INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04.01.2010 r. (data wpływu 11.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji Podatkowej w zakresie potrącenia wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.01.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji Podatkowej w zakresie potrącenia wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank (dalej jako: „Bank”) wypłaca wynagrodzenia na rzecz swych pracowników, członków organów, a także osób fizycznych wykonujących na rzecz Banku usługi na podstawie umów zlecenia, umów o dzieło oraz umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Od wynagrodzeń wypłacanych na rzecz ww. osób Bank obowiązany jest, jako płatnik, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (art. 31 i art. 41 ust. 1 updof). Kwoty pobranych zaliczek na podatek Bank obowiązany jest przekazywać w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek właściwego urzędu skarbowego (art. 38 ust. 1 i art. 42 ust. 1 updof).

Począwszy od 1 stycznia 1998 r. (tj. od wejścia w życie Ordynacji podatkowej, w tym art. 28 tej ustawy) Bank nie potrącał od pobieranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych należnego mu wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania podatku, o którym mowa w art. 28 § 1 Ordynacji podatkowej i przekazywał całość pobranych zaliczek na rachunek urzędu skarbowego.

Obecnie Bank chciałby skorzystać z prawa do wynagrodzenia przysługującego mu z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatki począwszy od 1 stycznia 1998 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Bank może potrącić należne mu wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych począwszy od 1 stycznia 1998 r. z kwot podatków (zaliczek na podatki) pobieranych przez siebie jako płatnika od podatników na rzecz budżetu państwa w bieżących i przyszłych okresach...

Zdaniem Wnioskodawcy:

a) Stan prawny

Zgodnie z art. 28 § 1 Ordynacji podatkowej (obowiązującym począwszy od 1 stycznia 1998 r.), płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 3 lit. a) Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o podatkach, rozumie się przez to również zaliczki na podatek.

W świetle art. 28 § 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, w relacji do kwoty pobranych podatków, oraz tryb pobrania wynagrodzenia określa rozporządzenie Ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Pierwotnie wysokość wynagrodzenia płatnika określał § 2 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia MF z 1997 r., zgodnie z którym wynosiło ono 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników na rzecz budżetu państwa. Jednocześnie § 2 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia wskazywał, że kwota należnego wynagrodzenia potrącana jest z kwoty podatków pobranych przez płatników.

Z dniem 7 maja 2001 r. Rozporządzenie MF z 1997 r. zostało zastąpione Rozporządzeniem MF z 2001 r. Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 Rozporządzenia MF z 2001 r., wysokość wynagrodzenia płatników z tytułu terminowego wpłacania podatków pozostała niezmieniona i wynosiła 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników na rzecz budżetu państwa i nadal była potrącana z kwoty podatków pobranych przez płatników.

Analogiczne regulacje zawarte są w obowiązującym od 1 stycznia 2003 r. po dzień dzisiejszy § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 Rozporządzenia MF z 2003 r., które zastąpiło Rozporządzenie MF z 2001 r.

Zgodnie z art. 31 updof, osoby prawne będące „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy. W świetle art. 38 ust. 1 updof, płatnicy, o których mowa w art. 31 updof, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika.

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 1 updof, osoby prawne, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 updof oraz art. 18 updof, tj. w szczególności:

1. z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych (art. 13 pkt 2 updof),
2. z tytułu pełnienia funkcji członka zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 updof),
3. z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
   c) z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 (art. 13 pkt 8 updof),
4. z tytułu wykonywania czynności na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 updof (art. 13 pkt 9 updof), osobom określonym w art. 3 ust. 1 updof, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
   
   

W myśl art. 42 ust. 1 updof płatnicy, o których mowa w art. 41 updof przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. (Przy czym w świetle przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2000 r. zaliczkę należało wpłacić do urzędu skarbowego do dnia 7 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek.)

b) Stanowisko Banku

Zdaniem Banku może on potrącić należne mu wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych począwszy od 1 stycznia 1998 r. z kwot podatków (zaliczek na podatki) pobieranych przez siebie jako płatnika od podatników na rzecz budżetu państwa w bieżących i przyszłych okresach.

