INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa

(t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 02 lipca 2009r.), uzupełnionym w dniu 04 sierpnia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej występowania różnic kursowych od zobowiązań z tytułu zaciągniętych w ramach prowadzonego przez wnioskodawcę przedsiębiorstwa kredytów w walutach obcych w przypadku wniesienia tego przedsiębiorstwa do spółki akcyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 lipca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie występowania różnic kursowych od zobowiązań z tytułu zaciągniętych w ramach prowadzonego przez wnioskodawcę przedsiębiorstwa kredytów w walutach obcych w przypadku wniesienia tego przedsiębiorstwa do spółki akcyjnej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 24 lipca 2009r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 04 sierpnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wykonywania instalacji, projektów, pomiarów i prefabrykacji elektrycznych. Prowadzone przedsiębiorstwo wniósł do spółki akcyjnej, która została utworzona w 2009r. W dniu 08 stycznia 2009r. został podpisany statut spółki a w dniu 03 marca 2009r. akt zawiązania spółki akcyjnej, natomiast w dniu 29 maja 2009r. zostało notarialnie wniesione przedsiębiorstw, w skład którego wchodziły m. in. zobowiązania z tytułu zaciągniętych przez wnoszącego w związku z prowadzeniem tego przedsiębiorstwa kredytów w walutach obcych. Zobowiązania te zostały w księgach wnoszonego przedsiębiorstwa ujęte z zastosowaniem kursu średniego NBP z dnia ich zaciągnięcia. W chwili wniesienia przedsiębiorstwa dłużnikiem została spółka akcyjna.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m. in., iż:

• kredyt walutowy został przyznany w walucie obcej, jego spłata następuje również w walucie obcej,
• w momencie zaciągnięcia kredytu został on ujęty w księgach rachunkowych według kursu średniego NBP z dnia zaciągnięcia kredytu,
• na dzień wniesienia zobowiązania kredytowego do spółki akcyjnej (jako składnik przedsiębiorstwa) zostało ono przeliczone na walutę polską według kursu średniego NBP z dnia wniesienia do spółki,
• w wyniku tej operacji powstały różnice kursowe liczone jako różnica pomiędzy wyceną kredytu dewizowego na walutę polską między dniem jego zaciągnięcia oraz wniesienia aportem do spółki akcyjnej,
• ww. postępowanie jest wyznaczone przepisami ustawy o rachunkowości i zgodne z jej zasadami.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, wniesienia do spółki akcyjnej w ramach przedsiębiorstwa zobowiązań w walutach obcych spowoduje, po stronie wnoszącego aport, powstanie dodatnich lub ujemnych różnic kursowych stanowiących odpowiednio przychód podatkowy lub koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawcy w powyższej sytuacji wniesienie do spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa, w tym zobowiązań z tytułu kredytów zaciągniętych w walutach obcych, winno być uznane za wywierające takie same skutki jak spłata tych zobowiązań (równorzędne ze spłatą), ponieważ za zgodą udzielających tych kredytów banków (zobowiązań), z dniem wniesienia przedsiębiorstwa do spółki dłużnikiem stała się ta spółka. Ratio legis art. 24c ust. 2 pkt 4 i 5 wskazuje na konieczność uwzględnienia przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów lub kosztów wynikających z różnic pomiędzy kursami z dnia zaciągnięcia kredytu i z dnia wygaśnięcia zobowiązania jako przedsiębiorcy z tego tytułu. Przejęcie zobowiązania przez spółkę należy uznać za równorzędne podatkowo ze spłatą tych zobowiązań. Przeciwne stanowisko, opierające się wyłącznie na gramatycznej wykładni przepisów, mogłoby spowodować pominięcie w rozliczeniach podatkowych istotnych różnic, niezależnie od tego czy działałyby one na korzyść podatnika czy też odwrotnie. Ponadto, w razie sprzecznych wniosków płynących z różnych rodzajów wykładni przepisów, należy zastosować tę, która pozostaje w zgodzie z logiką i doświadczeniem życiowym. Niekoniecznie przesądzająca w tym zakresie musi być wykładnia językowa. W doktrynie podkreśla się, że szczególnie od chwili wstąpienia Polski do Unii Europejskiej znacznie większą rangę należy przypisywać wykładni celowościowej, ta zaś wskazuje, że należy uznać za prawidłową taką interpretację przepisów, która przeciwdziałać będzie wyłączeniu z opodatkowania zdarzeń skutkujących przysporzeniem lub też kosztami w rozumieniu ekonomicznych występującymi u danego podatnika.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 14 ust. 1a ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 4 i 5 ww. ustawy dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość:

• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
  
  

Natomiast w oparciu o art. 24c ust. 3 pkt 4 i 5 ww. ustawy ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość:

• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
  
  

Z powyższego wynika, iż różnice kursowe powstają w momencie, gdy kurs przeliczeniowy zastosowany w momencie fizycznego otrzymania bądź udzielenia kredytu różni się od kursu stosowanego dla przeliczenia środków wydatkowanych na jego spłatę, w chwili dokonywania tej spłaty. Zatem zaliczeniu do przychodów bądź kosztów uzyskania przychodów podlegają jedynie różnice kursowe faktycznie zrealizowane tj. od takich transakcji, które zostały fizycznie dokonane.

W świetle cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż aby mogły powstać różnice kursowe od zaciągniętych kredytów (pożyczek) muszą zostać spełnione łącznie dwie przesłanki:

• redyt lub pożyczka musi być udzielona w walucie obcej,
• spłata tego kredytu lub pożyczki także musi nastąpić w walucie obcej.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zaciągnął kredyty w walucie obcej. Spłata ww. kredytów również następowała w walucie obcej. Następnie kredyty te, jako element składowy przedsiębiorstwa, wniósł do utworzonej spółki akcyjnej. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w wyniku wniesienia przedsiębiorstwa do spółki akcyjnej, w skład którego wchodzą zobowiązania w walucie obcej, nie powstaną z tytułu tych zobowiązań różnice kursowe. Bowiem wniesienie tych zobowiązań do spółki nie jest równoznaczne z ich spłatą. W wyniku przeprowadzonej transakcji zmienia się jedynie strona umowy kredytowej, tj. podmiot zobowiązany do spłaty tego kredytu. Po stronie wnioskodawcy nie dochodzi zatem do fizycznego wydatkowania środków pieniężnych na spłatę zaciągniętych kredytów. Brak jest zatem jednej z podstawowych przesłanek wystąpienia różnic kursowych od zaciągniętych w walutach obcych kredytów.

Z uwagi na powyższe przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.