarczej, a następnie z powodu stanu zdrowia przeszedł na rentę i zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej.

Następnie Zainteresowany przeszedł na emeryturę.

Od roku 2001 Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej i nie uzyskiwał przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Małżonka Zainteresowanego kontynuowała swoją działalność gospodarczą w ww. lokalu do lipca 2009.

W lipcu 2009 dokonano sprzedaży tego lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu odpłatnego zbycia lokalu użytkowego opisanego w stanie faktycznym Wnioskodawca uzyskał przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym zbyciem powinien rozliczyć podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie nieruchomości oraz ich części a także udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów, o ile to odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości.

W przypadku wspólnoty majątkowej zastosowanie znajdzie co do zasady art. 8 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym przychody ze współwłasności ustala się proporcjonalnie do prawa udziału w zysku danego podatnika. W przypadku wspólnoty małżeńskiej i współwłasności nieruchomości przychody małżonków ze zbycia wspólnej nieruchomości będą rozliczane po połowie u każdego z małżonków.

W opisanym w stanie faktycznym zbycie lokalu przez Zainteresowanego oraz Jego małżonkę prowadziłoby do doliczenia do Jego przychodów 50% przychodu ze zbycia lokalu, o ile odpłatne zbycie przez Niego tego lokalu stanowi źródło przychodów w rozumieniu cytowanej ustawy.

W opinii Wnioskodawcy zbycie przedmiotowego lokalu nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dwóch powodów. Po pierwsze - od momentu nabycia przeze Niego własności tego lokalu do momentu zbycia tego lokalu minęło ponad pięć lat licząc od końca roku 1997. Po drugie, mimo wykorzystywania tego lokalu przy prowadzeniu działalności gospodarczej, w związku z wycofaniem lokalu z działalności gospodarczej i zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej (oba wydarzenia miały miejsce w roku 2001), odpłatne zbycie lokalu nie będzie traktowane jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ od pierwszego dnia miesiąca po miesiącu wycofania lokalu z mojej działalności gospodarczej do dnia zbycia lokalu w roku 2009 minęło ponad 6 lat. Nie znajdzie zatem zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 wskazywanej ustawy. W związku z powyższym odpłatne zbycie lokalu nie stanowi dla Zainteresowanego źródła przychodu i nie skutkuje obowiązkiem rozliczenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)-przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl natomiast art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi,

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Na gruncie niniejszej sprawy, przedmiotem zbycia w 2009 roku był lokal użytkowy stanowiący współwłasność małżeńską, który był wykorzystywany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę i żonę pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej na rachunek każdego z nich. W 2001 roku udział w nieruchomości należący do Zainteresowanego – w związku z Jego przejściem na rentę i zaprzestaniem wykonywania działalności – został wycofany z działalności prowadzonej na Jego rachunek. Małżonka nadal prowadziła w tej nieruchomości pozarolniczą działalność gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wyżej wskazane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży udziału (1/2 części) lokalu użytkowego wycofanego z działalności gospodarczej przez Zainteresowanego w 2001 roku, nie stanowi po Jego stronie źródła przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, gdyż przed zbyciem udział ten został wycofany z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym został wycofany z tej działalności i dniem jego odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat. Tak więc po stronie Wnioskodawcy nie powstał przychód podatkowy i tym samym nie był On zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia swojego udziału w przedmiotowej nieruchomości.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. dla małżonki Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.