c) Uzasadnienie stanowiska Banku

Tryb poboru przez płatników wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania pobranych podatków został określony w przepisach rozporządzeń wykonawczych wydanych na podstawie art. 28 § 3 Ordynacji podatkowej. Z przepisów § 2 ust. 2 Rozporządzenia MF z 1997 r., § 5 ust. 2 Rozporządzenia MF z 2001 r. oraz § 1 ust. 2 Rozporządzenia MF z 2003 r., kwota należnego wynagrodzenia potrącana jest z kwoty podatków pobranych przez płatników. W świetle przytoczonych przepisów, pobranie wynagrodzenia z kwoty pobranych podatków jest jedyną możliwą formą realizacji przez płatnika uprawnienia do otrzymania przedmiotowego wynagrodzenia.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie precyzują jednakże terminu, w jakim wynagrodzenie może zostać pobrane przez płatnika. W konsekwencji należy uznać, że uprawnienie do wynagrodzenia może być zrealizowane zarówno w chwili zapłaty podatku, z którego tytułu stało się ona należne jak i w terminie późniejszym. W efekcie płatnik, który pierwotnie nie potrącił należnej kwoty wynagrodzenia i wpłacił całą pobraną kwotę na rachunek organu podatkowego, może tę kwotę potrącić z wpłat dokonywanych w przyszłości pod warunkiem, że potrącone zostanie dokonane z podatków pobranych przez płatnika od podatnika na rzecz budżetu państwa.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w doktrynie:

„Ustawa, nie wykluczając możliwości późniejszej realizacji prawa do wynagrodzenia za pobranie podatków nie określiła jednak terminu ad quem jego realizacji. Tak więc prawo to jest nieograniczone w czasie.” („Ordynacja podatkowa, Komentarz”; B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski; Wydawnictwo „Dom Organizatora”, wydanie II, Toruń 2007, str. 264; B. Brzeziński, „Dyskusyjne elementy statusu prawnego płatnika podatków, cz. I”, Monitor Podatkowy Nr 2/1999; por. też Komentarz do art. 28 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa C. Kosikowski, H. Dzwonkowski, A. Huchla, Ustawa Ordynacja podatkowa. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2003, wyd. III, System Informacji Prawnej LEX).

Powyższy pogląd został potwierdzony w piśmie Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 26 marca 1998 r. RS-7250-487/OP/O/98/ZB.

„Ordynacja podatkowa nie zawiera przepisu nakazującego płatnikom dokonywania potrąceń należnego im wynagrodzenia w tym samym miesiącu, w którym wpłacił uprzednio pobrany podatek. Oznacza to, że nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych do potrącania wynagrodzenia raz na kwartał, czy też raz do roku.” („Biuletyn Skarbowy Ministerstwa Finansów” 1998, Nr 2, s. 6).

Skoro zatem, w świetle § 2 ust. 2 Rozporządzenia MF z 1997 r., § 5 ust. 2 Rozporządzenia MF z 2001 r. oraz § 1 ust. 2 Rozporządzenia MF z 2003 r. wynagrodzenie płatnika może zostać pobrane wyłącznie z kwot podatków pobranych przez niego jak płatnika, to w ocenie Banku dopuszczalne jest pobranie przez niego całości wynagrodzenia należnego za okres począwszy od 1 stycznia 1998 r. od podatków (zaliczek na podatki) pobieranych od podatników na rzecz budżetu państwa w bieżących okresach, aż do wyczerpania całości kwoty „zaległego” wynagrodzenia za okres od 1 stycznia 1998 r.

W efekcie kwoty podatków (zaliczek na podatki), które zostaną wpłacone na rachunek organów podatkowych po odliczeniu wynagrodzenia należnego płatnika za poprzednie okresy, nie będą stanowiły zaległości podatkowej w rozumieniu art. 51 Ordynacji podatkowej.

W ocenie Banku, dla istnienia po jego stronie uprawnienia do wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania podatków w okresie od 1 stycznia 1998 r. nie ma znaczenia okoliczność, że od końca roku kalendarzowego, w którym powstało po stronie Banku uprawnienie do przedmiotowego wynagrodzenia za część ww. okresu upłynęło ponad 5 lat. Jak wykazano powyżej, prawo do wynagrodzenia za terminowy pobór podatków nie jest ograniczone w czasie. Jedynym warunkiem realizacji tego uprawnienia w przyszłości jest istnienie pobranego podatku od podatnika, z którego płatnik może potrącić zalegle wynagrodzenie. W szczególności realizacja tego uprawnienia nie jest ograniczona do 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstało prawo do wynagrodzenia, w sposób analogiczny jak w przypadku uprawnienia do dochodzenia nadpłaty podatku ( art. 80 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej). Kwota należnego, a niepotrąconego wynagrodzenia płatnika nie jest bowiem nadpłatą w art. 72 Ordynacji podatkowej, co sprawa, iż w sytuacji, gdy kwota wynagrodzenia zostanie pobrana z podatków pobranych przez płatnika w bieżących okresach rozliczeniowych, brak będzie podstaw prawnych do zastosowania ograniczenia czasowego zawartego w art. 80 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej (por. „Ordynacja podatkowa, Komentarz”; B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski; Wydawnictwo „Dom Organizatora”, wydanie II, Toruń 2007, str. 263).

O ewentualnej nadpłacie w rozumieniu Ordynacji podatkowej można by mówić dopiero wówczas, gdyby Bank zamierzał potrącić niepobrane wcześniej wynagrodzenie z podatków (zaliczek) pobranych w przeszłości, składając korekty deklaracji podatkowych za poprzednie okresy. W takiej sytuacji ujawniona w korekcie kwota wynagrodzenia płatnika powodowałaby, że podatek wykazany w pierwotnej deklaracji byłby zbyt wysoki. W efekcie, podatek zapłacony ponad kwotę wynikającą ze skorygowanej deklaracji mógłby ewentualnie zostać uznany za nadpłatę w rozumieniu Ordynacji podatkowej (por. „Ordynacja podatkowa, Komentarz”; B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski; Wydawnictwo „Dom Organizatora”, wydanie II, Toruń 2007, str. 263), której dochodzenie byłoby ograniczone terminem określonym w art. 80 Ordynacji podatkowej.

Taka sytuacja nie będzie miała jednak miejsca w przypadku Banku, który zamierza potrącić zaległe wynagrodzenie z podatków (zaliczek) pobieranych w bieżących i przyszłych okresach (co jak wykazano powyżej jest jak najbardziej dopuszczalne z uwagi na istniejącą po stronie płatnika dowolność w wyborze momentu, w którym dokona on potrącenia kwoty wynagrodzenia). Potrącenia przez Bank należnego mu wynagrodzenia za okres począwszy od 1 stycznia 1998 r. nie będzie zatem powodowało konieczności dokonywanie korekt złożonych deklaracji i tym samym nie skutkuje ujawnieniem nadpłaty w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Prawo do wynagrodzenia nie jest również ograniczone przez przepisy o przedawnieniu zobowiązań podatkowych (art. 70 Ordynacji podatkowej), ponieważ ani samo w sobie nie jest zobowiązaniem podatkowym, ani jego byt prawny nie jest związany z bytem zobowiązania podatkowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prwadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z kolei, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art.42 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie “płatnika” zostało zdefiniowane w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 344 ustawy Ordynacja Podatkowa ustawa ta weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.

Przepisy ww. ustawy w art. 28 § 1 ustawy przyznają płatnikom i inkasentom zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa.

Literalne brzmienie tego przepisu wskazuje, iż uprawnienie płatnika do potrącenia przysługującego mu wynagrodzenia jest uzależnione od dokonania wpłaty pobranego podatku w terminie. Wynagrodzenie przewidziane w art. 28 ww. ustawy ma charakter fakultatywny. Płatnicy oraz inkasenci podatków stanowiących dochód budżetu państwa mogą, ale nie muszą, korzystać z tego uprawnienia.

Zgodnie z art. 28 § 3 pkt 1 ww. ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, w relacji do kwoty pobranych podatków, oraz tryb pobrania wynagrodzenia;

Płatnikom – zgodnie z przepisami obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz. U. Nr 240, poz. 2065) przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków, wynoszące 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników na rzecz budżetu państwa.

Kwota należnego wynagrodzenia jest potrącana z kwoty podatków pobranych przez płatników. Na płatniku ciąży również obowiązek przesyłania do urzędów skarbowych informacji dotyczących pobranych i wpłaconych podatków oraz potrąconego wynagrodzenia.

W przedmiotowej sprawie Bank wypłaca wynagrodzenia na rzecz swych pracowników, członków organów a także osób fizycznych wykonujących na rzecz Banku usługi na podstawie umów zlecenia, umów o dzieło oraz umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. Począwszy od 1 stycznia 1998 r. Bank nie potrącał od pobieranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych należnego mu wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania podatku, o którym mowa w art. 28 § 1 Ordynacji podatkowej i przekazywał całość pobranych zaliczek na rachunek urzędu skarbowego. Obecnie Bank chciałby skorzystać z prawa do wynagrodzenia przysługującego mu z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatki począwszy od 1 stycznia 1998 r.

Powołany na wstępie przepis, ani też inne przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa nie zawierają przepisu nakazującego płatnikom dokonywania potrąceń należnego im wynagrodzenia w tym samym miesiącu, w którym wpłacili uprzednio pobrany podatek, ani też nie określają terminu w jakim uprawnienie płatnika może być zrealizowane. Oznacza to, że nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych do potrącania wynagrodzeń raz na kwartał, czy też raz do roku. Należy jednak przyjąć, iż uprawnienie to przysługuje przez cały okres istnienia zobowiązania, a więc do upływu terminu jego przedawnienia. Zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca, ma prawo potrącić należne mu wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jedynie za okres istnienia zobowiązania, a więc do upływu terminu jego przedawnienia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.